Ο Ρουμπάτης προκαλεί ρήγμα στις σχέσεις Αλέξη – Πάνου

• Ο Πάνος Καμμένος απαγόρευσε την είσοδο του διοικητή της ΕΥΠ στο Πεντάγωνο, χωρίς προηγουμένως να έχει ενημερωθεί το γραφείο του και να έχει δώσει άδεια ο ίδιος! Υποστηρίζει ότι ο Ρουμπάτης απέκρυψε από τον ίδιο σημαντικές στρατιωτικές πληροφορίες για ύποπτες κινήσεις μουσουλμάνων στρατιωτών.
• Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας πιστεύει ότι δίνει στον πρωθυπουργό πληροφορίες από «ανοικτές πηγές» και κρατάει την ουσιώδη πληροφόρηση για τα δικά του «παιχνίδια» με φίλους του...
• Το Πεντάγωνο οργανώνει δική του υπηρεσία πληροφοριών αναβαθμίζοντας το παλιό Α2, στα πρότυπα της αμερικανικής DIA, στελεχωμένης αποκλειστικά με αξιωματικούς και εφοδιασμένης με «βαλιτσάκια» και UAV!
• Ο Ρουμπάτης μπαινόβγαινε στο Πεντάγωνο και έκανε fishing (πηγαίνοντας τακτικά και στο γραφείο του κ.Ήσυχου) με αποτέλεσμα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να δώσει εντολή να απαγορευτεί η είσοδος του, χωρίς προηγουμένως να υπάρχει άμεση ενημέρωση του γραφείου του
• Ο ανακριτής της υπόθεσης «Πυθία» κ. Φούκας, όταν συνάντησε τον Γ. Ρουμπάτη για να πάρει τη φωτογραφία και τον φάκελο του Αμερικανού πράκτορα William Β., αντιμετώπισε αρνητική στάση. «Αυτή η υπόθεση τράβηξε πάρα πολύ» του είπε ο αρχηγός της ΕΥΠ. «Μίλησα με τον Προκοπή και έχει την ίδια άποψη», συμπλήρωσε.

Γράφει ο Insider

Η παρουσία του δημοσιογράφου Γιάννη Ρουμπάτη στο τιμόνι της ΕΥΠ προκαλεί ρήγμα στις σχέσεις Αλέξη Τσίπρα - Πάνου Κομμένου. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του CRASH, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας πιστεύει ότι ο επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αποκρύπτει ουσιώδεις και υψίστης σημασίας πληροφορίες από τον πρωθυπουργό και του δίνει μόνο ως «τροφή», ως απόρρητη ενημέρωση, στοιχεία και πληροφορίες από «ανοικτές πηγές», δηλαδή αναλύσεις και εκθέσεις που προκύπτουν από την επεξεργασία ειδήσεων, άρθρων και ρεπορτάζ των ελληνικών και των ξένων Μ Μ Ε.

Ο Πάνος Κομμένος βρίσκεται σε μετωπική σύγκρουση με τον Γιάννη Ρουμπάτη και αυτό δεν το έκρυψε μόλις «έσκασε» η υπόθεση του Γιάννη Πανούση και η διαρροή δελτίων από υποκλοπές της Γ' Διεύθυνσης σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια. 0 υπουργός και ουσιαστικά "αντιπρόεδρος" στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κατηγόρησε στο Μαξίμου τον Ρουμπάτη ότι «παίζει δικά του παιχνίδια» και ότι είχε μια σειρά επαφών με τον πρώην υπουργό Προστασίας του Πολίτη στο ξενοδοχείο του στο Λουτράκι. Επίσης, έδωσε στοιχεία στο Μαξίμου ότι ο Ρουμπάτης είχε τουλάχιστον τέσσερις συναντήσεις με τον εκδότη των «Νέων» και του «Βήματος», Σταύρο Ψυχάρη. Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ ζήτησε την παραίτηση του διοικητή της ΕΥΠ όχι μόνο δημόσια αλλά και σε επικοινωνία του με τον πρωθυπουργό λέγοντας ότι «απέκρυψε και από τον ίδιο πληροφορίες που αφορούσαν αντεθνική δράση μουσουλμάνων στρατιωτών, που ενδιέφερε ασφαλώς άμεσα το Πεντάγωνο».

Επίσης, είπε στον πρόεδρο της κυβέρνησης ότι «ο Ρουμπάτης μπαινόβγαινε στο Πεντάγωνο και έκανε fishing (πηγαίνοντας τακτικά και στο γραφείο του κ. Ήσυχου), με αποτέλεσμα να δώσει εντολή να απαγορευτεί η είσοδος του χωρίς προηγουμένως να υπάρχει άμεση ενημέρωση του γραφείου του υπουργού και του Πάνου Κομμένου, ο οποίος θα έδινε ή όχι την άδεια να μπει στο υπουργείο».

Το Μαξίμου μέχρι στιγμής, για τους δικούς του λόγους, δεν έχει αντιδράσει στις πιέσεις του Πάνου Καμμένου και δεν έχει απομακρύνει τον παλιό δημοσιογράφο, ούτε έχει πάρει δημόσια θέση Έτσι, η κόντρα μεταξύ των δύο ανδρών υπάρχει και ο υπουργός επιμένει σε κατ' ιδίαν συνομιλίες του ότι ο Ρουμπάτης κρατάει για τον εαυτό του και για ορισμένους «ξένους» φίλους του τις πληροφορίες που έπρεπε να δίνει κατά προτεραιότητα στον πρωθυπουργό.

Από την άλλη πλευρό, πηγές του CRASH μέσα στην κυβέρνηση αναφέρουν ότι ο Ρουμπάτης παραδίδει σχεδόν σε καθημερινή βάση την ουσία όλων των παρακολουθήσεων της Γ' Διεύθυνσης και όχι μόνο απευθείας στον Αλέξη Τσίπρα και στο πολύ στενό περιβάλλον του.

Πάντως, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας προχωρεί σε αναβάθμιση του παλιού Α2, δηλαδή του τομέα συλλογής στρατιωτικών πληροφοριών. Δημιουργεί -σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του CRASH- μια πολύ μεγάλη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών στα πρότυπα της αμερικανικής DIA. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια Αμερικανών (CI Α) και Ισραηλινών (Μοσάντ). Ήδη το Πεντάγωνο έχει προμηθευτεί 10 «βαλιτσάκια» που χαρακτηρίζονται από τις μυστικές υπηρεσίες ως «φονιάδες όλων των μυστικών» που λέγονται σε ικανή απόσταση. Επίσης, εκπαιδεύονται στο εξωτερικό οι πρώτοι χειριστές UAV, δηλαδή μη επανδρωμένων σκαφών που έχουν την ικανότητα να «ρουφάνε» από ψηλά όλες τις πληροφορίες που έχει το κινητό, π.χ., ενός ανθρώπου που ψαρεύει σε ένα ποτάμι! Ή να ακούν από πολύ ψηλά τι λένε δύο «σκιές» ή που τηλεφωνούν από μια συστάδα θάμνων στα σύνορα!

Σύμφωνα με πληροφορίες του CRASH, σε μια χώρα εξουθενωμένη οικονομικά υπάρχει ένα πυρετός στις υπηρεσίες πληροφοριών και φυσικό κανείς δεν ξέρει εάν όλα αυτά λειτουργούν ή πρόκειται να λειτουργήσουν με απόλυτη αφοσίωση στο Σύνταγμα και στους νόμους. Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι όλη αυτή η οργουελική πληροφοριολαγνεία μπορεί να κινηθεί νόμιμα και μόνο για λόγους εθνικής ασφαλείας.

Αξίζει να σημειωθεί οτι ο ανακριτής της υπόθεσης «ΠΥΘΙΑ», Κ. Φούκας, όταν συνάντησε τον Γ. Ρουμπάτη για να πάρει τη φωτογραφία και τον φάκελο του Αμερικανού πράκτορα William Β. αντιμετώπισε αρνητική στάση.
«Αυτή η υπόθεση τράβηξε πάρα πολύ» του είπε ο αρχηγόςτης ΕΥΠ. «Μίλησα με τον Προκοπή και έχει την ίδια άποψη».

Όλα τα «αυτιά» απευθείας στον Ρουμπάτη

Στο πλαίσιο υλοποίησης χης επαγγελίας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για μετονομασία σε Υπηρεσία Προστασίας Εθνικής Κυριαρχίας (ΥΠΕΚ) της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ). φαίνεται ότι έχουν δρομολογηθεί οι όλες σχετικές διαδικασίες, οι οποίες μάλιστα φέρονται να βρίσκονται σε προχωρημένο, αν όχι τελικό στάδιο.

Η μετονομασία, σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού (και με ανάλογες του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα), θα συνδυάζεται και με μία όχι απόλυτα σαφή και οριοθετημένη μεταβολή ως προς τις αρμοδιότητές της υπό τη νέα ονομασία ελληνικής μυστικής υπηρεσίας, η οποία υποστηρίζεται ότι θα ασχολείται πλέον αποκλειστικά και μόνο με τις εκ του εξωτερικού προερχόμενεες απειλές.

Γύρω από αυτήν τη φερόμενη ως κύρια αποστολή της νέας ΥΠΕΚ δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά, αφού κανένας κυβερνητικός αξιωματούχος, ούτε και ο διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Ρουμπάτης, ανέλυσε ή διευκρίνησε τη γενική σχετική αναφορά στις εξωτερικές απειλές.
Αν όπως ισχυρίζονται αρκετοί, η ΥΠΕΚ θα ασχολείται μόνο με πληροφορίες και θέματα προάσπισης των ελληνικών συμφερόντων που θα σχετίζονται με άλλες χώρες και ιδιαιτερα γειτονικές, αυτό ερμηνεύεται ότι αγγίζει περισσότερο το αντικείμενο συλλογής πληροφοριών εξωτερικού (κατασκοπεία) και μάλλον υποβαθμίζει τη συλλογή πληροφοριών επί των ποικίλων πληροφοριακών δράσεων στο εσωτερικό (αντικατασκοπεία), που απλώς πρακτικά σημαίνει ότι για αδιανόητους λόγους και κατά παρέκκλιση των όσων χαρακτηρίζουν μια μικρή χώρα, που δεν απειλεί κανέναν, αλλά απειλείται συνεχώς από ποικίλες γειτονικές εδαφικές και άλλες βλέψεις, εγκαταλείπεται η βασική και απολύτως αναγκαία μορφή αμυντικής δράσης και αντιπληροφοριών και επιλέγεται μια αντίστοιχη και ανεξήγητη επιθετική διάθεση, που ιστορικά η χώρα μας ουδέποτε υποστήριξε, υιοθέτησε και ακολούθησε.

Αν. όμως, η κυβερνητική επαγγελία και αναφορά στην αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών, ως κύρια αποστολή της ΥΠΕΚ, εννοεί και επικεντρώνεται σε μεθόδους, επιδιώξεις και δράσεις, που οργανώνονται από χώρες – χώρους του εξωτερικού και αποβλέπουν στην προώθηση σχεδίων τους που αποσκοπούν ή στοχοποιούν ελληνικά συμφέροντα και υποδομές στο ελληνικό έδαφος ή όπου αλλού αυτά υπάρχουν, τότε δημιουργείται η εντύπωση ότι πολύ σωστά η όλη αποστολή της νέας ΥΠ ΕΚ θα σχετίζεται με τον εντοπισμό και την εξουδετέρωση αυτών των εθνικά ζημιογόνων βλέψεων και δράσεων, που, όμως, ουδόλως διαφέρει από την προβλεπόμενη και ισχύουσα σημερινή αποστολή της ΕΥΠ, οπότε μάλλον για λόγους λαϊκού εντυπωσιασμού και μόνο, επιχειρείται με βαρύγδουπο τρόπο μόνο η μετονομασία της υπηρεσίας.

Αμφότερες οι παραπάνω εκδοχές, ως προς την κύρια αποστολή της νέας ΥΠΕΚ συντείνουν στη διαπίστωση ότι οι όποιες σχετικές επαγγελίες - αποφάσεις ελήφθησαν βεβιασμένα, εντελώς πρόχειρα, επιπόλαια και από άσχετα με την οργάνωση και λειτουργία των υπηρεσιών πληροφοριών πρόσωπα.

Η τελευταία εντύπωση - διαπίστωση ενισχύεται και από τις πληροφορίες που περιέρχονται από τους κόλπους και από διάφορα εν ενεργεία στελέχη της ΕΥΠ, σύμφωνα με τις οποίες η διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη εισηγείται και έχει προωθήσει σχέδιο ριζικής αναδιάρθρωσης της υπηρεσίας, που προβλέπει να συγχωνεύονται σε μία υπερ-διεύθυνση η Ά Διεύθυνση που είναι αρμόδια για τη συλλογή πληροφοριών εξωτερικού (κατασκοπεία) και η Δ' Διεύθυνση που είναι αρμόδια για την ανάλυση και εκμετάλλευση των πληροφοριών εξωτερικού, ενώ συρρικνώνονται κατά πολύ οι αρμοδιότητες και οι δράσεις του μέχρι σήμέρα μεγαλύτερου και σημαντικότερου, ως προς την αποστολή και την αποτελεσματικότητα του, τομέα της Γ΄ Διεύθυνσης, η οποία έχει ως βασικά αντικείμενα την αντικατασκοηεία, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και το οργανωμένο έγκλημα. Με τα δύο τελευταία αντικείμενα (τρομοκρατία - οργανωμένο έγκλημα) της σημερινής Γ΄ Διεύθυνσης δεν υπάρχει πρόβλεψη ενασχόλησης της νέας ΥΠΕΚ, ενώ ο σαφώς συρρικνούμενος νέος τομέας της αντικατασκοπείας θα λειτουργεί βασιζόμενος στην παρουσία ικανού αριθμού αστυνομικών, οι οποίοι και θα αποσπασθούν για τον σκοπό αυτόν στη νέα υπηρεσία από τις τάξεις της ΕΛΑΣ. Συγχρόνως και σύμφωνα με δηλώσεις του αρμόδιου αναπληρωτή υπουργού Νίκου Τόσκα, δρομολογούνται περίπου 200 προσλήψεις νέων υπαλλήλων, ενώ θα μετακινηθούν σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου όσοι από το προσωπικό δεν κρίνονται ικανοί να ανταποκριθούν στα ειδικά καθήκοντα τους.

Υπό τον διοικητή της νέας υπηρεσίας (ΥΠΕΚ) φέρεται ότι θα μεταφερθούν και θα υπαχθούν απευθείας σ' αυτόν κάποιοι συγκεκριμένοι τομείς της υπηρεσίας, όπως η διεύθυνση προσωπικού, η συνεργασία με τις ξένες υπηρεσίες πληροφοριών και ο τομέας των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων.

Η μεταφορά του ελέγχου των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων έχει ήδη ουσιαστικά υλοποιηθεί, αφού παύθηκε αιφνιδίως από τα καθήκοντά του ο προϊστάμενος του συγκεκριμένου τμήματος, τον έλεγχο του οποίου ασκεί και κατευθύνει πλέον προσωπικά ο διοικητής Γιάννης Ρουμπάτης.

Αν επαληθευθούν, έστω και μερικώς, οι παραπάνω πληροφορίες, τότε είναι προφανές ότι πραγματοποιείται, αν όχι αποσκοπείται, στην κρισιμότερη χρονική στιγμή της μεταπολεμικής Ελλάδας, η ουσιαστική ανυπαρξία και ίσως διάλυση της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, κάτω από οποιαδήποτε ονομασία και υπαγωγή, για άγνωστους λόγους και μετά από ανεξήγητους συλλογισμούς.

