Η Τουρκία «κινείται» πιο κοντά προς την Ρωσία
Μετάφραση – Απόδοση Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
Πηγή: “Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!”
Σύμφωνα με τον F. William Engdahl, που αρθρογραφεί αποκλειστικά για το online περιοδικό "New Eastern Outlook", ο Ερντογάν «κινείται» όλο και πιο κοντά στη Ρωσία, ειδικά το τελευταίο διάστημα.
Η κίνηση αυτή του Ερντογάν αφορά περισσότερο ίσως την πολιτική του επιβίωση. Αφού ο ίδιος έχει υποστεί στρατηγική ήττα από τις ΗΠΑ στην διάρκεια του έτους, και λόγω της αποτυχίας του να διεξαγάγει μια τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία, για την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ, τώρα έγινε οπαδός της Realpolitik. Επίσης ο Ερντογάν, ειδήμονας του Κορανίου, ψάχνει στο εξωτερικό για νέους στρατηγικούς συμμάχους.
Σε μια εποχή όπου το ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση Ομπάμα και οι άλλες δυτικές χώρες «κάνουν ότι μπορούν για να δαιμονοποιήσουν την Ρωσία του Πούτιν», με το πρόσχημα των γεγονότων στην Ουκρανία, ο Ερντογάν είναι πολύ πιο κοντά στους νέους πολιτικούς ηγέτες του κόσμου. Ναι, είναι από αυτούς είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η Ρωσία. Οι τουρκικές γεωπολιτικές συνέπειες, από την εκ βάθρων αναδιάρθρωση της πορείας στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να έχει παγκόσμιες επιπτώσεις πολύ πέραν της Τουρκίας και ανεξάρτητα από το πολιτικό βάρος της, τονίζει ο Engdahl.
Τα πρώτα βήματα προς μια στενότερη οικονομική ένωση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έγιναν τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, μετά την οργάνωση από τις ΗΠΑ, του παράνομου πραξικοπήματος στην Ουκρανία και μετά το αίτημα του κοινοβουλίου της Κριμαίας για προσχώρηση στην Ρωσία.
Στις 21 Απριλίου 2014, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ κάλεσε τον αναπληρωτή πρόεδρο της «Gazprom» Αλεξάντερ Μεντβέντεφ στην Άγκυρα για να συζητήσουν λεπτομερώς την αύξηση του όγκου ροής του ρωσικού φυσικού αερίου, μέσω του αγωγού "Blue Stream" στην Τουρκία. Η Τουρκία είναι ήδη ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου, μετά την ΕΕ. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να αυξήσουν τη χωρητικότητα του αγωγού φυσικού αερίου «Blue Stream» από 16 σε 19 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, ισχυροποιώντας ακόμη περισσότερο τις δύο χώρες.
Ένταξη της Τουρκίας στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση;
Τώρα κυβέρνηση Ερντογάν έχει αρχίσει τις διαπραγματεύσεις με την Ρωσία και άλλες χώρες-μέλη της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, ώστε «να ανοίξουν οι πόρτες» για την δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρασιατικής ένωσης (Ρωσία, Λευκορωσία και Καζακστάν.
Και αυτό συνέβη, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας Αλεξέι Ουλιουκάιεφ, μετά από τις συνομιλίες με τον υπουργό Οικονομίας της Τουρκίας Νιχάτ Zeybekshi, στις 19η Ιουλίου του 2014, στην κορύφωση των προσπαθιών δαιμονοποίησης του Πούτιν και της Ρωσίας. Την ίδια στιγμή ΝΑΤΟ και Ουάσιγκτον κατηγορούσαν το Κρεμλίνο, για την ευθύνη κατάρριψης του μαλαισιανού αεροσκάφους MH17, πάνω από την Ανατολική Ουκρανία.
«Έχουμε συζητήσει πιθανές μορφές συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένου και του σχηματισμού μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Ευρασιατικής Τελωνειακής Ένωσης και της Τουρκίας. Έχουμε συμφωνήσει να συγκροτηθεί μια ομάδα εργασίας και να αρχίσει μια πιο λεπτομερή συζήτηση αυτών των δυνατοτήτων και προοπτικών, τον Σεπτέμβριο», δήλωσε στο περιθώριο της συνεδρίασης ο Ρώσος ΥΠΟΙΚ Α. Ουλιουκάεφ, στο περιθώριο της συνεδρίασης της G20 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Υπάρχουν σημαντικά οικονομικά οφέλη και για τις δύο χώρες. Επί του παρόντος, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας, ανήλθαν στα 32,7 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2013, ενώ η Ρωσία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος μετά την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία. Η Τουρκία αποτελεί τον όγδοο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ρωσίας. Η Τουρκία θέλει να κατασκευάσει ένα κέντρο εμπορευματικό κέντρο μεταφορών στην Ρωσία, το οποίο θα συνδέεται με λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρόμους και αυτοκινητοδρόμους», πρόσθεσε ο Τούρκος ΥΠΟΙΚ Zeybekshi.
Ως περαιτέρω βήμα εμβάθυνσης των σχέσεων των δύο χωρών, οι οποίες παίρνουν πλέον μορφή «χιονοστιβάδας», είναι η τάση να βρεθεί ένας τρόπος για να αποφευχθεί η χρήση του δολαρίου (ο κύριος πυλώνας της αμερικανικής παγκόσμιας οικονομικής δύναμης).
Μόλις δύο ημέρες πριν από τις συνομιλίες με την Ευρασιατική Ένωση, η Τουρκία πρότεινε στο Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας, να χρησιμοποιηθούν τα εθνικά νομίσματα στο αμοιβαίο εμπόριο.
«Η Τουρκία προσφέρεται να χρησιμοποιήσει το ρωσικό εθνικό νόμισμα στο διμερές εμπόριο», ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου του ρωσικού υπουργείου, μετά τη συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικής Ανάπτυξης με την συμμετοχή του Αλεξέι Ουλιουκάιεφ, με τον Τούρκο ομόλογό του Nixat Zeybekshi. Μετά την ουκρανική κρίση και την αύξηση των οικονομικών κυρώσεων των ΗΠΑ, η Ρωσία ενεργεί επιθετικά για να αποφευχθεί η χρήση του δολαρίου στον τομέα των εμπορικών συναλλαγών.
Επιπλέον, ο Ερντογάν εξέφρασε μεγάλο ενδιαφέρον για την ένταξη της Τουρκίας στην οργάνωση των χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική). Οι χώρες του οργανισμού BRICS συμφώνησαν πρόσφατα να δημιουργηθεί μια σημαντική εναλλακτική λύση για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, για την χρηματοδότηση των υποδομών και άλλων έργων σε αναδυόμενες αγορές, η οποία θα είναι ανεξάρτητη από την πιστωτική ενίσχυση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας από την Ουάσιγκτον. Ειδικότερα υπό τις σημερινές σκληρές συνθήκες που επιβάλουν αυτοί οι δύο οργανισμοί υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας μια νεο-αποικιακή οικονομική πολιτική, για να αναγκάσουν τις αναπτυσσόμενες οικονομίες να επενδύσουν τα αποθέματα τους σε μεγάλες αμερικανικές και Ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρίες και τράπεζες.
Όλα αυτά οδηγούν σε μια πιθανή σημαντική γεωπολιτική αλλαγή στην Τουρκία, μια χώρα που το 1952 η Ουάσινγκτον «έσυρε» στο ΝΑΤΟ, μαζί με την Ελλάδα. Κατά τα τελευταία εξήντα και πλέον χρόνια η Τουρκία αποτελούσε «προμαχώνα» στην προσπάθεια του ΝΑΤΟ να κατασκοπεύει την Σοβιετική Ένωση και αργότερα την Ρωσία. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, το ΝΑΤΟ και ειδικότερα η CIA και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν εργαστεί σκληρά για να «παραδώσουν» την Τουρκία, στα χέρια ενός πράκτορα της CIA, του Fethullah Gulen πρώην ιμάμη (επί του παρόντος σε εξορία στο Seylorburge, των ΗΠΑ), οργανώνοντας φονταμενταλιστικές οργανώσεις, Ισλαμική Τζιχάντ, εκτός από την Τουρκία σε Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν, Τσετσενία και άλλες μουσουλμανικές περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Η νίκη του Ερντογάν στην Τούρκικη προεδρία, ήταν μια σκληρή αντιπαράθεση με το «κράτος» του Gulen, «μέρος» της τουρκικής αστυνομίας και του δικαστικού συστήματος, προκαλώντας όμως τα νεοσυντηρητικά γεράκια στην Ουάσιγκτον, στην τρέχουσα προσπάθειά της να «σβήσει» τις φωτιές στη Μέση Ανατολή, την Ευρασία και πιο πέρα ακόμη.
Έτσι, ο κριμαϊκός πόλεμος που έγινε με βρετανική υποκίνηση στην δεκαετία του 1850, έγινε ακριβώς για την προώθηση των εντάσεων μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελώντας παράλληλα την ουσία της αγγλο-αμερικανικής γεωπολιτικής και στρατηγικής στην περιοχή, με επιδίωξη να μείνει η Τουρκία ως εχθρός της Ρωσίας. Αλλά αυτή η εποχή μπορεί σύντομα να παρέλθει ανεπιστρεπτί, καταλήγει το δημοσίευμα.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
Πηγή: “Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!”
Σύμφωνα με τον F. William Engdahl, που αρθρογραφεί αποκλειστικά για το online περιοδικό "New Eastern Outlook", ο Ερντογάν «κινείται» όλο και πιο κοντά στη Ρωσία, ειδικά το τελευταίο διάστημα.
Η κίνηση αυτή του Ερντογάν αφορά περισσότερο ίσως την πολιτική του επιβίωση. Αφού ο ίδιος έχει υποστεί στρατηγική ήττα από τις ΗΠΑ στην διάρκεια του έτους, και λόγω της αποτυχίας του να διεξαγάγει μια τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία, για την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ, τώρα έγινε οπαδός της Realpolitik. Επίσης ο Ερντογάν, ειδήμονας του Κορανίου, ψάχνει στο εξωτερικό για νέους στρατηγικούς συμμάχους.
Σε μια εποχή όπου το ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση Ομπάμα και οι άλλες δυτικές χώρες «κάνουν ότι μπορούν για να δαιμονοποιήσουν την Ρωσία του Πούτιν», με το πρόσχημα των γεγονότων στην Ουκρανία, ο Ερντογάν είναι πολύ πιο κοντά στους νέους πολιτικούς ηγέτες του κόσμου. Ναι, είναι από αυτούς είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η Ρωσία. Οι τουρκικές γεωπολιτικές συνέπειες, από την εκ βάθρων αναδιάρθρωση της πορείας στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να έχει παγκόσμιες επιπτώσεις πολύ πέραν της Τουρκίας και ανεξάρτητα από το πολιτικό βάρος της, τονίζει ο Engdahl.
Τα πρώτα βήματα προς μια στενότερη οικονομική ένωση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας έγιναν τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, μετά την οργάνωση από τις ΗΠΑ, του παράνομου πραξικοπήματος στην Ουκρανία και μετά το αίτημα του κοινοβουλίου της Κριμαίας για προσχώρηση στην Ρωσία.
Στις 21 Απριλίου 2014, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ κάλεσε τον αναπληρωτή πρόεδρο της «Gazprom» Αλεξάντερ Μεντβέντεφ στην Άγκυρα για να συζητήσουν λεπτομερώς την αύξηση του όγκου ροής του ρωσικού φυσικού αερίου, μέσω του αγωγού "Blue Stream" στην Τουρκία. Η Τουρκία είναι ήδη ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου, μετά την ΕΕ. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να αυξήσουν τη χωρητικότητα του αγωγού φυσικού αερίου «Blue Stream» από 16 σε 19 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, ισχυροποιώντας ακόμη περισσότερο τις δύο χώρες.
Ένταξη της Τουρκίας στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση;
Τώρα κυβέρνηση Ερντογάν έχει αρχίσει τις διαπραγματεύσεις με την Ρωσία και άλλες χώρες-μέλη της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, ώστε «να ανοίξουν οι πόρτες» για την δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρασιατικής ένωσης (Ρωσία, Λευκορωσία και Καζακστάν.
Και αυτό συνέβη, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας Αλεξέι Ουλιουκάιεφ, μετά από τις συνομιλίες με τον υπουργό Οικονομίας της Τουρκίας Νιχάτ Zeybekshi, στις 19η Ιουλίου του 2014, στην κορύφωση των προσπαθιών δαιμονοποίησης του Πούτιν και της Ρωσίας. Την ίδια στιγμή ΝΑΤΟ και Ουάσιγκτον κατηγορούσαν το Κρεμλίνο, για την ευθύνη κατάρριψης του μαλαισιανού αεροσκάφους MH17, πάνω από την Ανατολική Ουκρανία.
«Έχουμε συζητήσει πιθανές μορφές συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένου και του σχηματισμού μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Ευρασιατικής Τελωνειακής Ένωσης και της Τουρκίας. Έχουμε συμφωνήσει να συγκροτηθεί μια ομάδα εργασίας και να αρχίσει μια πιο λεπτομερή συζήτηση αυτών των δυνατοτήτων και προοπτικών, τον Σεπτέμβριο», δήλωσε στο περιθώριο της συνεδρίασης ο Ρώσος ΥΠΟΙΚ Α. Ουλιουκάεφ, στο περιθώριο της συνεδρίασης της G20 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Υπάρχουν σημαντικά οικονομικά οφέλη και για τις δύο χώρες. Επί του παρόντος, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας, ανήλθαν στα 32,7 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2013, ενώ η Ρωσία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος μετά την Ευρωπαϊκή Ένωση στην Τουρκία. Η Τουρκία αποτελεί τον όγδοο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ρωσίας. Η Τουρκία θέλει να κατασκευάσει ένα κέντρο εμπορευματικό κέντρο μεταφορών στην Ρωσία, το οποίο θα συνδέεται με λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρόμους και αυτοκινητοδρόμους», πρόσθεσε ο Τούρκος ΥΠΟΙΚ Zeybekshi.
Ως περαιτέρω βήμα εμβάθυνσης των σχέσεων των δύο χωρών, οι οποίες παίρνουν πλέον μορφή «χιονοστιβάδας», είναι η τάση να βρεθεί ένας τρόπος για να αποφευχθεί η χρήση του δολαρίου (ο κύριος πυλώνας της αμερικανικής παγκόσμιας οικονομικής δύναμης).
Μόλις δύο ημέρες πριν από τις συνομιλίες με την Ευρασιατική Ένωση, η Τουρκία πρότεινε στο Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας, να χρησιμοποιηθούν τα εθνικά νομίσματα στο αμοιβαίο εμπόριο.
«Η Τουρκία προσφέρεται να χρησιμοποιήσει το ρωσικό εθνικό νόμισμα στο διμερές εμπόριο», ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου του ρωσικού υπουργείου, μετά τη συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικής Ανάπτυξης με την συμμετοχή του Αλεξέι Ουλιουκάιεφ, με τον Τούρκο ομόλογό του Nixat Zeybekshi. Μετά την ουκρανική κρίση και την αύξηση των οικονομικών κυρώσεων των ΗΠΑ, η Ρωσία ενεργεί επιθετικά για να αποφευχθεί η χρήση του δολαρίου στον τομέα των εμπορικών συναλλαγών.
Επιπλέον, ο Ερντογάν εξέφρασε μεγάλο ενδιαφέρον για την ένταξη της Τουρκίας στην οργάνωση των χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική). Οι χώρες του οργανισμού BRICS συμφώνησαν πρόσφατα να δημιουργηθεί μια σημαντική εναλλακτική λύση για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, για την χρηματοδότηση των υποδομών και άλλων έργων σε αναδυόμενες αγορές, η οποία θα είναι ανεξάρτητη από την πιστωτική ενίσχυση του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας από την Ουάσιγκτον. Ειδικότερα υπό τις σημερινές σκληρές συνθήκες που επιβάλουν αυτοί οι δύο οργανισμοί υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας μια νεο-αποικιακή οικονομική πολιτική, για να αναγκάσουν τις αναπτυσσόμενες οικονομίες να επενδύσουν τα αποθέματα τους σε μεγάλες αμερικανικές και Ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρίες και τράπεζες.
Όλα αυτά οδηγούν σε μια πιθανή σημαντική γεωπολιτική αλλαγή στην Τουρκία, μια χώρα που το 1952 η Ουάσινγκτον «έσυρε» στο ΝΑΤΟ, μαζί με την Ελλάδα. Κατά τα τελευταία εξήντα και πλέον χρόνια η Τουρκία αποτελούσε «προμαχώνα» στην προσπάθεια του ΝΑΤΟ να κατασκοπεύει την Σοβιετική Ένωση και αργότερα την Ρωσία. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, το ΝΑΤΟ και ειδικότερα η CIA και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν εργαστεί σκληρά για να «παραδώσουν» την Τουρκία, στα χέρια ενός πράκτορα της CIA, του Fethullah Gulen πρώην ιμάμη (επί του παρόντος σε εξορία στο Seylorburge, των ΗΠΑ), οργανώνοντας φονταμενταλιστικές οργανώσεις, Ισλαμική Τζιχάντ, εκτός από την Τουρκία σε Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν, Τσετσενία και άλλες μουσουλμανικές περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Η νίκη του Ερντογάν στην Τούρκικη προεδρία, ήταν μια σκληρή αντιπαράθεση με το «κράτος» του Gulen, «μέρος» της τουρκικής αστυνομίας και του δικαστικού συστήματος, προκαλώντας όμως τα νεοσυντηρητικά γεράκια στην Ουάσιγκτον, στην τρέχουσα προσπάθειά της να «σβήσει» τις φωτιές στη Μέση Ανατολή, την Ευρασία και πιο πέρα ακόμη.
Έτσι, ο κριμαϊκός πόλεμος που έγινε με βρετανική υποκίνηση στην δεκαετία του 1850, έγινε ακριβώς για την προώθηση των εντάσεων μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποτελώντας παράλληλα την ουσία της αγγλο-αμερικανικής γεωπολιτικής και στρατηγικής στην περιοχή, με επιδίωξη να μείνει η Τουρκία ως εχθρός της Ρωσίας. Αλλά αυτή η εποχή μπορεί σύντομα να παρέλθει ανεπιστρεπτί, καταλήγει το δημοσίευμα.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου, η Ελλάδα ήταν η π...τάνα των Αμερικάνων και η Τουρκία είχε την εύνοιά τους. Και έχω περάσει τα 3/4 του προσδόκιμου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν θα σφιξουν τα γαλατα, θ αλλαξει ο συγχρωτισμος της Ρωσιας με τη Τουρκια. Εχουμε πολλα να δουμε ακομα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣΑΜΑΡΑΔΕΣ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΞ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΜΑΣΤΑΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ,ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΡΓΑ ,Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΟΙΤΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΩΝΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΦΗΚΕ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφή