Τουρκία, ένα επικίνδυνο κράτος

• Από τους Κεμαλιστές ως το «ήπιο» Ισλάμ
• Πως σχεδίαζαν προβοκάτσια για στρατιωτική επίθεση στη Συρία

Του Μάνου Ηλιάδη

Πολλαπλό προβληματισμό προκαλούν οι υποκλαπείσες συνομιλίες τούρκων αξιωματούχων που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, του υφυπουργού του, Φεριντούν Σινιρλίγολου, του αρχηγού της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν και του υπαρχηγού του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, στρατηγού Γιασάρ Γκιουλέρ, σχετικά με τα σχέδιά τους να δημιουργήσουν οι ίδιοι μία αφορμή προκειμένου να δικαιολογήσουν στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, κατόπιν μάλιστα σχετικής εντολής του Ερντογάν προςτούτο.

Σε ένα πρώτο επίπεδο, οι υποκλαπείσες συνομιλίες αποκαλύπτουν ένα πρόσωπο της Τουρκίας, που επιβεβαιώνει ακόμη και τους πλέον άσπονδους επικριτές της τουρκικής πολιτικής και του αμετάβλητου της επικρατούσης νοοτροπίας της ηγεσίας της. Όπως προελέχθη, οι συνομιλίες των προαναφερθέντων αφορούσαν σε μία συζήτηση γύρω από θέμα της προκλήσεως μίας αφορμής για επέμβαση στη Συρία κατά τον ίδιο τρόπο που εφάρμοσε ο Χίτλερ στην Πολωνία.

Η αφορμή αυτή θα ήταν μία υποτιθέμενη επίθεση εναντίον του τουρκικού εδάφους ή, εναλλακτικώς, εναντίον ενός μικρού τμήματος, εκτάσεως 10 εκταρίων, εντός του συριακού εδάφους, στο οποίο βρίσκεται ο τάφος του Σάχη Σουλεϊμάν, τον οποίο φυλάσσει μικρό τιμητικό απόσπασμα τούρκων στρατιωτών.

Από τις μεγάλης εκτάσεως συνομιλίες –υπάρχουν παντού στο διαδίκτυο- απομονώνουμε μερικά αποσπάσματα τα οποία μιλούν από μόνα τους και δείχνουν όλο τον κυνισμό με τον οποίο σχεδιάζεται μία επίθεση εναντίον μίας γειτονικής χώρας, μέσω μίας προβοκάτσιας και χωρίς να υπάρχει κανένας δισταγμός, όπως λένε οι ίδιοι οι συμμετέχοντες στην σύσκεψη.

Αχμέτ Νταβούτογλου (υπουργός Εξωτερικών): Ο πρωθυπουργός είπε ότι στην παρούσα συγκυρία αυτή η επίθεση εναντίον του Τάφου του Σάχη Σουλεϊμάν πρέπει να ιδωθεί ως μία ευκαιρία για εμάς.

Χακάν Φιντάν (αρχηγός της ΜΙΤ): Μπορώ να στείλω τέσσερα άτομα από τη Συρία (σ.σ.: προφανώς ελεγχόμενα από τη ΜΙΤ) , εάν είναι αυτό που χρειάζεται. Τούτο θα αποτελέσει την αιτία πολέμου. Η εντολή θα είναι να πραγματοποιήσουν μία επίθεση με ρουκέτες εναντίον της Τουρκίας. Μπορούμε επίσης να προετοιμάσουμε μία επίθεση εναντίον του Τάφου του Σάχη Σουλεϊμάν, εάν τούτο χρειασθεί.

Στρατηγός Γιασάρ Γκιουλέρ (υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου): Αυτό θα είναι μία ανοιχτή αιτία πολέμου. Εννοώ αυτό που θα προκαλέσουμε θα είναι μία ανοιχτή αιτία πολέμου

Ο Φιντάν πρέπει να λάβει επειγόντως υποστήριξη και χρειάζεται να τον βοηθήσουμε να εφοδιάσει τους αντάρτες με όπλα και πυρομαχικά. Πρέπει να μιλήσουμε με τον υπουργό. Τον υπουργό μας των Εσωτερικών, τον υπουργό μας της Άμυνας. Χρειάζεται να μιλήσουμε γι αυτό και να καταλήξουμε σε μία απόφαση.

Νταβούτογλου: Πως βάλαμε τις Ειδικές μας Δυνάμεις να δράσουν στο Βόρειο Ιράκ; Θα έπρεπε να είχαμε κάνει το ίδιο και εκεί (Συρία). Θα έπρεπε να έχουμε εκπαιδεύσει αυτούς τους ανθρώπους. Θα έπρεπε να έχουμε στείλει δικούς μας ανθρώπους εκεί για τον σκοπό αυτό.

Φεριντούν Σινιρλίογλου (ΥΦΥΠΕΞ): Στο είπα και τότε, για όνομα του Θεού, στρατηγέ. Ξέρεις πως καταφέραμε να στείλουμε μέσα τα άρματα μάχης, ήσουν εκεί.

Γκιουλέρ: Τι εννοείτε;

Σινιρλίογλου: Πώς νομίζετε ότι καταφέραμε να συγκεντρώσουμε άρματα μάχης στο Ιράκ; Πώς καταφέραμε να βάλουμε μέσα τις Ειδικές μας Δυνάμεις, το τάγμα; Είχα ανάμειξη σε αυτά. Ας γίνω πιο σαφής, δεν υπήρχε απόφαση της κυβερνήσεως γι αυτό. Το καταφέραμε με μία απλή διαταγή.

Νταβούτογλου (απαντώντας στον Γκιουλέρ): Φυσικά, πάντα λέω στον πρωθυπουργό, εν απουσία σας, το ίδιο πράγμα στην ακαδημαϊκή γλώσσα: Δεν μπορείς να μείνεις σε αυτά τα εδάφη χωρίς ισχυρή (στρατιωτική) δύναμη. Χωρίς πραγματική ισχύ, δεν μπορεί να υπάρξει η πολιτική της ήπιας ισχύος (σ.σ.: ιδού γιατί προβαίνουν σε τέτοιους εξοπλισμούς οι Τούρκοι).

Γκιουλέρ: Για αποφυγή συγχύσεως, χρειαζόμαστε όπλα και πυρομαχικά το 2011, το ίδιο το 2012 και το 2013 και επίσης σήμερα.

Φιντάν: Στείλαμε εκεί περίπου 2.000 φορτηγά γεμάτα με υλικά…

Νταβούτογλου: Θα το σκεφτώ αυτό ως μία επιλογή… Σχεδιάζουμε να μπούμε με άρματα μάχης. Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι θα είμαστε σε κατάσταση πολέμου μετά από αυτό.

Γκιουλέρ: Είναι πράξη πολέμου. Αυτό που πάμε να κάνουμε είναι μία ανοιχτή πράξη πολέμου.

Φιντάν: Η άποψή μου είναι ότι δύο και δύο κάνουν τέσσερα. Εννοώ ότι αυτό το πράγμα εκεί (ο Τάφος του Σάχη Σουλεϊμάν) δεν έχει στρατηγική σημασία για εμάς, αλλά είναι θέμα γοήτρου για μας. Εννοώ ότι, αν είναι να πάμε σε πόλεμο, ας το σχεδιάσουμε κι ας το κάνουμε…

Στρατηγέ, κοίτα, εάν χρειαζόμαστε μία δικαιολογία, μπορώ να στείλω τέσσερις ανθρώπους στην άλλη πλευρά, να ρίξουν οκτώ ρουκέτες σε έναν άδειο χώρο στο έδαφός μας και δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπορούμε να παράγουμε την αφορμή. Χρειαζόμαστε απλώς τη σχετική βούληση. Επιδεικνύουμε τη θέλησή μας για πόλεμο και μετά κάνουμε πάντα το ίδιο λάθος. Σκεπτόμαστε πάρα πολύ(!)

Σινιρλίογλου: Δεν υπάρχει διστακτικότητα.

Σινιρλίογλου: Δεν έχουμε δισταγμό… Οι δυνάμεις μας είναι έτοιμες και περιμένουν εδώ και έναν χρόνο εκεί. Δεν είναι ένα μέτρο που λάβαμε χθες.

Φιντάν: Γιατί περιμένουμε για τον Τάφο του Σάχη Σουλεϊμάν; Δεν το καταλαβαίνω. Μπορούμε να επιτεθούμε εκεί (σσ: στον Τάφο), εάν χρειάζεται. Μπορούμε να τους κάνουμε να επιτεθούν εκεί (σ.σ.: εννοεί τα στελέχη ή τα άτομα που ελέγχει η ΜΙΤ).

Σινιρλίογλου: Φυσικά και μπορούμε να τα κάνουμε αυτά. Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα(!)

Φιντάν: Εάν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε αυτά, ας ορίσουμε τον χρόνο και την τοποθεσία και ας το κάνουμε(!) Αυτό που λέω είναι ότι, εάν είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε αυτό, θα έπρεπε να είχαμε λάβει τη σχετική απόφαση από τώρα. Λόγω απειλών και των ωφελημάτων. Εννοώ, αδυναμίες ως χώρα και στρατηγικές αποφάσεις…

Ίδια τακτική

Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία του δήθεν ήπιου Ισλάμ δεν διαφέρει σε τίποτε από την Τουρκία που προκάλεσε την επίθεση εναντίον της υποτιθέμενης οικίας του Μουσταφά Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η οποία έδωσε την αφορμή για την καταστροφή της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη, ανάλογες προβοκατόρικες ενέργειες του Ντενκτάς στην Κύπρο την ίδια δεκαετία, το στημένο περιστατικό στα Ίμια ή τις σχετικές ενέργειες, για να μην πούμε και δοκιμές, στη Θράκη.

Οι ελληνικές υπηρεσίες και κυρίως οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ήδη στην κατοχή τους αδιάψευστα στοιχεία περί οργανώσεως εγκάθετων στη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, με τα τουρκικά σχέδια επιχειρήσεων να αναφέρονται καθαρά στη «χρήση των υποδομών που έχουν δημιουργήσει στην περιοχή» για την υποστήριξη των τουρκικών δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων σε περίπτωση πολέμου εναντίον της Ελλάδας. Το εάν οι ίδιοι θα είναι αυτοί που θα σκηνοθετήσουν και τη σχετική αιτία πολέμου ή θερμού επεισοδίου, είναι θέμα που θα αποφασίσουν οι Τούρκοι.

Σε ένα άλλο επίπεδο, η δημοσιοποίηση των υποκλαπεισών συνομιλιών θέτει το θέμα του χρόνου στον οποίο εδόθησαν στη δημοσιότητα και του ποιος προέβη σε αυτές. Στο πρώτο ερώτημα η απάντηση είναι προφανής, ο επηρεασμός του αποτελέσματος των εκλογών μέσω των αποκαλύψεων της πολιτικής της Τουρκίας του Ερντογάν, όπως επίσης και οι προγενέστερες αποκαλύψεις, πάλι από υποκλοπές, για τις συνομιλίες του αρχηγού της ΜΙΤ με το ΡΚΚ στο Όσλο, τη διαφθορά των τεσσάρων υπουργών του, όπως και του ίδιου και της οικογένειάς του κ.α. Τότε η διαρροή στα ΜΜΕ των υποκλοπών αυτών είχε αποδοθεί στον Φετουλάχ Γκιουλέν και στα ερείσματά του στην τουρκική αστυνομία. Στην περίπτωση των υποκλοπών για τη Συρία, η απάντηση δεν είναι σαφής και προφανώς ούτε η ίδια. Και τούτο, διότι, όπως έγινε γνωστό, η υποκλοπή των συνομιλιών αυτών έγινε σε χώρο στον οποίο υπήρχε παρεμβολέας (jammer) εν λειτουργία, στοιχείο που εκφεύγει των δυνατοτήτων του Γκιουλέν μέσω των στελεχών που ελέγχει στην αστυνομία.

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου έκανε λόγο για λεπτομερή έρευνα και εξέταση με έμφαση στην τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε, χαρακτηρίζοντας την υποκλοπή ως παραβίαση των μυστικών του κράτους, την οποία παρομοίωσε ως μη διαφέρουσα από μία κανονική στρατιωτική επίθεση. Κι επειδή, «στρατιωτικές επιθέσεις» δεν μπορούν να γίνουν από τον Γκιουλέν και τους οπαδούς του παρά μόνο από ένα κράτος, οι υποψίες φαίνεται να συγκλίνουν προς την κατεύθυνση ξένης δυνάμεως.

Το ποια μπορεί να είναι αυτή, δύναται να συναχθεί από μία έρευνα των δυνατοτήτων διαφόρων κρατών στον συγκεκριμένο τομέα και τα κίνητρά τους για να προβούν σε μία τέτοια ενέργεια…

Πηγή περιοδ. «Επίκαιρα»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση