Προς... απεξάρτηση επίδοξοι τζιχαντιστές

Ενώ κάποιες ευρωπαϊκές χώρες «κυνηγάνε» όσους ετοιμάζονται να φύγουν ή έχουν επιστρέψει από τις τάξεις του Ι.Κ., η Δανία εφαρμόζει πιλοτικά ένα ήπιο πρόγραμμα, για την επανένταξή τους στην κοινωνία

Γράφει η Λήδα Παπαδοπούλου

Η άνοδος του Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.) στη Συρία και το Ιράκ και η επιτυχημένη, όπως φαίνεται, εκστρατεία στρατολόγησης νεαρών μουσουλμάνων από πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν σημάνει συναγερμό στις υπηρεσίες πληροφοριών και τις αστυνομικές αρχές, ενώ θέτουν τα ευρωπαϊκά κράτη αντιμέτωπα με το ερώτημα: Πώς μπορεί ν' ανακοπεί το ρεύμα φυγής επίδοξων τζιχαντιστών προς τις εμπόλεμες ζώνες και κυρίως πώς πρέπει εκείνοι ν' αντιμετωπίζονται όταν γυρίζουν πίσω στην Ευρώπη;

Την ώρα που Γαλλία και Βρετανία υιοθετούν μέτρα, όπως η κατάσχεση διαβατηρίων και η σύλληψη όσων επιστρέφουν, προκειμένου ν' αξιολογηθεί η επικινδυνότητά τους, οι αρχές στη Δανία υιοθετούν μια εντελώς διαφορετική τακτική: τους προσφέρουν βοήθεια με στόχο την ομαλή επανένταξή τους στην κοινωνία.

Πρόκειται για ένα πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόζει η αστυνομία του Ορχους, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, σε συνεργασία με τις υπηρεσίες πρόνοιας. Προσφέρει περίθαλψη σε όσους έχουν τραυματιστεί, ψυχολογική υποστήριξη που συχνά έχουν ανάγκη και βοήθεια για να βρουν δουλειά ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Οπως λέει ο Στέφεν Νίλσεν, σύμβουλος πρόληψης εγκλημάτων και μέλος της Task Force του προγράμματος, «τους υποδεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες. Σε αντίθεση με τη Βρετανία, όπου μπορεί να φυλακιστούν μέχρι να διαπιστωθεί ποιοι είναι, εμείς τους ρωτάμε: "Χρειάζεστε βοήθεια;"». Εξηγώντας αυτή την ίσως υπερβολικά ήπια στάση έναντι ανθρώπων που θεωρούνται και συχνά είναι ύποπτοι τρομοκρατίας, ο Νίλσεν επισημαίνει ότι αν και ορισμένοι εξ αυτών μπορεί ν' αποτελούν απειλή, οι περισσότεροι φέρουν ψυχολογικά τραύματα απ' όσα είδαν και έζησαν στη Συρία: «Πολλοί από τους νέους που επιστρέφουν έχουν χάσει την αθωότητά τους. Πίστευαν ότι πηγαίνουν εκεί για καλό σκοπό -για να πολεμήσουν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ- κι αυτό που τελικά βρίσκουν είναι κτήνη που βιάζουν και σκοτώνουν ανθρώπους, που αποκεφαλίζουν γυναίκες και παιδιά. (...) Δεν είναι η μεγαλειώδης μάχη που είχαν φανταστεί».

Ο Νίλσεν αμφισβητεί επίσης ότι όλοι όσοι πηγαίνουν να ενταχθούν στις τάξεις των τζιχαντιστών στη Συρία φτάνουν τελικώς να πάρουν μέρος σε μάχες. Αρκετοί ξεκινούν για να προσφέρουν ανθρωπιστικό έργο και από τους επίδοξους μαχητές πολλοί αναλαμβάνουν την επιμελητειακή υποστήριξη και λίγοι καταλήγουν στο μέτωπο. Αυτοί που φτάνουν ώς εκεί δεν είναι συνήθως αυτοί που γυρίζουν πίσω. Αρα, σύμφωνα με το εν λόγω σκεπτικό, οι υπόλοιποι χρειάζονται βοήθεια.

Εθελοντική η συμμετοχή

Το πρόγραμμα εφαρμόζεται σε εθελοντική βάση και οι αρμόδιοι ξεκαθαρίζουν στους συμμετέχοντες ότι είναι πρόθυμοι να τους βοηθήσουν, αλλά εάν διαπιστώσουν ότι εκείνοι εμπλέκονται σε επικίνδυνες δραστηριότητες θα μεταφέρουν όλα τα στοιχεία στις υπηρεσίες πληροφοριών.

Βασικός άξονας του προγράμματος είναι η συμμετοχή των οικογενειών στη διαδικασία επανένταξης. Οι γονείς είναι εκείνοι που τις περισσότερες φορές ειδοποιούν την ειδική μονάδα για την πρόληψη του εξτρεμισμού, ότι το παιδί τους ετοιμάζεται να φύγει ή έφυγε για τη Συρία, και οι ίδιοι ειδοποιούν ότι γυρίζει πίσω. Στη λογική της πρόληψης, η μονάδα έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο συνεργασίας όχι μόνο με τους γονείς, αλλά και με το τοπικό τέμενος, ξεκινώντας ένα διάλογο με τους υποψήφιους τζιχαντιστές, με στόχο ν' ανακόψει το ρεύμα φυγής.

Δεν προσπαθούν να αμφισβητήσουν την ιδεολογία τους. Τους εξηγούν όμως τι πρόκειται ν' αντιμετωπίσουν εκεί και τους ενημερώνουν για τις ποινικές ευθύνες που ενδέχεται ν' αντιμετωπίσουν επιστρέφοντας, εφ' όσον διαπιστωθεί ότι έχουν διαπράξει εγκλήματα.

Οι Δανοί εμπνευστές της «ήπιας προσέγγισης» δεν έχουν αυταπάτες. Δεν πιστεύουν ότι η δική τους μέθοδος αρκεί από μόνη της για να λύσει το πρόβλημα, ιδίως εάν δεν εφαρμοστεί σε ευρεία κλίμακα όχι μόνο στη Δανία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Αλλωστε το πρόγραμμα στοχεύει σε νέους που αμφιταλαντεύονται και μπορούν εν δυνάμει να επανενταχθούν στην κοινωνία και όχι στους σκληροπυρηνικούς και ορκισμένους τρομοκράτες.

Η κυβέρνηση της Δανίας δέχεται τεράστιες πιέσεις από την κοινή γνώμη για να λάβει πιο δραστικά μέτρα εναντίον των υποστηρικτών του τζιχάντ και μελετά ήδη αλλαγές στην αντιτρομοκρατική νομοθεσία, κατά το παράδειγμα της Γαλλίας. Η μέθοδος του Ορχους παραμένει ωστόσο ένα πολύτιμο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά, με μικρό κόστος, αλλά πολύ μεγάλο όφελος.

«Εχουμε δύο επιλογές», λέει ο Νίλσεν: «Μπορούμε να τους αποκλείσουμε και να πούμε "διάλεξες τον τζιχάντ, δεν σε χρειαζόμαστε πια". Ή μπορούμε να πάρουμε τον άλλο δρόμο και να πούμε "υπάρχει μια ανοιχτή πόρτα αν θέλεις να επιστρέψεις στην κοινωνία". Οχι επειδή είμαστε καλοί άνθρωποι. Αλλά επειδή αυτός ο τρόπος έχει αποτέλεσμα».

Πηγή Enet
(Πηγές: www.lemonde. fr-www.aljazeera.com)


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση