Προσεχώς Βουλγαρία;

«Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο».

Την Ουγγαρία πάντως οι εταιρείες. Μάλιστα, οι γερμανικές κυρίως! (ουπς! σύμπτωσις).

Η Ουγγαρία κατεστράφη σε δύο φάσεις.

Την πρώτη με την ιδιωτικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, μαζί και των εταιρειών κοινής ωφέλειας (κάποτε) - τη δεύτερη με την έλευση στη χώρα του ΔΝΤ.

Το Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (διάδοχο του κομουνιστικού κόμματος), που έφερε το ΔΝΤ στη χώρα, εξαφανίσθηκε, όπως εδώ παθαίνει το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ, καθώς και όποιο άλλο κόμμα, σοσιαλιστικό ή συντηρητικό, διέπραξε την ίδια βρωμοδουλειά, σε οποιαδήποτε χώρα.

Και το μεν Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα εξαερώθηκε, το έργο του όμως έμεινε. Στέρεο σαν ταφόπλακα πάνω στον ουγγρικό λαό. Ακόμα κι όταν ο ακροδεξιός σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, κ. Ορμπάν, δοκίμασε να μειώσει μόλις κατά 10% τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, έφαγε ήττα.

Οι εταιρείες έβγαλαν το κυβερνητικό μέτρο παράνομο και η μείωση στην τιμή του ρεύματος ανεκλήθη.

Στον ίδιο δρόμο έχει μπει και η Ελλάδα. Οι ιδιωτικοποιήσεις όσων απέμειναν απ’ τον δημόσιο πλούτο, τραβούν στον ίδιο μονόδρομο. Χρυσοφόροι οργανισμοί όπως ο ΟΠΑΠ ιδιωτικοποιούνται αντί πινακίου φακής. Στρατηγικοί τομείς της οικονομίας υψίστης σημασίας για το κράτος και τον λαό εκχωρούνται σε εγχώριους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και σε ξένες πολυεθνικές εταιρείες προς αφαίμαξη.

Εκπαιδευμένα κοράκια της «ελεύθερης αγοράς» (διάβαζε: αυτής που διευθύνεται από τοκογλύφους) αναλαμβάνουν με το αζημίωτο τη βρώμικη δουλειά όπως τώρα ο κ. Καλτσεστρούτσι - ΑΓΕΤ - Σταυρίδης στο ΤΑΙΠΕΔ στη θέση του κ. Τ. -Δίωξη για Κακούργημα- Αθανασόπουλου. Καθώς και δεκάδες άλλοι όμοιοί τους παντού, όπου πλούτος, πόροι και άνθρωποι λεηλατούνται.

Στο ερώτημα λοιπόν «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο», εις ό,τι αφορά την Ελλάδα θα μπορούσε να απαντήσει κανείς τα κοράκια των εταιρειών αν δεν υπήρχαν και τα κοράκια της Τρόικας.

Διότι, την καλή δουλειά που άρχισε στη χώρα αυτή απ’ τη μεταπολίτευση και μετά η κρατικοδίαιτη διαπλοκή, ήρθε τώρα να ολοκληρώσει η Τρόικα, δηλαδή η Γερμανία, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ και οι λοιπές ληστρικές δυνάμεις, αυτοπροσώπως και χωρίς διαμεσολαβητές και μεσάζοντες.

Και ο κ. Σαμαράς;

Πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι έχει ορισμένες «απόψεις»!!! Οπως η φορολόγηση των επιχειρήσεων με 15% ή η μείωση του ΦΠΑ (ίσως) ή ό,τι άλλο! «Απόψεις», που αν του τις εγκρίνει ο κ. Τόμσεν, έχει καλώς!!!

Με έναν λόγο, έχει γίνει ο κ. Σαμαράς κάτι σαν τον Ούγγρο ομόλογό του κ. Ορμπάν. Νόμος του κράτους μπορεί να γίνει μόνον ο νόμος της εταιρείας.Της όποιας ενδιαφερόμενης εταιρείας. Της Ζήμενς, της Ντόυτσε Τέλεκομ, της Ιντραλότ ή όποιας άλλης έχει συμφέροντα στον «ζωτικό χώρο» της «Ειδικής Οικονομικής Ζώνης» ή (πρώην ωραία) Ελλάς. Συμφέροντα εταιρείας ή τράπεζας

Ετσι η πυραμίδα της εξουσίας στον τόπο μας μπορεί να αποτυπωθεί ως εξής: στην κορυφή του Ιερού Παλατίου μοιράζονται το Χρυσοτρίκλινο οι πληρεξούσιοι των εταιρειών, φράου Μέρκελ, μίστερ Ομπάμα και ΣΙΑ. Με τις συμπλεύσεις και τις αποκλίσεις τους.

Παρακοιμώμενοι, πρωτοσπαθάριοι και πραιπόζιτοι, οι υπαλληλίσκοι της Τρόικας, επιπέδου Τόμσεν, Μολώχ και Μαζούχ, με κυαίστορες, τελώνες, τελώνεια και μαγκίτες τα κοράκια για τις βρώμικες δουλειές, τύπου Μέργου, Σταυρίδη, Αθανασοπούλου.

Κι από κάτω απ’ όλους αυτούς ο κ. Σαμαράς και οι θλιβεροί του φοιδεράτοι Μπενύτο και κυρ Φώτης. Συν τη λοιπή κουστωδία Δένδιας ο Βάρβαρος, Χατζηδάκης ο ρεπόρτερ του ΣΚΑΙ, Κεδίκογλου ο Χαλκείος, Γεωργιάδης ο Σώγαμπρος, Βορίδης ο Βάραγγος με το τσεκούρι, Καραμανλής ο Πορφυρογέννητος, Στουρνάρας ο Ρινότμητος, ο Παφλαγών και ο Βυρσοδέψης, όλος αυτός ο θίασος των ολετήρων που περιμένουν ένα νεύμα απ’ τους αλητήριους για να τρέξουν στις προσταγές τους και να στέρξουν στις ορέξεις τους.

Δεν τους ψήφισε για αυτά ο ελληνικός λαός, τον ξεγέλασαν. Κι όπως με τα έργα του συρρικνώθηκε το ΠΑΣΟΚ έτσι θα συρρικνωθεί και η Ν.Δ. τα ίδια άθλια έργα συνεχίζοντας.

Είναι τραγικό για μια χώρα ο πρωθυπουργός της να έχει απλώς «απόψεις». Είναι τραγικό να αποφασίζει ο (εντεταλμένος της κ. Μέρκελ) Μαζουχομολώχ τι θα κάνει ο (εντολοδόχος της κ. Μέρκελ) κ. Σαμαράς.

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να μειώσει την τιμή του ρεύματος, διότι δεν τον άφησαν οι εταιρείες που νέμονται τη χώρα του. Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός έπεσε διότι οι εταιρείες όχι μόνον αύξησαν την τιμή του ρεύματος, αλλά άρχισαν και να βαράνε τους πολίτες στους δρόμους για να το πληρώσουν.

Στον ίδιο δρόμο βαδίζει και ο κ. Σαμαράς.

Κάνει ό,τι του λένε. Ενίοτε με μια κάποια σκηνοθεσία ότι δεν το κάνει στο 100% αλλά στο 80%. Ωσπου, εν τέλει, να το κάνει στο 100%!

Κι όχι μόνον κάνει ό,τι του λένε, αλλά επιστρατεύει Προεδρικά Διατάγματα, αυταρχισμό και συχνότατα καταστολή για να τα καταφέρει.

Ως πού μπορεί να φθάσει βαδίζοντας σε αυτόν τον δρόμο ο κ. Σαμαράς; Ως την Ουγγαρία; Ως τη Βουλγαρία; Ο ίδιος, μπορεί! Αλλά να κάνει την Ελλάδα Ουγγαρία ή Βουλγαρία δεν θα (πρέπει να) μπορέσει...

email: stathis@enikos.gr

Του Στάθη από enikos

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση