Τα ίδια Βρυξέλλες μου, τα ίδια, Βερολίνο μου…

Απειλούν με έξοδο από το ευρώ και «κούρεμα» καταθέσεων, με όπλα το προσφυγικό, τα «κόκκινα» δάνεια, τους πλειστηριασμούς και το Ασφαλιστικό

Νέος γύρος πιέσεων σε βάρος της Ελλάδας βρίσκεται σε εξέλιξη. Εξωτερικοί και εσωτερικοί εχθροί της κυβέρνησης Τσίπρα, έπειτα από μία μικρή περίοδο επιβεβλημένης ανακωχής εξαιτίας της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και της ψήφισης του πρώτου πακέτου των εφαρμοστικών μέτρων του Τρίτου Μνημονίου, παίρνουν και πάλι θέση μάχης. Στο περιθώριο της προσφυγικής κρίσης και μετά το φλέγον ζήτημα των «κόκκινων» δανείων και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, το Ασφαλιστικό εξελίσσεται σε παράγοντα αποσταθεροποίησης της κοινωνικής συνοχής, ίσως ακόμη και της κοινωνικής ειρήνης, με τον ρόλο των δανειστών και σε αυτή ην διελκυστίνδα να είναι καθοριστικός.

Με αφορμή την ανθρωπιστική κρίση που εξελίσσεται στη Μέση Ανατολή και τις ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές από τη Συρία και τις άλλες χώρες της εύφλεκτης περιοχής προς την Ευρώπη, ξεδιπλώθηκε ένα ακόμη σχέδιο του Βερολίνου σε βάρος της Αθήνας. Αφού επιχειρήθηκε η είσοδος της Τουρκίας από την πίσω πόρτα στη φύλαξη του Αιγαίου, στη συνέχεια έπεσε στο τραπέζι η ανισομερής κατανομή των προσφύγων και των μεταναστών, με θύμα την Ελλάδα ως πρώτη χώρα υποδοχής τους. Η γερμανική πρόταση περιελάμβανε την ενίσχυση των “hot spots” στην Ελλάδα –και όχι στην Τουρκία- και την ίδρυση μεγάλου χώρου φιλοξενίας στην Αθήνα για 50.000 – 60.000 πρόσφυγες, όπως αποκάλυψε το Der Spiegel και επιβεβαίωσε στη συνέχεια ο Μάρτιν Σουλτς.

Η λογική των γερμανών ήταν προφανής. Βλέποντας τις Βαλκανικές χώρες να απειλούν ότι θα κλείσουν τα σύνορά τους και θεωρώντας την Ελλάδα ως τον πιο αδύναμο παίκτη σε μία νέα εξαντλητική διαπραγματευτική διαδικασία, επέλεξαν να την στοχοποιήσουν, μετατρέποντάς την και με την βούλα σε χώρα – αποθήκη ψυχών. Η «προσφορά» των 5,9 εκατ. ευρώ για τις μετακινήσεις όσων δικαιούνται είναι στάχτη στα μάτια. Γιατί η μεγάλη μερίδα των εισερχομένων αλλοδαπών που δεν δικαιούνται προσφυγικό άσυλο παραμένει στη χώρα μας χωρίς να αναλαμβάνει η Ευρώπη κάποια υποχρέωση γι αυτούς τους ανθρώπους. Απλώς, λένε στην Αθήνα «δικό σου πρόβλημα», όταν ακόμη και ο Έλληνας εκπρόσωπος του κ. Γιούνκερ, Μαργαρίτης Σχοινάς, ζητά από την Ελλάδα να μην γυρίσει την πλάτη στους πρόσφυγες…

Οι επισκέψεις με νόημα

Ο ρόλος της Ελλάδας στη διαχείριση των προσφύγων ήταν και το αντικείμενο των συναντήσεων του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Βάλτερ Στάινμάγερ, με τους Αλέξη Τσίπρα και Νίκο Κοτζιά στην Αθήνα. Στην καγκελαρία παρατήρησαν με έντονο ενδιαφέρον την επίσκεψη Ολάντ, που έγινε σε θερμό κλίμα, όπως και την «πάσα» του Γάλλου προέδρου για την αναδιάρθρωση του χρέους αλλά και τις ελληνογαλλικές επιχειρηματικές συζητήσεις. Η διείσδυση του γαλλικού παράγοντα στα ελληνικά πράγματα απασχολεί τους γερμανούς, που, πέραν της επιχειρηματικής παρουσίας τους στη χώρα μας, έχουν και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς για τα Βαλκάνια, μέσα από τη διασφάλιση της σταθερότητας στην περιοχή, αλλά και τη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών στα κράτη που τη συναπαρτίζουν.

Την ίδια ώρα, το «κουαρτέτο» των θεσμών φέρεται ανυποχώρητο στα θέματα της δημοσιονομικής πειθαρχίας που έχουν επιβληθεί στη χώρα μέσω Μνημονίου. Και όχι μόνον αυτό, αλλά οι εκπρόσωποί τους φροντίζουν σε κάθε ευκαιρία να καθιστούν ξεκάθαρο στους κυβερνητικούς αξιωματούχους ότι θα χρειαστούν και νέα μέτρα και νέες θυσίες, γιατί αυτά που έχουν προβλεφθεί μέχρι τώρα… δεν αρκούν. Με συνεχείς εναλλαγές ρόλων –το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε αυτή τη φάση έχει αναλάβει τον ρόλο του «κακού»-, οι δανειστές ασκούν αφόρητες πιέσεις, επιστρέφουν ισοδύναμα, δυσχεραίνουν το έργο των εμπλεκομένων υπουργών και πετούν συνέχεια στο τραπέζι νέα χαρτιά.

Ο Βάλντις Ντομπρόβσκις, για παράδειγμα, ως αντιπρόεδρος της Γαλλικής Επιτροπής, την πρώτη ημέρα της ελληνικής βόλτας του εμφάνισε το πρόσωπο του άτεγκτου ευρωπαίου αξιωματούχου στις συναντήσεις του με το οικονομικό επιτελείο. Και μίλησε για την ανάγκη προσήλωσης στις μεταρρυθμίσεις, ενώ άφησε να αιωρηθεί ως απειλή το «κούρεμα» των καταθέσεων για την απρόσκοπτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που «έπαιξε» στο θέμα των πλειστηριασμών και των «κόκκινων» δανείων με τον περιβόητο –και επαχθή για την ελληνική πλευρά- «έντιμο συμβιβασμό». Στη συνάντησή του με τον Γιάννη Στουρνάρα εμφανίστηκε διαλλακτικότερος, χωρίς ωστόσο, να αποσύρει την πίεση σε χρόνο και μέτρα από την ελληνική μεριά.

«Ανεπαρκής» η σφαγή των συντάξεων

Σε αυτό το πλαίσιο, το δυσκολότερο έργο το έχει σήμερα ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κατρούγκαλος, ο οποίος συναντά συνεχώς αδιέξοδα στις προτάσεις για βιώσιμη λύση του ασφαλιστικού συστήματος. Ο… Προκρούστης δεν φαίνεται αρκετός για τους ξένους, καθώς οι πετσοκομμένες συντάξεις, σε επίπεδα που αγγίζουν ακόμα και το 50%, δεν φαίνεται να εξευμενίζουν το τέρας του Ασφαλιστικού. Οι δηλώσεις του, μετά την πρόσφατη συνάντησή του με τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν, για «εισαγωγή άλλων πόρων στο σύστημα» πυροδότησαν σενάρια για νέους φόρους, αύξηση εργοδοτικών εισφορών ή εισαγωγή ειδικών τελών υπέρ του ασφαλιστικού συστήματος.

Στο επικρατέστερο σενάριο, της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών –να φτάσουν περίπου στο ύψος που ήταν στο τέλος του 2012, όταν και ακολούθησαν δύο μειώσεις της τάξης του 5%-, ήδη καταγράφονται οι πρώτες αντιδράσεις. Εργοδοτικοί φορείς αλλά και οικονομικοί αναλυτές προβλέπουν νέο μπαράζ απολύσεων και «λουκέτων» και, φυσικά, νέο υφεσιακό κύκλο.

Από την άλλη, η τακτική της φοροεπιβολής ως αντιστάθμισμα είχε εξεταστεί και από την Επιτροπή Σοφών. «Η Επιτροπή προέβλεψε ότι το σύστημα πρέπει να ενισχυθεί μέσω της επιβολής νέου φόρου για τον περιβόητο «φόρο Τόμπιν», ο οποίος είχε σχεδιαστεί χωρίς να εφαρμοστεί στις ΗΠΑ από τον οικονομολόγο που του έδωσε το όνομά του πριν από είκοσι χρόνια», σημειώνει ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Γιώργος Ρωμανιάς.

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 312


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση