Οι απρόσκλητοι επισκέπτες της Φαλούτζα

Δημιουργείται η εντύπωση ότι οι πολυπληθείς κλώνοι της Αλ Κάιντα εκπληρώνουν μυστικές αποστολές των καθεστώτων, εναντίον των οποίων μάχονται.

Μετά τον πληθυσμό της Συρίας, η πεποίθηση αυτή αναφορικά με την ομάδα «Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και της Ανατολής» (IGIL) άθελα σχηματίζεται και στους κατοίκους της ιρακινής επαρχίας Ανμπάρ και των δύο βασικών της πόλεων, της Φαλούτζα και της Ραμαντά.

Η ίδια η επαρχία και, ειδικότερα, οι πόλεις αυτές ήταν ανέκαθεν κέντρα αντίστασης σε οποιαδήποτε κεντρική εξουσία στο Ιράκ. Οι κάτοικοι της Ανμπάρ πολέμησαν τις αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις και τη σιίτική εξουσία του νέου Ιράκ τόσο σκληρά, όπως πριν από αυτό έκαναν κατά της εξουσίας του σουνίτη δικτάτορα Σαντάμ Χουσείν. Και, στα τέλη του παρελθόντος έτους, μετά τη διάλυση από τις αρχές του στρατοπέδου των διαδηλωτών στη Ραμάντα που υπήρχε για ένα ολόκληρο χρόνο και τη σύλληψη ενός εξεγερμένου σουνίτη βουλευτή, κατά τη διάρκεια των ένοπλων συγκρούσεων με την αστυνομία σκοτώθηκαν 10 άτομα. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά των διώξεων 44 μέλη του σουνιτικού κόμματος «Μουταχιντούν» ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από την Κάτω Βουλή του Ιράκ. Στην επαρχία άρχισε μια μεγάλης εκτάσεως αντιτρομοκρατική επιχείρηση.

Οι αρχές του Ιράκ όμως είναι πλήρη συνείδηση ότι το επόμενο βήμα θα είναι η ανοιχτή ένοπλή αντίσταση στην Ανμπάρ και παράλληλα θα υποχρεωθούν να αναζητήσουν το δρόμο για μια ειρηνική διέξοδο από αυτή την κατάσταση. Μετά από συνομιλίες με τους αρχηγούς των φυλών αποδέχονται ένα από τα βασικά αιτήματα των διαμαρτυρομένων – ξεκινάει η αποχώρηση από τη Φαλούτζα των στρατιωτικών μονάδων και η παράδοση της εξουσίας για την τήρηση της ασφάλειας στην τοπική αστυνομία.

Μόλις οι κύριοι εκπρόσωποι της κεντρικής κρατικής εξουσίας εξαφανίστηκαν από αυτές τις πόλεις, οι κάτοικοι της επαρχίας Ανμπάρ άρχισαν να ελπίζουν ότι θα επέλθει ένας βολικός για αυτούς συμβιβασμός. Η Βαγδάτη σε εκείνη τη φάση βρισκόταν σε πολύ χειρότερη θέση. Στην κατάσταση έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η συνέχιση της πίεσης δια των όπλων από την πλευρά του κέντρου θα μπορούσε να δκαιολογηθεί μόνο με την εμφάνιση της Αλ Κάιντα ή κάποιου αναγνωρισμένου κλώνου της.

Και εμφανίστηκαν! Θαρρείς και το είχε παραγγείλει κάποιος, και στη Φαλούτζα και στη Ραμάντα εμφανίστηκαν οι αντάρτες του «Ισλαμικού κράτους του Ιράκ και της Ανατολής» και η κατάσταση άλλαξε δραματικά. Ήδη την περασμένο Τετάρτη ο Μαλίκι άλλαξε την απόφασή του και διέταξε να επιστρέψει ο στρατός στην επαρχία. Τώρα πια η εξουσία δεν διώκει τους συμπολίτες της με βάση τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, αλλά πολεμάει κατά των θεωρούμενων από όλο τον κόσμο τρομοκρατών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η παρουσία του «Ισλαμικού κράτους του Ιράκ και της Ανατολής» επέτρεψε στις αρχές του Ιράν όχι μόνο να δικαιώσουν την χρήση βίας στη Φαλούτζα και τη Ραμάντα, αλλά και να απολαύσουν την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας.

Αυτές τις ημέρες οι γερουσιαστές Τζον Μακέιν και Λίντσι Γκραμ χαρακτήρισαν τα γεγονότα στη Φαλούτζα «τραγικά αν και προβλέψιμα» και κατηγόρησαν την κυβέρνηση των ΗΠΑ ότι η απόφαση για την αναχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ έχει ληφθεί παρά την αντίθετη γνώμη των αμερικανών στρατιωτικών και των ιρακινών πολιτικών. Είναι άγνωστο το πώς θα είχαν εξελιχθεί τα γεγονότα στην Ανμπάρ, αν στην χώρα είχαν παραμείνει τα αμερικανικά στρατεύματα. Υπάρχει όμως η περίπτωση να φανταστεί κανείς καλύτερο «σύμμαχο» για να τους λυθούν τα χέρια στον πόλεμο με τους αντιπάλους τους από την Αλ Κάιντα;

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση