Οι Έλληνες έχουμε δική μας ιδεολογία και λέγεται Δημοκρατία!

Γράφει ο Λεωνίδας Μπαρμπούτσης

Δεξιά, αριστερά, κέντρο. Πού τα έμαθα εγώ αυτά; Ποιος με καθοδήγησε να τα υιοθετήσω; Γιατί να ξέρω τον Μαρξ, τον Λένιν, το Χίτλερ; Τι σχέση έχουν οι βασιλιάδες με μένα;

Εγώ έχω τη Δημοκρατία ως ιδεολογία, ως παράδοση, ως ιστορία, ως πρότυπο πολιτεύματος. Τι με οδήγησε σε όλα αυτά τα εισαγόμενα προϊόντα πολιτικών ιδεολογιών αμφιβόλου ποιότητας και σίγουρων, με αποδείξεις πια, καταστροφικών αποτελεσμάτων;

Έχω Πλάτωνα, έχω Σωκράτη, έχω Αριστοτέλη και Περικλή. Τι μου πρόσφεραν όλοι οι άλλοι και γιατί τους αποδέχτηκα έτσι αβίαστα και απερίσκεπτα;

Αν δεν τους είχα αποδεχτεί, δεν είχα μπει καν στον κόπο να ξεφυλλίσω ούτε μία από τις τοξικές για εμένα σελίδες των απόψεων τους, ποια θα ήταν η θέση μου σήμερα;

Θα είχα ζήσει άραγε όλες αυτές τις δικτατορίες; Θα είχα ζήσει εμφύλιο πόλεμο; Θα είχα άραγε όλα αυτά τα τοξικά κόμματα να με εκπροσωπούν; Κόμματα που βάζουν πάνω από την Ελλάδα και τους πολίτες της, την ιδεολογία τους και το συμφέρον της επιβίωσης και της ύπαρξης τους;

Όχι δεν θα τα είχα ζήσει. Αν είχα τη Δημοκρατία μου έτσι όπως την διδάχτηκα και έτσι όπως την εφάρμοσαν οι πρόγονοι μου δεν θα είχα καταντήσει έτσι.

Τα έζησα και τα ζω γιατί έχω κομματοκρατία. Τα κόμματα δεν έχουν δημοκρατικές διαδικασίες. Έχουν αρχηγούς και προέδρους που χαράζουν γραμμή και πορεία την οποία πρέπει να ακολουθήσεις πιστά και κατά γράμμα διαφορετικά διαγράφεσαι.

Διαγράφεσαι γιατί τολμάς να εκφράσεις το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου που σου δίνει η Δημοκρατία, τολμάς να είσαι ελεύθερος και ίσος προς ίσο όπως εκφράζει η Δημοκρατία.

Άρα τα κόμματα που απαρτίζουν την Ελληνική Δημοκρατία δεν έχουν καμία σχέση με αυτή. Εγώ ψηφίζω με δημοκρατικό τρόπο κάποιον που θα λειτουργήσει μέσα σε ένα κόμμα με αντιδημοκρατικό τρόπο, όχι γιατί το θέλει αλλά γιατί έτσι του επιβάλλετε. Κόμματα χωρίς δημοκρατικές διαδικασίες, διεκδικούν την δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.

Πρέπει λοιπόν να βρω ένα τρόπο να απελευθερώσω τον εκπρόσωπο μου και αυτός δεν είναι άλλος από την υιοθέτηση της άμεσης Δημοκρατίας και της κατάργησης των κομμάτων.

Της κατάργησης, σε γεωμετρικό επίπεδο, της πυραμίδας και της υιοθέτησης της σφαίρας. Όχι πια στην διάταξη που από τους πολλούς οδηγούμαστε στον ένα. Αλλά στη διάταξη που ο ένας βρίσκεται στην ίδια απόσταση από τον άλλο με κέντρο τον άνθρωπο, την πατρίδα, τη Δημοκρατία.

Οι τριακόσιοι ανεξάρτητοι μπορούν άνετα να κυβερνήσουν δίχως να είναι γύρω από προέδρους κομμάτων. Μπορούν να εκλέξουν τον πρωθυπουργό τους, τους υπουργούς τους και να είναι ενωμένοι γύρω από την ιδέα της πατρίδας, του πολίτη και της Δημοκρατίας και όχι του κάθε κόμματος και του κάθε αρχηγού.

Θα είναι ελεύθεροι πια να εκπροσωπήσουν εμένα και τη χώρα μου.

Πως η διαπλοκή θα τους ελέγξει, ποιον από όλους θα πλησιάσει;
Πως θα τους χειραγωγήσει;

Θέλω πολίτευμα που να με ενώνει και όχι να με διχάζει.
Θέλω αναθεώρηση Συντάγματος.
Θέλω Άμεση Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Δεν είμαι αριστερός, δεν είμαι δεξιός, δεν είμαι κεντρώος.
Είμαι Έλληνας Δημοκράτης.

Πηγή LimnosReport


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση