Ο έμπορος της Βενετίας
Στο κορυφαiο θεατρικό δράμα «Ο έμπορος της Βενετίας» του Σαίξπηρ, ο τοκογλύφος Σάϋλοκ, για να δανείσει χρήματα στον έμπορο Αντόνιο, απαιτεί ως εγγύηση μία λίβρα από την σάρκα του αν αυτός δεν μπορέσει να του επιστρέψει το δάνειο που του ζητά.
Όταν η υπόθεση φτάνει στο δικαστήριο, ο Αντόνιο προτείνει να αποζημιώσει τον Σάϋλοκ με τα διπλά χρήματα, αλλά ο τοκογλύφος επιμένει να λάβει μια λίβρα σάρκας από τον έμπορο. Ενώ ακονίζονται τα μαχαίρια, τελευταία στιγμή ο δικηγόρος του Αντόνιο υπενθυμίζει ότι το συμβόλαιο προέβλεπε να αφαιρεθεί σάρκα και όχι αίμα. Αν ο Σάϋλοκ χύσει αίμα του Αντόνιο, αποφαίνεται το δικαστήριο, η περιουσία του θα κατασχεθεί. Ο Σάϋλοκ αντιλαμβάνεται την ήττα του και σπεύδει να αποδεχθεί το διπλάσιο ποσό που του προσέφερε ο Αντόνιο. Αλλά πλέον κατηγορείται ο ίδιος για απόπειρα φόνου. Τελικά ο Σάϋλοκ μετά βίας γλυτώνει την ζωή του, ενώ η περιουσία του κατάσχεται.
Το ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο η τρόϊκα ζητά την μη καταβολή μισθών στους δημοσίους υπαλλήλους από την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να αποπληρωθούν τα τοκοχρεωλύσια στους δανειστές, θυμίζει εντυπωσιακά το έργο του Σαίξπηρ.
Θα ήταν ενδιαφέρον επ’ αυτού να τοποθετηθούν οι γνωστοί εκπρόσωποι και υπέρμαχοι των μνημονίων, που υπερασπίζονται την πολιτική του Βερολίνου εν ονόματι δήθεν της «ευρωπαϊκής πορείας της χώρας». Ας υπενθυμίσουμε σε όλους αυτούς, ότι πυρήνας του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι η προστασία της ζωής, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Αν οι δανειστές μας (δηλαδή οι Γερμανοί που τους εκπροσωπούν και τους κατευθύνουν κατά κύριο λόγο) αισθάνονται ότι είναι σημαντικότερη η αποπληρωμή των τοκοχρεωλυσίων από την επιβίωση του ελληνικού πληθυσμού, τότε ασφαλώς βρίσκονται εκτός του ευρωπαϊκού πολιτισμού, και μάλλον κινούνται στην σφαίρα της βαρβαρότητας και των γοτθικών ηθών και εθίμων του μεσαίωνα.Σε ό,τι αφορά την ελληνική κυβέρνηση, ασφαλώς και πρέπει, όχι μόνον να απορρίψει άμεσα και χωρίς περιστροφές, αλλά και να καταγγείλει διεθνώς την «δημιουργική ιδέα» γοτθικής προελεύσεως. Και γενικά κάθε αντίληψη που ανάγεται στον ψυχρό ψευδο-ορθολογισμό, που αγνοεί τον άνθρωπο και εστιάζει στους αριθμούς.
Οφείλει τώρα η ελληνική κυβέρνηση να αντιστρέψει την εικόνα που έχει δημιουργηθεί εις βάρος της χώρας μας. Και να καταδείξει πού οδηγούν τις κοινωνίες η τοκογλυφία και ο υπερδανεισμός. Ασφαλώς η Ελλάδα πρέπει να τιμήσει τις υποχρεώσεις της, αλλά όχι με τίμημα την λιμοκτονία του πληθυσμού της. Η «κόκκινη γραμμή» στην εκπλήρωση των δανειακών μας υποχρεώσεων είναι η προστασία της συλλογικής μας επιβίωσης.
Αν οι «εταίροι» μας και οι δανειστές μας έφτασαν στο σημείο να απαιτούν να δώσουμε σάρκα, τότε καλύτερα να χωρίσουμε τα τσανάκια μας, να κηρύξουμε στάση πληρωμών προς τους δανειστές μας, να επιστρέψουμε συντεταγμένα στην δραχμή και να ορθοποδήσουμε αξιοπρεπώς και αυτοδύναμα.
Πηγή KontraNews
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Διονύσιος Σολωμός - Ἡ γυναίκα τῆς Ζάκυθος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΔΙΑΚΟΝΕΥΟΥΝΕ
ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΣ ΕΧΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ
1. Ὡστόσο ἡ γυναίκα τῆς Ζάκυνθος εἶχε στὰ γόνατα τὴ θυγατέρα της καὶ ἐπολέμαε νὰ τὴν καλοπιάσει. (Σ.σ. Θυγατέρα είναι η Ελλάδα που βγαίνει από την Επανάσταση)
2. Ἔβαλε λοιπὸν τὸ ζουρλάδι τὰ μαλλιά της ἀπὸ πίσω ἀπὸ τ᾿ αὐτιά, γιατὶ ἡ ἀνησυχία της τἄχε πετάξει, καὶ ἔλεγε φιλώντας τὰ μάτια τῆς θυγατρός της:
3. «Μάτια μου, ψυχή μου, νὰ γένεις καλή, νὰ πανδρευθεῖς, καὶ νὰ βγαίνουμε καὶ νὰ μπαίνουμε, καὶ νὰ βλέπουμε τὸν κόσμο, καὶ νὰ καθόμαστε μαζὶ στὸ παρεθύρι νὰ διαβάζουμε τὴ θεία Γραφὴ καὶ τὴ Χαλιμά».
... ...
8. Καὶ ἰδοὺ παρεσιάζουνται ὀμπρός της οἱ γυναῖκες τοῦ Μισολογγιοῦ. Ἐβάλανε τὸ δεξί τους στὰ στήθια καὶ ἐπροσκυνήσανε· καὶ ἐμείνανε σιωπηλὲς καὶ ἀκίνητες.
9. «Και ἔτσι δά, πῶς; Τί κάνουμε; θὰ παίξουμε; Τί ὁρίζετε, κυράδες; Ἐκάμετε ἀναβαίνοντας τόση ταραχὴ μὲ τὰ συρτοπάπουτσα, ποὺ λογιάζω πὼς ἤρθετε νὰ μοῦ δώσετε προσταγές».
10. Καὶ ὅλες ἐμείνανε σιωπηλὲς καὶ ἀκίνητες· ἀλλὰ μία εἶπε: «Ἂμ᾿ ἔχεις δίκαιο. Εἶσαι στὴν πατρίδα σου καὶ στὸ σπίτι σου, καὶ μεῖς εἴμαστε ξένες καὶ ὅλο σπρώξιμο θέλουμε».
11. Καὶ ἐτότες ἡ γυναίκα τῆς Ζάκυνθος τὴν ἀντίσκοψε καὶ ἀποκρίθηκε: «Κυρὰ δασκάλα, ὅλα τὰ χάσετε, ἀλλὰ ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ ἀκούω ἡ γλώσσα σᾶς ἔμεινε.
12. »Εἶμαι στὴν πατρίδα μου καὶ στὸ σπίτι μου; Καὶ ἡ ἀφεντιά σου δὲν ἤσουνα στὴν πατρίδα σου καὶ στὸ σπίτι σου;
13. »Καὶ τί σᾶς ἔλειπε, καὶ τί κακὸ εἴδετε ἀπὸ τὸν Τοῦρκο; Δὲ σᾶς ἄφηνε φαητά, δούλους, περιβόλια, πλούτια; Καὶ δόξα σοι ὁ θεὸς εἴχετε περσότερα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἔχω ἐγώ.
14. »Σᾶς εἶπα ἐγὼ ἴσως νὰ χτυπήσετε τὸν Τοῦρκο, ποὺ ἐρχόστενε τώρα σὲ μὲ νὰ μοῦ γυρέψετε καὶ νὰ μὲ βρίσετε;
15. »Ναίσκε! Ἐβγήκετε ὄξω νὰ κάμετε παλληκαριές. Οἱ γυναῖκες ἐπολεμούσετε (ὄμορφο πρᾶμα ποὺ ἤθελ᾿ ἤσθενε μὲ τουφέκι καὶ μὲ βελέσι· ἢ ἐβάνετε καὶ βρακί;). Καὶ κάτι ἐκάμετε στὴν ἀρχή, γιατὶ ἐπήρετε τὰ ἄτυχα παλληκάρια τῆς Τουρκιᾶς ξάφνου.
16. »Και πῶς ἐμπόρειε ποτὲ τοῦ νὰ ὑποφτευθεῖ τέτοια προδοσία; Τὄθελε ὁ Θεός; Δὲν ἀνακατωνόστενε μὲ δαῦτον μέρα καὶ νύχτα;
17. »Τόσο κάνει καὶ ἐγὼ νὰ μπήξω τὸ μαχαίρι μὲς στὸ ξημέρωμα στὸ λαιμὸ τοῦ ἀνδρός μου (ποὺ νὰ τόνε πάρει ὁ διάολος).
18. »Και τώρα ποὺ βλέπετε πὼς πᾶνε τὰ πράματά σας κακά, θέλτε νὰ πέσει τὸ βάρος ἀπάνου μου.
19. »Καλή, μὰ τὴν ἀλήθεια. Αὔριο πέφτει τὸ Μισολόγγι, βάνουνε σὲ τάξη τὴν Ἑλλάδα τὴ ζουρλὴ οἱ βασιλιάδες, εἰς τοὺς ὁποίους ἔχω ὅλες μου τὲς ἐλπίδες,
20. »καὶ ὅσοι μείνουνε ἀπὸ τὸν ξολοθρεμὸ ἔρχονται στὴ Ζάκυνθο νὰ τοὺς θρέψουμε, καὶ μὲ τὴν κοιλιὰ γιομάτη μας βρίζουνε».
21. Λέοντας ἐσιώπησε ὀλίγο κοιτάζοντας μὲς στὰ μάτια τὲς γυναῖκες τοῦ Μισολογγιοῦ.
22. «Και ἔτσι ξέρω καὶ μιλῶ καὶ ἐγώ, ναὶ ἢ ὄχι; Καὶ τώρα δὰ τί ἀκαρτερεῖτε; Εὑρήκετε ἴσως εὐχαρίστηση νὰ μὲ ἀκοῦτε νὰ μιλῶ;
23. »Ἐσεῖς δὲν ἔχετε ἄλλη δουλειὰ παρὰ νὰ ψωμοζητᾶτε. Καί, νὰ ποῦμε τὴν ἀλήθεια, στοχάζουμαι πῶς θὲ νἆναι μιὰ θαράπαψη γιὰ ὅποιον δὲν ντρέπεται.
24. »Ἀλλὰ ἐγὼ ἔχω δουλειά. Ἀκοῦστε; ἔχω δουλειά». Καὶ φωνάζοντας τέτοια δὲν ἤτανε πλέον τὸ τριπίθαμο μπουρίκι, ἀλλὰ ἐφάνηκε σωστή.