Το μεγάλο κόλπο με τη λίστα Λαγκάρντ

Γράφουν οι Γιάννης Ντάσκας, Δημήτρης Γιαννακόπουλος και Γιάννης Βασιλακόπουλος

Ένα μεγάλο κόλπο πήγε να στήσει με τη «λίστα Λαγκάρντ» ο Γ. Παπακωνσταντίνου, έχοντας προφανώς το «οκ» για εν λευκώ χειρισμό και από τον Γ. Παπανδρέου.

Το κόλπο, σε γενικές γραμμές και όπως προκύπτει από την κατάθεση «βόμβα» του νομικού του συμβούλου Τάσου Μπάνου, είναι το εξής: Τρενάρισμα της λίστας από το καλοκαίρι του 2010 μέχρι τον Γενάρη του 2011. Στο διάστημα αυτό, όπως έχει προκύψει από την επιστημονική έρευνα του Κώστα Βαξεβάνη, τα αρχεία είχαν ανοίξει στις 4 και στις 5 Αυγούστου του 2010. Στη συνέχεια και αφού προφανώς είχαν γίνει αντιληπτά τα ονόματα και των συγγενών από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, αλλά και το περίεργο όνομα με την κατάθεση των 550 εκατ. δολ., προκαλείται σύσκεψη με στόχο να συσταθεί «ειδικό συνεργείο» να δουλέψει ΜΟΝΟ τη «λίστα Λαγκάρντ». Αυτό το «ειδικό συνεργείο» θα ήταν στην ουσία συνεργείο εξαφάνισης ή παρακώλυσης της έρευνας και πρόσχημα για να φύγει από τα χέρια του ΣΔΟΕ η λίστα. Αυτό το συμπέρασμα εξάγεται αβίαστα από την κατάθεση Μπάνου, την οποία δημοσιεύουμε, καθώς και από το γεγονός ότι στο τέλος δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ούτε το ΣΔΟΕ πήρε για έλεγχο τη λίστα, ούτε το «συνεργείο». Το κόλπο, προφανώς, ήταν να χαθεί μεταξύ ΣΔΟΕ και «συνεργείου» μέχρι να ξεχαστεί και να φύγει από το υπουργείο ο κ. Παπακωνσταντίνου. Αυτό έγινε και αυτό βεβαιώνει ο νομικός σύμβουλος, ο οποίος είναι κρατικός λειτουργός και όσο και αν θέλει, έχοντας την προηγούμενη εμπλοκή στο Βατοπέδι νομικών συμβούλων του Κράτους, αποκάλυψε ονόματα και διαδικασία καταθέτοντας στους οικονομικούς εισαγγελείς.

Το κόλπο «συμπληρώνει» τη δήλωση που είχε κάνει σε ερώτηση του «Π» στη ΔΕΘ ο κ. Παπανδρέου σε πολύ κρίσιμο χρονικό σημείο, δηλαδή τον Σεπτέμβρη του 2010. Τότε μας είχε πει δημόσια ότι «έχουμε πάρει καταλόγους με καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό, θα είμαστε αμείλικτοι γιατί λεηλάτησαν τον πλούτο μας και κάνουμε και άλλες ενέργειες που δεν μπορώ να πω τώρα δημόσια». Προφανώς, εννοούσε ότι δεν ήθελε να τις παρουσιάσει για να επιτύχουν πρώτα.

Τη λίστα είχε παραλάβει ο έμπιστος του κ. Παπανδρέου τότε αρχηγός της ΕΥΠ κ. Μπίκας, ενώ ανάμειξη είχε στη συνέχεια και ο έμπιστος της οικογένειας Παπανδρέου κ. Καπελέρης. Αυτούς φοβήθηκε ο κ. Παπακωνσταντίνου για τους δικούς του συγγενείς; Ή μήπως όλοι μαζί θα δούλευαν ώστε να μη φτάσουμε στο σημείο να καταθέτουν επικεφαλής του ΣΔΟΕ σήμερα ότι άκουσαν τον τμηματάρχη του ΣΔΟΕ κ. Λέκκα να λέει για «Μαργαρίτα Παπανδρέου» στον μεγάλο λογαριασμό;

Η κατάθεση Μπάνου «δένει» με το αποτέλεσμα. Δηλαδή, το τελικό κουκούλωμα μέσα από τον δαίδαλο των συσκέψεων και των επιτροπών. Ακριβώς αυτό που μας είχε πει υπουργός νωρίτερα, γιατί προφανώς το είχε «εισπράξει» μέσα στην κυβερνητική λειτουργία. Ο υπουργός που μας ώθησε να κάνουμε ερώτηση στον κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτεμβρίου 2010 λέγοντας: 

«Ρώτα, βρε Γιάννη, για τους καταλόγους με τους καταθέτες που έχουμε στα χέρια μας από την Ελβετία. Τους πήραμε, όπως η Γερμανία και η Αμερική. Εκείνοι τους έπιασαν και πήραν λεφτά. Σ’ εμάς κάτι λαμόγια πάνε να το κουκουλώσουν. Ρώτα τον πρωθυπουργό για να δεσμευτεί δημόσια». 

Και μας εξασφάλισε το ερώτημα και δόθηκε η απάντηση που προαναφέρουμε και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε, αφού η συνέντευξη είχε μεταδοθεί απευθείας από την τηλεόραση.

Το επίμαχο σημείο

Η κατάθεση του κ. Μπάνου τα λέει όλα: «Στις 24-1-2011 συμμετείχα σε σύσκεψη στο γραφείο του υπουργού κ. Παπακωνσταντίνου με θέμα ‘‘καταθέσεις στο εξωτερικό’’, στην οποία συμμετείχαν ο κ. υπουργός, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου κ. Πλασκοβίτης, ο ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ κ. Καπελέρης, η διευθύντρια του γραφείου υπουργού κ. Χατζή και εγώ. Κατά τη σύσκεψη προέκυψε ότι είχαν περιέλθει σε προγενέστερο χρόνο στην κατοχή του υπουργού (ο χρόνος δεν ειπώθηκε ή τουλάχιστον εγώ δεν θυμάμαι αν ειπώθηκε) στοιχεία καταθέσεων Ελλήνων φορολογουμένων σε τράπεζα της Ελβετίας… Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούσαν να αποτελέσουν μοναδική βάση για επιβολή φόρου. Μπορούσαν, όμως, και θα έπρεπε να αποτελέσουν βάση για τη διενέργεια φορολογικού ελέγχου, προκειμένου να διαπιστωθεί αν αντιστοιχούσαν σε δηλωθέντα και φορολογηθέντα εισοδήματα. Ρωτήθηκα για το ποιο όργανο μπορούσε να κάνει αυτόν τον έλεγχο. Η απάντησή μου ήταν ότι ο έλεγχος μπορούσε να διενεργηθεί είτε από το ΣΔΟΕ, είτε από Ειδικό Κλιμάκιο Ελέγχου του άρθρου 39 του Ν. 1914/1990, όπως είχε συμπληρωθεί με το άρθρο 5 παρ. 5 του Ν. 3833/2010».

Το «παράθυρο» του νόμου

Ο νόμος αυτός «καίει» τον πρώην υπουργό και, μάλιστα, η προσθήκη αποδεικνύει ότι ήθελε να ελέγχει απόλυτα και μοναδικά το παιχνίδι. Πρόκειται για τον γνωστό ν. 3833/2010 που περιελάμβανε τις πρώτες περικοπές μισθών και συντάξεων και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ στις 15 Μαρτίου 2010 υπό τον τίτλο «ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ∆ΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΟ∆ΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΤΟΥΣ 2010». Στο άρθρο 5, παρ. 5, το οποίο επικαλείται ο δικηγόρος του, αναφέρονται τα εξής: «Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 39 του ν. 1914/1990, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, οι λέξεις ‘‘οι οποίοι κατά τη διενέργεια του ελέγχου εξοµοιούνται µε τους προϊσταµένους των ∆ΟΥ και των περιφερειακών διευθύνσεων του Σ∆ΟΕ και έχουν τα αυτά δικαιώµατα και υποχρεώσεις µε αυτούς’’ αντικαθίστανται από τις λέξεις και προστίθεται εδάφιο ως εξής: ‘‘οι οποίοι κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης εξοµοιούνται µε τους προϊσταµένους των ∆ΟΥ και των περιφερειακών διευθύνσεων της ΥΠ.Ε.Ε. για όλες τις αρµοδιότητες που αφορούν έλεγχο, επανέλεγχο, καταλογισµό, βεβαίωση και επιδίωξη της είσπραξης των εσόδων και έχουν τα αυτά δικαιώµατα και υποχρεώσεις µε αυτούς. Με απόφαση του υπουργού Οικονοµικών ρυθµίζεται κάθε αναγκαία λεπτοµέρεια για την εφαρµογή των διατάξεων του άρθρου αυτού’’».

Τι σημαίνει αυτό; Ότι στον νόμο του 1990 οι προϊστάμενοι των κλιμακίων που είχαν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των προϊσταμένων των ΔΟΥ και του ΣΔΟΕ κατά τη διάρκεια των ελέγχων, στον νέο νόμο αποκτούν τα ΕΠΙΠΛΕΟΝ δικαιώματα του ελέγχου, επανελέγχου, καταλογισμού, βεβαίωσης και επιδίωξης της είσπραξης των εσόδων και μάλιστα «κάθε αναγκαία λεπτομέρεια» θα ρυθμίζεται με απόφαση του υπουργού Οικονομικών.

Δηλαδή, ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε στα ειδικά κλιμάκια ένα σωρό ακόμη αρμοδιότητες, διατηρώντας για τον εαυτό του το δικαίωμα της… διευθέτησης όποιων άλλων λεπτομερειών προκύψουν ή… ανακαλύψει ο ίδιος! Γιώργος κερνά και Γιώργος πίνει!

Σε άλλο σημείο της κατάθεσής του ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου και του κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρει τα εξής: «Μου ζήτησε δε (ο υπουργός) να “προετοιμάσω”, δηλαδή να ενημερώσω τον Γενικό Διευθυντή Ελέγχου, ο οποίος είχε τοποθετηθεί πριν από ένα δύο μήνες στη θέση του, για τις διατάξεις που προβλέπουν τη σύσταση ειδικών κλιμακίων ελέγχου ώστε αν επέλεγε τη σύσταση ειδικού κλιμακίου ελέγχου, οι υπηρεσίες να είναι έτοιμες. Την επομένη 25-1-2011 έστειλα στον Γενικό Διευθυντή Ελέγχου τις διατάξεις που προβλέπουν τη σύσταση ειδικών κλιμακίων ελέγχου και έκτοτε ουδέποτε ασχολήθηκα με το ζήτημα αυτό, το οποίο άλλωστε δεν άπτετο των καθηκόντων μου».

Αυτά έγιναν στις 24-25 Ιανουαρίου και ο Γενικός Διευθυντής είχε διοριστεί από τον κ. Παπακωνσταντίνου ένα με δυο μήνες νωρίτερα…

Έτοιμος για το colpo grosso από τον Μάρτιο 2010

Σημασία έχουν ακόμα δύο σημεία που προκύπτουν με συσχετισμούς από την κατάθεση του κ. Μπάνου, αυτή που πήγε καθυστερημένα στη Βουλή:

- Το «παράθυρο» του νόμου ήταν έτοιμο από τον Μάρτιο του 2010 σε ένα παντελώς άσχετο νομοσχέδιο, το οποίο κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει παραπάνω, αφού το περιεχόμενό του αφορούσε στις πρώτες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και άπαντες ασχολούνταν με αυτές!

Όπως, δε, διαπιστώνεται, στο επίμαχο άρθρο δεν έγιναν αλλαγές παραγράφων, αλλά προστέθηκαν ελάχιστες λέξεις, οι οποίες προσέδωσαν στα ειδικά κλιμάκια καθολικές αρμοδιότητες. Ερώτημα: Είναι τυχαίο και τυχαίες οι αναφορές από τον Κώστα Βαξεβάνη ότι τον Μάρτιο-Απρίλιο του 2010 έγιναν ακόμα και πληρωμές από τα μυστικά κονδύλια;

- Το ακόμα σπουδαιότερο είναι ότι στην κατάθεσή του ο κ. Μπάνος λέει με σαφήνεια ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε πλήρη εικόνα της λίστας, ενώ εκείνος ισχυρίζεται πως όχι. Όταν ένας νομικός σύμβουλος του κράτους ομιλεί για πλήρη εικόνα, ξέρει τι λέει και άρα διαψεύδει τους ισχυρισμούς του κ. Παπακωνσταντίνου ότι δεν ήξερε τι έχει η λίστα. Επιπροσθέτως, ο κ. Μπάνος, για να δείξει στους εισαγγελείς ότι είχε πάρει χαμπάρι πως υπήρχε παρασκήνιο και σκάνδαλο, καταθέτει ότι ρωτούσε τον κ. Παπακωνσταντίνου συνέχεια τι έγινε με τη λίστα, ακόμα και όταν άλλαξαν υπουργείο, και ότι πήρε ως απάντηση πως την ανέθεσε στον κ. Διώτη.

••• Η κατάθεση Μπάνου σε συσχετισμό και με την κατάθεση του Ρωσσώνη, συζύγου της εξαδέλφης του υπουργού, «εξηγεί» το μεγάλο κόλπο που έγινε από την άνοιξη του 2010 μέχρι και το ξήλωμα (και συνεπεία αυτών) της κυβέρνησης Παπανδρέου σε εκείνο το μειωτικό για τη χώρα μας επεισόδιο μεταξύ Μέρκελ – Σαρκοζί – Παπανδρέου στις Κάννες…

ΤΣΙΠΡΑΣ: Κάνει ταμείο και… πετάει

Από τη λίστα… Λαγκάρντ στη λίστα του… σούπερ μάρκετ είναι υποχρεωμένο να «ταξιδέψει» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπό την έννοια πως η καθημερινότητα του πολίτη θα μπει πάλι ψηλά στην ατζέντα της Κουμουνδούρου.

Τούτο βέβαια αποτελεί το ένα από τα «καρπούζια» που θα κληθεί να κουβαλήσει το επόμενο χρονικό διάστημα, καθώς είναι πολλά και… σύνθετα. Κι ενώ κάποια στελέχη μετρούν κέρδη και ζημιές από τον χειρισμό της υπόθεσης της Προανακριτικής για τη «λίστα Λαγκάρντ» (οι πιο ψύχραιμοι λένε πως υπάρχουν και τα δύο), ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει βαλίτσες για ένα ακόμα δικό του ραντεβού με την Ιστορία.

Θα καταγραφεί ως ο πρώτος Έλληνας πολιτικός, με την ξεκάθαρη σφραγίδα της Αριστεράς, που θα ταξιδέψει στην Ουάσινγκτον. Εκεί θα μιλήσει στις 22 Ιανουαρίου στο αμερικανικό έγκριτο Ινστιτούτο Brookings Institute.

Το ταξίδι αυτό θεωρείται από έγκυρους αναλυτές «κρας τεστ» για τον κ. Τσίπρα ύστερα από το –κι, όμως, επιτυχημένο για το προφίλ του– τετ α τετ με τον Σόιμπλε στο Βερολίνο. Στελέχη που βρίσκονται κοντά στον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν πως «μπορεί να θέλουν κάποιοι να ντύσουν με τον μανδύα της αποτυχίας το ταξίδι στη Γερμανία, αλλά κανείς δεν είπε στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών ό,τι του είπε και κυρίως, όπως του το είπε ο Τσίπρας».

Σε αυτήν τη φάση δε, η πολιτική συγκυρία στις ΗΠΑ και η επανεκλογή Ομπάμα ευνοεί έναν ελεγχόμενο ατλαντισμό ενός αριστερού ηγέτη, καθώς χτίζει ένα διεθνές προφίλ και αναζητά συμμάχους στη διεθνή σκακιέρα. Αυτό καταδεικνύει και η δημόσια τοποθέτηση μιας από τις πιο στενές συνεργάτιδες του προέδρου, της Ρένας Δούρου – που θα ακολουθήσει τον κ. Τσίπρα στο μονοπάτι του τετραήμερου αμερικανικού ονείρου.

Όπως σημείωνε στη σχετική αρθρογραφία της η Ρένα Δούρου, με αφορμή τη σύγκρουση Ουάσινγκτον και Βερολίνου για την αντιμετώπιση της κρίσης της ΟΝΕ, «οποιοδήποτε “ατύχημα” στην Ευρώπη υπονομεύει κάθε προσπάθεια ανάταξης της αμερικανικής οικονομίας. Η επανεκλογή Ομπάμα, παρά τα δημοσίως λεχθέντα, προβληματίζει τη Μέρκελ, καθώς την πιέζει να χαλαρώσει τη μέγγενη της λιτότητας».

Είναι δε αξιοσημείωτο πως το ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ θα γίνει κάπου δυο μήνες πριν από το αντίστοιχο του πρωθυπουργού, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», έχει «κλειδώσει» και η μετάβασή του στη Μόσχα στο προσεχές χρονικό διάστημα. 

Οι σκιές της λίστας θολώνουν το «αύριο» του ΠΑΣΟΚ

Ογδόντα βουλευτές ψήφισαν την παραπομπή Παπανδρέου. Εκατόν είκοσι τέσσερις την παραπομπή Βενιζέλου. Όποιος ξέρει στοιχειώδη αριθμητική, κατανοεί με την πρώτη γιατί, από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας για την προανακριτική επιτροπή της «λίστας Λαγκάρντ», στο ΠΑΣΟΚ άρχισαν να χορεύουν… βαλς οι «διάβολοι».

Δεν είναι μόνον το ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν έπεισε «ότι δεν ξέρει τίποτα για τον φόνο». Είναι αφενός ότι τον «δρόμο της νέμεσης» τον έδειξαν, τόσο για τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όσο και για τον τ. πρωθυπουργό, πολύ περισσότεροι βουλευτές από αυτούς που «κατέβασαν» την πρόταση παραπομπής τους και αφετέρου ότι οι «σκιές», που για την κοινωνία έγιναν πιο έντονες, μειώνουν την ένταση των σχεδιασμών του Ευάγγελου Βενιζέλου για τις επόμενες κινήσεις του.

Είναι γνωστό εδώ και καιρό στους διαδρόμους της Ιπποκράτους πως μετά τις δυο διαδοχικές εκλογικές συντριβές του 2012, ο Ευάγγελος Βενιζέλος φιλοδοξούσε να μετατρέψει το συνέδριο του Μαρτίου σε συνέδριο ολικού μετασχηματισμού του ΠΑΣΟΚ, σε ένα ιδρυτικό συνέδριο ενός ουσιαστικά νέου σχήματος, του Δημοκρατικού Κόμματος – έλεγε μια ιδέα.

Κάτι τέτοιο, όμως, φαντάζει πια δύσκολο για το χρεοκοπημένο –τύποις και ουσία– ΠΑΣΟΚ, αφού οι «σκιές» από την έρευνα για την υπόθεση της λίστας, η οποία συνεχίζεται, θολώνουν τα σχέδια για το μέλλον και έχουν ήδη λαβώσει την αξιοπιστία των προσώπων που τα εκπονούν. Πολλώ δε μάλλον που κάποιοι εκτιμούν ότι στο παρασκήνιο «ψήνεται» νέο κεντρώο κόμμα με ισχυρούς συνομιλητές στο… βαθύ κράτος της οικονομικής ελίτ. Οι καλά γνωρίζοντες, πάντως, λέμε πως αυτό δεν θα είναι η… ΡΙΚΣΣΥ του Α. Λοβέρδου, καθώς κι εκείνος δυσκολεύεται να παρουσιάσει κάτι… αξιόπιστο, όντας μέλος της «πολιτικής γενιάς του ελληνικού γκρεμού»…

ΔΗΜΑΡ: Της «βγαίνουν» οι χαμηλοί τόνοι

Ο αριστερός βραχίονας της κυβέρνησης Σαμαρά, η ΔΗΜΑΡ, είναι το μόνο από τα τρία κυβερνητικά κόμματα που, όπως έδειξαν τα πράγματα, βγήκε αλώβητη από τη «φουρτούνα» της ψηφοφορίας της περασμένης Πέμπτης. Δεν είναι μονάχα ο ρόλος της «πολιτικής Ελβετίας» που κράτησε για το κόμμα του ο Φώτης Κουβέλης, λόγω των χαμηλών συγκριτικά τόνων και του «λευκού» που φαίνεται να ακολούθησε στην κάλπη του Παπανδρέου, που ίσα – ίσα ενίσχυσε το προφίλ της «ήρεμης δύναμης». Είναι και η επιφυλακτικότητα με την οποία τόσο ο Θεσσαλός ηγέτης, όσο και τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ αντιμετωπίζουν τη συνέχεια του «μαραθωνίου». «Η έρευνα τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη» λένε τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. «Δεν αθωώνουμε κανέναν, αλλά και δεν κατασκευάζουμε ενόχους» είναι το μότο της Αγ. Κωνσταντίνου. Και φαίνεται να της «βγαίνει», την ίδια ώρα που ο Φώτης Κουβέλης δίνει και το κοινωνικό στίγμα του κόμματος, δίνοντας ρητή εντολή στα στελέχη του «να είστε κοντά στους πολίτες»…

Η λίστα χάθηκε στο «Πεντάγωνο»

Το σκάνδαλο της «λίστας Λαγκάρντ» εξυφάνθηκε στο… Πεντάγωνο! Το 2010 πέντε πρόσωπα είχαν την πρώτη και ουσιαστική επαφή με τη λίστα και η διαχείριση που έκαναν οδήγησε στο σκάνδαλο. Ο τότε διοικητής της ΕΥΠ, κ. Μπίκας, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και οι κ.κ. Καπελέρης – Διώτης κατά σειρά στο ΣΔΟΕ.

Δεν εννοούμε ότι και οι πέντε έχουν ευθύνη. Ο κ. Μπίκας ενημερώθηκε και ενημέρωσε ως αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών μας. Είναι εντελώς παράλογο να δεχτεί κανείς ότι ο κ. Μπίκας δεν ενημέρωσε λεπτομερώς τον τότε πρωθυπουργό για ένα τόσο εξαιρετικά σοβαρό θέμα. Εκεί σταματά ο ρόλος και η (ανύπαρκτη) ευθύνη του.

Οι κ.κ. Καπελέρης και Διώτης έχουν την ευθύνη της γνώσης και της μη επισημοποίησης της λίστας. Έστω και αν δεν είχαν (ο πρώτος) την πλήρη λίστα, αλλά και μόνο για τα 20 ονόματα που ήλεγξε έπρεπε να συντάξει έγγραφο και να περιγράφει προς υφισταμένους του τι έμαθε, τι έκανε και τι πρέπει να γίνει. Έτσι θα προέκυπτε επισημοποίηση του θέματος. Ο κ. Διώτης ακόμα περισσότερο ως εισαγγελέας που πήρε και τη λίστα, τη μετέγραψε και δεν συνέταξε έστω μια έκθεση ενημέρωσης, ώστε να λάβει πρωτόκολλο και να υπάρχει πια ως θέμα στο υπουργείο.

Ο κ. Βενιζέλος παρέλαβε την εξουσία και προφανώς η καυτή λίστα ήταν ο λόγος της μεταβίβασης της εξουσίας. Δεν το κατάλαβε; Γι’ αυτό δεν έδωσε σημασία στη λίστα που του έδωσε ο κ. Διώτης το 2011; Οι ευθύνες Παπακωνσταντίνου – Παπανδρέου είναι δεδομένες και προέκυψαν από τη συζήτηση στη Βουλή.

Έχουμε ξαναγράψει ότι έχει τεράστια σημασία ο χρόνος κατά τον οποίο οι ελληνικές αρχές έμαθαν και πήραν τη λίστα. Έχουμε ξαναγράψει ότι ήταν ΠΡΙΝ από τον Αύγουστο του 2010 και όχι τον Οκτώβριο του 2010, όπως έλεγε αρχικά η πλευρά Παπακωνσταντίνου – Παπανδρέου. Γιατί είναι πριν και πώς το ξέρουμε; Διότι τον Αύγουστο του 2010 υπουργός μας ενημέρωσε για τη λίστα και μας ζήτησε να κάνουμε σχετική ερώτηση στον κ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ (8/9/10), ώστε «να δημοσιοποιηθεί το θέμα γιατί κάποια δικά μας λαμόγια πάνε να το κουκουλώσουν». Την κάναμε, αφού μας ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕ τη δυνατότητα να ρωτήσουμε. Υπάρχει η ερώτηση.

Αναδιπλώθηκε και ο κ. Παπακωνσταντίνου και μίλησε για αρχές καλοκαιριού του 2010. Όλα τα άλλα προέκυψαν. Σε άλλη χώρα με τέτοιο σκάνδαλο θα είχε πάει κόσμος φυλακή, δεν θα τολμούσαν τέτοια μέτρα και πολλά άλλα. Εδώ κυνηγούν τους… δημοσιογράφους οι ίδιοι ή μέσω άλλων «μπιστικών» τους. Και έχουν στο τσεπάκι την «παραγραφή», ώστε να μη φοβούνται ούτε για τον κ. Παπακωνσταντίνου. Δημοσιεύουμε τις κυριότερες τοποθετήσεις των πρωταγωνιστών.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: «Τι να πρωτοκολλήσω;»

«[...] Στις αρχές του καλοκαιριού 2010, ο τότε διοικητής της ΕΥΠ με ενημέρωσε ότι οι γαλλικές αρχές είχαν στην κατοχή τους στοιχεία που είχαν υποκλαπεί για καταθέσεις Ελλήνων πολιτών σε συγκεκριμένη ελβετική τράπεζα. Και ότι θα ήταν διατεθειμένες να στείλουν τις πληροφορίες αυτές στις ελληνικές αρχές, κατόπιν συνεννόησης μεταξύ των αρμόδιων υπουργείων. Σε ένα από τα επόμενα συμβούλια υπουργών Οικονομικών, ζήτησα από τη Γαλλίδα υπουργό να στείλει στις ελληνικές αρχές τα στοιχεία.

Εκείνη επιφυλάχθηκε να εξετάσει το θέμα, και σε επόμενη συνάντηση, αφού μου επεσήμανε το ευαίσθητο του ζητήματος, συμφώνησε να σταλούν και μας παρέπεμψε στον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου της.

Ζήτησα από τον Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών να έρθει σε επαφή με τον Γάλλο ομόλογό του και τον Οκτώβριο του 2010 τα στοιχεία αυτά έφτασαν στην Αθήνα, αφού προηγουμένως ο Έλληνας Πρέσβης τα είχε παραλάβει από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών. Επρόκειτο για πληροφορίες αποθηκευμένες σε ψηφιακό δίσκο, ένα CD χωρίς διακριτικά, με ένα σύνολο περίπου 2.000 αρχείων τύπου Excel, το καθένα από τα οποία αντιστοιχούσε σε ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο, και περιείχε τα στοιχεία του προσώπου αυτού και τα οικονομικά στοιχεία που το αφορούσαν κατά τον χρόνο που η πληροφορία υπεκλάπη από την ελβετική τράπεζα.

Ζήτησα από συνεργάτη μου να μου δώσει μία εικόνα του συνολικού ποσού των καταθέσεων και να καταγράψει τους μεγαλύτερους καταθέτες. Μου ανέφερε ότι οι καταγεγραμμένες καταθέσεις στα αρχεία άθροιζαν περί τα 2 δισ. δολάρια, ότι από τις περίπου 2.000 περιπτώσεις πάνω από τις μισές φαίνονταν με μηδενικές καταθέσεις και ότι το άθροισμα των καταθέσεων 20 περίπου ατόμων αντιστοιχούσε στο ήμισυ του συνόλου. Ενδεικτικά, η μεγαλύτερη ήταν το γνωστό πλέον ποσό των 550 εκατ. δολαρίων. Ο συνεργάτης μου μού έδωσε σε χαρτί τα 20 περίπου ονόματα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις και μου επέστρεψε το CD. Ζήτησα από το γραφείο μου να γίνει ένα αντίτυπο του ηλεκτρονικού φακέλου με τα περίπου 2.000 αρχεία σε usb και να φυλαχθεί το CD χωρίς να ενημερώσω για το περιεχόμενό του.

Κάλεσα στο γραφείο μου τον κ. Καπελέρη και του έδωσα τα περίπου 20 ονόματα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις, ζητώντας του να κάνει έναν πρώτο έλεγχο στα στοιχεία αυτά για να αξιολογηθεί αν υπάρχει φορολογικό ενδιαφέρον.

Ο κ. Καπελέρης διεξήγαγε σχετική έρευνα και στη συνέχεια με ενημέρωσε ότι, από τα πρώτα στοιχεία που είχε συλλέξει, προέκυπταν ενδείξεις ότι για συγκεκριμένα πρόσωπα παρόμοιου είδους καταθέσεις δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν από το φορολογικό τους προφίλ. Ήταν σαφής η ανάγκη για τη συνέχιση της έρευνας από το ΣΔΟΕ και η ανάγκη να γίνουν οι σχετικοί έλεγχοι, κάτι το οποίο και ζήτησα από τον κ. Καπελέρη.

Επειδή το ζήτημα ήταν ευαίσθητο, από πλευράς χειρισμού απορρήτου αλλά και νομιμότητας, στις 24 Ιανουαρίου 2011 συγκάλεσα σύσκεψη με θέμα τις καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό. Συζητήθηκαν διεξοδικά όλα τα θέματα σχετικά με τις καταθέσεις, ιδιαίτερα στην Ελβετία, και τη δυνατότητα της πολιτείας να αντλήσει πληροφορίες και να διεξάγει έρευνες για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής. Εκεί έγινε ιδιαίτερη αναφορά στα στοιχεία που είχαμε παραλάβει από τη Γαλλία και στα αποτελέσματα του πρώτου ελέγχου.

Στη σύσκεψη αυτή, αποφασίστηκε αφενός ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου να αναλάβει τις διαπραγματεύσεις με τις ελβετικές αρχές, σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών, και αφετέρου το ΣΔΟΕ να συνεχίσει την έρευνα, κάνοντας κάθε δυνατή χρήση των υπαρχουσών πληροφοριών – και έδωσα εντολές προς αυτή την κατεύθυνση.

Στο Νταβός

Στο τέλος Ιανουαρίου 2011 συμμετείχα στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Εκεί συναντήθηκα με την ομόλογό μου Ελβετή υπουργό Οικονομικών. Η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη και το θέμα της ήταν η εκκίνηση διαπραγμάτευσης για σύναψη συμφωνίας Ελλάδος-Ελβετίας, για τη μεταβίβαση πληροφοριών σχετικά με το σύνολο των Ελλήνων με καταθέσεις σε όλες τις ελβετικές τράπεζες. Η συμφωνία αυτή παραμένει μέχρι σήμερα σε διαπραγμάτευση και δεν έχει ακόμη υπογραφεί.

Είναι αυτονόητο ότι οι διαπραγματεύσεις αυτές με δέσμευαν ως προς τον χειρισμό των στοιχείων. Η προσπάθεια αυτή θα μπορούσε να τιναχτεί στον αέρα αν γινόταν γνωστό ότι κατείχαμε στοιχεία από μία ελβετική τράπεζα, τα οποία ήταν παράνομα και είχαν υποκλαπεί.

Τον Μάιο 2011 επελέγη ως Ειδικός Γραμματέας του ΣΔΟΕ ο κ. Διώτης. Στις αρχές Ιουνίου, σε συνεργασία με τον κ. Διώτη συζητήσαμε τα στοιχεία που είχαμε λάβει από τη Γαλλία. Τον ενημέρωσα ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν σε καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετική τράπεζα και έχουν έλθει στην κατοχή μας από τη Γαλλία, όπως και για το ότι ο προκάτοχός του είχε ξεκινήσει έρευνα στα ονόματα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις. Και του παρέδωσα τα πλήρη ηλεκτρονικά στοιχεία, σε μορφή usb, για να συνεχιστούν οι έρευνες σε όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα.

Με τον ανασχηματισμό που έγινε, στη συνέχεια, μετακινήθηκα σε άλλο Υπουργείο, και ως εκ τούτου εκεί τελειώνει και η όποια ανάμειξή μου με το θέμα αυτό. Είναι συνεπώς δεδομένο ότι εγώ ζήτησα τα στοιχεία από τις γαλλικές αρχές, ότι εγώ τα παρέλαβα, ότι εγώ έδωσα τις μεγαλύτερες καταθέσεις για έρευνα και για πρώτο έλεγχο και ότι εγώ παρέδωσα στη συνέχεια στον κ. Διώτη ως διάδοχο του κ. Καπελέρη όλα τα στοιχεία για έλεγχο.

Υπάρχουν δύο ζητήματα: αυτό του χειρισμού των στοιχείων και αυτό της ‘‘αλλοίωσης’’. Γιατί δεν πρωτοκόλλησα τα στοιχεία όταν τα έλαβα από τη Γαλλία; Κατ’ αρχήν, τι ακριβώς να πρωτοκολλήσω; Να βάλω σφραγίδα πρωτοκόλλου στο CD με τα 2.000 αρχεία; Να βάλω σφραγίδα πρωτοκόλλου σε εκτύπωση όλων των αρχείων; Αλλά υπάρχει κάτι πολύ σοβαρότερο. Πρωτοκόλληση σημαίνει επισημοποίηση κατοχής. Και εγώ εγνώριζα ότι τα στοιχεία αυτά μας είχαν δοθεί ως απόρρητα, και ότι οι ίδιες οι γαλλικές αρχές δεν τα είχαν λάβει με επίσημο τρόπο. Δεν ήθελα να διακινδυνεύσω τη διαρροή της έλευσής τους, ακυρώνοντας ουσιαστικά τη δυνατότητα αξιοποίησής τους…».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: «Είχε τη δυνατότητα και το κίνητρο»

«Η πρόταση της ΝΔ προσάπτει στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου δύο αδικήματα: Αφενός, τη νόθευση εγγράφου και, αφετέρου, την παράβαση καθήκοντος. Η διαφοροποίηση, η νόθευση της ‘‘λίστας Λαγκάρντ’’ είναι δεδομένη. Όμως, πλέον του μεγάλου ερωτηματικού από ποιον, ή από ποιους, έγινε η αλλοίωση, προκύπτει και άλλο ερώτημα: Η νόθευση έγινε από τον υπουργό “κατά την άσκηση-εκτέλεση των καθηκόντων του” ή όχι; Στην περίπτωση που κριθεί ότι πράγματι έγινε η νόθευση “κατά την άσκηση των καθηκόντων του υπουργού”, τότε η υπόθεση οδηγείται στο Ειδικό Δικαστήριο. Αντίθετα, αν κριθεί ότι η νόθευση έγινε “επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του”, η υπόθεση οδηγείται στα ποινικά δικαστήρια.

Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου υπονόησε ότι η λίστα υπεκλάπη και, συνεπώς, το προϊόν δεν ήταν νόμιμο και θα δημιουργούσε προβλήματα. Πλανάται, πράγματι, η άποψη ότι δεν ήταν νόμιμο το άνοιγμα της επίμαχης λίστας, όταν έφτασε στην Ελλάδα τη δεύτερη φορά. Αυτό επειδή δεν τηρήθηκαν “οι κωδικοί ασφαλείας”, που προβλέπονται. Με άλλα λόγια, κατά το άνοιγμα της επίμαχης λίστας δεν ήταν παρών εκπρόσωπος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας.

Ωστόσο, θα μπορούσαμε να δεχτούμε ότι η “λίστα Λαγκάρντ” δεν άνοιξε στην Ελλάδα, αλλά στη Γαλλία, από τους αρμόδιους του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών και παρουσία Ελλήνων εκπροσώπων των δικαστικών αρχών και του ΣΔΟΕ. Προσθέτοντας, μάλιστα, ότι οι Γάλλοι έκαναν και σχετική παρουσίαση της λίστας στην ελληνική αντιπροσωπεία. Κατά συνέπεια, το ερώτημα ότι δεν ήταν νόμιμο το άνοιγμα της επίμαχης λίστας νομίζω ότι απαντάται.

Πάντως, αν ο κ. Παπακωνσταντίνου γνωρίζει ποιος διέπραξε την αξιόποινη πράξη της νόθευσης, οφείλει να σπεύσει να ενημερώσει τον αρμόδιο εισαγγελέα, ώστε να καταστεί δυνατή η δίωξη του δράστη. Σε αντίθετη περίπτωση, ο πρώην υπουργός Οικονομικών διαπράττει το αυτόφωρο αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία.

Η νόθευση και η στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της πλαστογραφίας δεν απαιτεί μόνο αυτή καθαυτή την παρέμβαση, διά της οποίας αλλοιώνεται η αποδεικτική ή δηλωτική ισχύς του εγγράφου, αλλά την ασυμφωνία του προκύπτοντος περιεχομένου του εγγράφου, με τη βούληση του φερομένου ως εκδότη του, πράγμα το οποίο εδώ συνέβη.

Καθίσταται, περισσότερο από ποτέ, αναγκαία η πρότασή μας να ασκηθεί δίωξη κατά του κ. Παπακωνσταντίνου, για τα αδικήματα της νόθευσης εγγράφου και της παράβασης καθήκοντος, προκειμένου να αποσεισθούν –εάν αποσεισθούν– οι ενδείξεις ενοχής του, οι οποίες στηρίζονται στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι είχε τόσο τη δυνατότητα όσο και το κίνητρο να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια, καθιστώντας έτσι τη συμπεριφορά του ερευνητέα κατά τον νόμο».

Γ.ΔΙΩΤΗΣ: «Παρέδωσα στον Βενιζέλο το στικάκι»

«[…] Περί τα μέσα Ιουνίου 2011, ο αποχωρών τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου μου απέστειλε ένα USB. Το εν λόγω USB (που τότε κανείς δεν ήξερε ότι πρόκειται για τη ‘‘λίστα Λαγκάρντ’’ – εκτός φυσικά του κου Παπακωνσταντίνου!) μου παραδόθηκε ατύπως, χωρίς δηλαδή οποιοδήποτε διαβιβαστικό ή συνοδευτικό έγγραφο του γραφείου του υπουργού και χωρίς συνημμένη αλληλογραφία οποιασδήποτε άλλης (ελληνικής ή ξένης) Αρχής. Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν μου ανέφερε ποτέ α) ότι υπήρχε CD, β) ότι αυτό είχε παραληφθεί με συνοδευτικά έγγραφα και γ) ότι είχε αποσταλεί από το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.

Παρέλαβα το στικάκι με εξωϋπηρεσιακό και ανεπίσημο τρόπο, χωρίς συνοδευτικά έγγραφα και χωρίς ενδείξεις περί του περιεχομένου του, αυτή δε η αντιμετώπισή του εκ μέρους του υπουργού οδηγούσε οποιονδήποτε είχε στοιχειώδη εμπειρία περί ερευνών από διωκτικές αρχές στο συμπέρασμα και στην πεποίθηση ότι επρόκειτο για προϊόν δράσης μυστικών υπηρεσιών. Ο τρόπος αυτός παράδοσής του καθιστούσε επιβεβλημένο να λάβω πολιτικές οδηγίες για τον τρόπο χειρισμού του από τον νέο πολιτικό προϊστάμενό μου, δηλαδή τον κ. Βενιζέλο. Δεν μπορούσα ούτε επιτρεπόταν να παραβλέψω τη ρητή νομοθετική πρόβλεψη περί της απαγόρευσης αξιοποίησης αποδεικτικών μέσων, τα οποία έχουν κτηθεί από ή μέσω παράνομων πράξεων. Προκειμένου να λάβω εντολές από τον νέο υπουργό για το πώς έπρεπε να χειριστώ το ζήτημα, θεώρησα ότι καλό θα ήταν να του δώσω μιαν εικόνα για το περιεχόμενο του USB.

Έπρεπε, ως εκ τούτου, να αποκτήσω και ο ίδιος μιαν ακριβέστερη ιδέα περί του περιεχομένου του. Επειδή ωστόσο οι γνώσεις μου σχετικά με Η/Υ δεν είναι ιδιαιτέρως καλές, δεν ήθελα να διακινδυνεύσω κάποια ζημιά από τυχόν κακό χειρισμό μου κατά την επισκόπηση του περιεχομένου τού εν λόγω USB. Ενόψει τούτου, κάλεσα τη δικηγόρο κα Γαλάτεια Μανέ, η οποία μόλις τότε είχε διοριστεί ως ειδική συνεργάτης μου, να με βοηθήσει στη μετεγγραφή του περιεχομένου του USB σε ένα άλλο, ώστε να επισκοπήσω το περιεχόμενό του σε στικάκι-αντίγραφο. Για τον λόγο αυτόν, την παρακάλεσα να πάει η ίδια και να αγοράσει ένα, στη συνέχεια δε να αντιγράψει το πρώτο στικάκι στο καινούργιο που είχε αγοράσει, όπως και έπραξε.

Για να διαπιστώσω περί τίνος πράγματος επρόκειτο, άνοιξα ο ίδιος το αντιγραμμένο πλέον USB και σε μια στοιχειώδη και ‘‘prima vista’’ επισκόπησή του, διεπίστωσα ότι, πράγματι, αυτό περιείχε σε έναν φάκελο πολλά αρχεία excel, στα οποία καταγράφονταν ονόματα Ελλήνων πολιτών, όπως επίσης διάφορα ποσά σε δολάρια, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε μνεία σχετικά με την προέλευση των ποσών.

«Χωρίς ειδικές γνώσεις»

Δεν έδινα βάρος στα ίδια τα στικάκια, δεν εξέταζα δηλαδή ποιο από αυτά ήταν του ‘‘υπουργού’’ και ποιο αντίγραφό του. Άλλωστε, εκείνη την εποχή, δεν γνώριζα ότι το USB περιείχε κατά περιεχόμενο καταχωρίσεις από άλλο αποθηκευτικό μέσον, δηλαδή από CD. Για εμένα σημαντικό ήταν πρωτίστως το περιεχόμενο και αυτό με ενδιέφερε πάνω απ’ όλα και με κανέναν τρόπο να μην αλλοιωθεί.

Κατά την επισκόπηση των αρχείων, κρατούσα ορισμένες σημειώσεις, λ.χ. για τα πρόσωπα που κατείχαν ενεργούς λογαριασμούς ή το ύψος των ποσών που ήσαν κατατεθειμένα, ώστε να δώσω μια σχηματική πρώτη εικόνα στον υπουργό και περί των καταχωρήσεων αυτών.

Μετά την ολοκλήρωση της επισκόπησης αυτής, τοποθέτησα σε φάκελο το ένα USB, ζήτησα δε –πάλι από τη συνεργάτιδά μου κα Μανέ– να με ενημερώσει για το πώς γίνεται η παντελής διαγραφή του περιεχομένου του άλλου USB, στην οποία προέβην αμέσως, διότι δεν ήθελα, πριν αποφασίσει ο υπουργός πώς έπρεπε να χειριστώ το ζήτημα, να υπάρχει αντίγραφο στην κατοχή οποιουδήποτε.

Για το επίμαχο ζήτημα, λόγω του εξαιρετικά βεβαρημένου προγράμματός του, συνάντησα στη Βουλή τον κ. Βενιζέλο περί τα τέλη Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου 2011. Επρόκειτο για την πρώτη, ειδικά για τον σκοπό αυτόν, συνάντησή μας. Κατά τη συνάντησή μας του παρέδωσα το USB με τις σημειώσεις μου, του απεκάλυψα με ποιον τρόπο είχε περιέλθει στην κατοχή μου, όπως επίσης τις ενέργειες στις οποίες είχα μέχρι τότε προβεί για να βεβαιωθώ για το περιεχόμενό του. Ο υπουργός ζήτησε τη γνώμη μου σχετικά με τη δυνατότητα αξιοποίησης των πληροφοριών, οπότε του υπενθύμισα τη διάταξη του άρθρου 177 παρ. 2 ΚΠΔ. Η νομική άποψή μου για τη μη δυνατότητα αξιοποίησης εδραζόταν στο γεγονός ότι η ενότητα της εννόμου τάξεως επιβάλλει την με ενιαίο τρόπο αντιμετώπιση των παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων σε όλους τους τομείς του Δικαίου (επομένως και της διοίκησης). Ο υπουργός συμφώνησε με την άποψή μου αυτή, κράτησε το USB, δεν μου έδωσε οποιαδήποτε εντολή σχετικά με αυτό και έκτοτε δεν έγινε ποτέ άλλοτε λόγος για το συγκεκριμένο αντικείμενο μέχρι την αποχώρησή μου από το ΣΔΟΕ…».

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: «Άβατο οι λογαριασμοί, γιατί οδηγούν σε σκάνδαλα»

«[…] Την ίδια στιγμή, όμως, που πλήρωσε και πληρώνει ο μέσος Έλληνας και οι περισσότεροι της πλειοψηφίας, μας κουνούσατε και το δάχτυλο για το πόσο τεμπέληδες και διεφθαρμένοι είναι οι Έλληνες. Την ίδια στιγμή κάποιοι κρατούσαν καλά κρυμμένα στα συρτάρια τους, στους υπολογιστές τους, στην ιδία και προσωπική τους χρήση κρατούσαν καλά κρυμμένα μυστικά και στοιχεία που αφορούσαν στον πλούτο και στις καταθέσεις μιας διαπλεκόμενης ολιγαρχίας, πολιτικής και οικονομικής, που διαχειρίστηκε τις τύχες αυτού του τόπου για πολλά χρόνια. Μιας συμμορίας διαπλοκής και διαφθοράς που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εγκαθίδρυση αυτού του καθεστώτος της κλεπτοκρατίας που μας κυβερνά.

Γιατί αυτοί είχαν μένος εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και υποστήριζαν το μνημόνιο; Γιατί ήξεραν ότι αυτή η καταστροφή δεν θα τους αγγίξει, αφού τα λεφτά τους τα είχαν καλά προφυλαγμένα σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Και να, όμως, που ο διάολος σπάει το ποδάρι του και ξεκινά –απ’ έξω, φυσικά, όχι από το εσωτερικό της χώρας– μια διαδικασία αποκάλυψης των ονομάτων Ελλήνων καταθετών, σε μία και μόνον εκ των τραπεζών του εξωτερικού, όπου υπάρχουν αντίστοιχοι λογαριασμοί. Δεν ήταν αναμενόμενο να ξεκινήσει από μέσα, γιατί, παρά την τραγωδία στη χώρα, το πολιτικό σύστημα της διαπλοκής ήταν καλά οχυρωμένο, πίσω από τον όρκο της σιωπής, της ομερτά και της συγκάλυψης.

Αλλά ακόμα και όταν έσπασε η ομερτά, πάλι με όρους μαφίας, ρίχνετε στα σκυλιά τον πιο αδύναμο κρίκο, προκειμένου να κλείσει η υπόθεση άρον – άρον και να μην καταφέρει να μπει κανείς στο ιερό άβατο.

Και ποιο είναι αυτό το ιερό άβατο; Η έρευνα που δεν κάνατε ποτέ στους λογαριασμούς και στα αρχεία της λίστας. Και η πιθανή διασύνδεση αυτών των λογαριασμών με μια σειρά άλλων κρίσιμων λογαριασμών, επίσης κρίσιμων δικογραφιών, όπως αυτή της Siemens ή των υποβρυχίων ή του χρηματιστηρίου ή των δομημένων ομολόγων.

Το ιερό άβατο είναι η διασύνδεση των λογαριασμών και οι σκελετοί που κρύβονται στις ντουλάπες και που αγωνιάτε τώρα μην τυχόν και αποκαλυφθούν. Οι σκελετοί μιας ατελείωτης σειράς σκανδάλων της κλεπτοκρατίας που χρεοκόπησε τη χώρα και που όλα έχουν έναν κοινό παρονομαστή: τη συγκάλυψη και την ατιμωρησία.

Αυτή είναι η μοναδική εξήγηση που δίνουμε για την ανεξήγητη στάση του πρωθυπουργού, ο οποίος σε μια ακόμη κρίσιμη συνεδρίαση απουσιάζει, δεν έρχεται να υπερασπιστεί τη στάση του και παίρνει πάνω του όλα τα ανομήματα του κου Βενιζέλου και του προσφέρει πλήρη κάλυψη –προσέξτε– όχι για να μη παραπεμφθεί ο κος Βενιζέλος στη Δικαιοσύνη, δεν ζητάμε αυτό, ζητάμε να παραπεμφθεί σε εξέταση, σε προκαταρκτική εξέταση στη Βουλή, διερεύνησης πιθανόν ποινικών του ευθυνών σε μια επιτροπή που, στο κάτω-κάτω, δεν θα έχει πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια επιτροπή που θα έχει πλειοψηφία τη συμπολίτευση, τα τρία κόμματα.

Και διερωτόμαστε, εκτός από την πιθανή ποινική ευθύνη της πλαστογραφίας, της αλλοίωσης της λίστας, άλλη πιθανή ποινική ευθύνη δεν προκύπτει; Προκύπτει, μας λέτε, για τον κ. Παπακωνσταντίνου, μόνο αυτή της παράβασης καθήκοντος. Αλλά για ποιο θέμα παράβασης καθήκοντος; Μόνο για την παραποίηση της λίστας και όχι για την απόκρυψη. Γιατί; Προφανώς, διότι, αν προέκυπτε για την απόκρυψη για τον Παπακωνσταντίνου, δεν θα μπορούσε να μην προκύπτει και για τον κ. Βενιζέλο…».

ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: «Ο Παπανδρέου γνώριζε τις ενέργειες Παπακωνσταντίνου»

«[…] Δεν υπάρχει το πρωτότυπο υλικό, χάθηκε. Δεν υπάρχει σαφής αναφορά στα γεγονότα. Άλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος. Άλλα λένε οι ίδιοι σε διαφορετικές καταθέσεις. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχει εισπραχθεί ούτε ένα ευρώ. Ποιοι κέρδισαν από τη μη φορολόγηση; Συμπεριλαμβάνονται στη ‘‘λίστα Λαγκάρντ’’ άνθρωποι, οι οποίοι, εάν ψαχθούν, θα βρεθούν οι πραγματικοί κάτοχοι των χρημάτων; Υπάρχουν, δηλαδή, άνθρωποι στη ‘‘λίστα Λαγκάρντ’’ που πιθανώς, εάν ανοιχτούν και ελεγχθούν, από πίσω να κρύβονται πολιτικά πρόσωπα; Αυτό ζητάμε να βρούμε.

Τέτοια εποχή ψηφίστηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου: υπουργός Οικονομικών ο κ. Βενιζέλος, υπουργός ΥΠΕΚΑ ο κ. Παπακωνσταντίνου. Τότε κάποιοι έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτήν την κυβέρνηση και το ερώτημα είναι: Δεν έχουμε υποχρέωση να ελέγξουμε εάν πράγματι τα μέλη αυτής της κυβέρνησης και ο πρωθυπουργός έκανε τη δουλειά του; Οι ίδιοι έχουν δώσει σαφείς καταθέσεις.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε ότι είχε ενημερωθεί για τη λίστα και ότι του έδωσε την εντολή να προχωρήσει, αλλά και ότι από κοινού με τον κ. Παπακωνσταντίνου ο πρωθυπουργός συναντήθηκε μαζί με τον διοικητή της HSBC στο Νταβός, τέλη Ιανουαρίου 2011, δηλαδή σε χρόνο κατά τον οποίο η λίστα ήταν στην κατοχή του κ. Παπακωνσταντίνου.

Αυτό αποδεικνύει με σαφήνεια ότι στο Φόρουμ του Νταβός, ενώ είχε πληροφορίες και είχε τη λίστα ο κ. Παπακωνσταντίνου, μαζί με τον τότε πρωθυπουργό, συνάντησαν τον πρόεδρο της HSBC. Τι του είπαν; Για ποιο πράγμα συνομίλησαν; Για περαιτέρω στοιχεία; Όχι. Εκεί σταμάτησε και η έρευνα.

Ποιες είναι οι δυνατότητες αξιοποίησης αυτής της λίστας; Εγώ θα προσφύγω μόνο στους ανθρώπους του ΣΔΟΕ που κάνουν αυτήν τη δουλειά. Έχω επίσημη κατάθεση κ. Χρήστου Αθανασίου, προϊσταμένου του Α’ Τμήματος Ελέγχου στο Υπουργείο Οικονομικών, ο οποίος αναφέρει επί λέξει: “Ως προς τις έννομες συνέπειες επί διετία περίπου για τη μη αξιοποίηση της λίστας, έχω να πω ότι δεν εισέρευσαν στα δημόσια έσοδα χρήματα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, ειδικά τη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία. Ποσά δεν δύναμαι να προσδιορίσω. Σημειώνω, όμως, ότι άλλα κράτη που αξιοποίησαν τη ‘‘λίστα Φαλτσιάνι’’ εισέπραξαν στα ταμεία τους δισεκατομμύρια”.

Δεύτερον: “Σήμερα υφίσταται αμεσότατος κίνδυνος παραγραφής των συγκεκριμένων φορολογικών υποθέσεων, λόγω της αδράνειας αυτής στο διάστημα της διετίας”. Η πιθανότητα, δηλαδή, παραγραφής σημαίνει ότι κάποιοι κερδίζουν. Εδώ, είναι αυτοί που κερδίζουν. Κάποιοι έχουν κέρδος να παραγραφούν οι φορολογικές υποχρεώσεις.

Τρίτον: “Ενδεχομένως, χρηματικά ποσά που υπήρχαν από τους λογαριασμούς σήμερα να έχουν διοχετευθεί σε προορισμούς και δη σε κράτη που δεν υφίστανται διακρατικές συμβάσεις δικαστικής συνδρομής κι έτσι αυτά που θα βεβαιωθούν από τους ελέγχους να μην εισπραχθούν ποτέ”.

Ως προς την προβληθείσα δικαιολογία, κυρίως δε από τον κ. Βενιζέλο, ότι η συγκεκριμένη λίστα δεν ήταν αξιοποιήσιμη, ο κ. Αθανασίου καταθέτει: “Η συγκεκριμένη λίστα είναι απολύτως χρήσιμη και αξιοποιήσιμη, δεδομένου ότι με αφορμή τα αναγραφόμενα σε αυτήν ονόματα και καταθέσεις, εμείς θα προβούμε σε λεπτομερή έλεγχο πόθεν έσχες αυτών των εισοδημάτων με άνοιγμα των λογαριασμών του συγκεκριμένου φυσικού προσώπου στην Ελλάδα, των μελών της οικογενείας του και τυχόν εξωχώριων εταιρειών που τυχόν εμπλέκεται ο ίδιος”.

Έγινε αυτό; Όχι, δεν έγινε μέχρι σήμερα. Υπήρχε η γνώση εκείνων, τους οποίους εμείς ζητάμε να γίνει περαιτέρω έλεγχος; Υπάρχει δημοσίευση στο ‘‘ΒΗΜΑ’’ στις 8 Ιουλίου 2011, την ημέρα δηλαδή, που ο οικονομικός εισαγγελέας λέει ότι στις 13.33΄ ανοίχθηκε από το USB το αρχείο της ‘‘λίστας Λαγκάρντ’’. Πότε έκλεισε το κομπιούτερ του συγκεκριμένου υπαλλήλου ή πολιτικού, το οποίο άνοιξε αυτό το στικ; Η ολοκλήρωση της επισκόπησης του συγκεκριμένου στικ έγινε στις 14.02΄, όπως λέει ο οικονομικός εισαγγελέας.

Καταθέτω στη Βουλή δημοσίευμα που αναφέρει τη συνάντηση Παπανδρέου-Βενιζέλου για τη φοροδιαφυγή. Η ώρα που βγήκε η είδηση ήταν στις 17.13΄. Το εν λόγω δημοσίευμα αναφέρει: ‘‘Αντικείμενο της συνάντησης αποτελεί η επιτάχυνση των μέτρων καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και γι’ αυτό έχει κληθεί και παρίσταται ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννης Διώτης’’. Τη μέρα που ο κ. Διώτης, όπως παραδέχεται, ανοίγει το USB, την ίδια μέρα βρίσκεται με τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Παπανδρέου, για να μιλήσουν για τη φοροδιαφυγή. Ποιος, λοιπόν, είναι βέβαιος ότι δεν συζήτησαν για τη ‘‘λίστα Λαγκάρντ’’; Για το όνομα του Θεού! Εάν δει κανείς όλες τις δηλώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου, ουσιαστικά θα δει ότι παραδέχεται πως οτιδήποτε κι αν έκανε, το έκανε εν γνώσει του Γ. Παπανδρέου…».

Πηγή: Παρασκήνιο

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση