Τα κύματα φθοράς της Ελλάδας

Βλέποντας την εκστρατεία του περιοδικού «Spiegel» για τη «φτωχή» Ελλάδα και τους «πλούσιους» Έλληνες δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφθεί πίσω από τις γραμμές του δημοσιεύματος γνωρίζοντας τον τρόπο καθοδήγησης της κοινής γνώμης.

Όταν θέλει η κεντρική πολιτική κατεύθυνση μιας χώρας να «επιτεθεί» σε μία άλλη ο σχεδιασμός είναι συνήθως ο ίδιος, δηλαδή «καθοδηγεί» τη συλλογική προπαγάνδα με υπαρκτά και ταυτόχρονα κυρίως ανύπαρκτα επιχειρήματα.

Έτσι λοιπόν εις βάρος της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού έγινε αρχή με το Γερμανικό περιοδικό «Focus» και με το εξώφυλλό του που απεικόνιζε την Αφροδίτη να δείχνει το γνωστό δάκτυλο.

Ακολούθησαν πλήθος δημοσιευμάτων, που έκαναν πεποίθηση σ’ όλη τη Γερμανία και στην Ευρώπη, ότι όλοι οι Έλληνες είναι διαφθαρμένοι, τεμπέληδες και γενικά «ανυπόληπτοι» ως λαός.

Αυτό πέρασε τεχνηέντως και έτσι κανείς δεν αντέδρασε στα μέτρα που ζητήθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης που «κτύπησε» την Ελλάδα όσο σκληρά και να ήταν μιας και έπρεπε να «τιμωρηθεί» για την «σπάταλη» και «ανεύθυνη» συμπεριφορά της.

Αργότερα φάνηκε το «ψέμα» όταν η κρίση επεκτάθηκε στην Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρο, Ιταλία και απειλεί επίσης το Βέλγιο, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και τελικά κάποια στιγμή θα έλθει και η σειρά της Γερμανίας.

Τώρα, αρχίζει το 2ο κύμα προπαγάνδας για τους «πλούσιους» Έλληνες.

Το «Spiegel» αναφέρει ότι οι Έλληνες σε μεγάλο βαθμό έχουν σπίτια ενώ οι Γερμανοί δεν διαθέτουν στην πλειοψηφία τους αντίστοιχη περιουσία.

Δεν λαμβάνουν όμως υπόψη τους τη διαφορετικότητα των Ελλήνων και των συνθηκών της χώρας. Η ανασφάλεια που έχει ο λαός λόγω μη ευρέσεως εργασίας τους αναγκάζει να σπουδάσουν για να αντιμετωπίσουν την ανεργία και η απόκτηση ενός σπιτιού τους εξασφαλίζει τουλάχιστον μία ποιότητα ζωής. Ακόμα και το γεγονός ότι έχουν το θεσμό της προίκας, δείχνει την ανάγκη της βοήθειας από την οικογένεια. Αντίθετα οι Γερμανοί δεν έχουν ανάγκη σπουδών για εύρεση εργασίας και η κοινωνική προστασία δεν τους δημιουργεί το αίσθημα της ανασφάλειας. Το ίδιο ισχύει και στις άλλες αναπτυγμένες χώρες που δεν αντιμετωπίζουν με αγωνία το μέλλος τους.

Το πρώτο κύμα προπαγάνδας λοιπόν ήταν για να μπορέσουν να περάσουν τα μέτρα λιτότητας σ΄ένα λαό (που μέχρι χθες ήταν ισότιμος σε μία Ενωμένη Ευρώπη), έτσι ώστε να μην υπάρχει ενόχληση και πρόβλημα ευαισθησίας για τη σκληρή αντιμετώπισή τους. Έτσι, οι σύμμαχοι και συνέταιροι έγιναν τιμωροί και δυνάστες.

Στο δεύτερο κύμα προπαγάνδας για «πλούσιους» Έλληνες, φοβάμαι ότι κρύβεται η ληστεία της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Πρώτα με τα μέτρα μείωσης μισθών κ.λ.π. καταδίκασαν τους Έλληνες να μην μπορούν να ικανοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους στις Τράπεζες (δάνεια νοικοκυριών, επιχειρήσεων, κράτους). Με τα επιπλέον βάρη (πολλαπλή φορολόγηση) στα ακίνητα έγινε ασύμφορη η κατοχή ακινήτων. ‘Όταν λοιπόν τώρα τα κόκκινα δάνεια έχουν περάσει κάθε δυνατότητα αποπληρωμής, ήρθε η ώρα (παρότι η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών βαραίνει με χρέος όλους τους Έλληνες, έχουν δεν έχουν δάνεια) η Τράπεζα να πάρει όλα τα ακίνητα των δανειοληπτών.

Ταυτόχρονα, όποιος γλυτώσει από την Τράπεζα, υπάρχει και η Εφορία που καραδοκεί να «αρπάξει» την ιδιωτική περιουσία για να την ξεπουλήσει όπως και την κρατική.

Ετοιμάζεται λοιπόν η «αρπαγή» από τις Τράπεζες και το Κράτος όλων των ιδιωτικών περιουσιών και η μετατροπή τους σε Real Estate «ξένων επενδυτών».

Η σκέψη αυτή στηρίζεται στην παροιμία ότι «Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά».

Όποιος λοιπόν πιστεύει σε «αγνά» ή «λάθος» δημοσιεύματα θα «ξυπνήσει» όταν το κακό θα έχει ολοκληρωθεί.

Είναι τώρα που πρέπει να αντιδράσουμε σ’ αυτά τα δημοσιεύματα και στην κατασκευή στερεοτύπων.

Τα παραδείγματα στερεοτύπων πολλά στη σύγχρονη Ιστορία. Αρκεί να θυμηθούμε το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας με τον «χασάπη» Μιλόσεβιτς, τα «ανύπαρκτα» χημικά όπλα του Σαντάμ και την καταστροφή του Ιράκ, τον δικτάτορα Καντάφι και την καταστροφή της Λιβύης, τον δικτάτορα Άσαντ και την μετατροπή μιας διαδήλωσης σε «εμφύλιο» πόλεμο με επαναστάτες μισθοφόρους από άλλες χώρες κ.λ.π.

Δεν χρειάζονται άλλα παραδείγματα για να αντιληφθούμε τον μηχανισμό της παραπλάνησης της κοινής γνώμης, έτσι ώστε να δέχονται πράξεις και καταστάσεις που αλλιώς θα είχαν μεγάλες αντιδράσεις από τους λαούς.

Κάποια στιγμή λοιπόν πρέπει το επαναλαμβανόμενο ψέμα (δεν έχουν και μεγάλη ποικιλία οι ιθύνοντες νόες) να γίνεται αντιληπτό και οι λαοί να μην δέχονται «κατασκευασμένες αλήθειες» που φαίνονται αληθοφανείς (υπάρχει πάντα κάποια βάση).

Ας ξεκινήσουμε όλοι μαζί αντίσταση στους δυνάστες των λαών που σκοπό έχουν τη διαμόρφωση των πολιτών σε υπηκόους-σκλάβους.

Αγάθη Αβανέα

Αγάπη Αναστασάκου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση