Οι αναξιοπαθούντες και οι απανταχού… Έμποροι της Αγάπης

Με εκνευρίζουν φοβερά (φαντάζομαι ότι και άλλους πολλούς) όλοι αυτοί οι νεόκοποι ουμανιστές, η ανθρωπιστές, πρεσβευτές και θεωρητικοί της αγάπης, που μας κατακεραυνώνουν από άμβωνος στο πυρ το εξώτερον γιατί δεν αγαπάμε όσο οφείλουμε τους δυστυχής και αναξιοπαθούντες αυτού του κόσμου. Πιπιλάνε διάφορες πολιτικές καραμέλες και μας πετροβολάνε με τα συνθήματα τους, μας στιγματίζουν δε σαν να έχουμε λέπρα γιατί δεν αγκαλιάζουμε και φροντίζουμε όλους τους Γαβριάδες και Αγιάννηδες του πλανήτη.

Του ειδικού συνεργάτη (Γ.Α.)

Φοβάμαι ότι θα απογοητευτούν, 2000 χρόνια ηθικής διδασκαλίας του Χριστιανισμού από έναν πανίσχυρο προπαγανδιστικό φορέα όπως οι Χριστιανικές εκκλησίες, άλλα τόσα από την Βουδιστική διδασκαλεία και δεν κατάφεραν να αλλάξουν τον άνθρωπο (τη φύση του ανθρώπου) σε τίποτα και νομίζουν ότι αυτοί μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα; Τί έπαρση Θεέ μου, τί αμετροέπεια και προπαντός, τι ανοησία!

Αλλά πάλι μήπως είμαι υπερβολικός; Μήπως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως νομίζω; Μήπως κάνω εγώ λάθος; Ας κάνουμε μία προσπάθεια να αναλύσουμε το θέμα και να επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε που βρίσκεται η αλήθεια.

Τι μας λένε; Ανοίξτε τις πόρτες της πατρίδας σας, τις πόρτες της Ευρώπης, να υποδεχθείτε και να περιθάλψετε όλα αυτά τα εκατομμύρια των δυστυχισμένων που τρέχουν σε σας. Έχετε υποχρέωση να το κάνετε γιατί εσείς έχετε και εκείνοι δεν έχουν.

Εν τω μεταξύ και για να ανακόψετε τα εκατομμύρια που θα ακολουθήσουν τα εκατομμύρια που είναι ήδη εδώ, πρέπει να επενδύσετε στη χώρα τους για να ανέβει το βιοτικό τους επίπεδο και να πάψουν να μεταναστεύουν η να επιβάλετε ειρήνη στις σπαρασσόμενες χώρες τους για να μην γίνονται πρόσφυγες.

Τι λέτε γι’ αυτά που λένε; Συμφωνείται;. Κύριοι και κυρίες, δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ, όσο και να ακούγονται σε πολλούς λογικά, δεν συμφωνώ και δεν συμφωνώ για ένα αρκετά μεγάλο αριθμό λόγων. Ας πάρουμε πρώτα το θέμα των προσφύγων που είναι το ποιο απλό.

Γιατί; Μα διότι οι Σύροι (και όχι Σύριοι όπως οι περισσότεροι εσφαλμένα τους ονομάζουν) προ του εμφυλίου δεν έφευγαν από τη χώρα τους. Ποιος είναι υπεύθυνος για τον εμφύλιο; Μεγάλη κουβέντα και πολύ μπερδεμένη… λίγο πολύ όλοι. Ποιος μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο; Μάλλον κανείς, πάντως σίγουρα όχι η Ευρώπη.

Ποια η ευθύνη της Ευρώπης για αυτό τον πόλεμο; Εν αντιθέσει με την ευθύνη της Ευρώπης που είναι απόλυτη για τη Λιβύη, στη Συρία έχει ελάχιστη έως καθόλου ανάμιξη κι ευθύνη. Άρα τί μέλει γενέσθαι με την Συρία; Και γιατί οι Σύροι δεν καταφεύγουν στις γειτονικές αραβικές χώρες;

Ο πόλεμος στη Συρία κάθε μέρα περιπλέκεται πιο πολύ, επομένως, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη και αυτοί που καλούν την Ευρώπη να επιβάλει την Ειρήνη στη Συρία, ή δεν ξέρουν τι τους γίνεται, ή ψεύδονται συνειδητά για να δημιουργήσουν αισθήματα ενοχής στους Ευρωπαίους.

Γιατί οι Σύροι δεν προτιμούν τις αραβικές χώρες αλλά προτιμούν την Ευρώπη; Γιατί οι αραβικές χώρες δεν τους θέλουν; Ξέρουν ότι είναι ανεπιθύμητοι εκεί. Συμπέρασμα, οι έμποροι της αγάπης, ως γνήσιοι πολιτικάντηδες, μας παραμυθιάζουν με μισές αλήθειες.

Τι γίνεται με τους Αφγανούς και Ιρακινούς; Λίγο πολύ τα ίδια. Είναι γνωστό, ότι ο κύριος υπεύθυνος των πολέμων και στις τρεις αυτές χώρες είναι οι ΗΠΑ και όλοι οι υπόλοιποι σύρθηκαν σε αυτούς από την Αμερική.

Γιατί λοιπόν οι έμποροι της αγάπης (περιλαμβάνεται και ο ΟΗΕ σε αυτούς) δεν ζητάνε από την Αμερική να δεχθεί τους πρόσφυγες αυτών των χωρών που αυτές δημιούργησαν και το ζητάνε από την Ευρώπη; Διότι ξέρουν ποια θα είναι η απάντηση της Ουάσιγκτον, ένα μεγαλοπρεπές «FUCK OFF».

Ας πάμε στους οικονομικούς μετανάστες τώρα, ποια η ευθύνη της Ευρώπης γι’ αυτούς και την άθλια κατάσταση των χωρών τους; Κατά την άποψη μου καμία. Οι έμποροι της αγάπης θα μας πουν ότι όλες αυτές οι χώρες είναι πρώην ευρωπαϊκές αποικίες άρα έχουμε υποχρεώσεις.

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ήταν αποικία, εβδομήντα έως σαράντα χρόνια πέρασαν από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας τους. Και όλα αυτά τα χρόνια έλαβαν τεράστια ποσά σε βοήθεια και επενδύσεις από την Ευρώπη και όλα φαγώθηκαν από τους ηγέτες τους, επομένως δεν βλέπω ούτε σε αυτό το θέμα ευθύνη της Ευρώπης.

Ας δούμε τώρα και το παραμύθι “εμείς έχουμε και αυτοί δεν έχουν”. Συμφωνώ ως προς το κομμάτι ότι αυτοί δεν έχουν, διαφωνώ όμως ως προς το κομμάτι του εμείς έχουμε. Πρώτον, γιατί το «έχουμε» είναι πολύ σχετικό, δεν είναι το ίδιο όλες οι ευρωπαϊκές οικονομίες, δεύτερον το σύστημα δεν είναι τέλειο, γι’ αυτό υπάρχουν εκατομμύρια Ευρωπαίων, αστέγων, φτωχών και ανέργων.

Το δε «σύστημα», με όλες τις ατέλειες του, έχει σχεδιαστεί για ένα συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων, λαμβάνοντας υπόψη κάποια απόκλιση αριθμών βεβαίως. Η απόκλιση όμως αυτή δεν μπορεί να είναι στον βαθμό που παρουσιάζεται σήμερα γιατί κινδυνεύει να ανατρέψει όλους τους σχεδιασμούς και να καταρρεύσει το σύστημα.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν πάρα πολύ άλλοι σημαντικοί παράγοντες πού έχουν ήδη αναλυθεί από άλλους, όπως θέματα δημόσιας υγείας, θέματα κοινωνικής ένταξης, θέματα παιδείας, γλωσσικά, εκπαίδευσης, δημόσιας ασφάλειας, εθνικής ασφάλειας και ένας ατελείωτος αριθμός θεμάτων που συνδέονται με το «μεταναστευτικό» και το «προσφυγικό».

Επομένως, όταν ακούω τους εμπόρους αγάπης με τις βολικές απλουστεύσεις, τους αφορισμούς τους και τα ευχολόγια, εκνευρίζομαι αφάνταστα. Κατανοώ τους μετανάστες, συμπάσχω με τους πρόσφυγες, αλλά… βγάζω αφρούς με τους ανέξοδους Εμπόρους Αγάπης.

Γιατί στην πραγματικότητα δεν αγαπάνε κανένα, ούτε τους πρόσφυγες ούτε τους μετανάστες, διότι με αυτά που λένε και κάνουν, απεργάζονται την καταστροφή όλων. Και τη δική μας και των άμοιρων αυτών ανθρώπων.

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση