Αρνιέμαι...

Γράφει ο Καννελάκης Κώστας

Ετούτες οι ημέρες που η χώρα μας περνά είναι πονηρές. Είναι όμως και πολύ επικίνδυνες για την ίδια την πατρίδα. Βρέθηκαν πρόθυμοι πολλοί να τρέξουν για να υπηρετήσουν τις βουλές αρχόντων και «αρχόντων». Κι όλοι τώρα θυμήθηκαν να πούνε τι ζει η χώρα, ποια είναι τα προβλήματά της που τόσο καιρό τα έκρυβαν από τα μάτια όλων.

Κοιτώντας, λοιπόν, όλους εσάς που τώρα θυμηθήκατε τον λαό, σας λέω:

Αρνούμαι να γίνω υποχείριο της πολιτικής τους ανικανότητας.
Αρνούμαι να στηρίξω τα ψέματα που εκστομίσατε και να σας δώσω το δικαίωμα να τα επαναλάβετε.
Αρνούμαι να γίνω υποστύλωμα του ανύπαρκτου σχεδίου σας για την διακυβέρνηση της χώρας.
Αρνούμαι να στηρίξω τον εθνομηδενισμό σας που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την δική μου αγάπη για την πατρίδα που εσείς ποτέ δεν ασπαστήκατε.
Αρνούμαι να τοποθετήσω ως οδοφράγματα υπεράσπισής σας τα ιερά και τα όσια, τα σύμβολα και τις ιδέες που εσείς αρνείστε και πάντα πολεμήσατε με όλες σας τις δυνάμεις.
Αρνούμαι να γίνω μέρος των κινδύνων που εσείς χωρίς δεύτερη σκέψη εισάγετε στον τόπο μου.
Αρνούμαι να είμαι εκείνος που θα σας δώσει δύναμη για να διασωθείτε από την καταστροφή που προκαλούν οι δικές σας πράξεις και οι δικές σας παραλείψεις.
Αρνούμαι να γίνω στρατιώτης σε έναν στρατό που ο αρχιστράτηγός του δεν έχει όραμα, δεν έχει σχέδιο και δεν ξέρει όχι μόνο πώς να πολεμήσει, αλλά δεν ξέρει και τι θα κάνει με τη νίκη που ο δικός μου αγώνας θα του προσφέρει.
Αρνούμαι να γίνω εμπόρευμα πατριδοκάπηλων.
Αρνούμαι να γίνω το θεμέλιο του δικού τους φασισμού.
Αρνούμαι να αγοράσω από το φορτίο τρόμου που περιφέρουν εκείνοι που πάντα ζούσαν από αυτό.
Αρνούμαι να στηρίξω εκείνους που χλευάζουν την λογική και διχάζουν έναν ολόκληρο λαό για να καλύψουν τα δικά τους εγκληματικά λάθη απέναντι στον ίδιο τον λαό και την πατρίδα που «εφηύραν» σαν έσχατη λύση της προσωπικής τους διάσωσης.
Αρνούμαι να δώσω δύναμη σε εκείνους που «ανέμελα» οδηγούν στα χειρότερα χωρίς να εμφανίζουν τα (ανύπαρκτα) σχέδιά τους.

Αρνούμαι, όμως, κι εκείνους που τρέχουν να δηλώσουν υποταγή στους εκβιαστές και τους δημίους τους.
Αρνούμαι να ενταχτώ σε εκείνους που προτιμάνε να είναι δούλοι παρά ελεύθεροι.
Αρνούμαι να σταθώ δίπλα σε ανθρώπους που έσκυψαν το κεφάλι και υπηρέτησαν το χρήμα και όχι την πατρίδα.
Αρνούμαι να στηρίξω μαζί με εκείνους που καταλήστεψαν την πατρίδα μου και την ξεπούλησαν στους ισχυρούς του πλανήτη.
Αρνούμαι να σταθώ απέναντι στα αδέρφια μου για να υπηρετήσω εκείνους που πάντα ήθελαν να μας έχουν χώρια, ίσως και εχθρούς.
Αρνούμαι να αγωνιστώ για να σώσω εκείνους που με κατέστρεψαν για να πλουτίσουν.
Αρνούμαι να γίνω υπηρέτης εκείνων που έσπειραν τρόμο στη ζωή μου για να στηρίξουν την λάθρα εξουσία τους.
Αρνούμαι να δεχτώ τα συνθήματα εκείνων που με ήθελαν πάντα στο δικό τους «μαντρί».
Αρνούμαι να δώσω άλλοθι στους ψεύτες και τους κλέφτες, που βλέπουν να απομακρύνονται από το ναρκωτικό που τους θρέφει, την εξουσία.
Αρνούμαι να είμαι εκείνος που θα φωνάξει για να στηρίξει το δίκαιο των αδίκων.
Αρνούμαι να αγωνιστώ για να δώσω άλλοθι στους δειλούς που ποτέ δεν αγωνίστηκαν για εμένα.
Αρνούμαι να στηρίξω εκείνους που με θυμούνται μόνο όταν τους συμφέρει.
Αρνούμαι να παλέψω για εκείνους που σε κλειστά (πάντα) γραφεία αποφάσιζαν για εμένα, χωρίς εμένα.
Αρνούμαι να γίνω εκείνος που θα στηρίξει όλους όσους ξεδιάντροπα μου είπαν ότι «μαζί τα φάγαμε»…

Επειδή σέβομαι το νόμο (που αυτοί ποτέ δεν σεβάστηκαν)
Επειδή τιμώ τα ιερά και τα όσια (που αυτοί ποτέ δεν τίμησαν)
Επειδή αγαπώ και υπηρετώ την πατρίδα μου (που αυτοί ποτέ δεν αγάπησαν και ποτέ δεν υπηρέτησαν)
Επειδή πιστεύω σε έναν Θεό (που αυτοί ποτέ δεν αναγνώρισαν)

Γι αυτούς τους λόγους και άλλους τόσους, αρνούμαι να γίνω μέρος της διάσωσής τους και να προδώσω όλα όσα πιστεύω κι αυτοί με την πρώτη ευκαιρία πρόδωσαν.

Απέχω από το να γίνω συμμέτοχος του διχασμού που με την προπαγάνδα τους οι επιτήδειοι προσπαθούν να επιβάλουν, για να κρύψουν τα δικά τους εγκλήματα εις βάρος όλων μας.
Απέχω γιατί δεν δέχομαι την δόλια επιλογή που μου προσφέρουν, να επιλέξω και να σφραγίσω ο ίδιος τον τρόπο που αυτοί και οι όμοιοί τους θα με δολοφονήσουν.
Απέχω από όλα όσα όλοι ετούτοι οι ανίκανοι, οι ψεύτες και επικίνδυνοι λένε για να με φοβίσουν.
Απέχω, λοιπόν, για να διαλέξω εγώ τον στρατηγό, τον τόπο και τον χρόνο για την μάχη που θα δώσω για την πατρίδα μου, απέναντι σε αυτούς που σήμερα με ψεύτικα λόγια θέλουν να με βάλουν απέναντί της.
Απέχω για να θυμίσω όλα τους τα εγκλήματα σε βάρος της πατρίδας μου.
Απέχω για να θυμίσω όλες τους τις ύβρεις στα όσα πιστεύω.
Απέχω επειδή νοιάζομαι για την πατρίδα μου και όχι για την παρτίδα τους.
Απέχω για να τους πω ότι δεν τους ανήκω…
Απέχω για να τους φωνάξω ότι η πατρίδα μου δεν είναι εμπόρευμα στον πάγκο κανενός...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση