Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι η ασπίδα της πατρίδας

Εξωτερική πολιτική χωρίς αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις, ισοδυναμεί με μία συναυλία χωρίς μουσικά όργανα

Του Ιωάννη Μ. Ασλανίδη
Αντιστράτηγου ε.α.
Επίτιμου Διοικητή της ΣΣΕ

Είναι γεγονός, έστω και αν σας φαίνεται παράξενο, ότι τόσο οι κυβερνώντες όσο και η αντιπολίτευση, το μόνο τους πρόβλημα, από ατά που βλέπουμε και από αυτά που λένε, είναι πως θα ανέλθουν οι μεν στην εξουσία –πάση θυσία- και πως θα παραμείνουν οι δε σε αυτήν, έναντι οιουδήποτε τιμήματος.

Ο ελληνικός λαός, που δεν ζει μέσα σε γυάλινο κλουβί και βλέπει πολλές φορές καλύτερα την πραγματικότητα, αποδέχεται και αναγνωρίζει πάντοτε την αναγκαιότητα ύπαρξης για την Ελλάδα, ειδικά λόγω θέσεων και γειτόνων, ενός ισχυρού στρατού, έτοιμου να αντιμετωπίσει κάθε επιβουλέα της πατρίδας του και να συνδράμει αποφασιστικά στον ελληνικό λαό όταν χρειασθεί (θεομηνίες, σεισμοί, καιρικές συνθήκες κ.α.).

Το ερέθισμα, για να επισημάνω τα εις την παρούσα αναφερόμενα και εν πολλοίς να τα επαναλάβω, οφείλεται στην εκούσια ή ακούσια συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων έναντι των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η συμπεριφορά τους αποσκοπεί, το λέω με θλίψη και επίγνωση των λέξεών μου, στην υποβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας και μάλιστα από αυτούς τους μελλοντικούς ηγέτες της χώρας μας, που στα χέρια τους σήμερα ή αύριο θα είναι η βασική δύναμη αποτροπής κάθε επιβουλέα της πατρίδας μας.

Εάν οι ενέργειες αυτές εκ μέρους των πολιτικών κομμάτων αποβλέπουν στην υποβάθμιση της στρατιωτικής προσωπικότητας των αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, που ασφαλώς προέρχεται από απωθημένα ή από το πνεύμα της εποχής, της προοδευτικής νομενκλατούρας, κάνουν μεγάλο λάθος, ματαιοπονούν. Για τον απλό λόγο ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι σαρξ εκ της σαρκός σας και απέκτησαν την αξία τους μέσα στον χώρο εργασίας τους, από όπου περνούν όλα τα Ελληνόπουλα και κρίνονται από αυτά για την προσφορά τους στην πατρίδα, για την εντιμότητά τους, τις αρχές και τις αξίες τους και για την συμπαράστασή τους στον συνάνθρωπο. Έχει δε μεγάλη αξία διότι αυτή η ανθρώπινη σχέση σφυρηλατήθηκε σε ένα αυστηρά πειθαρχικό περιβάλλον, όπου οι νόμοι της Δημοκρατίας και οι στρατιωτικοί κανονισμοί εφαρμόζονται στο ακέραιο. Αποτέλεσμα της προσφοράς των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων προς την πατρίδα και τον ελληνικό λαό είναι οι κατά καιρούς σφυγμομετρήσεις (γκάλοπ) και η θέση τους σ’ αυτά, για την προσφορά τους. Εμείς, δε, μία πλειάδα αποστράτων αξιωματικών, είμεθα πάρα πολύ ευτυχείς, διότι τώρα που δεν κατέχουμε καμία θέση, βλέπουμε και νιώθουμε αυτούς που κατά καιρούς υπηρέτησαν υπό τις διαταγές μας στον Στρατό (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και απλοί στρατιώτες) να μας δείχνουν την αγάπη τους, τον σεβασμό τους και την αμέριστη εκτίμησή τους. Είναι ένα αίσθημα ευτυχίας που δεν έχει ταίρι.

Εάν πάλι οι ενέργειες αυτές εκ μέρους των πολιτικών κομμάτων, αποβλέπουν στην υποβάθμιση της ανάγκης υπάρξεως Ενόπλων Δυνάμεων για την Ελλάδα, εγκληματούν κατά της χώρας τους ή –επιεικέστερα- στερούνται πατριωτισμού. Βέβαια, ο «πατριωτισμός» δεν μπορεί εύκολα να συνταιριάζει με τις προτεραιότητες της άνεσης, του ωχαδερφισμού και της μεγιστοποιημένης κατανάλωσης, που κυριαρχούν ακόμη και στη σημερινή μας κοινωνία παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, εξαιτίας των οποίων διακυβεύονται ακόμη και τα εθνικά μας θέματα. Αυτό αποβάλλεται από τους απάτριδες ως «εθνικισμός» ή «σωβινισμός», που ταυτίζεται με αυταρχικές εξουσίες.

Στις ανησυχητικές αυτές διαπιστώσεις, με θλίψη και στενοχώρια, καταλήγει κάθε σκεπτόμενος Έλληνας, όταν προσπαθεί να ερμηνεύσει δηλώσεις και θέσεις ή ακόμη και συμπεριφορές κομμάτων στο συγκεκριμένο θέμα.

Και επισημαίνω ενδεικτικά:

ΠΡΩΤΟΝ: Πολιτικό κόμμα της χώρας μας –και μάλιστα υποψήφιο για την εξουσία- να δηλώνει μεταξύ άλλων: «…οι μεταθέσεις και οι προαγωγές στις Ένοπλες Δυνάμεις θα γίνονται από επιτροπή που θα αποτελείται από κατώτερους αξιωματικούς, φαντάρους και πολίτες από την τοπική κοινωνία…». Αυτά δεν γινόντουσαν ούτε στα κράτη των Σοβιέτ και ερμηνεία δεν μπόρεσα να δώσω.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Νεοϊδρυθέν εθνοσωτήριο κόμμα, ακούμε στις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις του να λέει μεταξύ άλλων: «…Εις ό,τι αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις, αυτές πλέον, εφόσον ανήκουμε στην Ευρώπη, δεν χρειάζονται για την Ελλάδα… εάν μας επιτεθούν οι Τούρκοι, θα έλθουν οι Ευρωπαίοι να μας σώσουν…» (εφημ. «Το Παρόν», σελ. 3, φύλλο 13/4/2014).

Αυτοί δυστυχώς είναι οι μνηστήρες της πολιτικής εξουσίας της χώρας μας.

Ενημερώνω αυτόν και κάθε ανενημέρωτο και σκεπτόμενο τοιουτοτρόπως Έλληνα πολίτη:

Στην Αλβανία: Τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία ότι οι νομοί Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων ανήκουν στην Αλβανία.

Στα Σκόπια: Τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία τους ότι στο ιστορικά πλαστογραφημένο κράτος τους, που το ονομάζουν «Μακεδονία», ανήκουν οι νομοί Θεσσαλονίκης, Πιερίας, Εδέσσης, Κοζάνης και Φλωρίνης, οι οποίοι ευρίσκονται σήμερα υπό ελληνική κατοχή.

Στη Βουλγαρία: Τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία τους για τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και ότι η Ανατολική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη ανήκουν στη Βουλγαρία και κακώς ευρίσκονται υπό ελληνική επικυριαρχία.

Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη σημερινή κατάσταση στο Αιγαίο, απαιτεί δικαιώματα στο Αιγαίο και μάλιστα με υπογραφή ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Διατηρεί στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ. Προσπαθεί σε πρώτη φάση να ανεξαρτητοποιήσει τη Δυτική Θράκη και σε δεύτερη φάση να την κατακτήσει και για όλα αυτά αναμένει την ευκαιρία, έχει υπομονή. Εκείνο δε που διδάσκονται για Ιστορία τα παιδιά στην Τουρκία, ούτε που μπορεί κανείς να το διανοηθεί.

ΤΡΙΤΟΝ: Ας έλθουμε στα έργα και τις ημέρες του κυβερνώντος κόμματος, του οποίου οι αδικαιολόγητες, ακροβατικές και επικίνδυνες ενέργειες δεν έχουν τελειωμό.

Α. Μειώθηκε η θητεία στους εννέα μήνες (υπουργός κ. Μεϊμαράκης Ε.), με αποτέλεσμα πολλές μονάδες να αδυνατούν να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους. Επομένως, έχουμε ανεκπαίδευτη και επικίνδυνη εφεδρεία.

Β. Καταργήθηκαν πολλές μονάδες και σχηματισμοί, χωρίς σχετική και ουσιαστική αναδιοργάνωση για την αντιμετώπιση των αποστολών των καταργηθέντων.

Γ. Μεταξύ αυτών –το σοβαρότερο- του Β’ Σώματος Στρατού, ενός ισχυρότατου σχηματισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, άριστα εκπαιδευμένου, αμέσου επεμβάσεως, με όλα τα μέσα ξηράς, θαλάσσης και αέρος. Αυτός ο σχηματισμός, το καμάρι των Ενόπλων Δυνάμεων, καταργήθηκε. Γιατί; Να βγει λοιπόν ένας υπεύθυνος από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας και να εξηγήσει στον απορούντα και σοβαρά προβληματισμένο ελληνικό λαό τους λόγους της κατάργησής του. Εμείς, οι ε.α. αξιωματικοί, δεν έχουμε εξήγηση.

Δ. Τελευταία και πομπωδώς, ενώ η κυβέρνηση ανέφερε ότι μεταξύ των αδικηθέντων με τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα κοινωνικών ομάδων της χώρας μας είναι και τα στελέχη των ΕΔ και η αδικία αυτή πρέπει να διορθωθεί, πληροφορούμεθα ότι με την τελική απόφαση η κυβέρνηση δίδει 500 ευρώ στα κατώτερα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, εφάπαξ, διότι αυτά επλήγησαν περισσότερο από τα οικονομικά μέτρα που ελήφθησαν. Ποιος σας είπε, εσάς, της εξουσίας, ότι τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ζητούν ελεημοσύνη; Σας ζητήσαμε, όπως όλοι οι Έλληνες, μαζί με όλους τους φορείς που εκπροσωπούν τις Ένοπλες Δυνάμεις:

- να υπάρχει δίκαια κατανομή των οικονομικών βαρών σε όλες τις κοινωνικές ομάδες της χώρας μας, ανάλογα με το βαλάντιο ενός εκάστου

- τα κλεμμένα να επιστρέψουν στον κρατικό κορβανά σε όποια τσέπη και αν ευρίσκονται και ιδίως από τους πολιτικούς, τους παρατρεχάμενούς τους και τους κομματανθρώπους της Βουλής των Ελλήνων. Δυστυχώς, κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και όχι στα ΜΜΕ, πληροφορίες που αναφέρουν μεγάλες περιουσίες πολιτικών, όλων των κομμάτων.

- και τέλος, ζητάμε από την πολιτική ηγεσία της χώρας μας να αποτελέσει το παράδειγμα και τότε να είναι βέβαια αυτή ότι ο λαός θα τους ακολουθήσει αγόγγυστα.

«Ποτέ μία Δημοκρατία δεν σταθεροποιήθηκε όταν εναντιώθηκε στους πόθους του λαού. Οι Δημοκρατίες που διατηρήθηκαν και ακμάσανε είχανε πάντοτε δύο κύρια βάθρα: Την Δικαιοσύνη, για να διοικούν το λαό και τον ισχυρό στρατό, για την αποτροπή των επιβουλέων της πατρίδος» (Νικόλο Μακιαβέλι)

Πηγή «Το Παρόν»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση