Τα Σκόπια και η αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων

Η εφημερίδα ‘Βέτσερ’ των Σκοπίων φιλοξενεί μια πολιτική ανάλυση για τη θέση του βαλκανικού κρατιδίου, σε σχέση με την γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή και το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης στις βαλκανικές χώρες.

«Ένα σταθερό νοτιοσλαβικό κράτος (πΓΔΜ) οδηγεί σε σταθερότητα στα Βαλκάνια. Ένα αποσταθεροποιημένο κράτος των Σκοπίων θα οδηγήσει σε περιφερειακές συγκρούσεις και θα διαλύσουν πλήρως την ισορροπία στα Βαλκάνια. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ηρεμία στα Σκόπια, πριν και μετά τις εκλογές, παρότι ο Ζόραν Ζάεφ (αρχηγός της σλαβικής αντιπολίτευσης του SDSM) και ο Αλί Αχμέτι (αρχηγός του αλβανικού κόμματος DUI) προσπαθούν να διαταράξουν την κατάσταση με αμερικανική υποστήριξη», σημειώνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος του ‘Σπούτνικ’, Αντρέι Κορίμπκο.

Η γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων

Τα παγκόσμια γεγονότα, και τα γεγονότα στα Σκόπια κατά τα τελευταία έτη, πρέπει να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα της γεωπολιτικής για να σχηματισθεί μια πλήρης εικόνα για τις αιτίες της εμφάνισής τους και οι προθέσεις των μεγάλων δυνάμεων που τα κινούν.
Είμαστε μάρτυρες ενός κόσμου που γίνεται ολοένα μια μεγάλη πυριτιδαποθήκη της οποίας η πυροδότηση κατευθύνεται από συγκεκριμένους σκοπούς.

Η ουκρανική κρίση, ο πόλεμος στη Συρία, η Αραβική Άνοιξη, η ανάδυση του Ισλαμικού κράτους, οι εντάσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, είναι όλα τα γεγονότα που συνδέονται και αποτελούν στοιχεία της μεγάλης σκακιέρας, με την οποία η Δύση παίζει και διατηρεί με μια αυξανόμενη δυναμική εναντίον των Ανατολικών Δυνάμεων.

Στόχος είναι η αποσταθεροποίηση σημαντικών γεωγραφικών περιοχών με τη διάλυση των «ακατάλληλων» καθεστώτων, που έχουν ανεξάρτητη πολιτική από τη Δύση.
Αυτό επιτυγχάνεται με την ανακατανομή του πληθυσμού, και στη συνέχεια στην εύκολη διακυβέρνησή τους σε οντότητες όπου επικρατεί η ανασφάλεια και η μεγέθυνση των τοπικών προβλημάτων, παρατείνοντας, έτσι, την οικονομική υποτέλεια και στασιμότητα τους στην παγκόσμια σκηνή.

Σχεδιασμοί αποσταθεροποίησης

Με άλλα λόγια, η Δύση με κάθε κόστος επιδιώκει να διατηρήσει την παγκόσμια κυριαρχία της, με επιβολή κυρώσεων σε εκείνους που δεν θέλουν να υπακούσουν.

Αυτό συνέβη και στο Νοτιοσλαβικό Κράτος των Σκοπίων, όπου στήθηκε μια σοβαρή προσπάθεια αποσταθεροποίησης, με την εισβολή Αλβανών τρομοκρατών στο μεθοριακό (αστυνομικό) σταθμό Γκοσίντσε (σύνορα Κοσσυφοπεδίου) και με την τρομοκρατική επίθεση στο Κουμάνοβο, όπου σκοτώθηκαν οκτώ αστυνομικοί των Σκοπίων την 9η Μαΐου, όταν η Μόσχα γιόρταζε την Ημέρα της Νίκης κατά του Φασισμού.

Επιπλέον, είδαμε τις δημοσιεύσεις των καταγεγραμμένων συνομιλιών από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεφ, την εμφάνιση διάφορων περιστατικών καθώς και τους έξι πρέσβεις που απαιτούν την αλλαγή στην εσωτερική πολιτική ενός κυρίαρχου κράτους με διαμαρτυρίες και στοιχεία βίας που ‘διανθίζουν’ τον καμβά που στρώνεται σε πολλές χώρες όταν αντιμετωπίζουν «έγχρωμες επαναστάσεις».

