Ο Πούτιν δοκιμάζει τα όρια της Ευρώπης στην Ουκρανική κρίση
Ρωσικός στόχος είναι να αποτραπεί μία ήττα των ανταρτών και να «παγώσει» η σύγκρουση σε εκεχειρία με ανοιχτό χρονικό ορίζοντα
Οι ενδείξεις συσσωρεύονταν εδώ και καιρό, αλλά πλέον δεν υπάρχουν αμφιβολίες: ρωσικά στρατεύματα βρίσκονται μέσα στην Ουκρανία, όχι ως εθελοντές, όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ο διοικητής των ανταρτών στο Ντονέτσκ, αλλά σε μονάδες εφοδιασμένες με βαρύ εξοπλισμό.
Ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ ανέφερε την σοβαρή κλιμάκωση στη ρωσική στρατιωτική ανάμιξη στην Ουκρανία και πως πολλοί περισσότεροι από 1.000 ρώσοι στρατιώτες επιχειρούν στο νοτιοανατολικό κομμάτι της χώρας. Προφανώς αρκέστηκε να κάνει λόγο για «ανάμειξη», επειδή «εισβολή» θα σήμαινε συντονισμένη στρατιωτική επίθεση. Όποιον όρο όμως και αν χρησιμοποιήσουμε, πρόκειται για μία ευρεία και απαράδεκτη κλιμάκωση της ρωσικής επιθετικότητας εναντίον της Ουκρανίας.
Τα σχέδια του Κρεμλίνου
Ο πρόεδρος Ομπάμα είχε δίκιο στη συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, που απέκλεισε οποιαδήποτε στρατιωτική δράση, αλλά νέες, σκληρότερες οικονομικές συγκρούσεις εκ μέρους της Δύσης είναι προφανώς απαραίτητες για να καταστεί σαφές στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Δύση αντιμετωπίζει τα ψέματα και την αυξανόμενη επιθετικότητά του ως μεγάλη απειλή.
Ο Ομπάμα αρνήθηκε να μιλήσει για «εισβολή» στα σχετικά συγκρατημένα σχόλιά του, περιγράφοντας τις εξελίξεις ως «συνέχιση» της πολιτικής της Ρωσίας. Παράλληλα, είπε ότι «περιμένει» πως οι σύμμαχοι θα σκληρύνουν τις κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας. Η πρέσβης τους στον ΟΗΕ Σαμάνθα Πάουερ υπήρξε πιο ξεκάθαρη όταν χαρακτήρισε τις ενέργειες της Ρωσίας ως «εσκεμμένη προσπάθεια να στηρίξει και να πολεμήσει μαζί με παράνομους αυτονομιστές αντάρτες σε μία άλλη κυρίαρχη χώρα».
Αυτή θα έπρεπε να είναι η πραγματικότητα που θα διαμορφώσει τη στάση του Ομπάμα, όταν την επόμενη εβδομάδα συναντηθεί με τους συμμάχους του στην Ουαλία.
Το ΝΑΤΟ υποπτεύεται ότι ρωσικός στόχος είναι να αποτρέψει μία στρατιωτική ήττα των ανταρτών και να παγώσει τη σύγκρουση σε μία εκεχειρία με ανοιχτό χρονικό ορίζοντα με τη Ρωσία να ελέγχει ουσιαστικά τη βιομηχανική ενδοχώρα της Ουκρανίας, κατά το πρότυπο των ρωσικών συγκρούσεων που έχουν παγώσει στη Γεωργία και τη Μολδαβία.
Το ζήτημα όμως δεν είναι τα κίνητρα της Ρωσίας. Το πρόβλημα είναι η παραβίαση μίας θεμελιώδους αρχής της διεθνούς τάξης μεταπολεμικά: τα κράτη δεν κατακτούν εδάφη δια της βίας.
Ο Πούτιν έχει παίξει ένα επικίνδυνο παιχνίδι στην Ουκρανία με πονηριά και απάτη, αφού η αποπομπή του Βίκτορ Γιανουκόβιτς του στοίχισε έναν ουκρανό πρόεδρο, τν οποίο μπορούσε να χειραγωγήσει. Πρώτα προσάρτησε την Κριμαία. Όσο σοκαριστικό και εξωφρενικό και αν ήταν αυτό, τουλάχιστον δεν χύθηκε αίμα.
Έκτοτε, ο Πούτιν έστρεψε το ενδιαφέρον του στη νοτιοανατολική Ουκρανία, διενεργώντας επιβλητικές στρατιωτικές ασκήσεις στα σύνορα και στέλνοντας περισσότερους άνδρες και όπλα για την υποστήριξη των αποσχιστικών ομάδων στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ και διαψεύδοντας ταυτόχρονα κάθε ρωσική ανάμειξη πέρα από ένα ανθρωπιστικό ενδιαφέρον για τον τοπικό ρωσικό πληθυσμό. Μετά την κατάρριψη του μαλαισιανού αεροσκάφους και τα νίκες του Κιέβου επί των ανταρτών, η ρωσική εμπλοκή έγινε πιο απροκάλυπτη.
Η στάση των Ευρωπαίων
Οι πρώτες αντιδράσεις των Ευρωπαίων ηγετών την Πέμπτη, αποδεικνύουν ότι αναγνωρίζουν τον κίνδυνο της συγκυρίας. Στη σημερινή τους συνάντηση οι ηγέτες της ΕΕ πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα των ΗΠΑ και να επεκτείνουν τις οικονομικές κυρώσεις. Η Γαλλία πρέπει να επανεξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο παράδοσης των Μιστράλ που έχει πουλήσει στη Ρωσία. Και την επόμενη εβδομάδα, όταν συναντηθούν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ , θα πρέπει να παράσχουν διαβεβαιώσεις στα μέλη του ΝΑΤΟ κατά μήκος των ρωσικών συνόρων ότι θα τύχουν προστασίας σε περίπτωση που η Μόσχα στραφεί εναντίον τους.
Πηγή εφημ. «Καθημερινή»
Σχόλιο ιστολογίου: Κι επειδή η επιθετική στάση της Δύσης απέναντι στη Ρωσία, ξεκίνησε από την πτώση του Μαλαισιανού Boeing για την οποία άμεσα κατηγορήθηκε η Ρωσία ως υπεύθυνη, μήπως θα μπορούσαν οι δυτικοί να απαντήσουν στο τι έχει γίνει με το πόρισμα των ειδικών σχετικά με την πτώση του πολιτικού αεροσκάφους;
Καλή η προπαγάνδα, αλλά όταν έχει «κενά» που δεν καλύπτονται και γεγονότα που δεν αποκρύπτονται (δολοφονίες άμαχων πολιτών της ανατολικής Ουκρανίας), τότε ίσως είναι προτιμότερο για τους δυτικούς (και τα φερέφωνα των ΜΜΕ) να μασάνε, παρά να μιλάνε.
Η πόλωση, η δημιουργία συνθηκών ψυχρού πολέμου, η έναρξη οικονομικού πολέμου, η επιθετική στάση (με εντολές των ΗΠΑ) και η αδιαλλαξία –σχεδόν εμμονική- της Δύσης απέναντι στην Ρωσία, μάλλον αποτελούν την «εισαγωγή» σε μία μεγαλύτερη σύγκρουση, την γεωπολιτική, η οποία ήδη συμβαίνει τόσο στην Ουκρανία (δυτικό ανάχωμα) όσο και –κυρίως- στην Μέση Ανατολή. Κ
αι αυτή η γεωπολιτική σύγκρουση ενέχει πάρα πολλά στοιχεία (και συμφέροντα) τα οποία οδηγούν σε στρατιωτική ρήξη, εάν η Μόσχα κατορθώσει να ξεπεράσει γρήγορα τον «σκόπελο» της Ουκρανίας.
Και τότε θα είναι η στιγμή που θα χρησιμοποιηθούν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι», πολιτικοί που αδημονούν να «γευτούν» την φροντίδα (κυρίως σε εδαφικά ανταλλάγματα) της Δύσης. Και σε αυτή την ορατή εξέλιξη, το μοναδικό πολιτικό πρόσωπο που συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του χρήσιμου ηλίθιου, είναι ο «σουλτάνος» Ερντογάν…, ο οποίος χάνει μέρος της Τουρκίας εξαιτίας του Κουρδιστάν και αγωνιά να «κατακτήσει» (ως σουλτάνος και μουσουλμάνος ισλαμιστής) νέα εδάφη.
Ας προσέχει, λοιπόν, η κυβέρνηση στην Ελλάδα, η οποία έχει επιλέξει την οδό των συνολικών παραχωρήσεων σε συμμάχους που δεν θα διστάσουν να ανταλλάξουν την μείωση της ελληνικής γεωγραφικής επικράτειας, με την υλοποίηση – ικανοποίηση των δικών τους γεωπολιτικών, γεωοικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων…
Όμως, ας προσέξουν οι πρόθυμοι κονδυλοφόροι, που παίζουν το παιχνίδι της Δύσης (αναλύοντας σενάρια για την επιθετική Μόσχα, αλλά ποτέ δεν καταθέτουν σενάρια για την επιθετική "Δύση"), αδιαφορώντας για τα ελληνικά συμφέροντα, γιατί κινδυνεύουν να πάρουν «προαγωγή», και από «κατοχικοί συνεργάτες», να μετεξελιχθούν σε «εθνικούς εφιάλτες»…
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Οι ενδείξεις συσσωρεύονταν εδώ και καιρό, αλλά πλέον δεν υπάρχουν αμφιβολίες: ρωσικά στρατεύματα βρίσκονται μέσα στην Ουκρανία, όχι ως εθελοντές, όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ο διοικητής των ανταρτών στο Ντονέτσκ, αλλά σε μονάδες εφοδιασμένες με βαρύ εξοπλισμό.
Ανώτατος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ ανέφερε την σοβαρή κλιμάκωση στη ρωσική στρατιωτική ανάμιξη στην Ουκρανία και πως πολλοί περισσότεροι από 1.000 ρώσοι στρατιώτες επιχειρούν στο νοτιοανατολικό κομμάτι της χώρας. Προφανώς αρκέστηκε να κάνει λόγο για «ανάμειξη», επειδή «εισβολή» θα σήμαινε συντονισμένη στρατιωτική επίθεση. Όποιον όρο όμως και αν χρησιμοποιήσουμε, πρόκειται για μία ευρεία και απαράδεκτη κλιμάκωση της ρωσικής επιθετικότητας εναντίον της Ουκρανίας.
Τα σχέδια του Κρεμλίνου
Ο πρόεδρος Ομπάμα είχε δίκιο στη συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, που απέκλεισε οποιαδήποτε στρατιωτική δράση, αλλά νέες, σκληρότερες οικονομικές συγκρούσεις εκ μέρους της Δύσης είναι προφανώς απαραίτητες για να καταστεί σαφές στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η Δύση αντιμετωπίζει τα ψέματα και την αυξανόμενη επιθετικότητά του ως μεγάλη απειλή.
Ο Ομπάμα αρνήθηκε να μιλήσει για «εισβολή» στα σχετικά συγκρατημένα σχόλιά του, περιγράφοντας τις εξελίξεις ως «συνέχιση» της πολιτικής της Ρωσίας. Παράλληλα, είπε ότι «περιμένει» πως οι σύμμαχοι θα σκληρύνουν τις κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας. Η πρέσβης τους στον ΟΗΕ Σαμάνθα Πάουερ υπήρξε πιο ξεκάθαρη όταν χαρακτήρισε τις ενέργειες της Ρωσίας ως «εσκεμμένη προσπάθεια να στηρίξει και να πολεμήσει μαζί με παράνομους αυτονομιστές αντάρτες σε μία άλλη κυρίαρχη χώρα».
Αυτή θα έπρεπε να είναι η πραγματικότητα που θα διαμορφώσει τη στάση του Ομπάμα, όταν την επόμενη εβδομάδα συναντηθεί με τους συμμάχους του στην Ουαλία.
Το ΝΑΤΟ υποπτεύεται ότι ρωσικός στόχος είναι να αποτρέψει μία στρατιωτική ήττα των ανταρτών και να παγώσει τη σύγκρουση σε μία εκεχειρία με ανοιχτό χρονικό ορίζοντα με τη Ρωσία να ελέγχει ουσιαστικά τη βιομηχανική ενδοχώρα της Ουκρανίας, κατά το πρότυπο των ρωσικών συγκρούσεων που έχουν παγώσει στη Γεωργία και τη Μολδαβία.
Το ζήτημα όμως δεν είναι τα κίνητρα της Ρωσίας. Το πρόβλημα είναι η παραβίαση μίας θεμελιώδους αρχής της διεθνούς τάξης μεταπολεμικά: τα κράτη δεν κατακτούν εδάφη δια της βίας.
Ο Πούτιν έχει παίξει ένα επικίνδυνο παιχνίδι στην Ουκρανία με πονηριά και απάτη, αφού η αποπομπή του Βίκτορ Γιανουκόβιτς του στοίχισε έναν ουκρανό πρόεδρο, τν οποίο μπορούσε να χειραγωγήσει. Πρώτα προσάρτησε την Κριμαία. Όσο σοκαριστικό και εξωφρενικό και αν ήταν αυτό, τουλάχιστον δεν χύθηκε αίμα.
Έκτοτε, ο Πούτιν έστρεψε το ενδιαφέρον του στη νοτιοανατολική Ουκρανία, διενεργώντας επιβλητικές στρατιωτικές ασκήσεις στα σύνορα και στέλνοντας περισσότερους άνδρες και όπλα για την υποστήριξη των αποσχιστικών ομάδων στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ και διαψεύδοντας ταυτόχρονα κάθε ρωσική ανάμειξη πέρα από ένα ανθρωπιστικό ενδιαφέρον για τον τοπικό ρωσικό πληθυσμό. Μετά την κατάρριψη του μαλαισιανού αεροσκάφους και τα νίκες του Κιέβου επί των ανταρτών, η ρωσική εμπλοκή έγινε πιο απροκάλυπτη.
Η στάση των Ευρωπαίων
Οι πρώτες αντιδράσεις των Ευρωπαίων ηγετών την Πέμπτη, αποδεικνύουν ότι αναγνωρίζουν τον κίνδυνο της συγκυρίας. Στη σημερινή τους συνάντηση οι ηγέτες της ΕΕ πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα των ΗΠΑ και να επεκτείνουν τις οικονομικές κυρώσεις. Η Γαλλία πρέπει να επανεξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο παράδοσης των Μιστράλ που έχει πουλήσει στη Ρωσία. Και την επόμενη εβδομάδα, όταν συναντηθούν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ , θα πρέπει να παράσχουν διαβεβαιώσεις στα μέλη του ΝΑΤΟ κατά μήκος των ρωσικών συνόρων ότι θα τύχουν προστασίας σε περίπτωση που η Μόσχα στραφεί εναντίον τους.
Πηγή εφημ. «Καθημερινή»
Σχόλιο ιστολογίου: Κι επειδή η επιθετική στάση της Δύσης απέναντι στη Ρωσία, ξεκίνησε από την πτώση του Μαλαισιανού Boeing για την οποία άμεσα κατηγορήθηκε η Ρωσία ως υπεύθυνη, μήπως θα μπορούσαν οι δυτικοί να απαντήσουν στο τι έχει γίνει με το πόρισμα των ειδικών σχετικά με την πτώση του πολιτικού αεροσκάφους;
Καλή η προπαγάνδα, αλλά όταν έχει «κενά» που δεν καλύπτονται και γεγονότα που δεν αποκρύπτονται (δολοφονίες άμαχων πολιτών της ανατολικής Ουκρανίας), τότε ίσως είναι προτιμότερο για τους δυτικούς (και τα φερέφωνα των ΜΜΕ) να μασάνε, παρά να μιλάνε.
Η πόλωση, η δημιουργία συνθηκών ψυχρού πολέμου, η έναρξη οικονομικού πολέμου, η επιθετική στάση (με εντολές των ΗΠΑ) και η αδιαλλαξία –σχεδόν εμμονική- της Δύσης απέναντι στην Ρωσία, μάλλον αποτελούν την «εισαγωγή» σε μία μεγαλύτερη σύγκρουση, την γεωπολιτική, η οποία ήδη συμβαίνει τόσο στην Ουκρανία (δυτικό ανάχωμα) όσο και –κυρίως- στην Μέση Ανατολή. Κ
αι αυτή η γεωπολιτική σύγκρουση ενέχει πάρα πολλά στοιχεία (και συμφέροντα) τα οποία οδηγούν σε στρατιωτική ρήξη, εάν η Μόσχα κατορθώσει να ξεπεράσει γρήγορα τον «σκόπελο» της Ουκρανίας.
Και τότε θα είναι η στιγμή που θα χρησιμοποιηθούν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι», πολιτικοί που αδημονούν να «γευτούν» την φροντίδα (κυρίως σε εδαφικά ανταλλάγματα) της Δύσης. Και σε αυτή την ορατή εξέλιξη, το μοναδικό πολιτικό πρόσωπο που συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του χρήσιμου ηλίθιου, είναι ο «σουλτάνος» Ερντογάν…, ο οποίος χάνει μέρος της Τουρκίας εξαιτίας του Κουρδιστάν και αγωνιά να «κατακτήσει» (ως σουλτάνος και μουσουλμάνος ισλαμιστής) νέα εδάφη.
Ας προσέχει, λοιπόν, η κυβέρνηση στην Ελλάδα, η οποία έχει επιλέξει την οδό των συνολικών παραχωρήσεων σε συμμάχους που δεν θα διστάσουν να ανταλλάξουν την μείωση της ελληνικής γεωγραφικής επικράτειας, με την υλοποίηση – ικανοποίηση των δικών τους γεωπολιτικών, γεωοικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων…
Όμως, ας προσέξουν οι πρόθυμοι κονδυλοφόροι, που παίζουν το παιχνίδι της Δύσης (αναλύοντας σενάρια για την επιθετική Μόσχα, αλλά ποτέ δεν καταθέτουν σενάρια για την επιθετική "Δύση"), αδιαφορώντας για τα ελληνικά συμφέροντα, γιατί κινδυνεύουν να πάρουν «προαγωγή», και από «κατοχικοί συνεργάτες», να μετεξελιχθούν σε «εθνικούς εφιάλτες»…
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...