Μεσαίωνας...
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Η Ευρώπη σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα δεν υπήρξε ποτέ η φυσική κοιτίδα της Δημοκρατίας.
Αντίθετα, και κατά τον ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ στο βιβλίο του ''Η Σκοτεινή Ήπειρος'', υπήρξε το πεδίο κοινωνικών και πολιτικών πειραματισμών και λίκνο του φασισμού, του κομμουνισμού, και του φυλετικού εθνικισμού, συστήματα και ιδέες οι οποίες είχαν επικρατήσει σαν λύση στα σύγχρονα τότε προβλήματα, της μετανάστευσης, της ανταλλαγής πληθυσμών, την οριοθέτηση νέων κρατών, της τότε οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Στην δημοκρατία δόθηκε άλλη μία ευκαιρία μετά την ήττα του ναζισμού κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μιά ευκαιρία όμως λειψή αφού τάχθηκε να λειτουργήσει μέσα απ' τους όρους ενός τεχνοκρατικού πολιτισμού, κι ενός άκρατου καπιταλισμού.
Σήμερα, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ζούμε την τελευταία φάση αυτής της ευκαιρίας, αυτού του πειράματος που ξεκίνησε πριν 70 χρόνια.
Αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι πολύ μεγάλο.
Δεν είναι οικονομική κρίση, ή κρίση δανεισμού, ή ακόμα επίδειξη ισχύος.
Δεν πρόκειται για χρήματα. Ο πλανήτης μας μιά χαρά γυρνάει χωρίς να παρεκλίνει ούτε ένα δισεκατομμυριοστό της μοίρας απ' την τροχιά του, είτε η ''μικρή ελλαδίτσα'' πληρώσει τα 360 δις ευρώ του χρέους της (αν είναι τόσα), είτε δεν τα πληρώσει.
Έτσι κι αλλιώς αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για λογιστικές εγγραφές στα κομπιούτερ κάποιων τραπεζών και λοιπων διεθνών απατεώνων. Θα μπορούσαν κάλλιστα να διαγραφούν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Εδώ όμως πρόκειται για κάτι άλλο, κάτι τεράστιο:
Η Ευρώπη, με την μορφή της Ε.Ε. έχει ήδη ανοίξει την πόρτα του νέου μεσαίωνα, και κρυφοκοιτάζει μέσα.
Ο τάχα ''οικονομικός'' πόλεμος μεταξύ της Ένωσης και του φτωχού ευρωπαϊκού νότου με κύριο στόχο την Ελλάδα, είναι ένας πόλεμος πολιτισμού, ένας πόλεμος καμπή για την ανθρωπότητα.
Αν η φτωχή, μικρή Ελλάδα ηττηθεί, θα έχει ηττηθεί μαζί της και ο ανθρωπισμός, η φιλοσοφία, οι τέχνες, η ανθρωπιστική επιστήμη.
Θα έχει ηττηθεί μαζί ένας πολιτισμός 2.500 ετών, βασισμένος πάνω στον άνθρωπο, τις ηθικές αξίες, τον ουμανισμό.
Και θα έχει επικρατήσει ένα τεχνοκρατικό μόρφωμα, βασισμένο στους αριθμούς και τους στείρους κανόνες.
Ένας δήθεν ''πολιτισμός'' που θεοποιώντας το κέρδος και την κατανάλωση βάζει πάνω από τον άνθρωπο το (ψεύτικο) χρήμα, στην ουσία δηλαδή τους αριθμούς και τους χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα κανόνες, στείρους και αδιέξοδους, που δεν έχουν καμία αναφορά στους ηθικούς, προαιώνιους κανόνες του ανθρώπου.
Σ' αυτή την σύγχρονη έκδοση του πολέμου μεταξύ του πολιτισμένου κόσμου και του βαρβαρισμού, εμείς, εδώ στην Ελλαδα, έχουμε για την ανθρωπότητα τον ρόλο που είχαν οι τριακόσιοι του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.
Δεν είναι υπερβολή. Το blog παρακαλεί να το σκεφτούμε όλοι καλά.
Είμαστε το πρώτο αλλά και το ύστατο φυλάκιο του πολιτισμένου κόσμου.
Αν αυτό το φυλάκιο πέσει, τίποτα δεν θα μπορέσει να αντισταθεί πιά στις βαρβαρικές ορδές της παγκοσμιοποίησης της Νέας Τάξης πραγμάτων, όπως αυτή ήδη ξεκίνησε να εφαρμόζεται από μια δήθεν ''Ευρωπαϊκή Ένωση''.
Αν η χώρα μας διαλυθεί, θύμα στον βωμό της λατρείας των νεοναζιστικών κανόνων και αριθμών της Ε.Ε., θα διαλυθούν και δεκάδες χώρες μετά απ' αυτήν.
Θύματα στον ίδιο βωμό. Στους ίδιους θεούς.
Είμαστε, ως κράτος, οι νέοι ''τριακόσιοι''.
Απέναντί μας, ως νέοι Πέρσες, η ''νέα τάξη'' κι η παγκοσμιοποίηση.
Η βαρβαρότητα. Ο νέος μεσαίωνας.
Δεν είμαστε ήρωες. Δεν γεννηθήκαμε ήρωες.
Η κακή μοίρα όμως μας έταξε στην χρονική στιγμή που απαιτούνται ηρωϊκές πράξεις!
Ο Λεωνίδας τότε δεν σταμάτησε τους βαρβάρους μόνος του.
Είχε μαζί του τους τριακόσιους.
Όλους μαζί. Μιά γροθιά, μιά σκέψη, μιά απόφαση: Δεν θα περάσουν!
Ή, αν περάσουν θά 'ναι πάνω απ' τα ωραία πτώματά μας!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Η Ευρώπη σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα δεν υπήρξε ποτέ η φυσική κοιτίδα της Δημοκρατίας.
Αντίθετα, και κατά τον ιστορικό Μαρκ Μαζάουερ στο βιβλίο του ''Η Σκοτεινή Ήπειρος'', υπήρξε το πεδίο κοινωνικών και πολιτικών πειραματισμών και λίκνο του φασισμού, του κομμουνισμού, και του φυλετικού εθνικισμού, συστήματα και ιδέες οι οποίες είχαν επικρατήσει σαν λύση στα σύγχρονα τότε προβλήματα, της μετανάστευσης, της ανταλλαγής πληθυσμών, την οριοθέτηση νέων κρατών, της τότε οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Στην δημοκρατία δόθηκε άλλη μία ευκαιρία μετά την ήττα του ναζισμού κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μιά ευκαιρία όμως λειψή αφού τάχθηκε να λειτουργήσει μέσα απ' τους όρους ενός τεχνοκρατικού πολιτισμού, κι ενός άκρατου καπιταλισμού.
Σήμερα, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ζούμε την τελευταία φάση αυτής της ευκαιρίας, αυτού του πειράματος που ξεκίνησε πριν 70 χρόνια.
Αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι πολύ μεγάλο.
Δεν είναι οικονομική κρίση, ή κρίση δανεισμού, ή ακόμα επίδειξη ισχύος.
Δεν πρόκειται για χρήματα. Ο πλανήτης μας μιά χαρά γυρνάει χωρίς να παρεκλίνει ούτε ένα δισεκατομμυριοστό της μοίρας απ' την τροχιά του, είτε η ''μικρή ελλαδίτσα'' πληρώσει τα 360 δις ευρώ του χρέους της (αν είναι τόσα), είτε δεν τα πληρώσει.
Έτσι κι αλλιώς αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται στην πραγματικότητα. Πρόκειται για λογιστικές εγγραφές στα κομπιούτερ κάποιων τραπεζών και λοιπων διεθνών απατεώνων. Θα μπορούσαν κάλλιστα να διαγραφούν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Εδώ όμως πρόκειται για κάτι άλλο, κάτι τεράστιο:
Η Ευρώπη, με την μορφή της Ε.Ε. έχει ήδη ανοίξει την πόρτα του νέου μεσαίωνα, και κρυφοκοιτάζει μέσα.
Ο τάχα ''οικονομικός'' πόλεμος μεταξύ της Ένωσης και του φτωχού ευρωπαϊκού νότου με κύριο στόχο την Ελλάδα, είναι ένας πόλεμος πολιτισμού, ένας πόλεμος καμπή για την ανθρωπότητα.
Αν η φτωχή, μικρή Ελλάδα ηττηθεί, θα έχει ηττηθεί μαζί της και ο ανθρωπισμός, η φιλοσοφία, οι τέχνες, η ανθρωπιστική επιστήμη.
Θα έχει ηττηθεί μαζί ένας πολιτισμός 2.500 ετών, βασισμένος πάνω στον άνθρωπο, τις ηθικές αξίες, τον ουμανισμό.
Και θα έχει επικρατήσει ένα τεχνοκρατικό μόρφωμα, βασισμένο στους αριθμούς και τους στείρους κανόνες.
Ένας δήθεν ''πολιτισμός'' που θεοποιώντας το κέρδος και την κατανάλωση βάζει πάνω από τον άνθρωπο το (ψεύτικο) χρήμα, στην ουσία δηλαδή τους αριθμούς και τους χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα κανόνες, στείρους και αδιέξοδους, που δεν έχουν καμία αναφορά στους ηθικούς, προαιώνιους κανόνες του ανθρώπου.
Σ' αυτή την σύγχρονη έκδοση του πολέμου μεταξύ του πολιτισμένου κόσμου και του βαρβαρισμού, εμείς, εδώ στην Ελλαδα, έχουμε για την ανθρωπότητα τον ρόλο που είχαν οι τριακόσιοι του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.
Δεν είναι υπερβολή. Το blog παρακαλεί να το σκεφτούμε όλοι καλά.
Είμαστε το πρώτο αλλά και το ύστατο φυλάκιο του πολιτισμένου κόσμου.
Αν αυτό το φυλάκιο πέσει, τίποτα δεν θα μπορέσει να αντισταθεί πιά στις βαρβαρικές ορδές της παγκοσμιοποίησης της Νέας Τάξης πραγμάτων, όπως αυτή ήδη ξεκίνησε να εφαρμόζεται από μια δήθεν ''Ευρωπαϊκή Ένωση''.
Αν η χώρα μας διαλυθεί, θύμα στον βωμό της λατρείας των νεοναζιστικών κανόνων και αριθμών της Ε.Ε., θα διαλυθούν και δεκάδες χώρες μετά απ' αυτήν.
Θύματα στον ίδιο βωμό. Στους ίδιους θεούς.
Είμαστε, ως κράτος, οι νέοι ''τριακόσιοι''.
Απέναντί μας, ως νέοι Πέρσες, η ''νέα τάξη'' κι η παγκοσμιοποίηση.
Η βαρβαρότητα. Ο νέος μεσαίωνας.
Δεν είμαστε ήρωες. Δεν γεννηθήκαμε ήρωες.
Η κακή μοίρα όμως μας έταξε στην χρονική στιγμή που απαιτούνται ηρωϊκές πράξεις!
Ο Λεωνίδας τότε δεν σταμάτησε τους βαρβάρους μόνος του.
Είχε μαζί του τους τριακόσιους.
Όλους μαζί. Μιά γροθιά, μιά σκέψη, μιά απόφαση: Δεν θα περάσουν!
Ή, αν περάσουν θά 'ναι πάνω απ' τα ωραία πτώματά μας!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Α)Η Ιστορία είναι καταγεγραμμένη από τους νικητές , και εδώ, ο αρθογράφος κάνει το λάθος να αγνοεί συνειδητά ή ασυνείδητα αυτό το δεδομένο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απάντηση λοιπόν που πρέπει πρωτίστως να δοθεί στον συγκεκριμένο διάλογο με το ερώτημα μου στην εκφρασμένη θέση του κυρίου Κώστα Μαντατοφόρο ότι δεν υπήρξε Δημοκρατία στην Ευρώπη κατά τον 20ο αιώνα, θα είναι εκείνο το υγιές ιστορικό, φιλοσοφικό, και πολιτικό συμπέρασμα που δεν θα στηρίζεται στην υποκειμενικότητα του οπτικού πεδίου της κάθε σχολής σκέψης ,ή κάθε ατόμου, αλλά να συμφωνηθεί πια έννοια της Δημοκρατίας .
Π.χ. την Αντιπροσωπευτικής ; Τις Βασιλικής ;Τις Προεδρευόμενης ; Τις απλής Κοινοβουλευτικής ; Τις Λαϊκής ; Τις Ολιγαρχικής με επικάλυψη νομιμοφανούς κοινοβουλευτισμού ; Τις Ελιτίστικής χρηματοπιστωτικής ολιγαρχικής ,με επιπρόσθετη επικάλυψη νομιμοφανούς κοινοβουλευτισμού ;
Ας συμφωνήσουμε λοιπόν πρώτα πρώτα για πια Δημοκρατία εννοούμε ;
Απόδειξη της σημασίας που έχει το παραπάνω ερώτημα, είναι πως ο κύριος
Μαντατοφόρος ενοχοποιεί την εξελικτική διαδικασία Ιδεών που παράγουν την ίδια την εξέλιξη της Δημοκρατίας στην Ευρώπη αλλά και τον Κόσμο.
Αγνοεί επιδεκτικά τον ανασταλτικό ρόλο του θρησκευτικού δεσποτισμού και του Ιεροεξεταστικού μένους του Καθολικισμού εις βάρος των Ευρωπαϊκών Λαών και τις βασικότερης έννοιας της Δημοκρατίας που είναι η απελευθέρωση του Ανθρώπινου Νου.
Πώς μπορεί να υπάρξει Ελευθερία και Δημοκρατία . όταν η σκέψη , και ο στοχασμός απειλείται άμεσα από τον νόμο Του Θεού!!!
Όταν ολόκληροι Λαοί φοβόντουσαν πιο πολύ ακόμη και από την βαρβαρότητα του αφέντη τους ,τον αφορισμό του επισκόπου και το πυρ της κολάσεως μετά θάνατο για πια ελευθερία σκέψης να μιλήσουμε ;
Θέλεις πραγματικά να συγκρουστείς κύριε Κ.Μαντατοφόρε με της πολιτικές αποφάσεις στη σημερινή Ευρώπη;
Ξεχνόντας ότι οι αποφάσεις της αυτές έχουν παρθεί στον προηγούμενο Αιώνα; ,π.χ. η συμφωνία του Μάαστριχ 1992 !!!!
Ξεχνάς πως οι (αριστεροί) Βρετανοί , Γάλλοι . Γερμανοί ξέχασαν κάθε έννοια της Γαλλικής Κομμούνας απολαμβάνοντας τα ματωμένα αγαθά που ερχόντουσαν από της Αποικίες τους ;
Ξεχνάς επίσης ότι και οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν για τα Καπιταλιστικά συμφέροντα των Ευρωπαίων ,και ο εχθρός που πλήρωσε δεν ήταν ούτε η Γερμανικές βιομηχανίες όπως η Ζήμενς, η Κρούπ , η Χέγκελ ,η Μπάγερ ,όπως δεν έκλεισαν η Αμερικανική Τσένεραλ Μότορς , η Φόρντ ,ή Τσένεραλ Ελέκτρικ ,η Στάνταρ Όιλ,το ίδιο και στην Αγγλία ,αλλά και όλες της Καπιταλιστικές χώρες.
Οι Ευρωπαίοι κύριε Μαντατοφόρε δεν είναι οι Λαοί ,αλλά τα συμφέροντα τα οποία έχουν και όνομα και πολιτικό προσδιορισμό ,και στόχο ,που δεν είναι άλλος από την εκμετάλλευση του εργαζόμενου Λαού .
Νιώθω υποχρεωμένος να εκφράσω την αγανάκτηση μου όσο αφορά τον έμμεσο συμψηφισμό από μέρους σας του Φασισμού και Φυλετικού Εθνικισμού δηλαδή του Ναζισμού με τον Κομμουνισμό. Ύπουλα και πονηρά ρίχνεις λάδι στο καντήλι του Καπιταλιστικού Ιμπεριαλισμού που αντιφατικά καταδικάζεις.
Να ξέρεις πως οι Λαοί είναι πιο υποψιασμένοι από ποτέ, και θα σου θυμίσω πως στης 9 Μάη στην Μόσχα η σημαία που παρελαύνει κάθε επέτειο της Νίκης του κόκοννου στρατού είναι κόκκινη με σφυροδρέπανο .
Την Δημοκρατία μας καλή ή κακή σε όλη την Ευρώπη την έσωσαν το 1945 κατά ένα μεγάλο ποσοστό οι Κομμουνιστές .
Δεν είμαι μέλος κανενός κόμματος, και δεν τρώω ότι μου ρίχνουν , ο στόχος και στον πρώτο και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ήταν η Ευρασία ,επίσης και στον πρώτο αλλά και κατά τον δεύτερο ο ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης ήταν καταλυτικός.
Τώρα εμείς ως Έλληνες καλά θα κάνουμε να προβληματιστούμε με την κοινή μας διαπίστωση που ενώ όλοι οι ξένοι εκτιμούν και σπουδάζουν τους Έλληνες αρχαίους μας προγόνους που στοχάστηκαν πρώτοι έναν Ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, εξοβελίζοντας την ακραία θρησκόληπτη συλλογική αγκύλωση, να αφουγκραστούμε της μνήμες μας και να πράξουμε τα δέοντα.
Π.Τ.