Ειδικότερα, η άμεση υπαγωγή αρκετών και συγκεκριμένων τομέων και αρμοδιοτήτων στον διοικητή της υπηρεσίας υποδηλώνει και αναδύει μια άκρως επικίνδυνη πρόθεση επιβολής θράσους και αυταρχισμού, δείγματα της οποίας έχουν ήδη καταγραφεί από τις μέχρι σήμερα παντελώς άστοχες, αναξιοκρατικές και άκρως προκλητικές αποφάσεις του Γιάννη Ρουμπάτη.
Η συντελεσθείσα ήδη υπαγωγή του τομέα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων στον σημερινό διοικητή της ΕΥΠ αποτελεί πρωτοφανή ενέργεια απαξίωσης και προσβολής παγίων και αναγνωρισμένων ιεραρχικών αρχών κανόνων και δομών που καθολικά διέπουν όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών, ενέργεια στην οποία δεν προέβησαν ούτε οι αρχηγοί της ΚΥΠ κατά την περίοδο της Χούντας των συνταγματαρχών, αλλά θεωρείται απόλυτα ενδεικτική των επιδιώξεων και στόχων, προς εξυπηρέτηση σκοτεινών εντολών και συμφερόντων.

Θολή εικόνα στην ΕΥΠ

Αν και έχουν περάσει μόνο μερικοί μήνες από την τοποθέτηση του Γιάννη Ρουμπάτη στο τιμόνι της ΕΥΠ έχουν ήδη δημιουργηθεί, όχι μόνο οι πρώτες εντυπώσεις, αλλά μάλλον και οι δυνατότητες πρόβλεψης των επόμενων κινήσεων και ενεργειών της διοίκησης του.

Σύμφωνα με όσα μεταφέρονται από τους κόλπους της, η σημερινή γενική εικόνα της συγκεκριμένης σημαντικής και λίαν ευαίσθητης υπηρεσίας είναι απόλυτα θολή, χωρίς συγκεκριμένους πόλους δραστηριοποίησης και κατευθυντηρίων γραμμών, με αποτέλεσμα το προσωπικό της να τελεί υπό καθεστώς απραξίας, σύγχυσης, φόβου και ανασφάλειας, ενώ ουσιαστικά η έστω τυπικής μορφής και σημασίας πληροφόρηση σχεδόν έπαυσε να παρέχεται στους αρμόδιους κρατικούς φορείς, σε μια εποχή εξαιρετικά κρίσιμη για τα συμφέροντα και τις πάσης φύσεως απειλές για τη χώρα μας.
Προς την αρνητική αυτή συνολική κατάσταση συνέτεινε και συνετέλεσε η σίγουρα βεβιασμένη ανακοίνωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, τις πρώτες ημέρες της πρωθυπουργίας του, για αλλαγή της ονομασίας της σε Υπηρεσία Προστασίας Εθνικής Κυριαρχίας (ΥΠΕΚ) και η ενασχόλησή της μόνο με την εξωτερική και όχι εσωτερική ασφάλεια, χωρίς ακόμα μέχρι σήμερα να έχει πραγματοποιηθεί οτιδήποτε περαιτέρω, κυρίως ως προς τη νέα υπαγωγή και τις διαφορετικές αρμοδιότητες της.
Αυτό και μόνο το γεγονός καταδεικνύει την προχειρότητα και συγχρόνως το μέγεθος του ενδιαφέροντος και της σημασίας που αποδίδει η νέα κυβέρνηση στην πλέον χρήσιμη, κρίσιμη και ευαίσθητη υπηρεσία της χώρας. Θα ήταν προτιμότερο, αν όχι επιβαλλόμενο να προηγηθούν όλες οι σχετικές σκέψεις, προεργασίες και ενέργειες ως προς την περαιτέρω εξέλιξη, αποστολή και υπαγωγή της, ενώ σε κάθε περίπτωση η αλλαγή της ονομασίας δεν εγγυάται από μόνη της αλλαγή πορείας και στόχων.

Πριν επιχειρηθεί μια κριτική επί των αλλαγών και την όλη διαχείριση του προσωπικού και του μέχρι σήμερα έργου από τη νέα διοίκηση, σε συσχετισμό και σύγκριση με τις αντίστοιχες ενέργειες των προηγούμενων διοικήσεων, μάλλον είναι απαραίτητη μια σύντομη τοποθέτηση επίσης ανακοινωθείσας και προσβληθείσας ενασχόλησης πλέον της ΕΥΠ (ή της νέας ΥΠΕΚ) με την εξωτερική και μόνο ασφάλεια Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαριστούν με σαφήνεια τα όρια και η ακριβής έννοια της αναφοράς «εξωτερική ασφάλεια».
Είναι μόνο η άμυνά μας απέναντι στις επιθετικές δράσεις και βλέψεις ξένων χωρών επί των εθνικών μας συμφερόντων;
Είναι και οι ενέργειες - δράσεις μας σε άλλες χώρες, που θα αποβλέπουν επίσης στη διασφάλιση των πάσης φύσεως συμφερόντων και της εθνικής μας κυριαρχίας:
Είναι η αντιμετώπιση της εκ του εξωτερικού οργανωμένης, αλλά στο εσωτερικό και με καλυπτικούς τρόπους εκδηλούμενης και ασκούμενης εχθρικής προπαγάνδας.
Είναι η αντιμετώπιση της δράσης μόνο των εκ του εξωτερικού προερχόμενων τρομοκρατών και «βαρόνων» του οργανωμένου εγκλήματος ή και εκείνων των ημεδαπών συνεργατών τους που διαμένουν και δραστηριοποιούνται ανάλογα στο εσωτερικό της χώρας.
Με τους αλλοδαπούς, που διαμένουν στη χώρα και δραστηριοποιούνται σε βάρος της εθνικής μας ασφάλειας, ποια υπηρεσία ή Αρχή θα διαθέτει τους ανάλογους μηχανισμούς και θα ασχολείται μαζί τους;
Ποια υπηρεσία ή Αρχή θα αποτρέψει ή θα εντοπίσει, θα παρακολουθήσει και θα εξουδετερώσει τον οποιονδήποτε ημεδαπό, στην οποιαδήποτε πρόθεση ή προσπάθειά του να αποκτήσει γνώσεις, υλικό και προσβάσεις εθνικής αξίας και σημασίας;
Η νέα ελληνική μυστική υπηρεσία (ΥΠΕΚ) δεν θα λογίζεται ως υπηρεσία εσωτερικής ασφάλειας;
Εάν δεν θα λογίζεται, παύει και ο ρόλος της ως συντονίζουσας στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΚΥΣΕΑ τη δράση των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας της χώρας.

Στα ανωτέρω και σε μια πλειάδα άλλων ερωτημάτων, θα πρέπει να δίνονται σαφείς απαντήσεις, μέσα από τις ανακοινώσεις και τους νόμους, που θα προβλέπουν τις νέες αρμοδιότητες και αποστολές της αναβαπτιζόμενης και μετονομαζόμενης ελληνικής μυστικής υπηρεσίας.

Επιχειρώντας μια αναφορά στις ικανότητες και στην αξιοποίηση του προσωπικού της ΕΥΠ θα πρέπει να επισημανθεί ότι μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 90, στις τάξεις της υπηρεσίας υπηρετούσαν πολλοί ένστολοι (στρατιωτικοί, αστυνομικοί, λιμενικοί), οι οποίοι καταλάμβαναν και τις θέσεις όλων σχεδόν των προϊσταμένων διευθύνσεων και των σημαντικών τμημάτων. Αυτή η σταθερά ακολουθούμενη από τα κυβερνώντα κόμματα τακτική βασιζόταν στη δυνατότητα ικανοποίησης επιθυμιών ψηφοφόρων τους και στο σκεπτικό ότι θα αποκτούσαν μια δυνατότητα πληροφόρησης μέσα από τα στεγανά της ΕΥΠ. Έτσι, μετά από εκλογές ή αλλαγή κυβέρνησης και πέρα από την άμεση αντικατάσταση της διοίκησης και των ένστολων διευθυντικών στελεχών, ακολουθούσαν πολυάριθμες αποσπάσεις ένστολων, οι οποίοι αντικαθιστούσαν, σχεδόν στο σύνολό τους και σε πολύ σύντομο χρόνο, τους συναδέλφους τους, που αποτελούσαν επιλογή της απελθούσας κυβέρνησης.
Ο λόγος που όλοι οι ένστολοι επιθυμούσαν την απόσπασή τους στην ΕΥΠ ήταν η χωρίς μεταθέσεις και μετακινήσεις απασχόλησή τους εκεί και κυρίως το πρόσθετο χρηματικό επίδομα, που ελάμβανε όλο το προσωπικό της. Οι νέοι διοικούντες την υπηρεσία υπέκυπταν εύκολα στις πιέσεις και απαιτήσεις των διαφόρων κυβερνητικών και κομματικών στελεχών, αφού αποτελούσαν και οι ίδιοι επιλογές τους.

Η προώθηση των πολιτικών υπαλλήλων σε υπεύθυνες καίριες θέσεις και διευθύνσεις ξεκίνησε από τη διοίκηση του Παύλου Αποστολίδη, ο οποίος, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι γενικά ένας μόνιμος υπάλληλος της υπηρεσίας γνωρίζει καλύτερα τα αντικείμενά της από οποιονδήποτε ένστολο, που ξαφνικά εμφανίζεται στην ΕΥΠ και αποδεσμεύεται επίσης ξαφνικά και όταν στο μεταξύ έχει ενημερωθεί και προσαρμοσθεί, έδειξε να εμπιστεύεται και να χρησιμοποιεί περισσότερο το πολιτικό προσωπικό, καταφέρνοντας συγχρόνως να ξεπεράσει τις κομματικές - κυβερνητικές πιέσεις, οι οποίες, όμως εκδηλώνονταν πλέον πολύ πιο χάλαρα και σε καμιά περίπτωση απαιτητικά.

Ο Αποστολίδης ήταν ο πρώτος διοικητής που τοποθέτησε έμπειρα και γενικά αξιόλογα στελέχη του πολιτικού προσωπικού σε θέσεις - «κλειδιά», όπως αυτές των διευθυντών της Α' και Γ Διεύθυνσης. Παράλληλα, πολιτικοί υπάλληλοι άρχισαν να αναλαμβάνουν θέσεις προϊσταμένων στις περιφερειακές μονάδες και υπηρεσίες.

Με τη διοίκηση του Ιωάννη Κοραντή και μετά την οδηγία - κατεύθυνση του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, για μία ΕΥΠ - πολιτική υπηρεσία, σε όλες σχεδόν τις διευθύνσεις κατεβλήθη προσπάθεια και τοποθετήθηκαν πολιτικοί υπάλληλοι, με τους ένστολους να προΐστανται μόνο κάποιων μεμονωμένων τμημάτων, στα οποία λόγω αντικειμένου μπορούσαν δικαιολογημένα να υπερτερούν (π.χ. τμήμα Ασφάλειας, τμήματα Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας κ.λπ.). Επίσης, επί διοίκησης Κοραντή, προϊστάμενοι των περιφερειακών μονάδων τοποθετήθηκαν πολιτικοί υπάλληλοι, με λίγες μόνο εξαιρέσεις, οι οποίες οφείλονταν στο γεγονός ότι δεν υπήρχαν πρόθυμοι, διαθέσιμοι και ικανοί πολιτικοί υπάλληλοι γιο ελάχιστες και συγκεκριμένες παραμεθόριες περιοχές. Ως περαιτέρω απόδειξη αυτής της σίγουρα μεθοδικής και καθαρά «επαγγελματικής» πολιτικής, αποτέλεσε η τοποθέτηση στις θέσεις των υποδιοικητών της υπηρεσίας δύο υπαλλήλων - στελεχών, που προέρχονταν από τα σπλάχνα της και διήλθαν από όλα τα σχετικά στάδια και ιεραρχικά επίπεδα.
Για τη διοίκηση Κοραντή, μπορεί να αναφερθεί ακόμη ότι όλες οι επιλογές και τοποθετήσεις σε όλες ανεξαιρέτως τις θέσεις είχαν μοναδικό κριτήριο την ικανότητα και την αξιοκρατία, στοιχείο που κανένας δεν αμφισβήτησε. Οι κομματικές ταυτότητες δεν είχαν αντίκρισμα και μεγαλύτερη απόδειξη αποτελείτο γεγονός ότι στις περισσότερες διευθύνσεις, στα τμήματα και στις περιφερειακές μονάδες της ΕΥΠ τοποθετήθηκαν προϊστάμενοι που προέρχονταν από τον κομματικό χώρο του ΠΑΣΟΚ. οι οποίοι όμως ήταν ικανοί και δεν επηρεάζονταν από την κομματική τους προέλευση.

Οι συγκεκριμένες επιλογές της διοίκησης Κοραντή συνετέλεσαν ώστε η ΕΥΠ να αναπτύξει αξιόλογη δράση και να αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα και θετικά στοιχεία, σε όλους σχεδόν τους τομείς της, στοιχεία που επίσης δεν αμφισβητήθηκαν ακόμα και από πολέμιους της συγκεκριμένης διοίκησης.

Γενικά, η διοίκηση Κοραντή κι εκείνη η σύντομη του Δημητρίου Παπαγγελόπουλου φέρονται να παρέδωσαν, αμέσως μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, στη διοίκηση Μπίκα - Παπαγεωργίου - Τσαντρίζου μια καλά οργανωμένη και αποτελεσματική υπηρεσία, στις θέσεις ευθύνης της οποίας βρίσκονταν αντικειμενικά και αποδεδειγμένα τα καλύτερα και πλέον αξιόλογα στελέχη. Το μοναδικό και σημαντικό πρόβλημα ήταν η έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των συνδικαλιστών της ίδιας κομματικής προέλευσης (ΠΑΣΟΚ), κυρίως λόγω της διαφοράς νοοτροπίας μεταξύ των δύο πλευρών και σε σχέση με τον έλεγχό τους ή όχι από κορυφαία στελέχη της μέχρι τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η διοίκηση Κώστα Μπίκα. χωρίς να μελετήσει και να ενημερωθεί σωστά πριν προχωρήσει σε αποφάσεις, επέλεξε αμέσως να ταυτιστεί με τις θέσεις της μίας πλευράς των συνδικαλιστών από τους οποίους επηρεάστηκε και σύρθηκε σε πολλές λανθασμένες ενέργειες και επιλογές, κυρίως από το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές δεν ξεχώριζαν για τις ικανότητες και τις γνώσεις τους και ουδέποτε είχαν σχέση με επιχειρησιακά θέματα ή διοικητική εμπειρία.

Συγχρόνως, κορυφαία κομματικά στελέχη της νέας κυβέρνησης, επαναφέροντας με χειρότερη μορφή την πολύ παλαιότερη νοοτροπία, απαίτησαν την τοποθέτηση συγκεκριμένων ημετέρων υπαλλήλων σε καίριες επιχειρησιακές και κρίσιμες θέσεις. Οι απαιτήσεις τους φέρονται να έγιναν στο σύνολο τους αποδέκτες από την άβουλη διοίκηση Μπίκα. Αν επρόκειτο για περιθωριοποιημένους ή αδικηθέντες και ικανούς υπαλλήλους θα γινόταν λόγος για προώθηση ημετέρων, αλλά επειδή οι απαιτήσεις εστιάζονταν σε όχι ικανούς υπαλλήλους και στις πλέον καίριες διευθυντικές θέσεις, μπορεί να ειπωθεί ότι πραγματοποιήθηκε ανάδυση ανίκανων ημετέρων και όχι προώθηση ικανών ημετέρων. Πολλοί ακόμα μέσα στην ΕΥΠ ισχυρίζονται ότι για κάποιες προωθήσεις και τοποθετήσεις σε καίριους επιχειρησιακούς τομείς παρενέβη, με απόλυτη αποτελεσματικότητα, μεγάλη ξένη υπηρεσία πληροφοριών.

Η μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα αντικατάσταση όλων των ικανότατων και δοκιμασμένων διευθυντικών στελεχών, από υπαλλήλους που αναδύθηκαν και ανέλαβαν διευθυντικές θέσεις σε διευθύνσεις και τμήματα που αγνοούσαν παντελώς, απέφερε αμέσως και τα φυσιολογικά αποτελέσματα. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, ματαιώθηκαν επιχειρησιακές δράσεις, απαξιώθηκαν ή καταργήθηκαν πηγές και συνεργάτες, καταργήθηκε και ουδέποτε δημιουργήθηκε άλλη σειρά στόχων και προτεραιοτήτων, εκτέθηκε η ασφάλεια και η στεγανότητα επιχειρησιακών χώρων, αποκαλύφθηκαν δίκτυα πρακτόρων με τις χειρότερες συνέπειες, υποβαθμίστηκαν ή αγνοήθηκαν σημαντικοί στόχοι, χαλάρωσε επικίνδυνα ο έλεγχος απέναντι στα στοιχεία της ανθελληνικής προπαγάνδας, υποβαθμίστηκε το επίπεδο συνεργασίας με τις συνεργαζόμενες ξένες υπηρεσίες πληροφοριών και συγχρόνως δημιουργήθηκε μια απογοητευτική εικόνα και ανάλογες εντυπώσεις σ' αυτές. Τα όργανα όλων των υπηρεσιών πληροφοριών (ακόμα και των εχθρικών και γειτονικών χωρών) αφέθηκαν παντελώς ανενόχλητα να αναπτύσσουν τις καλοσχεδιασμένες δραστηριότητές τους, μειώθηκε στο ελάχιστο και ίσως να στέρεψε η ροή πληροφοριών τόσο στον τομέα της κατασκοπείας όσο και σε εκείνον της αντικατασκοπείας και της αντιτρομοκρατίας, με όλες αυτές τις οδυνηρές συνέπειες να αποδίδονται αποκλειστικά στις ακατανόητες και λανθασμένες αλλαγές προσωπικού στις κρίσιμες θέσεις και δομές της υπηρεσίας και γενικό στην παντελώς ανίκανη διοίκηση Μπίκα.

Οι μόνες δραστηριότητες της ΕΥΠ, που αναπτύχθηκαν και εντάθηκαν από τη διοίκηση Μπίκα, ήταν εκείνες των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, όχι όμως επί στόχων εθνικού ενδιαφέροντος και συμφέροντος, αλλά επί προσωπικών επιλογών και παραγγελιών του στενού περιβάλλοντος του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου για συγκεκριμένους πολιτικούς αντιπάλους, οικονομικούς παράγοντες και δημοσιογράφους, ενώ για άγνωστους λόγους στοιχεία από το περιεχόμενο των συνομιλιών γίνονταν γνωστά σε συγκεκριμένους μεγάλους επιχειρηματίες.

Αντικαταστάσεις προσωπικού

Ως προς τις σαρωτικές αντικαταστάσεις και μετακινήσεις προσωπικού, αμέσως μετά την ανάληψη της διοίκησης Μπίκα, μπορούν συνοπτικά να αναφερθούν οι ακόλουθες περιπτώσεις;

- Αντικαταστάθηκαν οι έξι από τους οκτώ προϊσταμένους διευθύνσεων, με την ευθεία «κατηγορία», όχι ότι δεν ήταν ικανοί κι επαρκείς, αλλά επειδή αποτελούσαν επιλογή της «γαλάζιας» διοίκησης. Ως απόδειξη της εμπάθειας και του όλου επιπέδου που χαρακτήριζε τη διοίκηση Μπίκα αποτελεί και το γεγονός ότι στα συγκεκριμένα στελέχη δεν ανατέθηκαν έστω και καθήκοντα τμηματάρχη, τακτική που ακολουθούσαν όλες οι προηγούμενες διοικήσεις, για να μην απαξιώνονται και προσβάλλονται οι ό,ποιες πρώην διευθυντικές επιλογές της όποιας διοίκησης, αλλά αντίθετα τους υποβάθμισαν σε απλούς υπαλλήλους και ουσιαστικά δεν τους ανατέθηκε εργασία.

- Παρέμειναν στις θέσεις τους δύο προϊστάμενοι διευθύνσεων ως υποστηριζόμενοι από μέλος της διοίκησης και της ημέτερης συνδικαλιστικής ομάδας.

- Τοποθετήθηκαν σε διευθυντικές θέσεις και σε θέσεις υποδιευθυντών διευθύνσεων υπάλληλοι ανήκοντες στο βαθύ και αμετανόητο ΠΑΣΟΚ, οι περισσότεροι των οποίων προέρχονταν από άλλους υπηρεσιακούς τομείς και ουδεμία σχέση είχαν με τα νέα τους καθήκοντα, διαθέτοντας ως μοναδικό προσόν την απαίτηση, υποστήριξη ή επιθυμία κάποιου κυβερνητικού ή κομματικού στελέχους, κάποιου μέλους της διοίκησης, κάποιου ημετέρου συνδικαλιστή ή κάποιας μεγάλης ξένης υπηρεσίας πληροφοριών.
Παλαιοτέρα στελέχη της ΕΥΠ ισχυρίζονταν ότι οι επιλογές όλων σχεδόν των διοικήσεων επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζονταν από το έντονο κομματικό στοιχείο, αλλά η τελική επιλογή πραγματοποιούνταν με γνώμονα το στοιχείο του πλέον ικανού και κατάλληλου μέσα από τους ενδεχόμενους πολλούς κομματικούς υποψήφιους, ενώ αντίθετα στην περίπτωση της διοίκησης Μπίκα προτεραιότητα και επιλογή αποτελούσε όποιος βρισκόταν στον στενό κύκλο των ισχυρών απαιτούντων και επιθυμούντων.

- Οι πλέον ακατανόητες και προκλητικές τοποθετήσεις, σε καίριες ασφαλώς θέσεις, θεωρούνται εκείνες των δύο υποδιευθυντριών, που η μία μισούσε θανάσιμα την άλλη και από τις οποίες η μία αποτελούσε πρώτη επιλογή - απαίτηση αρχισυνδικαλιστή, ενώ η δεύτερη και περισσότερο «διαχρονική» ευτύχησε να διαθέτει δυνατότητα προώθησής της από μέλος της διοίκησης και παράλληλη ισχυρή υποστήριξη από άλλες δυνάμεις εσωτερικού και εξωτερικού.

- Συγχρόνως, πραγματοποιήθηκαν πολλές παύσεις και απομακρύνσεις υποδιευθυντών και τμηματαρχών, τις οποίες ακολούθησαν περισσότερες μετακινήσεις προσωπικού, στο πλαίσιο τόσο της εμπιστοσύνης όσο και στην εφαρμογή της γενικής τακτικής για υποβάθμιση - περιθωριοποίηση των υμετέρων και προώθηση - ανάδυση των ημετέρων ανεξαρτήτως των συνεπειών στο έργο της υπηρεσίας.

- Στα πρότυπα των διευθυντικών εκλογών πραγματοποιήθηκαν σύντομα και οι επιλογές των προϊσταμένων τμημάτων κυρίως σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις επιταγές του α' υποδιοικητή Φώτη Παπαγεωργίου.
Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012 και τον διορισμό νέας διοίκησης, όλοι σχεδόν μέσα στην ΕΥΠ θεωρούσαν σίγουρες και άμεσες τις αλλαγές, για να αποκατασταθεί η αξιοκρατία και να δρομολογηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση το έργο της υπηρεσίας. Προς απογοήτευση όλων, η νέα διοίκηση του Θεόδωρου Δραβίλλα φάνηκε πολύ διστακτική, όχι μόνο απέναντι στην αντικατάσταση στελεχών, κρίσιμων δομών και τομέων, όσο και σε διάφορα εκκρεμή θέματα, διοικητικές εξετάσεις και δικαστικές διαμάχες. Ειδικότερα, απέναντι στα θέματα προσωπικού και στις τοποθετήσεις προϊσταμένων, η ατολμία και η καθυστέρηση λήψης αποφάσεων αποδόθηκε αρχικά στο στοιχείο της σχολαστικής έρευνας και προσεκτικής μελέτης, πριν ληφθούν σχετικές αποφάσεις. Ωστόσο, κάτω από αυτές τις συνθήκες αβεβαιότητας και αμφισβήτησης, η δραστηριοποίηση και γενικά η λειτουργία της υπηρεσίας ουσιαστικά ήταν υποτονική, τυπική και ενδεχομένως ανύπαρκτη.
Κάποια στιγμή και μετά από αρκετούς μήνες, ελήφθησαν μόνο λίγες αποφάσεις σχετικά με τις επιλογές και τη στελέχωση τριών μόνο διευθύνσεων. Από τις συγκεκριμένες περιορισμένες επιλογές, η πλέον εντυπωσιακή και απρόβλεπτη ήταν εκείνη της μέχρι τότε υποδιευθύντριας και ποικιλοτρόπως προωθούμενης και υποστηριζόμενης, η οποία προήχθη σε προϊσταμένη άλλης διεύθυνσης, με τα αντικείμενα της οποίας ουδέποτε ασχολήθηκε και ουδόλως εγνώριζε, τόσο από θεωρητική άποψη όσο και περισσότερο από σχετική επιχειρησιακή εμπειρία. Ως δεύτερη έκπληξη, θεωρήθηκε η παραμονή στη σημαντική θέση της εκείνης της υποδιευθύντριας που η αρχική τοποθέτηση της αποτελούσε επίμονη απαίτηση του αρχισυνδικαλιστή από τη διοίκηση Μπίκα.
Στις άλλες διευθύνσεις ουδεμία αλλαγή επήλθε για έναν περίπου χρόνο, δημιουργημένης έτσι της εντύπωσης ότι η διοίκηση Δραβίλλα αντιμετώπιζε ως σωστές τις επιλογές Μπίκα σε αυτές τις θέσεις. Μετά από έναν περίπου χρόνο, λοιπόν, παύθηκε η προϊσταμένη μιας διεύθυνσης, που αποτελούσε φλύαρη και θρασύτατη περίπτωση και κάποιους μήνες αργότερα παύθηκε ο προϊστάμενος άλλης διεύθυνσης, μια άλλη αμφιλεγόμενη ως προς τις δραστηριότητες της επιλογή.
Το αξιοσημείωτο και πρωτοφανές γεγονός είναι ότι και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η απαλλαγή από τα καθήκοντα τους δεν συνοδεύθηκε από την ταυτόχρονη αντικατάστασή τους από άλλες επιλογές, εξασφαλίζοντας έτσι την ομαλή και χωρίς διακοπές και κενά συνέχεια της λειτουργίας των συγκεκριμένων διευθύνσεων. Οι δύο κενές διευ¬θυντικές θέσεις καλύφθηκαν, χωρίς κάποιον προβαλλόμενο λόγο ή λογική εξήγηση, μετά από μερικούς και πάλι μήνες, αντιλαμβανόμενος ο οποιοσδήποτε τον τρόπο και τους ρυθμούς των δύο ακέφαλων διευθύνσεων κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Από τις δύο καθυστερημένες επιλογές της διοίκησης Δραβίλλα η μία μπορεί να θεωρηθεί ως σωστή, αναμενόμενη και λογική, ενώ αντίθετα η άλλη μπορεί να ταυτιστεί απόλυτα με τα αντίστοιχα κριτήρια επιλογής του Μπίκα.

Η μεγαλύτερη, πάντως, απρόσμενη και τελείως άστοχη απόφαση της διοίκησης Δραβίλλα ήταν εκείνη της τοποθέτησης - προαγωγής της παραπάνω αναφερομένης και συνεχώς υποστηριζόμενης από τον αρχισυνδικαλιστή υποδιευθύντριας στη θέση της προϊσταμένης διεύθυνσης, όταν αιφνιδίως απομακρύνθηκε ο μέχρι τότε διευθυντής της, για την καρατόμηση του οποίου σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και η ίδια.

Η διοίκηση Δραβίλλα προχώρησε και σε ελάχιστες τοποθετήσεις - αντικαταστάσεις υποδιευθυντών, αλλά η παραμονή συγκεκριμένου διευθυντού στη θέση του υπήρξε προκλητική, όχι λόγω της οποιασδήποτε κομματικής προέλευσης και υποστήριξης του, αλλά λόγω του χαρακτήρα του, των όλων έργων του και των περίεργων εμπλοκών του σε διάφορα θέματα και προβλήματα της υπηρεσίας, σε βάθος πολλών ετών.

Ως προς τις επιλογές και τις τοποθετήσεις τμηματαρχών, η διοίκηση Δραβίλλα αποδέχθηκε απόλυτα και άβουλα τις σχετικές προτάσεις των δύο κυρίαρχων διευθυντριών του, καθώς και τις αλλοπρόσαλλες ιδέες και προτιμήσεις του β' υποδιοικητή.

Η νέα υπό τον Γιάννη Ρουμπάτη διοίκηση της ΕΥΠ, ως προς τη στελέχωση των καίριων θέσεων της υπηρεσίας, φαίνεται να μη διαφοροποιείται ουσιαστικά από εκείνη του Θεόδωρου Δραβίλλα και μάλλον επανέρχεται στις επιλογές του Κώστα Μπίκα, αφού φαίνεται να καταλήγει στην ανασυγκρότηση του ίδιου βασικού πυρήνα, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, φέρεται να πραγματοποιούσε και τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις στελεχών του σημερινού κυβερνώντος κόμματος.

Πιο συγκεκριμένα, στις τρεις καίριες επιχειρησιακές διευθύνσεις της υπηρεσίας, οι προϊστάμενοι είναι πρόσωπα που προέρχονται από τον κομματικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ αφού βεβαίως στο πέρασμα του χρόνου άλλαξαν αρκετές φορές το κομματικό τους χρώμα.
Μεταξύ τους διαφέρουν και ουσιαστικά δεν διακρίνονται από άλλα κοινά στοιχεία. Ξεχωρίζουν, μεταξύ τους από τις μεθόδους προσέγγισης, επηρεασμού και επίτευξης των σκοπών τους. αφού μετέρχονται τρόπους όχι απόλυτα έντιμους και θεμιτούς.
Το ένα από τα τρία πρόσωπα συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες να μακροημερεύσει στη διευθυντική του θέση, επειδή κυρίως διαθέτει, σε σύγκριση με τα άλλα δύο πρόσωπα, πολύ μικρότερες δυνατότητες προσέγγισης και επηρεασμού. Επαγγελματικά και απολύτως αντικειμενικά δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ότι συγκεντρώνει τα απαιτούμενα για τη θέση του προσόντα και η επιλογή του οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην ικανότητα, αν όχι ανικανότητα, να παραμένει πάντοτε εκτός δράσης και διαμάχης.

Το δεύτερο πρόσωπο - διευθυντικό στέλεχος διαθέτει κάποιες θεωρητικές, αλλά μάλλον τυποποιημένες και αποστηθισμένες επαγγελματικές γνώσεις και προσεγγίσεις, αλλά ξεχωρίζει για τη φυσική δειλία του και το μεγάλο του προσόν εντοπίζεται στο απόλυτα υποτακτικό και εξευτελιστικό χαρακτηριστικό του γνώρισμα, έναντι οποιουδήποτε ανωτέρου, διστάζοντας να αμφισβητήσει ή να διαφωνήσει ακόμη και επί ακραίων καταστάσεων, στοιχείο που το καθιστά ευάλωτο και επικίνδυνο.

Το τρίτο πρόσωπο αποτελεί σίγουρα την ξεχωριστή περίπτωση. Διαθέτει, βέβαια, ικανοποιητικές επαγγελματικές γνώσεις επί ενός περιορισμένου αντικειμένου, όχι όμως την απαιτούμενη επιχειρησιακή εμπειρία, συγκρινόμενο πάντοτε με κάποια άλλα παροπλισμένα και περιθωριοποιημένα στελέχη της υπηρεσίας. Κάτω, όμως, από τον μανδύα της άκρως υποκριτικής και αθώας εμφάνισης, υποκρύπτεται πλήθος συσσωρευμένων αρνητικών στοιχείων, που η αναφορά τους και μόνο δημιουργεί ακραία εμετική διάθεση, τα οποία, όμως, αποδεικνύονται αρκετά και ικανά να προσεγγίσουν, να επηρεάσουν και να παρασύρουν αναλόγως κάθε καλοπροαίρετο, ευκολόπιστο και ανυποψίαστο άνθρωπο. Πέρα από τα συγκεκριμένα φυσικά προσόντα - ικανότητες που διαθέτει και χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο πρόσωπο και σύμφωνα με όσα φημολογούνται στους διαδρόμους όλων των ορόφων της υπηρεσίας, στηρίζεται και υποστηρίζεται από έσωθεν και έξωθεν ισχυρά κέντρα, προφανώς έναντι προσφερθεισών ή ακόμα προσφερομένων υπηρεσιών. Πολλοί ακόμα υποστηρίζουν ότι προβλέποντας τις πολιτικές εξελίξεις και εκμεταλλευόμενο συναφείς και υψηλές γνωριμίες σε συνδυασμό με την ιδιότητα του, προσέγγισε διακριτικά και τεχνηέντως, πριν από έναν περίπου χρόνο, στελέχη του τότε κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στα οποία προσέφερε πολλά ενδιαφέροντα γι' αυτά στοιχεία και πληροφορίες.
Η εκ μέρους του συγκεκριμένου προσώπου προσέγγιση και στη συνέχεια ο πιθανός επηρεασμός του νέου διοικητή Γιάννη Ρουμπάτη μάλλον απέφερε άμεσα τα επιδιωχθέντα αποτελέσματα, αφού καρατομήθηκαν με συνοπτικό τρόπο δύο διευθυντικά στελέχη, που αποτελούσαν και τους μεγάλους αντιπάλους του, ενώ συγχρόνως προωθήθηκαν σε καίριες θέσεις αποκλειστικά και μόνο δικές του και απόλυτα στοχευμένες επιλογές.

Ο... σύμβουλος

Γενικά, στην ΕΥΠ έχει καλλιεργηθεί, μάλλον πολύ γρήγορα, η εντύπωση ότι ο νέος διοικητής επηρεάζεται από το «επί πάσης καταστάσεως» διευθυντικό στέλεχος, που αποτελεί τον ουσιαστικό του σύμβουλο, ενώ οι μέχρι τώρα αλλαγές και επιλογές θεωρούνται ότι είναι προσαρμοσμένες γύρω από πρόσωπα που βρίσκονταν υπό την ευνοϊκή μεταχείριση της διοίκησης Μπίκα και ύστερα του πρώην α' υποδιοικητή Φώτη Παπαγεωργίου, το βιβλίο του οποίου έχει προλογίσει ο ίδιος, ο Γιάννης Ρουμπάτης, πριν από δύο περίπου χρόνια.

Συγχρόνως, μεγάλη εντύπωση δημιουργείται από την παραμονή διευθυντού συγκεκριμένης διεύθυνσης στη θέση του. λόγω της σε βάθος χρόνου εμπλοκής του σε σοβαρά θέματα και προβλήματα της υπηρεσίας, για τα οποία η διοίκηση Δραβίλλα φέρεται να έδωσε εντολή διεξαγωγής ΕΔΕ, η οποία όμως ουδέποτε περατώθηκε, όπως και τόσες άλλες επί εποχής - διοίκησης του τελευταίου.

Εντελώς ξαφνικά (όπως αναφέρουν κύκλοι της ΕΥΠ) και προφανώς για να ικανοποιηθούν άμεσα κάποιοι άλλοι, ο σημερινός διοικητής της υπηρεσίας ανακάλεσε όλα τα στελέχη που υπηρετούσαν σε θέσεις εξωτερικού, απόφαση που επέφερε αναστάτωση στους ανακαλούμενους, οι οποίοι είχαν δρομολογήσει τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, ενώ υπήρχαν και μερικοί που υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν μετά από μόνο λίγους μήνες υπηρεσίας στο εξωτερικό.
Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΥΠ, ενώ δημιουργεί άσχημη εντύπωση και προκαλεί προβληματισμό και στις συνεργαζόμενες ομόλογες ξένες υπηρεσίες, που δυσανασχετούν και ενοχλούνται από τέτοιου είδους ενέργειες, αφού οι αιφνίδιες αλλαγές διαταράσσουν την όλη συνεργασία.

Πέρα από τις ανωτέρω άστοχες, σκόπιμες ή λόγω άγνοιας ενέργειες ή απραξίες της διοίκησης Ρουμπότη, πραγματοποιήθηκαν κάποιες εντελώς άστοχες παρεμβάσεις σε καίριες μονάδες της υπηρεσίας και σε εξαιρετικά ευαίσθητες παραμεθόριες περιοχές και νήσους του ανατολικού Αιγαίου.
Ως πλέον άστοχες και κραυγαλέα απογοητευτικές περιπτώσεις μπορούν να θεωρηθούν εκείνες σε μονάδα νήσου του ανατολικού Αιγαίου, που έχει κατακλυστεί τον τελευταίο καιρό από πρόσφυγες και μετανάστες, και στις γνωστής σημαντικότητας και ευαισθησίας μονάδες της ΕΥΠ, σε Φλώρινα και Κομοτηνή. Οι δύο τελευταίες αναφέρονται ευθέως, γιατί τα όσα συνέβησαν εκεί, όχι μόνο δημοσιοποιήθηκαν μετά από δημοσιεύματα και αναρτήσεις στο διαδίκτυο, αλλά πολλά από αυτά φαίνεται να μεταφέρονται και στις αίθουσες των δικαστηρίων, φαινόμενο που, ιστορικά και από την ίδρυση της υπηρεσίας, παρατηρείται μόνο στις μετά του 2009 διοικήσεις της.
Ειδικότερα, στην Κομοτηνή η προσωπική επιλογή του Ρουμπότη να τοποθετήσει στη θέση του διοικητή της μονάδας νεαρή υπάλληλο με θητεία μόνο έξι ετών στην υπηρεσία, καρατομώντας συγχρόνως τον έμπειρο, δραστήριο και αποτελεσματικό προκάτοχό της μεταθέτοντάς τον άμεσα σε άλλη πόλη, θεωρείται πράξη ακραίως άδικης, μικρόψυχης και ανεπίτρεπτης ρουσφετολογικής συμπεριφοράς προς έναν υποδειγματικό υπάλληλο και εξαιρετικό οικογενειάρχη, ενώ απαξιώνεται, ισοπεδώνεται και μάλλον καταργείται τελείως η έννοια του δικαίου και της αξιοκρατίας.
Η γένους θηλυκού επιλογή του σημερινού διοικητή της ΕΥΠ ανακλήθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα από γειτονική χώρα, όπου υπηρετούσε με καλυπτική ιδιότητα και κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, από την καινούργια της θέση να προκαλέσει σωρεία προβλημάτων και επεισοδίων στη λειτουργία της μονάδας και προβάλλοντας την προσωπική της σχέση με τον διοικητή της, συμπεριφέρεται με υπεροπτικό ύφος στις συνεργασίες της με τις άλλες αρχές και υπηρεσίες της περιοχής δημιουργώντας όλες τις αρνητικές προϋποθέσεις και προοπτικές για την αναγκαία μεταξύ τους συνεργασία, ενώ με τα όλα «καμώματα» της γίνεται αντικείμενο χλευασμού και γέλωτος σε υπηρεσιακούς και κοινωνικούς χώρους. Συγχρόνως, διαπιστώθηκε ότι διατηρούσε λογαριασμό στο Facebook, προβάλλοντας και αποκαλύπτοντας προσωπικά και υπηρεσιακά στοιχεία, κατά παρέκκλιση βασικών κανόνων και αρχών κάθε υπηρεσίας πληροφοριών. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί η εντελώς απαράδεκτη ενέργεια της διοίκησης της ΕΥΠ να τοποθετήσει στέλεχος της, που μέχρι πρότινος εμφανιζόταν ως υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών, σε θέση που έκ της φύσεώς της αποκαλύπτει τα πραγματικά στοιχεία και την ακριβή ιδιότητα του υπηρετούντος σε αυτή, ενέργεια στην οποία δεν θα προέβαινε ακόμα και μια υποτυπώδης οργανωμένη υπηρεσία πληροφοριών, αλλά βεβαίως και αποτελεί χαρακτηριστικό και ενδεικτικό στοιχείο της επικίνδυνης άγνοιας των σημερινών διοικούντων την ελληνική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Στον τομέα, πάντως των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων η διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη εμφανίζεται τελείως δραστήρια και φαίνεται να εκμεταλλεύεται το σύνολο των σχετικών τεχνικών δυνατοτήτων της υπηρεσίας (σταθερό σύστημα υποκλοπών και «βαλιτσάκια»), παρακάμπτοντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
Σύμφωνα με απόλυτα εξακριβωμένες πληροφορίες - διαρροές, οι κύριοι στόχοι αυτών των παρακολουθήσεων συνεχίζουν και μετά τις εκλογές να είναι, όχι κάποια άτομα που απειλούν ή που μπορούν να απειλήσουν την ασφάλεια της χώρας, αλλά πολιτικοί αντίπαλοι του μεγαλύτερου κόμματος της συγκυβέρνησης, καθώς και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι υπηρεσιών και ακόμα επιφανείς Έλληνες επιχειρηματίες και γενικά πρόσωπα, που απειλούν ή μπορούν να αποτελούν εμπόδια σε σχεδιασμούς και επιδιώξεις, ενώ συγχρόνως θεωρούνται ικανοί να αποκαλύψουν και να εκθέσουν δρομολογούμενες καταστάσεις και γεγονότα, άκρως επικίνδυνα και καταστροφικά για τη χώρα.
Οι συγκεκριμένες τηλεφωνικές παρακολουθήσεις αποβλέπουν στη συγκέντρωση κάποιων προσωπικών και ευαίσθητων στοιχείων για τα πρόσωπα αυτά που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ποικιλοτρόπως ώστε να αποτραπεί η διάθεσή τους για όποιες αποκαλύψεις και εκθέσεις.

Για τις ειδικές αυτές ανάγκες, εντοπίστηκαν και επιστρατεύθηκαν να ασχολούνται με το υλικό των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων άτομα προσκείμενα ή ελεγχόμενα από τους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, ή από πρόσωπα που συνεργάζονται ή στεγάζονται περιστασιακά στον συγκεκριμένο κομματικό χώρο, τα οποία παραδίδουν το υλικό και αναφέρουν σχετικά στον ίδιο τον Ρουμπάτη, ο οποίος για αυτόν ακριβώς τον λόγο κατήργησε τη θέση του προϊσταμένου του τμήματος ακροάσεων, γεγονός που και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά της υπηρεσίας.

Ακόμα η διοίκηση του Γιάννη Ρουμπάτη. αποδεικνύοντας ότι έχει ταυτιστεί απόλυτα με το γράμμα και τις επιδιώξεις της ανεκδιήγητης και αποδεδειγμένα εθνικά επικίνδυνης διοίκησης του Κώστα Μπίκα, για άγνωστους και άκρως αινιγματικούς και διερευνήσιμους λόγους, προσπαθεί να εξοντώσει τα ίδια στελέχη της υπηρεσίας, που στοχοποιήθηκαν τελείως άδικα και παράλογα, «στήνοντας» υπηρεσιακά συμβούλια - στρατοδικεία, που επιβάλλουν εξοντωτικές ποινές, αγνοώντας με προκλητικό τρόπο απαλλακτικά πορίσματα από ΕΔΕ και αθωωτικές αποφάσεις της Δικαιοσύνης, υποβάλλοντας συγχρόνως αιτήματα αναίρεσης αθωωτικών αποφάσεων του Εφετείου, οι οποίες προφανώς και αποτελούν εμπόδια σε συγκεκριμένα σχέδια.

Ως προς τους δύο υποδιοικητές της ΕΥΠ, μπορεί να ειπωθεί ότι είναι απόλυτα ταυτισμένοι με τη γραμμή Ρουμπάτη και υλοποιούν στο ακέραιο τις εντολές του.
Πολλοί όμως είναι εκείνοι από το προσωπικό της υπηρεσίας που επισημαίνουν και υπενθυμίζουν με νόημα ότι μεταπολιτευτικά οι πλέον αποτυχημένες και εκτεθείσες διοικήσεις της ΚΥΠ - ΕΥΠ ήταν εκείνες των περιόδων 1990 - 1993 και 2009 - 2015, όταν, συμπτωματικά ίσως, στις θέσεις των υποδιοικητών βρέθηκαν συνταξιοδοτηθέντες αστυνομικοί.

Συμπερασματικά, η συνολικώς διαμορφωθείσα κατάσταση συνθλίβει και το τελευταίο ίχνος σοβαρότητας της σημερινής διοίκησης της ΕΥΠ, απογοητεύοντας το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού, που διαθέτει τις ικανότητες να παραμένει σε αδράνεια, απραξία και απαξίωση, τη στιγμή που έμπειρα και ικανότατα στελέχη υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους από την υπηρεσία, αισθανόμενα προσβλητικά περιθωριοποιημένα και αδρανή, κατά τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο, η όλη παραπάνω περιγραφόμενη εικόνα και κατάσταση στην ΕΥΠ μεταφέρθηκε από υπαλλήλους της με ακρίβεια στον υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Κομμένο, ο οποίος επισκέφθηκε προεκλογικά τα γραφεία της υπηρεσίας και φέρεται να συμφώνησε με τα καταγγελλόμενα και να ισχυρίστηκε ότι δεν είχε ερωτηθεί ούτε συμφώνησε ποτέ με τον διορισμό του Γιάννη Ρουμπάτη στο τιμόνι της ΕΥΠ.

Θα ενδιαφερθεί κάποιος και θα ασχοληθεί πραγματικά και σοβαρά με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών;

Πηγή περιοδικό Crash, Δεκέμβριος 2015


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση