Το «όχι» της ψυχής μας…!

Του Γιώργου Νούτσου

Στις δύσκολες συνθήκες που περνάει η χώρα μας, έχουμε πρώτιστη υποχρέωση να τοποθετηθούμε. Εδώ που φτάσαμε, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να λουφάξει, να κρυφτεί, ν αφήσει και πάλι άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Απαιτείται ευθύνη και θάρρος! Απαιτείται ορθολογισμός και παλληκαριά! Είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που καλούμαστε να αποδείξουμε, πως, αυτό που οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας εν χορώ αμφισβητούν - κι αναφέρομαι στην ελληνικότητά μας - ρέει άφθονη στο αίμα μας αιώνες μετά κι είναι ικανή να αντιγυρίσει το μήνυμα των ποταπών και χυδαίων εκβιασμών της στους αποστολείς του.

Ζούμε στον αστερισμό των «πολλών» και «μεγάλων» γενικώς!!! Πήξαμε από Παγκοσμιοποίηση, Αγορές, Ευρώ και Δολλάρια, Ιερατεία και τα συναφή, Οικονομικά funds, Νταβατζήδες ξένους και Εθελόδουλους Έλληνες! Κι είναι σιχαμερό, να βλέπεις να διαγκωνίζονται όλα και όλοι, στην προσπάθειά τους να καθυποτάξουν με κάθε κόστος μια χώρα, ένα λαό και μια κυβέρνηση, που στάθηκαν για μια ακόμα φορά απέναντι στον οδοστρωτισμό τους, για την επιβολή της Νέας Τάξης πραγμάτων, όπου έννοιες όπως Πατρίδα, Ελευθερία, Αξιοπρέπεια, Σεβασμός προκαλούν αλλεργία και πανικό.

ΟΙ ΓΑΠ, Παπαδήμος, Σαμαράς, Βενιζέλος παρά την φαινομενική νεκρανάστασή τους μέσα από τα γεγονότα, βαθιά ποτισμένη όμως από το δράμα της Ελλάδας, που οι ίδιοι, με τις αποφάσεις και τις πολιτικές τους επέφεραν όλα τα προηγούμενα χρόνια, υπερέβαλαν για μια ακόμα φορά εαυτούς από την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος και μετά.

Ιδιαίτερα χτες, μετά την τραγική τροπή των γεγονότων, έπεσαν σαν κοράκια να κατασπαράξουν το πληγωμένο σαρκίο της χώρας, επιρρίπτοντας αβασάνιστα και χαιρέκακα όλες τις ευθύνες στον Τσίπρα και την κυβέρνησή του! Λυπάμαι που αναγκάζομαι να τοποθετηθώ με συμπάθεια για έναν Πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση, που ποτέ δεν πίστεψα και δεν στήριξα, αλλά με ωθούν να το πράξω οι κακισμένες τους κραυγές, το απύθμενο θράσος τους, η κοντή τους μνήμη, η ανύπαρκτη αυτοκριτική διάθεσή τους, πολλώ δε μάλλον, η χείριστη προσφορά τους στο Έθνος και την πατρίδα, που ήταν αυτή που απόλυτα και κυριολεκτικά έφερε τα πράγματα στην σημερινή πρωτόγνωρα τραγική κατάσταση…!

Έλληνες εναντίον Ελλήνων! Για μια ακόμα φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Για μια ακόμα φορά, οι Εφιάλτες χτυπούν την πόρτα της λαβωμένης μνήμης μας. Ο Τσίπρας επέλεξε να παλέψει. Με τα λάθη του, την απειρία του, τις ιδεοληψίες και την ακατάλυπτη για μένα κάποιες φορές αριστεροσύνη του. Πάλεψε όμως. Αντιτάχθηκε. Άρθρωσε μια άλλη ρομαντική κι όπως αποδεικνύεται αφελή φωνή, πιστεύοντας πως θα λυγίσει τους ιέρακες! Δεν φαίνεται να τα κατάφερε… Κατάφερε όμως κάτι, που κανείς από τους προηγούμενους, δεν τόλμησε καν να σκεφτεί… Πρόταξε την Ελλάδα κι αυτό ακούστηκε στα πέρατα της Οικουμένης! Μίλησε για εθνικά προτάγματα και αξιοπρέπεια! Αμφισβήτησε την τάξη των πραγμάτων επιδιώκοντας να περάσει έναν άλλο αέρα δημοκρατίας και σεβασμού των Εθνών, σε μια Ευρώπη όμως βαθιά αποπροσανατολισμένη στις Γερμανικές της προτάξεις…!