Έλεγχος των κυβερνήσεων

Στόχος είναι η αλλαγή της κυβέρνησης ή η πειθαρχία της, στις γραμμές των δυτικών δυνάμεων, καθώς εμφανίζεται μια ευρύτερη διεθνή τάση για περιφερειακή αποσταθεροποίηση που θα συνθλίψει την οικονομική ανάπτυξη των ανατολικών δυνάμεων- της Κίνας και της Ρωσίας- που προτείνουν τη δημιουργία ενός σιδηροδρόμου εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας για τη σύνδεση Βουδαπέστη-Βελιγράδι-Σκόπια και Αθήνα, καθώς και την αποτυχία του έργου South Stream.

Υπενθυμίζεται ότι η Βουλγαρία αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση το 2013, όταν έπεσε η σημερινή κυβέρνηση εξαιτίας αυτού του σχεδίου.
Ο Ρώσος αναλυτής και δημοσιογράφος του «Σπούτνικ» σημειώνει ότι τα Σκόπια είναι το θεμέλιο επάνω στο οποίο στηρίζεται η σταθερότητα των Βαλκανίων.

Η Μεγάλη Αλβανία

Σύμφωνα με τον ίδιο, παρά το στόχο για την πρόληψη της ρωσικής επιρροής και την επέκτασή της στην περιοχή, η Δύση προσπαθεί να ενθαρρύνει το μύθο μια «Μεγάλης Αλβανίας», για να δώσει «ψεύτικη ελπίδα» στους υποστηρικτές αυτού του μύθου, επειδή, όπως λέει ο ίδιος, εάν η Αλβανία συνεχίσει ενεργά αυτόν τον μύθο, σίγουρα θα οδηγήσει σε συνέπειες με τη Σερβία, η οποία αποτελεί ένας από τους γεωπολιτικούς στόχους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η προσφυγική κρίση

Η μεγαλύτερη κρίση της ασφάλειας στα Βαλκάνια παρουσιάστηκε με τους πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή που αποσταθεροποίησε εν μέρει σχετικά αδύναμα κράτη της περιοχής και αναπόφευκτα αλλάζουν τη δημογραφική δομή τους, αν και τα εδάφη των χωρών αυτών αποτελούν εδάφη διαμετακόμισης.

Σύμφωνα με τον Κορίμπκο, είναι μια προσπάθεια για την υλοποίηση του έργου «Πράσινη εγκάρσιος», σύμφωνα με το οποίο, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν στρατηγικά την ανθρωπιστική καταστροφή που έχει δημιουργηθεί, προκειμένου να βελτιωθεί ο έλεγχός τους πάνω από την Ευρώπη.

«Η Ουάσιγκτον γνωρίζει ότι μια πλημμύρα εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που δεν μπορούν να ενταχθούν στην ΕΕ, θα δημιουργήσουν αναπόφευκτα κοινωνική ένταση που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τις μυστικές της υπηρεσίες, στην κατασκευή αντικυβερνητικών συναισθημάτων, προκειμένου να διώξουν ανεξάρτητους ηγέτες ή να κρατήσουν την Ευρώπη σε μια διαρκή κατάσταση έντασης που θα δικαιολογεί την κατοχή της από το ΝΑΤΟ» σημειώνει ο Κορίμπκο που προσθέτει:

«Η ανθρωπιστική καταστροφή που δημιουργήθηκε από το διπλό πόλεμο των ΗΠΑ κατά της Λιβύης και της Συρίας, παρέχουν μια εξαιρετικά ευκαιρία για τη δημογραφική μηχανική στα Βαλκάνια, ένα εργαλείο που βοηθά το σενάριο αποσταθεροποίησής των.

Η Ελλάδα εμπόδιο σε ένα κράτος «Μακεδονίας»

Λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές εξελίξεις, τις παραδοσιακές σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις και τη σχέση της Δύσης με το Νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων, στο πλαίσιο των φιλοδοξιών του για ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, καθίσταται σχεδόν αδύνατη αυτή η προοπτική –λόγω της απαίτησης από την Ελλάδα- να αλλάξει το συνταγματικό όνομα και την ταυτότητα του.

Στη συνέχεια το ερώτημα είναι πως μια χώρα με άλλο όνομα θα τοποθετηθεί στις διεθνείς σχέσεις για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της;

Το μόνο διεθνή αντίβαρο στον ευρω-ατλαντισμό, είναι αυτό που βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα με την έννοια της Ευρασίας και της ομάδας των BRICS που λαμβάνουν σταδιακά μέρος στην παγκόσμια σκηνή.
Ο πρέσβης Ρίστο Νικόφσκι ισχυρίζεται ότι αυτή η κατεύθυνση γεννήθηκε πρόσφατα και κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί.

Πηγή "Εχέδωρος"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση