Ευρώπη ώρα μηδέν

Η επιβολή μίας νέας τάξης πραγμάτων, σαν αποτέλεσμα της υπόγειας συνεργασίας της ελίτ, των τραπεζών και της πολιτικής, είναι μία καλύτερη εξήγηση, από αυτήν της ανεπάρκειας και ανικανότητας των πολιτικών, να λάβουν σωστές αποφάσεις

• Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Ευτυχώς βέβαια, πάντοτε κατά τον ίδιο, που ορισμένοι λειτουργοί επιμένουν να έρχονται σε σύγκρουση με την από ψηλά προστατευμένη διαφθορά - παρά τη δεδομένη διεθνώς συγχώνευση.

“Κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι μπορούν να ποδοπατήσουν έναν τρομοκρατημένο λαό”.

Οφείλουμε λοιπόν να κάνουμε υπομονή, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να πάψουμε να επηρεαζόμαστε – περιμένοντας να δούμε εάν θα συμφωνηθεί είτε η από κοινού αντιμετώπιση της κρίσης (Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης), είτε η διάλυση της Ευρωζώνης. Φυσικά δεν πρέπει να ληφθεί κανένα απολύτως νέο μέτρο – πόσο μάλλον να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ή να αυξηθεί η φορολογία".

Ακολουθεί μία σειρά διαφορετικών μικρών κειμένων, με θέματα τους Έλληνες της διασποράς, την Ιταλία, τα ομόλογα των τραπεζών, την αντίστροφη μέτρηση του ευρώ, την Ελλάδα, τους μπράβους των τοκογλύφων, τους νόμους και τη σχέση τους με την πολιτική.

Έλληνες της διασποράς

Δυστυχώς, όπως έχουμε τονίσει αρκετές φορές, η είσοδος του ΔΝΤ σε μία χώρα δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από την εχθρική εισβολή του ΝΑΤΟ – με μοναδική ίσως εξαίρεση το ότι, δεν αφήνει πίσω της υλικά ερείπια, αλλά ανθρώπινα.

Περαιτέρω πολλοί Έλληνες, οι οποίοι ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων δυστυχώς αρκετοί συνάδελφοί μας, κατηγορούν, κατακρίνουν, επικρίνουν και συμβουλεύουν διαρκώς την Ελλάδα – παραμένοντας σε «απόσταση ασφαλείας» στις χώρες που έχουν εγκατασταθεί.

Ελάχιστοι από αυτούς κατανοούν πραγματικά τη δύσκολη θέση και τα προβλήματα που όλοι εμείς αντιμετωπίζουμε καθημερινά – όπως την ανεργία, το κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την υπερφορολόγηση, το αυξημένο κόστος ζωής, τον απύθμενο φόβο, την έλλειψη προοπτικών, την οδυνηρή απαισιοδοξία, την τραυματική αδυναμία των νέων ανθρώπων να βρουν δουλειά, προσφέροντας στον εαυτό τους, στην οικογένεια και στην πατρίδα τους.

Επίσης την εξαθλίωση, τις καθημερινές αυτοκτονίες, τις επώδυνες προσβολές, τον εξευτελισμό εκ μέρους των άλλων λαών, ο οποίος καταρρακώνει την αξιοπρέπεια μας και βυθίζει στο ναδίρ την αυτοπεποίθηση μας, την εισαγόμενη εγκληματικότητα, τον αφελληνισμό από την σκόπιμη λαθρομετανάστευση, την «πλύση εγκεφάλου» από τις τούρκικες σαπουνόπερες που μας «βομβαρδίζουν» αδιάντροπα από όλα σχεδόν τα ιδιωτικά κανάλια, την κατάρρευση της υγείας, της παιδείας και τόσα πολλά άλλα, τα οποία δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιμετωπισθούν.

Παράλληλα βέβαια δεν κατανοούν την αγωνία όλων μας, όταν διαπιστώνουμε ότι σχεδιάζεται η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας της χώρας μας, με την παράλληλη κατάλυση της Δημοκρατίας, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε - με πιθανότερο αποτέλεσμα να οδηγηθούμε, αφού θα έχουν «καμφθεί» όλες οι υγιείς αντιστάσεις μας, λεηλατημένοι και εξαθλιωμένοι, στην απόλυτη χρεοκοπία: η οποία θα μας κοστίσει την απώλεια της ελευθερίας και της εθνικής μας κυριαρχίας (η ανεξαρτησία μας είναι ήδη παρελθόν), για πολλές δεκαετίες.

Δυστυχώς, κανένας από όλους αυτούς τους Έλληνες του εξωτερικού δεν σκέφτεται να επιστρέψει στην πατρίδα του για να βοηθήσει ή, έστω, να κάνει αυτά που μπορεί από τη χώρα που βρίσκεται – πρακτικά, χωρίς να αρκείται στη στείρα κριτική και στις θεωρητικές συμβουλές εκ του ασφαλούς. Πολλοί δε υποκινούν επί πλέον αρκετούς, ο οποίοι ζουν στην Ελλάδα, συνήθως τους ικανότερους, να την εγκαταλείψουν όσο ακόμη προλαβαίνουν – κυρίως τους νέους, οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον.

Ολοκληρώνοντας ελπίζουμε ότι, κάποια στιγμή όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού θα κατανοήσουν τις υποχρεώσεις τους και, αν μη τι άλλο, θα πάψουν να κατηγορούν την πατρίδα τους, προσφέροντας αυτά που μπορούν – έστω από τις χώρες που βρίσκονται και χωρίς τις στείρες «δικαιολογίες άρνησης» που προτάσσουν, μεταξύ άλλων «χειραγωγούμενοι ασυναίσθητα» από κάποια διατεταγμένα ΜΜΕ (έλλειψη εμπιστοσύνης στην πολιτική ηγεσία, διαφθορά, διαπλοκή, οκνηρία των συμπολιτών τους κοκ,).

Τα ίδια ισχύουν δυστυχώς και για την τοπική ελίτ, η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τα δεινά και τις ανάγκες επιβίωσης των υπολοίπων Ελλήνων – φτάνοντας πολλές φορές ακόμη και στο σημείο να «καταδίδει» δήθεν «ατασθαλίες» στους ξένους εισβολείς (μη περιορισμό των μισθών, απροθυμία ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, την οποία θέλουν να ιδιοποιηθούν οι ίδιοι σε εξευτελιστικές τιμές κοκ.) – όπως κάποτε κάποιοι πρόγονοί τους, στους τότε Γερμανούς εισβολείς.

Στο ίδιο «μοτίβο» εκείνους τους Έλληνες της διασποράς, οι οποίοι μας κατηγορούν και μας συμβουλεύουν σήμερα εκ του ασφαλούς, θα τους παραλληλίζαμε με όλους αυτούς οι οποίοι, κατά τη διάρκεια της επίθεσης των Γερμανών στο 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, συμβούλευαν τους Έλληνες στρατιώτες από μακριά πώς να πολεμήσουν.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν φυσικά ότι δεν έχουμε κάνει πάρα πολλά λάθη, τα οποία συνέβαλλαν τα μέγιστα για να τοποθετηθεί η χώρα μας, «ενδοτικά», στο κέντρο των εξελίξεων - να διαδραματίσει το ρόλο του Δούρειου Ίππου καλύτερα ή την κερκόπορτα για την εισβολή του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη.

Επίσης δεν σημαίνουν ότι υπάρχει δικαιολογία, όσον αφορά την απίστευτα μεγάλη ανοησία μας να «κάψουμε» πάνω από 700 δις € (τιμές ακινήτων, χρηματιστήριο, διαφυγόντα κέρδη, πτώση εισοδημάτων, κατάρρευση επιχειρήσεων, πτώση ΑΕΠ κλπ.), για να λάβουμε (εκλιπαρώντας!) μέχρι στιγμής 130 δις € δάνεια, για την ανακύκλωση των χρεών μας - θυσιάζοντας παράλληλα την αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, την ελευθερία και την εθνική μας κυριαρχία.

Τέλος, δεν σημαίνουν ότι δεν θα τα καταφέρουμε - αφού είμαστε σίγουροι ότι, η Ελλάδα θα αναδυθεί πολύ πιο ισχυρή από την παγίδα του χρέους, στην οποία οδηγήθηκε το σχετικά νεαρό κράτος μας, ουσιαστικά εν αγνοία του.

Ιταλία, η άλλη όψη του νομίσματος

Μέχρι τώρα, η χώρα-φαβορί για μια ενδεχόμενη έξοδο από την Ευρωζώνη ήταν η Ελλάδα – όσον αφορά τις διάφορες οικονομικές αναλύσεις. Εν τούτοις, μια νέα έρευνα δύο αναλυτών της «Bank of America» ανατρέπει τα δεδομένα.