Κι εκεί απέτυχε, προ το παρόν τουλάχιστον! Μαζί με την δική του αποτυχία όμως, απέτυχε κι η Ελλάδα… Όχι επειδή δεν συντάχθηκε στους παραλογισμούς των Δανειστών…! Κυρίως, επειδή δεν κατάφερε να αρθρώσει ενιαίο εθνικό λόγο, που πολύ πιο εύκολα θα διεμβόλιζε τα απόρθητα κάστρα των Αγορών!

Και φτάνουμε στο κομβικό σημείο των ευθυνών και τις επόμενης μέρας! Θαρρούν οι ξεσαλωμένοι Βορίδηδες και Αδώνιδες και όποιοι άλλοι τηλεοπτικοί αστέρες κραυγάζουν με ακατάλυπτες κραυγές, πως έτσι θα φοβίσουν και θα τιθασεύσουν το μυαλό το Έλληνα; Δεν αντιλαμβάνονται πως με το να τάσσονται αναφανδόν με το μέρος των Δανειστών, όχι μόνο δεν πείθουν, αλλά αντίθετα διεγείρουν τον θυμικό και την ψυχή του έλληνα; Απορώ, πώς εδώ και δυο μέρες, όλοι οι υπηρέτες του μνημονιακού τόξου, δεν βρήκαν μια κουβέντα έστω να πουν, για να κακίσουν τις πρακτικές των ευρωιερατείων, που αυτοί και μόνο, με τις επιλογές τους προκάλεσαν την οικονομική ασφυξία της χώρας μας και το κλείσιμο των Τραπεζών! Σιχαμερή και άθλια δυστυχώς κατάντια και συγχορδία, από εκείνους που επί πέντε χρόνια δημιουργούσαν την Ελλάδα της ταπείνωσης και της εξαθλίωσης και που φιλοδοξούν με τον ίδιο τρόπο να συνεχίσουν να λειτουργούν, ξεπερνώντας με τις αμφίσημες επιλογές τους την κατά αυτούς «αριστερή παρένθεση» του Σύριζα!

Και φτάνω στο δια ταύτα! Το δημοψήφισμα όπως όλα δείχνουν θα γίνει κανονικά την Κυριακή. Μετά τα χθεσινά γεγονότα, η ανάγκη να στηριχτεί το Όχι, φαντάζει ακόμα πιο επιτακτική! Ο γόρδιος δεσμός, μιας μνημονιακής συνέχειας, με εκατόμβες θυμάτων ήδη και με προαλοιφόμενα γεωμετρικά, πολλά περισσότερα θύματα στο μέλλον (κυρίως μετά την επικράτηση ενός Ναι στο δημοφήφισμα), δεν λύνεται με ημίμετρα! Το Όχι αποτελεί πλέον τη μόνη επιλογή για τον Έλληνα, που επιθυμεί να συνεχίσει να συνυπάρχει με μια Ευρώπη αλληλεγγύης και αμοιβαίου σεβασμού! Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, ας πάψει καλύτερα να υπάρχει…! Γιατί μόνο δεινά και ταπείνωση μπορεί να προσφέρει σε μια χώρα, αλλά και μετρημένες μέρες στην δική της μακροημέρευση..!

Κόντρα στο ρεύμα των χυδαίων εκβιασμών, κόντρα σε μια Ευρώπη αλαζονείας και ολοκληρωτικών τακτικισμών, κόντρα στην στο διηνεκές παραίτησή μας που θέλουν να μας υποβάλλουν, με σεβασμό στην Εθνική, ιστορική και πολιτισμική μας αυθυπαρξία, με στόχο μια καλύτερη και αξιοπρεπή μελλοντική μας πορεία, με διάθεση να παλέψουμε, να ματώσουμε, να ξεκινήσουμε ακόμα κι από το μηδέν αν χρειαστεί, αρνούμαστε τις προτάσεις τους! Λέμε Όχι στα απρόσωπα διευθυντήρια τους και στις επιβολές τους στη ζωή μας!

Δεν θα αποφασίσουμε με φόβο κι αυτό ακόμα δεν το έχουν χωνέψει…
Γιατί γνωρίζουμε, πως … «Οι δειλοί πεθαίνουν πολλές φορές πριν το θάνατό τους»…

Κι εμεις δειλοί, ποτέ δεν υπήρξαμε…!



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση