Ποιός μπορεί να κοιτάξει στρατιωτικό στα μάτια; Μάλλον κανείς!

Από το 2009 όταν και τυπικά ξεκίνησε η κρίση η επίθεση που δέχτηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις και όσοι τις υπηρετούν ήταν αδυσώπητη. Περικοπές πέρα από κάθε λογική που δεν μπορούσαν παρά να προκαλέσουν υποψίες ότι δεν πρόκειται για ένα απλό “συμμάζεμα” αλλά για επιχείρηση διάλυσης και απόλυτης καταστροφής.

Τώρα μετά από τις αλόγιστες περικοπές του εισοδήματός τους προσπαθούν να τους κόψουν το εφάπαξ αλλά και τις όποιες εντός πολλών εισαγωγικών “παροχές” για επιδόματα που έχουν να κάνουν με τα παιδιά τους κλπ. Πρόκειται για παραλογισμό, κόμπλεξ ή για το σχέδιο του “στρατού - σεκιούριτι” των 30.000 για τον οποίο δυο χρόνια πριν έλεγε στο Onalert ο Γεράσιμος Αρσένης; Κόμπλεξ με τις ΕΔ υπάρχει …μπόλικο κι απ΄ ότι φαίνεται υπάρχει και σχέδιο που το αξιοποιεί.

Τα όσα έχουν υποστεί σε επίπεδο οπλοστασίου οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι κι αυτά γνωστά αλλά μη δημοσιοποιήσιμα. Γι΄ αυτό το τελευταίο ίσως κάποια στιγμή θα βρεθούμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι υπόλογοι ,αλλά αυτό είναι αδιάφορο στη παρούσα φάση. Αρκεί που αυτοί που πρέπει γνωρίζουν αυτά που πρέπει να ξέρουν .

Ποιος μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους στρατιωτικούς μετά απ΄ όλα αυτά; Κανείς μας.

Οι πολιτικοί και οι υπουργοί ποτ πέρασαν από το Εθνικής Άμυνας σίγουρα όχι. Πολλοί όχι μόνο δεν τους προστάτευσαν αλλά ήταν ένθερμοι των “περικοπών στους καραβανάδες”. Έτσι τους λένε ακόμη κάποιοι. Κάνοντας πως δεν ξέρουν και δεν καταλαβαινουν ότι χωρίς τους “καραβανάδες” ένα μεγάλο τμήμα αυτού που λέγεται ελληνικό κράτος θα κατέρεε. Δεν μιλάμε για πολεμικές επιχειρήσεις. Μιλάμε για την μακρά ειρηνική περίοδο που ζούμε και στην οποία οι ΕΔ και οι “καραβανάδες” τους έχουν αναλάβει να να καλύψουν το ανάπηρο κράτος σε κάθε είδους δυσκολία και αναποδιά. Από τις μεταφορές ασθενών μέχρι την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.

Οι στρατιωτικές ηγεσίες; Ποιον να κοιτάξουν στα μάτια και τι να του πουν; Με εξαίρεση Αρχηγούς που προτίμησαν την αξιοπρεπή αποχώρηση όλοι οι υπόλοιποι αποδείχτηκαν “εθισμένοι” στο γαλόνι και την εξουσία και απλά σιώπησαν δίνοντας τη συγκατάθεσή τους στις “σφαγές”.

Δεν εξαιρούμαστε εμείς οι δημοσιογράφοι. Που την εποχή του εκσυγχρονιστή Σημίτη με την “οικονομία φούσκα” αμέσως “χειροκροτόύσαμε” κάθε άποψη περί “μειώσεως αμυντικών δαπανών” , χωρίς να μετράμε τις επιπτώσεις. Τώρα που το καταλάβαμε -όσοι το καταλάβαμε- είναι λίγο αργά για “δάκρυα”.

Είναι απορίας άξιο πως είναι δυνατόν όσοι έχουν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας να επιτρέπουν στον οποιοδήποτε “οικονομικό γραφειοκράτη” να διαχειρίζεται με τόσο απαξιωτικό τρόπο τους στρατιωτικούς.

Οι στρατιωτικοί δεν έχουν δικαίωμα να απεργούν και δεν διανοήθηκαν ποτέ να κάνουν ακόμη και “λευκή απεργία”. Δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται και όταν το έπραξαν στο δρόμο, το έκαναν με μεγάλη προσοχή ,σεβασμό και εγκράτεια, περισσότερο για να θυμίσουν στην κοινωνία ότι αποτελούν ενεργό μέλος της ,άξιο προσοχής και σεβασμού.

Αντέδρασαν θεσμικά, σεβόμενοι απόλυτα τους όρους,τους κανόνες και τους νόμους της Πολιτείας,στο Σύνταγμα της οποίας έχουν ορκιστεί πίστη και υπακοή. Προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη για να αποδείξουν το αυτονόητο. Που έλεγε ότι οι περικοπές που τους επιβλήθηκαν απλά διαλύουν τις ΕΔ. Και δικαιώθηκαν.

Σε οποιαδήποτε Δημοκρατία του πλανήτη η απόφαση του ΣτΕ δεν θα γινόταν καν αντικείμενο συζήτησης για το πως θα εφαρμοστεί! Είναι αδιανόητο ότι τόσο καιρό μετά από την επίσημη δημοσιοποίησή της η κυβέρνηση δεν έχει καν την ελάχιστη ευαισθησία να πει δημόσια πως και πότε θα την εκτελέσει! Κι όχι μόνο αυτό . Υπάρχει καταγεγγραμένη πλέον δήλωση του υπουργού Οικονομικών ο οποίος είπε ότι “καλή η Δικαιοσύνη,αλλά δημοσιονομική πολιτική ασκεί η κυβέρνηση”!

Αν η όποια κυβέρνηση μπορεί να ακυρώνει την Δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της επικαλούμενη την δημοσιονομική της πολιτική είναι βέβαιο ότι το πολίτευμα της χώρας έχει πλέον σοβαρότατο θέμα. Και αντί να δουν πως θα διαχειρστούν ατό το θέμα έρχονται να προσθέσουν κι άλλα προβλήματα ,όπως αυτό του εφάπαξ.

Είναι ανησυχητικό ότι όσοι εμπλέκονται με την διακυβέρνηση της χώρας αυτή τη χρονική περίοδο δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουν κατανοήσει ότι τουλάχιστον στο χώρο των ΕΔ η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε οριακό σημείο. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου! Και σ΄ ότι αφορά στην ψυχολογία του προσωπικού αλλά και σ΄ ότι έχει να κάνει με το οπλοστάσιο της χώρας. Επαναλαμβάνουμε ότι αυτοί που πρέπει γνωρίζουν αριθμούς και ποσοστά κι έχουν εικόνα. Γι΄ αυτό και κάποιοι απ΄ αυτούς ψιθυριστά λένε ότι “θα πάμε στο Γουδή” αν κάτι πάει στραβά!

Έστω και τώρα καλό θα είναι να υπάρξει η στοιχειώδης υπευθυνότητα και σοβαρότητα. Οι ΕΔ θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με ορθολογισμό και μεγάλη προσοχή. Οι πολιτικοί θα πρέπει επιτέλους να σοβαρευτούν.

Αν δεν το κάνουν δεν πρόκειται να γίνει ούτε…πραξικόπημα, ούτε …απεργίες. Θα πρέπει όμως να ξέρουν ότι δεν θα μπορέσουν να ξανακοιτάξουν ποτέ στα μάτια στρατιωτικό ζητώντας του… κατανόηση και ψήφο.

Πηγή OnAlert

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση