Ο Μελισσανίδης χτυπάει το ντέφι και ο Σαμαράς χορεύει στο ρυθμό του

Μήλο της Έριδος η έκταση των 660 στρεμμάτων της πρώην Βιομηχανικής Ζώνης Δραπετσώνας, οι εγκαταστάσεις και οι χρήσεις γης γύρω από αυτήν. Έχει στηθεί ένα παιχνίδι μεθοδεύσεων και ωμών παρεμβάσεων, με πρωταγωνιστές πολιτικά πρόσωπα –όπως ο υπουργός ΠΕΚΑ κ. Μανιάτης και ο πρώην περιφερειάρχης κ. Σγουρός- που στην παρούσα φάση δρουν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ομίλου Aegean, ιδιοκτησίας Δημήτρη Μελισσανίδη.

Οι εγκαταστάσεις της ΒΡ στην περιοχή θα γίνουν κέντρο διακίνησης εκατομμυρίων λίτρων λιπαντικών και πετρελαίου, καθώς και επεξεργασίας πετρελαιοειδών αποβλήτων (slops). Για όσους δεν γνωρίζουν, μέσω των slops γίνεται παγκοσμίως συστηματικά και οργανωμένα το λαθρεμπόριο πετρελαίου.

Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Με φωτογραφικές υπουργικές αποφάσεις, νομοθετήματα, αλλά και «απαραίτητες» αυτοδιοικητικές περιβαλλοντικές εγκρίσεις, η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά προωθεί ένα σχέδιο τσιμεντοποίησης της περιοχής της Δραπετσώνας, στην οποία αναμένεται να «αναβιώσουν» βιομηχανικές δραστηριότητες που θα τη μετατρέψουν τελικά σε χαβούζα επικίνδυνων και ρυπογόνων επιχειρηματικών δράσεων.

Στο σχέδιο έχουν συμβάλει τα μέγιστα ο πρώην περιφερειάρχης Γιάννης Σγουρός, ο πρώην δήμαρχος της περιοχής Λουκάς Τζανής, αλλά και του Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος.

Το κουβάρι αυτών των απίστευτων μεθοδεύσεων, αν και έντεχνα καλυμμένο με νομιμοφάνεια, αναδίδει έντονα την οσμή του σκανδάλου και έρχεται για να διευκολύνει και να νομιμοποιήσει τις επιδιώξεις του επιχειρηματία που διαθέτει εγκαταστάσεις του ομίλου Aegean στην περιοχή, τις οποίες φιλοδοξεί να μετατρέψει σε «χώρο εγκατάστασης, συλλογής και επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων πετρελαιοειδών».

Γιατί όμως όλη αυτή η κυβερνητική και αυτοδιοικητική κινητοποίηση; Διότι η έκταση της πρώην Βιομηχανικής Ζώνης της Δραπετσώνας έχει χαρακτηριστεί χώρος «ανάπλασης» και έχει αποχαρακτηριστεί ως χώρος βιομηχανικής δραστηριότητας. Αποφάσεις για την ανάπλαση της περιοχής έχει εκδώσει ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας (ΟΡΣΑ) το 1997 και το 2007. Η δεύτερη μάλιστα χαρακτήρισε την περιοχή ΖΕΠ (ζώνη ενεργού πολεοδομίας) ακριβώς για να διευκολυνθεί η διαδικασία της ανάπλασής της.

Με τις αποφάσεις αυτές καθορίστηκε η πρώην βιομηχανική ζώνη σαν χώρος προς ανάπλαση, συμβατός με ναυτιλιακό κέντρο (αν και όχι αποκλειστικά) και δρομολογήθηκε η Τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, ώστε να πραγματοποιηθούν αλλαγές χρήσεων γης και, αντί της βιομηχανίας, να μετατραπεί σε χώρο υπηρεσιών, πρασίνου, πολιτισμού και αναψυχής. Μάλιστα, με νόμο του υπουργού Γιώργου Σουφλιά το 2007, η ανάπλαση της έκτασης πήρε και τη βούλα του κράτους.

Ιδιοκτήτες της έκτασης είναι ο ΟΛΠ, το Δημόσιο, η Εθνική Τράπεζα, η τσιμεντοβιομηχανία Lafarge και ο Δήμος Κερατσινίου – Δραπετσώνας. Η Εθνική Τράπεζα εκπόνησε το 2008 μελέτη για τη δημιουργία στην περιοχή οικονομικού και ναυτιλιακού κέντρου με γραφεία, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία αλλά και επέκταση των λιμενικών εγκαταστάσεων, ενώ υπήρχε πρόβλεψη και για έναν μικρότερο χώρο πρασίνου. Η μελέτη, που έγινε με βάση το νόμο Σουφλιά και έτυχε κυβερνητικής έγκρισης, προωθούσε την κερδοσκοπική εκμετάλλευση και δόμηση της περιοχής προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων, όμως τουλάχιστον απέτρεπε κάθε απόπειρα εγκατάστασης μονάδων βαριάς βιομηχανίας.

Αυτές ακριβώς οι μελέτες και οι νόμοι αποδείχθηκαν τα μεγαλύτερα αγκάθια στα σχέδια του ομίλου Aegean, που στα τέλη του 2012 αγόρασε τις εγκαταστάσεις της ΒΡ Hellas στη Δραπετσώνα. Μία εγκατάσταση που ο Δ. Μελισσανίδης φιλοδοξεί να μετατρέψει σε κέντρο διακίνησης εκατομμυρίων λίτρων λιπαντικών και πετρελαίου, καθώς και σε χώρο για την επεξεργασία υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων. Μία τέτοια επικίνδυνη «χαβούζα» όχι απλώς δεν συνάδει με σχέδια ανάπλασης, αλλά είναι ουσιαστικά η ακριβώς αντίθετη εξέλιξη…

Τι χρειαζόταν λοιπόν ο Δ. Μελισσανίδης για να υπερκεράσει τα εμπόδια των νόμων και των μελετών που προηγήθηκαν; Περιβαλλοντικές εγκρίσεις για την επένδυσή του και νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, που να επιτρέπει την εγκατάσταση βιομηχανιών τριτογενούς τομέα. Και ως εκ θαύματος, τα βρήκε! Πώς; Φρόντισε γι αυτό η κυβέρνηση Σαμαρά, ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης, ο Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός, ενώ υπήρξε και η σιωπηλή ανοχή – στήριξη των πρώην Δημάρχων Πειραιά και Κερατσινίου – Δραπετσώνας.

Στις ορέξεις του επιχειρηματία η εφαρμογή των όρων της περιβαλλοντικής μελέτης

Στις 27/11/2012 η πλειοψηφία της περιφέρειας Αττικής, με την υπ’ αριθμ. 374/2012 απόφαση, ενέκρινε κατά πλειοψηφία τους περιβαλλοντικούς όρους για τη λειτουργία μονάδας παραγωγής παραλαβής, αποθήκευσης και διακίνησης πετρελαίου, ανάμιξης και συσκευασίας λιπαντικών και επεξεργασίας υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων της εταιρείας “BP Ελληνική Α.Ε. Πετρελαιοειδών» στη Δραπετσώνα. Το αίτημα της ΒΡ έγινε δεκτό, παρότι η συγκεκριμένη εταιρεία είχε εγκαταλείψει για περίπου μία δεκαετία τις εγκαταστάσεις.

Ωστόσο η ΒΡ δεν ενδιαφερόταν να κρατήσει τις εγκαταστάσεις για λογαριασμό της. Το 2012 και ενώ είχε κλείσει τον τερματικό σταθμό της η BR Hellas, οι εγκαταστάσεις εξαγοράστηκαν από τον όμιλο Aegean, που, μέσω της θυγατρικής Oil One, βάζει πλώρη για να τον μετατρέψει σε χώρο εγκατάστασης, συλλογής και επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων πετρελαιοειδών. Άνθρωποι της αγοράς, που γνωρίζουν από πρώτο χέρι πως κινείται ο επιχειρηματίας Μελισσανίδης, σημειώνουν ότι η εξαγορά έγινε αφού πρώτα είχε εξασφαλιστεί ότι θα δοθεί σχετική άδεια από τις αρμόδιες αρχές.

Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου το Νοέμβριο του 2012, λαμβάνεται η απόφαση από την πλειοψηφία. Το σκεπτικό της προκαλεί σοβαρά ερωτήματα. Η απόφαση περιλαμβάνει ενενήντα τρεις (93) περιορισμούς και υποχρεώσεις τις οποίες καλείται να τηρήσει στην πορεία η επιχείρηση του Μελισσανίδη με δική της ευθύνη! Μετά την έγκριση της περιβαλλοντικής άδειας, υπήρξε και απόφαση για αλλαγή του φορέα λειτουργίας της από “BP Ελληνική Α.Ε.Π.» σε “Oil One A.E.B.E.E.”.

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι όμως, προκειμένου να μην κατηγορηθούν στο μέλλον για «παράβαση καθήκοντος» και «απιστία», στην απόφασή τους περιλαμβάνουν μία σειρά από «προϋποθέσεις», τις οποίες χαρακτηρίζουν αναγκαίες για να λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις. Με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά προσπαθούν να νίψουν τας χείρας τους και πετούν το μπαλάκι στους κρατικούς φορείς και τους ιδιοκτήτες.

Μεταξύ άλλων καθιστούν αρμόδια τη ΕΥΔΑΠ να παραλάβει τη μελέτη προκειμένου να κάνει αποδεκτό το αίτημα σύνδεσης της Oil One με το αποχετευτικό δίκτυο. Καθιστούν υπεύθυνη επίσης την εταιρεία(!) να «εφαρμόσει τη νομοθεσία για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων», να τηρήσει τους κανόνες για την «όχληση», τα μέτρα πυροπροστασίας και να «λάβει τα αναγκαία μέτρα» ώστε να μην υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Επίσης διευκρίνησαν ότι: «Η παρούσα Απόφαση δεν καλύπτει θέματα ασφαλείας των εγκαταστάσεων ή ασφάλειας υγιεινής του προσωπικού, ούτε απαλλάσσει την επιχείρηση από την υποχρέωση εφοδιασμού της με άλλες άδειες, που τυχόν προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία»! Προφανώς γνώριζαν ότι η τελευταία ανακαίνιση του εργοστασίου πραγματοποιήθηκε το μακρινό 1998 και προσπαθούσαν να ξεφορτωθούν από πάνω τους πιθανές ευθύνες για θέματα ασφάλειας.

Δεν απέφυγαν παρ’ όλα αυτά και τα «λάθη» και αποδέχτηκαν, για να λειτουργήσει η εγκατάσταση, πιστοποιητικό πυροπροστασίας που είχε εκδοθεί πριν από τρία χρόνια! Συγκεκριμένα ενέκριναν: «Το υπ’ αριθμ. Πρωτ. 2793/17-3-2009 Πιστοποιητικό πυροπροστασίας, από το τμήμα Πυρασφάλειας Πειραιά, για την υπόψη εγκατάσταση». Αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοιου τύπου πιστοποιητικά πυροπροστασίας έχουν ολιγόμηνη διάρκεια και σε καμία περίπτωση η ισχύς τους δεν είναι για 3 έτη.

Την απόφαση της Περιφέρειας στήριξαν τότε χωρίς να προβάλουν αντιρρήσεις οι Δήμαρχοι Κερατσινίου – Δραπετσώνας Λ. Τζανής και Πειραιά Β. Μιχαλολιάκος, οι οποίοι, σημειωτέον, δεν κατάφεραν να επανεκλεγούν στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Μάλιστα, ο Λ. Τζανής συνηγόρησε υπέρ της άμεσης λειτουργίας της μονάδας, μέχρι «¨να δρομολογηθούν οι διαδικασίες ανάπλασης και ανάπτυξης της περιοχής». Αυτός εξάλλου ήταν και ο λόγος που ο Δ. Μελισσανίδης κίνηση γη και ουρανό για να εξασφαλιστεί η επανεκλογή τόσο του Τζανή, όσο και, ασφαλώς, του Περιφερειάρχη Γ. Σγουρού.

Τι θα πράξουν οι νέες Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές;

Ωστόσο οι προϋποθέσεις που έθεσαν οι απερχόμενοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων δίνουν το δικαίωμα στις μελλοντικές Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές, να αναστείλουν τη λειτουργία τους, αν δεν τηρούνται οι κανόνες ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Χρειάζεται, όμως, πολιτική βούληση. Μία «βούληση» που πάντως δεν θα μείνει ανεπηρέαστη από τον επιχειρηματικό πόλεμο που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην περιοχή του Πειραιά. Είναι ευρέως γνωστό ότι τμήμα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και μεγαλοκατασκευαστές στηρίζουν τα σχέδια για τη δημιουργία ναυτιλιακού κέντρου στη Δραπετσώνα και οραματίζονται την απόλυτη τσιμεντοποίηση της περιοχής με την κατασκευή πολυτελών κατοικιών, ουρανοξυστών και συνεδριακών κέντρων, που βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το «πρότζεκτ» Μελισσανίδη.

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», ο Β. Μαρινάκης την επόμενη των εκλογών είχε τηλεφωνική επικοινωνία με το νεο-εκλεγέντα –με τον ΣΥΡΙΖΑ- Δήμαρχο Κερατσινίου – Δραπετσώνας Χρήστο Βρεττάκο. Σε δημοσίευμά του ο «Ριζοσπάστης» ανέφερε ότι υπήρξε και μεταξύ τους συνάντηση, την οποία διέψευσε κατηγορηματικά ο Χρ. Βρεττάκος. Αν όντως δεν έχει γίνει η συνάντηση, τότε προς τι η σκοπιμότητα τέτοιων ψευδών πληροφοριών; Μήπως κάποιοι ήθελαν να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι έγινε για να φθείρουν το νέο δήμαρχο;

Εντωμεταξύ πολλά και σοβαρά ερωτηματικά εγείρονται από τη συνάντηση του στενού συνεργάτη του Τσίπρα Αλέκου Φλαμπουράρη με τον Μελισσανίδη, η οποία είχε ως αντικείμενο την κατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια, στο φόντο της εκλογής της Ρένας Δούρου στην Περιφέρεια Αττικής. Ειδικά δε αφού δεν γνωρίζουμε αν η «ατζέντα» της συνάντησης ήταν «μονοθεματική» (για το γήπεδο της ΑΕΚ) ή έπεσαν στο τραπέζι και άλλα θέματα που αφορούν τα επιχειρηματικά σχέδια του «Τίγρη». Τον Σεπτέμβριο που θα αναλάβει η κυρία Δούρου την περιφέρεια θα φανούν πολλά. Ίδωμεν…

Φωτογραφική απόφαση του υπουργού Γ. Μανιάτη

Σε κάθε περίπτωση οι αποφάσεις και οι κινήσεις των νέων αυτοδιοικητικών αρχών για την πρώην βιομηχανική περιοχή της Δραπετσώνας αναμένονται με ενδιαφέρον από όλες τις πλευρές. Όμως, παρά τη δύναμη που έχουν στα χέρια τους, το μεγάλο παιχνίδι ορίζεται από την κεντρική εξουσία.

Η περιβαλλοντική άδεια που απέκτησε ο Μελισσανίδης δεν θα ήταν αρκετή από μόνη της για να προχωρήσουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του. Έπρεπε να ακολουθήσει και η (φωτογραφική) απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Μανιάτη.

Ο «εκλεκτός» υπουργός του πρωθυπουργού εξέδωσε στις 14 Μαρτίου 2014 απόφαση με την οποία άλλαξε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, μετατρέποντας την περιοχή της «Ανάπλασης» σε «Μητροπολιτικής Παρέμβασης» και την παραλία σε «Λιμενοβιομηχανική ζώνη», όπου επιτρέπονται χρήσεις βιομηχανίας, βιοτεχνίας, τριτογενούς τομέα. Ταυτοχρόνως, αύξησε τον μέσο συντελεστή δόμησης από 0,4 σε 0,6 δίνοντας τη δυνατότητα να χτιστούν επιπλέον 130.000 τ.μ. τσιμέντου.

Η σχετική απόφαση δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδας της Κυβερνήσεως στις 5 Μαΐου 2014. Η μετατροπή της παραλίας σε λιμενοβιομηχανική ζώνη, σε συνδυασμό με την αύξηση των συντελεστών δόμησης, ανοίγει ασφαλώς το δρόμο για την επιχειρηματική επέλαση του Δ. Μελισσανίδη. Με την απόφαση Μανιάτη, ο Μελισσανίδης αποκτά δικαίωμα να κατασκευάσει νέες δεξαμενές αποθήκευσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών συνολικής χωρητικότητας 100.000 τόνων.

Λίγες μέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 9 Μαΐου 2014, η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο «Αθήνας – Αττικής 2021». Στο άρθρο 14, σημείο 5, της σελίδας 254, αναφέρεται:

Παρέμβαση πολεοδομικής ανασυγκρότησης, οργανωμένη πολεοδομική Ανάπτυξη στη «Λιμενοβιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας – Κερατσινίου» αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της θέσης λόγω γειτνίασης με τον λιμένα Πειραιά, σύμφωνα με τις εξής κατευθύνσεις: Δημιουργία ενός πόλου υπερτοπικής εμβέλειας για την αναβάθμιση του Δυτικού Πειραιά με χρήσεις βιομηχανίας, βιοτεχνίας (…) άμεσα συνδεδεμένων με τις λιμενικές δραστηριότητες και στην χωροθέτηση χρήσεων συμπληρωματικών ως προς την Λιμενική Ζώνη κ.λ.π.».

Το σχέδιο νόμου στις 23 ιουνίου πήρε το δρόμο για να ψηφιστεί στα θερινά τμήματα της Βουλής και φαίνεται πως αποσκοπεί στην κρατική προστασία όλων των επιχειρηματικών πλάνων του Μελισσανίδη στην περιοχή.

Χαβούζα για “slops”

Ο αγώνας δρόμου των τοπικών αρχόντων, του υπουργού, της κυβέρνησης αλλά και του ίδιου του Μελισσανίδη να εξασφαλίσει τις σχετικές άδειες για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων στη Δραπετσώνα έχουν και άλλη μία περίεργη πτυχή.

Η εταιρεία HEC (επίσης συμφερόντων Μελισσανίδη) ειδικεύεται στην παραλαβή υγρών αποβλήτων πλοίων (γνωστών και ως slops). Η HEC, που έχει ιδρυθεί το 1995, συνεργάζεται τα τελευταία 6 χρόνια με τον ΟΛΠ και συμμετέχει (ως κοινοπραξία με την Oil One, επίσης ιδιοκτησίας Μελισσανίδη) σε διαγωνισμό που προκήρυξε ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά, καθώς έχει στην κατοχή της ιδιόκτητες χερσαίες εγκαταστάσεις για την υποδομή και την επεξεργασία των λυμάτων από τα πλοία.

Ποιες είναι οι εγκαταστάσεις που δήλωσε; Μα αυτές που διαθέτει η μητρική εταιρεία Aegean μέσω της θυγατρικής Oil One στη Δραπετσώνα, τις οποίες μάλιστα χαρακτήρισε στην προσφορά προς τον ΟΛΠ:

«Ως χώρο εγκατάστασης, συλλογής και επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων πετρελαιοειδών». Φυσικά οι εγκαταστάσεις δεν είναι έτοιμες, ούτε έχουν τις σχετικές άδειες από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Κανένα πρόβλημα, αφού ο ΟΛΠ φρόντισε, στην προκήρυξή του, να δώσει δύο χρόνια περιθώριο στην εταιρεία που θα αναλάβει το έργο για να πάρει τις σχετικές άδειες και μέχρι τότε να κάνει την επεξεργασία σε πλωτό διαχωριστήρα λυμάτων, που πάντως διαθέτει η Aegean.

Οι άδειες θα αποκτηθούν στην πορεία, μόλις ψηφιστεί ο νόμος που συμπεριλαμβάνει την «απόφαση Μανιάτη», και σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική έγκριση από την Περιφέρεια Αττικής θα δώσουν τη δυνατότητα στην Oil One να αποκτήσει «άδεια επεξεργασίας αποβλήτων». Οι κυβερνητικές αποφάσεις αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία και ένα ακόμη ιδιότυπο success story της κυβέρνησης Σαμαρά, αφού για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα σε εταιρεία να έχει άδεια και για εμπορία καυσίμων και για επεξεργασία “slops” στις ίδιες εγκαταστάσεις.

Για όσους δεν γνωρίζουν, μέσω των slops γίνεται συστηματικά και οργανωμένα το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Βάσει της νομοθεσίας, τα πλοία πρέπει να αδειάσουν τα slops τους, δηλαδή τα βρώμικα νερά και τα υπολείμματα πετρελαίου από τον καθαρισμό των δεξαμενών. Όπως αντιλαμβάνεστε, τα απόβλητά τους δεν μπορούν να τα πετούν στη θάλασσα. Και γι αυτό υπάρχουν εταιρείες που μαζεύουν τα slops από τα καράβια που αγκυροβολούν στον Πειραιά. Εδώ στήνεται το κόλπο με το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου. Το πλοίο της εταιρείας που κανονίζει να πάρει τα slops, αντί γι αυτά ή μαζί με αυτά, παίρνει και τα περισσεύματα από το πετρέλαιο κίνησης των πλοίων, το οποίο ως γνωστό είναι αφορολόγητο και στη συνέχεια το πουλά σε βενζινάδικα σε τιμή οκταπλάσια (συμπεριλαμβανομένων και των φόρων), πλουτίζοντας παρανόμως τον λαθρέμπορο.

Υπενθυμίζεται πως ο Δ. Μελισαννίδης έχει κατηγορηθεί για λαθρεμπόριο καυσίμων και έχει απαλλαχθεί στη συνέχεια, ενώ και η Aegean Oil έχει μεγάλο ιστορικό σε υποθέσεις λαθρεμπορίας.

Είναι άξιο απορίας ποια επιτροπή και ποιοι τελωνειακοί θα «βαπτιστούν» αρμόδιοι για να προχωρούν σε ελέγχους μίας επιχείρησης που αποθηκεύει ταυτόχρονα καύσιμα και slops… Άραγε, θα εξεταστεί αν η Oil One τηρεί τις προδιαγραφές σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2000/59 σχετικά με τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής αποβλήτων πλοίου και καταλοίπων φορτίου, αλλά και όσα προβλέπονται στη Διεθνή Σύμβαση για τη Θαλάσσια Ρύπανση «Markol 73/78»;

Αν έπρεπε να συνοψιστεί η υπόθεση σε δύο μόνο φράσεις, το «ζουμί» της είναι πως τόσο οι άδειες που εξασφάλισε μέχρι σήμερα ο Μελισσανίδης, όσο και αυτές που θα διεκδικήσει (και –μεταξύ μας- θα εξασφαλίσει) στο μέλλον από την κυβέρνηση των υποτακτικών του Σαμαρά, μοιάζουν να είναι ουσιαστικά κατά παραγγελία των επιχειρηματικών συμφερόντων του. Για τους δημότες της περιοχής και του λεκανοπεδίου Αττικής, θα χαθεί μία τεράστια ευκαιρία να μετατραπεί ένας ελεύθερος χώρος σε κέντρο άθλησης, αναψυχής και πρασίνου. Τα success stories για τα ημέτερα επιχειρηματικά συμφέροντα και τους φίλους του πρωθυπουργού δεν έχουν τέλος.

Καλές δουλειές.

Πηγή περιοδικό “Unfollow”, Ιούλιος 2014

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση