Οι «άγονες γραμμές» του Αιγαίου σε χέρια Τούρκων;

«Ζητάμε γιατρό, πληρώνουμε μισθό, σίτιση και στέγη». Με μία αγγελία – κραυγή οι δήμαρχοι Οινουσσών και Λειψών, κατέδειξαν το πρόβλημα απομόνωσης που αντιμετωπίζουν τα νησιά των «άγονων γραμμών». Απομόνωση, που κυρίως προέρχεται από την πλημμελή έως ανύπαρκτη –τελευταία- ακτοπλοϊκή σύνδεσή τους με τα μεγαλύτερα νησιά ή τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Σε μία χώρα, της οποίας τα νησιά αποτελούν –εκτός από φυσικό πλούτο- το «μαλακό υπογάστριο» της εθνικής κυριαρχίας, η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση αλλά και η άθλια οικονομική κατάσταση των ακτοπλοϊκών εταιρειών, δημιουργεί τριγμούς στον γαλάζιο νησιωτικό κορμό.

Ήδη, τα νησιά του βορειο-ανατολικού Αιγαίου υφίστανται οικονομική και κοινωνική δοκιμασία, αφού από τις αρχές του παρελθόντος θέρους, η Λέσβος στερήθηκε την ακτοπλοϊκή σύνδεσή της με την Βόρειο Ελλάδα (Λήμνο – Καβάλα – Θεσσαλονίκη) αλλά και με τη Σάμο και την Ικαρία.

Παράλληλα, η Λήμνος απεκόπη για μεγάλα διαστήματα από τον Πειραιά.

Ποιο είναι το μέλλον αυτής της τόσο ευαίσθητης εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά για τη χώρα δραστηριότητας;

Πως θα μπορέσουν οι εταιρείες να αντιμετωπίσουν τη χιονοστιβάδα των χρεών, όταν οι τράπεζες έχουν κλειστές τις θυρίδες αλλά και… τα αυτιά τους στις επικλήσεις των –μέχρι πρότινος καλών πελατών- επιχειρηματιών της Ακτοπλοΐας;

Πως θα διατηρηθεί η σύνδεση των μικρών, αλλά τόσο απαραίτητων για τον εθνικό κορμό, νησιών με τα κέντρα, στα οποία μπορεί να παρασχεθεί περίθαλψη, να υπάρξει εφοδιασμός με προϊόντα και, γενικότερα, με τα αναγκαία για μία αξιοπρεπή διαβίωση υλικά και κοινωνικά αγαθά;

Η σημερινή εικόνα, με την κεντρική εξουσία να περικόπτει –λόγω κρίσης- δρομολόγια, με τις εταιρείες να αποσύρουν πλοία τους από τις «άγονες γραμμές» χωρίς να τα αντικαθιστούν, αλλά και με το ενδιαφέρον για την κάλυψη των συγκεκριμένων γραμμών να έχει μειωθεί θεαματικά ή να εξυπηρετούνται πλημμελέστατα με πλοία υπερήλικα, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.

Να σημειωθεί ότι η γραμμή Θεσσαλονίκης – Σποράδων – Κυκλάδων – Κρήτης, από το 2010 και εντεύθεν πέρασε στα… «αζήτητα». Το ενδιαφέρον μηδενίσθηκε, καθώς οι εταιρείες δεν πήραν τα ποσά που ζητούσαν, στηριζόμενες στις μεγάλες αποστάσεις της γραμμής.

Αλλά και η γραμμή Θεσσαλονίκη – Λήμνος – Μυτιλήνη μετ’ επιστροφής και με επέκταση προς τον Πειραιά, μετά τη λύση, λόγω έλλειψης πιστώσεων, της συμβάσεως με την ακτοπλοϊκή εταιρεία, πέρασε στο «χρονοτούλαπο»…

Στερημένα από τη σύνδεση με τα αστικά κέντρα παραμένουν τα Κύθηρα, η Κάρπαθος, η Κάσος, η Ανάφη και η Θηρασία, της οποίας οι κάτοικοι εξυπηρετούνται «τσάτρα – πάτρα» μέσω Σαντορίνης.

Όλα αυτά, την ώρα που η ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας έχει ανακοινώσει περιστολή των δαπανών λόγω ανυπαρξίας κονδυλίων!

Μπορεί ο υπουργός Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, που επισκέφθηκε τα «άγονα» νησιά, να ζήτησε την κατανόηση των κατοίκων που «φυλάττουν Θερμοπύλες», αλλά με λόγια δεν βρίσκονται βαπόρια!

Τοπικοί άρχοντες, εκφράζουν τον φόβο ότι «μετά τις μαρίνες θα έχουμε τουρκική εισβολή και στην ακτοπλοΐα», αφού οι νόμοι επιτρέπουν τη δρομολόγηση πλοίων υπό άλλη ευρωπαϊκή σημαία στις ελληνικές ακτοπλοϊκές γραμμές.

«Δεν υπάρχει δυσκολία για οποιονδήποτε εφοπλιστή από την Τουρκία, να υψώσει σημαία Μάλτας ή Λετονίας και να δρομολογήσει βαπόρι στις ελληνικές «άγονες γραμμές»… αν γίνει κι αυτό, θα υπάρξει και δεύτερο χτύπημα στον ακτοπλοϊκό κορμό, ο οποίος έχει ήδη απωλέσει αρκετά κλαδιά», δηλώνει παλαιό και έμπειρο στέλεχος της ακτοπλοϊκής μας βιομηχανίας.

Πηγή “Shipping”

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση