Πυρο-τρομοκρατία για να φύγει ο Καραμανλής

Στρατηγικός σχεδιασμός με πολλούς οργανωμένους εκτελεστές
Με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση κατέκαψαν όλη την Ελλάδα το 2007
Εμπρηστικοί μηχανισμοί με χειρισμό από κινητά και ο κατακερματισμός δυνάμεων με διασπορά ανύπαρκτων ειδήσεων
Οι φωτιές του 2007 μπήκαν οργανωμένα λίγο πριν τις εκλογές, τις διαπραγματεύσεις για το όνομα των Σκοπίων και τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη

Γράφει ο Κώστας Καντούνης

Άγνωστες συγκλονιστικές πτυχές από το «φλεγόμενο» καλοκαίρι του 2007, όταν οι πυρκαγιές «σάρωναν» τη χώρα, οδηγώντας στον θάνατο δεκάδες ανθρώπους και μετατρέποντας σε στάχτη εκατομμύρια στρέμματα πρασίνου αλλά και περιουσίες, φέρνουν στη δημοσιότητα επτά χρόνια μετά επιφανή στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος.
Στην πολυετή έρευνα που πραγματοποίησαν για μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές που υπέστη η Ελλάδα στην ιστορία της και η οποία θα αποτελεί το περιεχόμενο του υπό έκδοση βιβλίου τους με τίτλο «Οι Ασύμμετρες πυρκαγιές του 2007 στην Ελλάδα», οι Ιωάννης Π. Σταμούλης και Νικόλαος Ι. Διαμαντής, πρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος αντίστοιχα της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος, αποκαλύπτουν το χρονικό των φονικών πυρκαγιών, τα πιθανά αίτια, τις ύποπτες συμπτώσεις, καθώς και τις τραγικές συνέπειες που είχε η πύρινη λαίλαπα του 2007 στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Αναπάντητα ερωτήματα

Σύμφωνα με τα δύο στελέχη του Σώματος, οι αρχικές εκτιμήσεις της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού (ΔΑ-ΕΕ) για τα πρόσωπα πίσω από τις απανωτές πυρκαγιές εστίαζαν σε ψυχασθενείς, οικοπεδοφάγους και καταπατητές.

Όμως, η… μανιώδης συνέπεια με την οποία ξεπηδούσαν η μία πύρινη εστία μετά την άλλη, και κατά τη διάρκεια της νύχτας, οδήγησε τους ερευνητές σε άλλες ατραπούς. Οι δύο συγγραφείς μελετητές παραθέτουν σειρά ερμηνειών για τα αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα. Μεταξύ αυτών, η εκδοχή ότι οι εμπρησμοί έγιναν από πυροτρομοκράτες (αν και δεν επιβεβαιώθηκε από την έρευνα) πράκτορες ξένων κρατών (ΗΠΑ, Τουρκία, ΠΓΔΜ κ.α.) με σκοπό την αποσταθεροποίηση της χώρας εν όψει των εκλογών (16 Σεπτεμβρίου 2007), τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αλλά και με αφορμή την ταχέως προωθούμενη τότε στρατηγική συνεργασία Ελλάδας – Ρωσίας στον τομέα της ενέργειας. Τις εν λόγω υποψίες «φουντώνει» η δήλωση του αμερικανού εμπειρογνώμονα Τομ Χάρμπορ, που σε επίσκεψή του στην Ελλάδα εκείνες τις ημέρες τονίζει ότι «ποτέ στο παρελθόν, σε ένα σύνολο 38 ετών εμπειρίας, δεν συνάντησα τόσο πολλές ταυτόχρονες εστίες και τέτοια ένταση πυρκαγιών».

Σε αυτή την κατεύθυνση οδηγούν τους ερευνητές επιπρόσθετα κρίσιμα στοιχεία, όπως η πιθανή χρήση εμπρηστικών μηχανισμών που ενεργοποιούνταν από κινητά τηλέφωνα, η επιλογή του χρόνου (το 10% των εμπρησμών καταγράφονταν στο διάστημα 20.00 – 22.00) και η διασπορά ψευδών ειδήσεων για δήθεν νέες εστίες φωτιάς ή ακόμη και πτώση αεροσκαφών) που είχε ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό – αποσυντονισμό των πυροσβεστικών δυνάμεων σε κρίσιμες ώρες!

Τα σενάρια

Στον ελληνικό και διεθνή Τύπο ήδη αναλύονται σενάρια για τα κίνητρα των εμπρηστών, υπογραμμίζοντας τη στοχοποίηση άμαχου πληθυσμού, τις οικονομικές επιπτώσεις, την άσκηση ψυχολογικής βίας, την προσπάθεια αποδόμησης της κοινωνικής συνοχής και την άσκηση πολιτικών πιέσεων στην ελληνική κυβέρνηση.

Οι Ιωάννης Σταμούλης και Νικόλαος Διαμαντής δεν «δακτυλοδείχνουν» ούτε ονοματίζουν τον «στρατηγό» που συντόνιζε την οργανωμένη, όπως πάντως την χαρακτηρίζουν, επίθεση. Παρά ταύτα, αναλύοντας την πορεία των γεγονότων, εκφράζουν με βεβαιότητα το συμπέρασμα ότι πρόκειται για εφαρμογή ενός ενιαίου σχεδιασμού με «πολλούς και οργανωμένους εκτελεστές».

Ένα σχέδιο στο οποίο η Πολιτεία απάντησε κηρύσσοντας όλους τους νομούς σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και με μία «πολεμική» επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες πυροσβέστες, στρατιώτες και εθελοντές, με εκατοντάδες οχήματα και δεκάδες αεροπλάνα και ελικόπτερα, καθώς και ενισχύσεις σε εναέρια μέσα και ανθρώπινο δυναμικό από 21 χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο.

Παρά τη μάχη που δόθηκε από το Πυροσβεστικό Σώμα, ωστόσο, οι τρεις φάσεις των πυρκαγιών που «πυροδοτήθηκαν» το καλοκαίρι του 2007 ταυτόχρονα με ισάριθμα κύματα καύσωνα του καλοκαιριού του 2007 είχαν τραγικό απολογισμό: Έως τις 30 Αυγούστου 74 άνθρωποι (εκ των οποίων εννέα πυροσβέστες και δύο πιλότοι πυροσβεστικών αεροσκαφών) είχαν χάσει τη ζωή τους, είχαν καεί 1.500 σπίτια, ενώ 6.000 άνθρωποι είχαν μείνει άστεγοι. Με την Ηλεία να δέχεται το πιο φονικό πλήγμα, σε Αττική, Μεσσηνία, Αρκαδία, Αχαΐα, Λακωνία, Αργολίδα, Κορινθία, Εύβοια και Φθιώτιδα καταστράφηκαν συνολικά 4.500.000 ελαιόδενδρα και απανθρακώθηκαν 60.000 αιγοπρόβατα. Εκείνο το καλοκαίρι η Ελλάδα έχασε περίπου 2.700.000 στρέμματα πρασίνου.

Στα επτά χρόνια που μεσολάβησαν εκδόθηκαν διατάγματα αναδασώσεων, οδηγήθηκαν στο εδώλιο πολλοί κατηγορούμενοι (ενώ εκκρεμούν δίκες μέχρι και σήμερα), σε ορισμένες περιπτώσεις καταπατήθηκε καμένη γη και πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

Γιγάντια επιχείρηση στρατιωτικού τύπου

Ενδεικτικές της «κλίμακας» κινδύνου ήταν οι δυνάμεις που διέθεσαν το Πυροσβεστικό Σώμα, ο Στρατός και χώρες του εξωτερικού για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών που έπλητταν σχεδόν ολόκληρη τη χώρα!
Από τα στοιχεία που έχουν συγκεντρώσει οι δύο ερευνητές του Πυροσβεστικού Σώματος Ιωάννης Π. Σταμούλης και Νικόλαος Γ. Διαμαντής, πρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος αντίστοιχα της Ένωσης Αξιωματικών Π.Σ., προκύπτει ότι στήθηκε μία επιχείρηση πολεμικού τύπου, στην οποία από την Ελλάδα συμμετείχαν 2.130 πυροσβέστες, 3.000 στρατιώτες, 200 εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος, 21 αεροσκάφη τύπου Canadair και 21 αεροσκάφη PZL και Grumman, δύο ελικόπτερα Super Puma, τρία ελικόπτερα BK-117 καθώς και 20 ακόμη αεροσκάφη μισθωμένα από άλλους οργανισμούς και ιδιώτες.

Για τους μήνες του Ιουνίου και του Ιουλίου η Ελληνική πολιτεία αρκέστηκε στα δικά της μέσα και στο δικό της ανθρώπινο δυναμικό. Η «αυγή» του φονικού Αυγούστου, ωστόσο, ανάγκασε την κυβέρνηση να ζητήσει με καθυστέρηση, κατά πολλούς αναλυτές, βοήθεια από άλλες χώρες.

Πολύ σύντομα 21 χώρες απάντησαν θετικά στην έκκληση της Ελλάδας για βοήθεια. Πρόκειται για τις εξής: Ρωσία, Σερβία, Κύπρος, Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία, Τουρκία, Σουηδία, Σλοβενία, Τσεχία (που αρνήθηκε τελικά), Φινλανδία (που απορρίφθηκε τελικά), Δανία, Ελβετία, Ιταλία, Ισπανία, Ισραήλ, Καναδάς, Κροατία, Νορβηγία, Ολλανδία, Ουγγαρία, πΓΔΜ (που επίσης απορρίφθηκε), Πορτογαλία και Ρουμανία.

Οι χώρες αυτές διέθεσαν ελικόπτερα τύπου ΑΒ-212, ΑΒ-412, Super Puma, Eurocopter As-532, Bell 214 και 205, Kamov Ka-27, Mil Mi 17,26 και 8 αεροσκάφη τύπου C-130, Canadair (415 και 215), Cessna L-19, Martin Mars, Beriev Be-200, M18 Dromader, Antonov An-2 και PC-6. Παράλληλα όμως διέθεσαν και δυνάμεις εδάφους, όπως ειδικούς πυροσβέστες που επιχειρούσαν από ελικόπτερα.

Το χρονικό του τρόμου σε τρεις καυτούς μήνες

Κρίσιμες λεπτομέρειες για το πώς εξελίχθηκαν / κλιμακώθηκαν οι φονικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007 και στοιχεία για τα προφίλ των εμπρηστών, αποτυπώνονται, σύμφωνα με τους συγγραφείς του υπό έκδοση βιβλίου «Οι ασύμμετρες πυρκαγιές του 2007 στην Ελλάδα», Ιωάννη Π. Σταμούλη και Νικόλαο Γ. Διαμαντή, της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος, στην πορεία των γεγονότων προς τον δραματικό Αύγουστο των μεγάλων πυρκαγιών.
Στο αναλυτικό χρονολόγιό τους οι δύο ερευνητές του Πυροσβεστικού Σώματος ξεκινούν εξετάζοντας την περίπτωση της πυροτρομοκρατίας, διερευνώντας μάλιστα και 35 εμπρησμούς που καταγράφηκαν στην Αθήνα στο διάστημα από τις 3 έως και τις 20 Ιουνίου του 2007! Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ωστόσο η ευθύνη για τις εν λόγω ενέργειες αναλήφθηκε με προκηρύξεις από μικρού βεληνεκούς οργανώσεις του αντάρτικου πόλης, που στη συνέχεια δεν απασχόλησαν την έρευνα.

Ιούνιος
Από τον Ιούνιο οι εμπρηστές θέλησαν να δώσουν ένα πρώτο δείγμα των διαθέσεών τους. Εκείνο τον καιρό οι συνθήκες ήταν «ιδανικές», καθώς όπως αναφέρεται στοβιβλίο είχε ήδη προηγηθεί μια εβδομάδα με υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλά επίπεδα υγρασίας. Στις 26 Ιουνίου λοιπόν και με τη θερμοκρασία να ξεπερνά τους 46 βαθμούς εκδηλώθηκαν 96 πυρκαγιές σε όλη την επικράτεια. Την Τετάρτη 27 Ιουλίου με 5 Μποφόρ και υγρασία 10% 114 πυρκαγιές, ενώ την επόμενη μέρα εκδηλώθηκαν άλλες 107 πυρκαγιές με το 80% να εκδηλώνεται από τις 15:00 έως τις 18:00 το απόγευμα. Μάλιστα το απόγευμα της 28ης Ιουνίου ήρθε και η σειρά της Πάρνηθας. Στις 19:40 εκδηλώθηκε πυρκαγιά στα Δερβενοχώρια, με τα αεροπλάνα να καταφέρνουν να πραγματοποιήσουν μόνο μια ρήψη νερού, λόγω του σκότους. Οι επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις μετά την ολονύχτια μάχη που έδωσαν κατάφεραν να θέσουν την πυρκαγιά υπό έλεγχο. Βέβαια ήδη είχαν καεί 25.000 στρέμματα. Στην περιοχή εντοπίστηκε μπιτόνι με βενζίνη ενός λίτρου, ενώ επισήμως η πυρκαγιά αποδόθηκε σε σπινθήρα από πυλώνα της ΔΕΗ.

Ιούλιος
Στα μέσα Ιουλίου ήρθε και το δεύτερο κύμα καύσωνα. Από τις 17 έως τις 26 Ιουλίου τα θερμόμετρα έδειχναν 43,4 βαθμούς Κλεσίου. Το διάστημα 1-18 Ιουλίου εκδηλώθηκαν 1.567 πυρκαγιές. Από τις φωτιές του Ιουλίου το 10% αποδόθηκε σε εμπρησμούς που έγιναν από τις 20:00 μέχρι τις 22:00 το βράδυ, ώστε να μην μπορούν να επιχειρήσουν τα εναέρια μέσα. Η πυροσβεστική που ήδη έχει θρηνήσει θύματα, έναν νεκρό συμβασιούχο στο Ρέθυμνο, καθώς και νεκρούς πιλότους πυροσβεστικού αεροσκάφους στην Εύβοια, δέχεται τρομερή πίεση από τα ΜΜΕ, αλλά και την κοινή γνώμη.

Αύγουστος
Ο «χορός» των εμπρηστών ανοίγει στις 16 του μήνα, με την πυρκαγιά τεσσάρων ταυτόχρονων εστιών στη Νέα Πεντέλη. Οι άνεμοι έφταναν τα εννέα Μποφόρ, ενώ δεν είχε βρέξει για 80 μέρες. Κατά τις προσπάθειες πυρόσβεσης, δυο άνδρες της υπηρεσίας τραυματίζονται, ένα πυροσβεστικό όχημα τυλίγεται στις φλόγες και πολλοί κάτοικοι καταλήγουν στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Την ίδια μέρα ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, εξαγγέλλει εκλογές. Μόλις οκτώ μέρες αργότερα η πύρινη κόλαση κάνει την εμφάνισή της στην Πελοπόννησο και πιο συγκεκριμένα την Ηλεία με τον υδράργυρο να βρίσκεται στους 41 βαθμούς. Εκδηλώνονται ταυτόχρονα πυρκαγιές σε Ζαχάρω, Μάκιστο, Ξηροχώρι Ηλέιας, Αερόπολη Λακωνίας (6 νεκροί ένας εκ των οποίων πυροσβέστης), Ταΰγετο, Φοινικούντα, Μεταξάδες, Αχαΐα, Μεγαλόπολη, Εύβοια, Βοιωτία, Φθιώτιδα, Αιτωλοακαρνανία, Καστοριά και Αττική.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές το μπαράζ κορυφώνεται μετά τις 21:00 το βράδυ με νέες εστίες να ξεπηδούν σε Φιλιππιάδα, Φάρσαλα, Νεμέα, Θέρμο, Άρτα, Κορινθία, Πρέβεζα, και Δαμάστα. Με την ίδια συχνότητα συνεχίζονται οι εμπρησμοί μετά τα μεσάνυχτα σε Αρκαδία, Φιλιατρά, Λευκάδα, Ηλεία, Δερβενοχώρια, Δομοκό. Παράλληλα ξεκινά ξ καταμέτρηση θυμάτων στο αρχηγείο της πυροσβεστικής και εισάγεται για πρώτη φορά ο όρος «ασύμμετρες πυρκαγιές». Την επόμενη μέρα ο Κώστας Καραμανλή τονίζει σε δήλωση του ότι «δεν μπορεί να είναι σύμπτωση».

Ο εφιάλτης έχει και συνέχεια στις 26 Αυγούστου. Ηλεία, Λακωνία, Μεσσηνία, Κορινθία, Αρκαδία και Εύβοια, συνεχίζουν να καίγονται. Μάλιστα η στόχευση σε συγκεκριμένα σημεία, όπως το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στο Δίλοφο αρχίζει να γεννά υποψίες. Οι υποψίες εντείνονται όταν αρχίζουν να καταγράφονται δεκάδες ψευδείς τηλεφωνικές κλήσεις στις αρχές που έκαναν λόγο για νέες εστίες, πτώσεις αεροσκαφών, τραυματισμούς και ανευρέσεις πτωμάτων.

Στις 27 Αυγούστουυ οι επιχειρήσεις της πυροσβεστικής συνεχίζονται, ενώ στις 28 οι εμπρηστές επικηρύσσονται και στις 29 του μήνα γίνεται γνωστή η επίθεση που δέχτηκαν από άγνωστο πυροσβέστες στα Κάψαλα Ευβοίας.
Μέχρι εκείνη τη μέρα είχαν συλληφθεί για εμπρησμούς 95 άτομα, 34 εκ των οποίων από πρόθεση, ενώ ανακρίνονταν άλλοι 24. Το συγκεκριμένο διήμερο κάηκαν κάτι λιγότερο από 2 εκατ. στρέμματα δάσους.


Πηγή εφημ. "Κυριακάτικη δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση