Τα εκλογικά παιχνίδια του Αλέξη…
Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Τα εσωκομματικά παιχνίδια και ο πολιτικός εγωισμός ενός αυτάρεσκου ανθρώπου μας οδηγούν για άλλη μια φορά στην κάλπη, Χωρίς Κανένα Λόγο. Όπως ακριβώς με τα καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος.
Στην αρχή μας είπε ότι θα προσφύγει στην βουλή ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, που αν την πάρει δεν θα πάμε σε εκλογές.
Όταν κατάλαβε ότι για να τον κάνουν «χάζι», κάποιοι της αριστερής πλατφόρμας, αλλά και διαφωνούντες θα του την έδιναν, άλλαξε γνώμη.
Μετά σκέφτηκε να κλείσει την βουλή, για να περάσουν τα μέτρα χωρίς προβλήματα, ελέγχοντας την σύνθεση των θερινών τμημάτων με βουλευτές της δικής του επιρροής.
Όταν ούτε αυτό του άρεσε, κατέληξε στην παραίτηση και την διενέργεια εκλογών.
Μανία με τις κάλπες αυτό το παιδί.
Ο άνθρωπος πιστεύει ότι δικό του είναι το «μαγαζί» και ότι θέλει το κάνει. Όποτε θέλει το κλείνει και όποτε θέλει το ανοίγει.
Με σαρδόνιο ύφος, που το αντλεί από την στήριξη του Ελληνικού λαού, όσο αυτή διαρκεί, συμπεριφέρεται σαν Σουλτάνος.
Ο Ταγίπ Ερντογάν και το χαρέμι του.
Ένα τσούρμο από ανόητους φαφλατάδες, που έλεγαν ό,τι τους κατέβαζε η κούτρα τους, ανίκανους ιδεοληπτικούς με απόψεις και θεωρίες χαμένες στο χάος του μυαλού τους, με μη εφαρμόσιμες ιδεοληψίες, με την δήθεν επαναστατική ορολογία, τα χάρτινα συνθήματα, τους λεονταρισμούς, λέγοντας ψέματα ανερυθρίαστα και κατά συρροή, προσπάθησαν και τα κατάφεραν να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού.
Λόγια, λόγια, κούφια λόγια, ξεχνώντας αυτό που έλεγε ο Σοφοκλής: «άλλο είναι να λες πολλά λόγια κι άλλο να λες τα κατάλληλα».
Αν αυτό το συνονθύλευμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται συνέχεια του ΚΚΕ Εσωτερικού, θα τρίζουν τα κόκαλα του Λεωνίδα Κύρκου και του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Ένα στενόμυαλο και ξεροκέφαλο ανθρωπάκι, που προτιμά να πεθάνει έχοντας άδικο, παρά να παραδεχτεί τα λάθη του.
Δεν τον ενδιαφέρει η χώρα και ο λαός της. Για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες καταστρέφει ότι απέμεινε από την οικονομία και τον τουρισμό της χώρας, χωρίς κανένα λόγο.
Ακόμα και τώρα που με δική του υπαιτιότητα, «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», συνεχίζει τα ανούσια εσωκομματικά παιχνίδια.
Σιγά να μην νοιαστεί για την σωτηρία και το μέλλον της χώρας.
Ο Παναγιώτης τον ενδιαφέρει και ποιος θα χρεωθεί την ρήξη.
Ούτε ένα συγγνώμη προς τον λαό, που άλλα του έταξε και άλλα του έδωσε.
Να αφήσει τα πολιτικά παιχνίδια που τόσο έχουν κοστίσει διαχρονικά στην χώρα, και να αναλάβει πρωτοβουλίες για συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας ΤΩΡΑ.
Γιατί είναι πολιτικά αφελές, να πιστέψει κάποιος ότι μετά την διάσπαση και την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε φιλομνημονιακό κόμμα, μπορεί να πετύχει την αυτοδυναμία.
Φιλομνημονιακή κυβερνητική πλειοψηφία έχει και τώρα. Και μάλιστα την μεγαλύτερη που είχε ποτέ ο τόπος. 220 βουλευτές. Τι τις θέλει τις εκλογές, για επιβεβαίωση;
Ή μήπως της περισσεύουν της χώρας αλλά 150-200 εκατομμύρια, δεν μας έφταναν ταν 110 που πετάξαμε για την παρωδία του δημοψηφίσματος;
Το πιο αισιόδοξο σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να βγει πρώτο κόμμα και ο μόνος δρόμος να κυβερνηθεί αυτός ο τόπος, είναι η συνεργασία των φιλομνημονιακών κομμάτων.
Ερχόμαστε δηλαδή στην κατάσταση που είμαστε τώρα, γιατί να πάμε σε εκλογές;
Αυτό που αρνείται να πράξει σήμερα το άσχετο από πολιτική διαχείριση σχολιαρόπαιδο, θα το κάνει μετά την κοστοβόρα διαδικασία των εκλογών.
Εκτός αν έχει αποφασίσει να μην συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας και έχει επιλέξει την πολιτική ανωμαλία.
Η άποψη ότι είναι κομματικά ορθό να το κάνει μετά τις εκλογές και όχι τώρα, παρουσιάζοντας το ως απαίτηση του Ελληνικού λαού, για να μην εκτεθεί απέναντι στους οπαδούς του, μπορεί κομματικά να έχει μια βάση, αλλά αυτή την στιγμή προέχει το συμφέρον της χώρας.
Όταν μετά από χρόνια φτιάξουν τα πράγματα, η μπορέσουμε να δούμε αποστασιοποιημένα όλα αυτά που ζήσαμε, αυτό το κυβερνητικό τσούρμο θα το θυμόμαστε σαν μια γελοιογραφία, μια καρικατούρα, μια κακογουστιά που για τιμωρία ίσως, η για κάποιο άλλο λόγο, έπρεπε να το ζήσουμε.
ΥΓ . Γιατί σαν επαναστάτης δεν παραιτήθηκες στήνοντας κάλπες βρε Αλέξη, πριν υπογράψεις το μνημόνιο 3, που δεν το πιστεύεις κιόλας;
Αφού θα μας πήγαινες σε εκλογές, γιατί βιάστηκες να το υπογράψεις και να το περάσεις από την Βουλή;
Φοβήθηκες ότι δεν θα βρεθούν άλλοι πρόθυμοι να το ψηφίσουν και δεν ήθελες να αφήσεις εκκρεμότητες;
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Τα εσωκομματικά παιχνίδια και ο πολιτικός εγωισμός ενός αυτάρεσκου ανθρώπου μας οδηγούν για άλλη μια φορά στην κάλπη, Χωρίς Κανένα Λόγο. Όπως ακριβώς με τα καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος.
Στην αρχή μας είπε ότι θα προσφύγει στην βουλή ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, που αν την πάρει δεν θα πάμε σε εκλογές.
Όταν κατάλαβε ότι για να τον κάνουν «χάζι», κάποιοι της αριστερής πλατφόρμας, αλλά και διαφωνούντες θα του την έδιναν, άλλαξε γνώμη.
Μετά σκέφτηκε να κλείσει την βουλή, για να περάσουν τα μέτρα χωρίς προβλήματα, ελέγχοντας την σύνθεση των θερινών τμημάτων με βουλευτές της δικής του επιρροής.
Όταν ούτε αυτό του άρεσε, κατέληξε στην παραίτηση και την διενέργεια εκλογών.
Μανία με τις κάλπες αυτό το παιδί.
Ο άνθρωπος πιστεύει ότι δικό του είναι το «μαγαζί» και ότι θέλει το κάνει. Όποτε θέλει το κλείνει και όποτε θέλει το ανοίγει.
Με σαρδόνιο ύφος, που το αντλεί από την στήριξη του Ελληνικού λαού, όσο αυτή διαρκεί, συμπεριφέρεται σαν Σουλτάνος.
Ο Ταγίπ Ερντογάν και το χαρέμι του.
Ένα τσούρμο από ανόητους φαφλατάδες, που έλεγαν ό,τι τους κατέβαζε η κούτρα τους, ανίκανους ιδεοληπτικούς με απόψεις και θεωρίες χαμένες στο χάος του μυαλού τους, με μη εφαρμόσιμες ιδεοληψίες, με την δήθεν επαναστατική ορολογία, τα χάρτινα συνθήματα, τους λεονταρισμούς, λέγοντας ψέματα ανερυθρίαστα και κατά συρροή, προσπάθησαν και τα κατάφεραν να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού.
Λόγια, λόγια, κούφια λόγια, ξεχνώντας αυτό που έλεγε ο Σοφοκλής: «άλλο είναι να λες πολλά λόγια κι άλλο να λες τα κατάλληλα».
Αν αυτό το συνονθύλευμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται συνέχεια του ΚΚΕ Εσωτερικού, θα τρίζουν τα κόκαλα του Λεωνίδα Κύρκου και του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Ένα στενόμυαλο και ξεροκέφαλο ανθρωπάκι, που προτιμά να πεθάνει έχοντας άδικο, παρά να παραδεχτεί τα λάθη του.
Δεν τον ενδιαφέρει η χώρα και ο λαός της. Για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες καταστρέφει ότι απέμεινε από την οικονομία και τον τουρισμό της χώρας, χωρίς κανένα λόγο.
Ακόμα και τώρα που με δική του υπαιτιότητα, «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», συνεχίζει τα ανούσια εσωκομματικά παιχνίδια.
Σιγά να μην νοιαστεί για την σωτηρία και το μέλλον της χώρας.
Ο Παναγιώτης τον ενδιαφέρει και ποιος θα χρεωθεί την ρήξη.
Ούτε ένα συγγνώμη προς τον λαό, που άλλα του έταξε και άλλα του έδωσε.
Να αφήσει τα πολιτικά παιχνίδια που τόσο έχουν κοστίσει διαχρονικά στην χώρα, και να αναλάβει πρωτοβουλίες για συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας ΤΩΡΑ.
Γιατί είναι πολιτικά αφελές, να πιστέψει κάποιος ότι μετά την διάσπαση και την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε φιλομνημονιακό κόμμα, μπορεί να πετύχει την αυτοδυναμία.
Φιλομνημονιακή κυβερνητική πλειοψηφία έχει και τώρα. Και μάλιστα την μεγαλύτερη που είχε ποτέ ο τόπος. 220 βουλευτές. Τι τις θέλει τις εκλογές, για επιβεβαίωση;
Ή μήπως της περισσεύουν της χώρας αλλά 150-200 εκατομμύρια, δεν μας έφταναν ταν 110 που πετάξαμε για την παρωδία του δημοψηφίσματος;
Το πιο αισιόδοξο σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να βγει πρώτο κόμμα και ο μόνος δρόμος να κυβερνηθεί αυτός ο τόπος, είναι η συνεργασία των φιλομνημονιακών κομμάτων.
Ερχόμαστε δηλαδή στην κατάσταση που είμαστε τώρα, γιατί να πάμε σε εκλογές;
Αυτό που αρνείται να πράξει σήμερα το άσχετο από πολιτική διαχείριση σχολιαρόπαιδο, θα το κάνει μετά την κοστοβόρα διαδικασία των εκλογών.
Εκτός αν έχει αποφασίσει να μην συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας και έχει επιλέξει την πολιτική ανωμαλία.
Η άποψη ότι είναι κομματικά ορθό να το κάνει μετά τις εκλογές και όχι τώρα, παρουσιάζοντας το ως απαίτηση του Ελληνικού λαού, για να μην εκτεθεί απέναντι στους οπαδούς του, μπορεί κομματικά να έχει μια βάση, αλλά αυτή την στιγμή προέχει το συμφέρον της χώρας.
Όταν μετά από χρόνια φτιάξουν τα πράγματα, η μπορέσουμε να δούμε αποστασιοποιημένα όλα αυτά που ζήσαμε, αυτό το κυβερνητικό τσούρμο θα το θυμόμαστε σαν μια γελοιογραφία, μια καρικατούρα, μια κακογουστιά που για τιμωρία ίσως, η για κάποιο άλλο λόγο, έπρεπε να το ζήσουμε.
ΥΓ . Γιατί σαν επαναστάτης δεν παραιτήθηκες στήνοντας κάλπες βρε Αλέξη, πριν υπογράψεις το μνημόνιο 3, που δεν το πιστεύεις κιόλας;
Αφού θα μας πήγαινες σε εκλογές, γιατί βιάστηκες να το υπογράψεις και να το περάσεις από την Βουλή;
Φοβήθηκες ότι δεν θα βρεθούν άλλοι πρόθυμοι να το ψηφίσουν και δεν ήθελες να αφήσεις εκκρεμότητες;
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...