Θέλουν να μας κάνουν δούλους...
Ληστρική φορολογική επιδρομή ίσον υπόδουλοι πολίτες
Για την κάλυψη της τρύπας του ΕΟΠΥΥ η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει τον νιοστό φόρο στα τσιγάρα. Για την τρύπα στον ΟΑΕΕ σχεδιάζει να βάλει την νιοστή εισφορά στα κέρδη ή έστω τον τζίρο των επιχειρήσεων αν οι «άθλιες» δεν εμφανίσουν κέρδη.
Του Κώστα Στούπα
Μια καλή ιδέα που ίσως δεν την έχετε σκεφτεί ακόμη κ. Στουρνάρα είναι να φορολογήσετε μελλοντικές επιχειρήσεις, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν έχουν ακόμη συσταθεί, αλλά κάποιος έχει την πρόθεση να το κάνει καθώς απαιτείται να διαθέτει και μερικές χιλιάδες ευρώ στην άκρη…
Βέβαια με την υπερφορολόγηση ακινήτων και κινητών αξιών αυτό που βρίσκεται στο στόχαστρο είναι οι καταθέσεις, άρα φορολογούνται και οι μελλοντικές επιχειρήσεις πριν τη γέννησή τους. Μένει να φορολογηθεί και η σκέψη της πιθανότητας δημιουργίας επιχείρησης καθώς θα έχουν εξαντληθεί όλοι οι άλλοι πιθανοί πόροι…
Οι φόροι όπως και τα αλόγιστα χρέη αποτελούν τον ασφαλέστερο δρόμο για την υποδούλωση και εξαθλίωση των ανθρώπων. Ενώ τα χρέη αποτελούν προσωπική επιλογή του καθενός (όποιος θέλει μπορεί να μην δανειστεί) οι φόροι επιβάλλονται από το κράτος.
Οι μεγάλοι φόροι δημιουργούν κίνητρα για φοροδιαφυγή και η μεγάλη φοροδιαφυγή οδηγεί το κράτος να λαμβάνει μέτρα για την πάταξή της. Παρακολουθεί τραπεζικούς λογαριασμούς, παρακολουθεί τα έσοδα και τα έξοδα του καθενός, καταγράφει και παρακολουθεί τα περιουσιακά στοιχεία αναλυτικά. Έτσι το κράτος μετατρέπεται σε δυνάστη και Μεγάλο Αδερφό που παρακολουθεί τη ζωή καθενός.
Ο δρόμος για τη δουλεία έχει ξεκινήσει… Η ολοκλήρωση της υποδούλωσης των ανθρώπων συντελείται με τη δήμευση των περιουσιακών τους στοιχείων. Τα δικαιώματα της ελεύθερης επιλογής και ελεύθερης έκφρασης που προβλέπονται από το Σύνταγμα αποτελούν κενό γράμμα χωρίς τη δυνατότητα του ατόμου στην οικονομική ανεξαρτησία. Οικονομική ανεξαρτησία χωρίς ιδιοκτησία είναι επίσης κενό γράμμα…
Η γραφειοκρατία που λειτουργεί το κράτος, αστικό ή λαϊκό, αποκτά εξουσία στη μοίρα των ανθρώπων, έστω και όταν μοιράζει κρεβάτια σε νοσοκομεία, θέσεις εργασίας, συντάξεις ή τρόφιμα στις ουρές…
Οι φόροι οδηγούν στην ολοκληρωτική υποδούλωση και όπως είναι φυσικό
μέσω της δήμευσης των περιουσιών στην εξαθλίωση. Όλοι γνωρίζουν το βαθμό
εξαθλίωσης και καταναγκασμού που βίωσαν οι κάτοικοι (όχι πολίτες) των
σοβιετικών καθεστώτων. Όπου δεν υπάρχει ιδιοκτησία και αγορά επικρατεί
ολοκληρωτισμός και οικονομική εξαθλίωση. Τυχαίο;
Τα καθεστώτα μεγαλώνουν ξοδεύοντας για την κρατική γραφειοκρατία μέχρι που τα έσοδα δεν επαρκούν να συντηρήσουν τα μεγέθη. Αντί να συρρικνωθούν και να επιδοθούν στη δημιουργική καταστροφή, αυξάνουν τους φόρους να συντηρήσουν τις παλιές δομές. Στην ουσία επιταχύνουν και εκτραχύνουν την πτώση.
Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες επαναστάσεις έχουν σαν αιτία την καταστροφική φορολογία…
Για την κάλυψη της τρύπας του ΕΟΠΥΥ η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει τον νιοστό φόρο στα τσιγάρα. Για την τρύπα στον ΟΑΕΕ σχεδιάζει να βάλει την νιοστή εισφορά στα κέρδη ή έστω τον τζίρο των επιχειρήσεων αν οι «άθλιες» δεν εμφανίσουν κέρδη.
Του Κώστα Στούπα
Μια καλή ιδέα που ίσως δεν την έχετε σκεφτεί ακόμη κ. Στουρνάρα είναι να φορολογήσετε μελλοντικές επιχειρήσεις, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν έχουν ακόμη συσταθεί, αλλά κάποιος έχει την πρόθεση να το κάνει καθώς απαιτείται να διαθέτει και μερικές χιλιάδες ευρώ στην άκρη…
Βέβαια με την υπερφορολόγηση ακινήτων και κινητών αξιών αυτό που βρίσκεται στο στόχαστρο είναι οι καταθέσεις, άρα φορολογούνται και οι μελλοντικές επιχειρήσεις πριν τη γέννησή τους. Μένει να φορολογηθεί και η σκέψη της πιθανότητας δημιουργίας επιχείρησης καθώς θα έχουν εξαντληθεί όλοι οι άλλοι πιθανοί πόροι…
Οι φόροι όπως και τα αλόγιστα χρέη αποτελούν τον ασφαλέστερο δρόμο για την υποδούλωση και εξαθλίωση των ανθρώπων. Ενώ τα χρέη αποτελούν προσωπική επιλογή του καθενός (όποιος θέλει μπορεί να μην δανειστεί) οι φόροι επιβάλλονται από το κράτος.
Οι μεγάλοι φόροι δημιουργούν κίνητρα για φοροδιαφυγή και η μεγάλη φοροδιαφυγή οδηγεί το κράτος να λαμβάνει μέτρα για την πάταξή της. Παρακολουθεί τραπεζικούς λογαριασμούς, παρακολουθεί τα έσοδα και τα έξοδα του καθενός, καταγράφει και παρακολουθεί τα περιουσιακά στοιχεία αναλυτικά. Έτσι το κράτος μετατρέπεται σε δυνάστη και Μεγάλο Αδερφό που παρακολουθεί τη ζωή καθενός.
Ο δρόμος για τη δουλεία έχει ξεκινήσει… Η ολοκλήρωση της υποδούλωσης των ανθρώπων συντελείται με τη δήμευση των περιουσιακών τους στοιχείων. Τα δικαιώματα της ελεύθερης επιλογής και ελεύθερης έκφρασης που προβλέπονται από το Σύνταγμα αποτελούν κενό γράμμα χωρίς τη δυνατότητα του ατόμου στην οικονομική ανεξαρτησία. Οικονομική ανεξαρτησία χωρίς ιδιοκτησία είναι επίσης κενό γράμμα…
Η γραφειοκρατία που λειτουργεί το κράτος, αστικό ή λαϊκό, αποκτά εξουσία στη μοίρα των ανθρώπων, έστω και όταν μοιράζει κρεβάτια σε νοσοκομεία, θέσεις εργασίας, συντάξεις ή τρόφιμα στις ουρές…
Το
κράτος και η κρατική γραφειοκρατία δεν προσφέρει τίποτα δωρεάν. Κάθε
παροχή που γίνεται μέσω της αναδιανομής εισοδημάτων αποτελεί και μια
εκχώρηση της προσωπικής ανεξαρτησίας στην κρατική γραφειοκρατία, η οποία
επελαύνει με όπλο της τη δαιδαλώδη και αντιφατική νομοθεσία που της
δίνει την εξουσία να ερμηνεύει, να τιμωρεί και βεβαίως να επωφελείται.
Τα καθεστώτα μεγαλώνουν ξοδεύοντας για την κρατική γραφειοκρατία μέχρι που τα έσοδα δεν επαρκούν να συντηρήσουν τα μεγέθη. Αντί να συρρικνωθούν και να επιδοθούν στη δημιουργική καταστροφή, αυξάνουν τους φόρους να συντηρήσουν τις παλιές δομές. Στην ουσία επιταχύνουν και εκτραχύνουν την πτώση.
Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότερες επαναστάσεις έχουν σαν αιτία την καταστροφική φορολογία…
Επιθυμητό αρχικά λειτουργικό κράτος ελευθέρων επιλογών, που "τρώγοντας έρχεται η όρεξη" γίνεται παμφάγος Λεβιάθαν, που και αυτός μετά "οργανώνεται" μέσα από την ανατροφοδοτούμενη νομενκλατούρα του για να κυριαρχεί πνευματικά και να διαιωνίζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά κανείς δεν μένει απ' έξω (και να θέλει δεν συμφέρει), οι ανεξάρτητοι παραγωγοί εξαφανίζονται, το οικονομικό επίπεδο των πολλών πέφτει, τα πάντα υπαλληλοποιούνται και όλα τα αναμένουμε από τις αυτοματοποιήσεις και τους "σοφούς" που προίστανται.
Αυτοκρατορικός πλούτος ελαχίστων, οι απαραίτητες ορντινάντζες που καλοπερνούν και ο άπειρος μετά ψεκασμένος με ΜΜΕ όχλος, καλά πάμε.