Οι οικονομολόγοι της τράπεζας, με βάση την ανάλυση κόστους-οφέλους (BCA) και τη θεωρία των παιγνίων, κατέληξαν στο ότι, η Ιταλία έχει περισσότερες πιθανότητες από την Ελλάδα, να εγκαταλείψει πρώτη την Ευρωζώνη. Μάλιστα, προειδοποιούν τους επενδυτές να μην «υποτιμούν την εθελοντική έξοδο μίας ή περισσοτέρων χωρών» από τη ζώνη του κοινού νομίσματος - στις οποίες εμείς έχουμε προβλέψει προ πολλού την υποψηφιότητα της Φιλανδίας.

Σύμφωνα με την ανάλυση η Ιταλία, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρωζώνη, θα απολάμβανε σημαντικά οφέλη από μια εθελοντική έξοδο, σε σχέση με χώρες που προσπαθούν να επωφεληθούν από βελτιώσεις στην ανταγωνιστικότητά τους.

Η έρευνα εξετάζει 11 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης και τις κατατάσσει με βάση κριτήρια, όπως το πόσο συντεταγμένη μπορεί να είναι η έξοδος κάθε χώρας από το ευρώ και αν θα επηρεάσει την οικονομική ανάπτυξή της.

Η Ιταλία συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες, με βαθμό κατάταξης 3,5. Η Ελλάδα βρίσκεται περίπου στη μέση, με 5,3 μονάδες. Η Γερμανία δε, είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη ζημιά από μια έξοδό της από το ευρώ, συγκεντρώνοντας 8,5 μονάδες.

Οι δύο αναλυτές υποστηρίζουν ακόμη ότι, η Γερμανία θα μπορούσε να «δωροδοκήσει» την Ιταλία για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ – γεγονός που έγινε απόλυτα αντιληπτό κατά την τελευταία σύνοδο της Ευρωζώνης (όπου η καγκελάριος ηττήθηκε θεωρητικά, για να διατηρηθεί στην εξουσία ο διορισμένος πρωθυπουργός της Ιταλίας).

Από την άλλη πλευρά βέβαια, είναι περιορισμένα τα περιθώρια των γερμανικών κινήσεων - επειδή η Ιταλία έχει περισσότερους λόγους να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, καθώς επίσης επειδή θα ήταν πιο ανελαστική να δεχτεί όρους παραμονής από το Βερολίνο.

Οι απόψεις μας συμπίπτουν εδώ (συζήτηση), ειδικά επειδή ο μηχανισμός στήριξης είναι αδύνατον να «αντέξει» την Ιταλική οικονομία. Πόσο μάλλον όταν τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα της για την περίοδο 2012-2014 (227 δις € το 2012, 207,4 δις € το 2013 και 153,1 δις € το 2014) ξεπερνούν ήδη τα κεφάλαια του ESM.

Τραπεζικά ομόλογα

Μία επόμενη βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος της Ευρωζώνης, είναι η πιθανή «συμμετοχή» των κατόχων ομολόγων τραπεζών με δικαίωμα πρώτης προτίμησης (ομόλογα υψίστης ασφάλειας), την οποία πρότεινε η ΕΚΤ, σε ενδεχόμενη χρεοκοπία ή διαγραφή χρέους τους (πηγή: FT) – γεγονός που έχει ήδη οδηγήσει στην αύξηση των ασφαλίστρων κινδύνου CDS).

Μέχρι σήμερα, οι ιδιοκτήτες τραπεζικών ομολόγων πρώτης προτίμησης δεν επιβαρύνθηκαν καθόλου με τη διάσωση των τραπεζών – όπως οι μέτοχοι τους, οι ιδιοκτήτες ομολόγων χωρίς δικαίωμα πρώτης προτίμησης και οι φορολογούμενοι.

Σε τελική ανάλυση λοιπόν, απειλείται να εκραγεί και η αγορά των μη εγγυημένων τραπεζικών ομολόγων της ΕΕ, συνολικού ύψους 1.469 δις € - μία ανάλογη εξέλιξη με αυτήν της αγοράς κρατικών ομολόγων η οποία, με αφετηρία τη διαγραφή χρεών της Ελλάδας, δημιούργησε τεράστια προβλήματα στους Ισολογισμούς των τραπεζών (άρθρο μας).

Το πιθανό αποτέλεσμα θα είναι η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού των τραπεζών, μέσω των ομολόγων που εκδίδουν, ο περιορισμός των κρατικών ομολόγων που αγοράζουν, η μείωση των δανείων που παρέχουν οι τράπεζες στην πραγματική οικονομία, καθώς επίσης η αύξηση των επιτοκίων προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά – ενδεχόμενα που θα επιδείνωναν ακόμη περισσότερο την ύφεση, τις χρεοκοπίες και το μέλλον των περισσοτέρων κρατών της Ευρώπης.

Η αντίστροφη μέτρηση συνεχίζεται

Μέρα με την ημέρα γίνεται όλο και πιο δύσκολη η δυνατότητα των κρατών να μειώσουν τους τόκους δανεισμού τους και να περιορίσουν την αύξηση των δημοσίων χρεών τους, μειώνοντας τις δαπάνες και αυξάνοντας τα φορολογικά τους έσοδα. Η Ευρωπαϊκή κρίση είναι ένα συστημικό πρόβλημα, το οποίο μπορεί να λυθεί μόνο εάν τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ λειτουργήσουν από κοινού και με πλήρη αλληλεγγύη μεταξύ τους.

Η μοναδική ίσως δυνατότητα της Ευρωζώνης, είναι η δημιουργία ενός μοντέλου αποπληρωμής των χρεών, το οποίο να συνδέει μία περιορισμένη «αμοιβαιοποίηση» του χρέους, με πολύ αυστηρές προδιαγραφές και με ένα πιστευτό από τις αγορές πρόγραμμα αποχρέωσης.

Τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα της Ισπανίας (92,9 δις € το 2012, 109,6 δις € το 2013 και 85,8 δις € το 2014), μαζί με αυτά της Ιταλίας (227 δις € το 2012, 207,4 δις € το 2013 και 153,1 δις € το 2014), επί πλέον των 100 δις € που ανακοινώθηκαν για τις ισπανικές τράπεζες, συνολικά δηλαδή 975,8 δις €, ξεπερνούν κατά πολύ τα 500 δις € του μηχανισμού στήριξης (ESM).

Εάν δεν ακολουθήσουν λοιπόν άμεσες, «γενναίες» αποφάσεις, το τέλος του ευρώ είναι προδιαγεγραμμένο – όσο και αν γίνονται συνεχείς προσπάθειες να κρυφτεί το τεράστιο συστημικό πρόβλημα πίσω από τις επιθέσεις, τις κατηγορίες και τον εξευτελισμό της Ελλάδας.

Άξιοι της μοίρας μας;

Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί το παρακάτω κείμενο, με μία διαφορετική άποψη για την Ελλάδα - την οποία δεν αξιολογούμε, αλλά απλά παραθέτουμε ελαφρά διαμορφωμένη:

"Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση, όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου) και από το τριεθνές στον Έβρο, ως ανοιχτά της Λιβύης.

Θέλεις δύο ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα). Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.

Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Έλληνες - ενώ σε επίπεδο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ως προς τον πληθυσμό, είμαστε δεύτεροι παγκοσμίως.

Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια πολύ σημαντική τουριστική βιομηχανία - η οποία δεν διαθέτει μόνο πολυτέλεια, άνεση και φυσική ομορφιά, αλλά και έναν απαράμιλλο πολιτιστικό πλούτο, μία κληρονομιά μοναδική στον κόσμο.

Η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Κρήτη και πολλά άλλα από τα υπέροχα 3.000 νησιά μας, αξίζουν πολύ περισσότερο από τις βαριές βιομηχανίες αυτοκινήτων και άλλων προϊόντων που μας επιδεικνύουν οι άλλοι - όσο και αν δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να το καταλάβουμε.

Αν και μία χώρα των 10 εκ. ανθρώπων, είμαστε πρώτοι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες - οι οποίοι είναι πέμπτοι στον κόσμο. Και όμως, έχουμε στην κυριολεξία εξορίσει τη ναυτιλία μας στο Λονδίνο, ενώ ελάχιστοι Έλληνες εκπαιδεύονται πια στις σχολές του εμπορικού μας ναυτικού.

Έχουμε αρκετές μοντέρνες επιχειρήσεις που παράγουν πάρα πολλά προϊόντα και θα είχαμε τις λιγότερο χρεωμένες τράπεζες στην Ευρώπη, αν δεν τις καταστρέφαμε μόνοι μας - με τη διαγραφή των ομολόγων.

Έχουμε την δεύτερη καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ), ενώ έχουμε και το δεύτερο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ - με την Τουρκία να είναι τελευταία.

Υπάρχουν νοτίως της Κρήτης πολλά δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο - ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα παγκοσμίως. Η αξία του πετρελαίου και του φυσικού αερίου υπολογίζεται σε αρκετά τρις $, όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ. Εν τω μεταξύ, ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη αξίζει πολλά δις €, ενώ η ακίνητη περιουσία του δημοσίου πάνω από 300 δις € (η ιδιωτική περισσότερο από 1,2 τρις €).

Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη, τρία από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Και όμως, χιλιάδες συμπολίτες μας λιμοκτονούν, ενώ άλλοι τόσοι αυτοκτονούν από το φόβο της εξαθλίωσης και της απώλειας προοπτικών για το μέλλον - χωρίς καμία σχεδόν κοινωνική αντίδραση.

Δεν κοστίζουμε αλήθεια περισσότερο, από τα 270 δις € που χρωστάει το κράτος μας, μετά την εγκληματική διαγραφή (PSI); Υπάρχει αντικειμενικός λόγος που να αιτιολογεί το βιαστικό πωλητήριο σε τιμές ευκαιρίας που κρεμάστηκε στις κοινωφελείς, στις κερδοφόρες και στις στρατηγικές επιχειρήσεις ερήμην μας, από τους εκλεγμένους πολιτικούς μας;

Υπάρχει δικαιολογία για τον αφελληνισμό της πατρίδας μας από τους χιλιάδες λαθρομετανάστες που προωθούνται ανεμπόδιστα στα σύνορά μας, ενώ εμείς συνεχίζουμε να βλέπουμε απαθείς τις τούρκικες σαπουνόπερες που κατακλύζουν τους ιδιωτικούς σταθμούς της τηλεόρασης;"

Οι μπράβοι των τοκογλύφων

"Για το 2013 το ΔΝΤ υπολογίζει το έλλειμμα στο 2,7%. Υπολογίζει πως η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να εξοικονομήσει μέσα σε μία χρονιά 8,6 δις €! Με τα δεδομένα αυτά το ελληνικό χρέος θα διαμορφωθεί το 2012 στο 162,6% και το 2013 στο 171% του ΑΕΠ".

Ασφυκτιά κανείς με την απίστευτη ανοησία μας. Καλέσαμε το ΔΝΤ με 120% χρέος, μας πήγε στο 170%, κάναμε διαγραφή πυροβολώντας τα πόδια μας (χρεοκοπήσαμε τις τράπεζες μας, καταστρέψαμε τα ασφαλιστικά ταμεία μας κλπ.), μειώθηκε στο 125% και τώρα προβλέπεται να φτάσει στο 171%.

Αν δεν βιαστούμε λοιπόν να ξεπουλήσουμε τα πάντα όσο-όσο και να αποδομήσουμε εντελώς το κοινωνικό κράτος, θα μας ενημερώσουν σύντομα ότι το χρέος θα φτάσει στο 200%.

Νόμος και Πολιτική

«Στο ανώτατο επίπεδο λήψης δικαστικών αποφάσεων, ο νόμος και η πολιτική συγχωνεύονται – ακόμη περισσότερο, όλες οι εξουσίες γίνονται μία».

Το παραπάνω είναι πρόσφατο συμπέρασμα της WSJ, σε σχέση με την απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Γερμανίας για το ESM, η οποία παραδόξως αναβλήθηκε για το Σεπτέμβρη - μία απόφαση που θα μπορούσε να πυροδοτήσει τη διάλυση της Ευρωζώνης, εάν τυχόν θα ήταν αρνητική.

Η πιθανότητα βέβαια να καθυστέρησε σκόπιμα, σε συνεργασία δηλαδή με την Πολιτική, έτσι ώστε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στη Γερμανία για να αποφασίσει τελικά, εάν θα παραμείνει στο ευρώ ή εάν θα το εγκαταλείψει μονομερώς, δεν είναι καθόλου αμελητέα (αν και το τελευταίο δεν φαίνεται να τη συμφέρει, λόγω υψηλού κόστους).

Πάντως, όπως σημείωσε πολύ εύστοχα φίλος, δυστυχώς οι αποφάσεις και των δικών μας Θεσμών, ως προς τη συνταγματικότητα των μνημονίων, των εγκληματικών δανειακών συμβάσεων, των χαρατσιών στους λογαριασμούς της ΔΕΗ κλπ., μάλλον επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Από την άλλη πλευρά τώρα, η επιβολή μίας νέας τάξης πραγμάτων, σαν αποτέλεσμα της υπόγειας συνεργασίας της ελίτ, των τραπεζών και της πολιτικής, είναι μία καλύτερη εξήγηση, από αυτήν της ανεπάρκειας και της ανικανότητας των πολιτικών, να λάβουν σωστές αποφάσεις – όπως παρατηρείται στις συνόδους κορυφής της Ευρωζώνης, οι οποίες ουσιαστικά «εκτρέφουν» τις αγορές (αύξηση των επιτοκίων δανεισμού των κρατών κλπ.), με τις σάρκες των φορολογουμένων πολιτών.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση