Mπίκας και ΕΥΠ παίζουν "κρυφτούλι"

Το κουραστικό «ρεφρέν» περί «πλαστής και δόλια κατασκευασμένης» απόδειξης επαναλαμβάνει για δεύτερη συνεχή ημέρα, με χθεσινή δεύτερη ανακοίνωσή της, η ηγεσία της ΕΥΠ. Η καθημερινή έκδοση δελτίων Τύπου για να διαψεύδει την αποκάλυψη του Ελεύθερου Τύπου σχετικά με την πληρωμή 30.000 ευρώ στον υποψήφιο των Ανεξάρτητων Ελλήνων του κ. Καμμένου, Βασίλη Χήτο, «για υπηρεσίες που προσέφερε» στο ευαγές Ιδρυμα της Κατεχάκη δείχνει τη μεγάλη πρεμούρα της ΕΥΠ να αποδείξει ότι δεν υπάρχει «κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».

Προφανώς, θεωρεί ότι ακολουθώντας την γκεμπελική τακτική «πες, πες, όλο κάτι θα μείνει», θα πείσει την κοινή γνώμη για τους ισχυρισμούς της. Ωστόσο, το γεγονός ότι ουδεμία απάντηση δίδει για την ταμπακέρα, αλλά το μόνο που κάνει είναι να εξαπολύει αναθέματα κατά της εφημερίδας μας, μάλλον περί του αντιθέτου πείθει.

Κουβέντα για τη συνάντηση

Επιτέλους, όμως, θα μιλήσει ο διοικητής της, κ. Κώστας Μπίκας, για την περίφημη συνάντηση που ο ίδιος ο κ. Χήτος παραδέχθηκε ότι έκαναν; Θα πει πότε έγινε και ποιο ήταν το αντικείμενο της συζήτησης; Διότι μπορεί να φαίνεται φυσιολογικό το να συναντάται ένας δημοσιογράφος με τον προϊστάμενο της ΕΥΠ, αλλά όταν βγαίνουν στη δημοσιότητα πληρωμές της Υπηρεσίας προς αυτόν δεν νομίζει ο κ. Μπίκας ότι πρέπει να δώσει εξηγήσεις; Πολύ περισσότερο, να πει ποιο ήταν το «πρόβλημα» που έπρεπε να λυθεί ανάμεσα στους δυο τους.

Μπορεί, επίσης, ο κ. Μπίκας να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι πρόκειται περί πλαστής απόδειξης πληρωμής, και ότι αλλιώς είναι οι πραγματικές αποδείξεις που δίδει η Υπηρεσία, όμως δεν νομίζει ότι προκειμένου να στηρίξει τους ισχυρισμούς του θα πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα τις πραγματικές αποδείξεις; Ποιες τελικά είναι οι αληθινές που επικαλείται; Και, βέβαια, εάν είναι γνήσιες οι υπογραφές του ιδίου και της διευθύντριάς του στην «απόδειξη Χήτου».

Καθεστώς αδιαφάνειας

Και, εν πάση περιπτώσει, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) ζητάει ρητά και κατηγορηματικά να σπάσει επιτέλους το καθεστώς της αδιαφάνειας και να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα ονόματα των δημοσιογράφων που πληρώθηκαν από την ΕΥΠ. Γιατί άπαντες κρύβουν αυτούς τους «σκελετούς στην ντουλάπα» τους; Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με απολύτως διασταυρωμένες πληροφορίες, στην ΕΥΠ υπάρχουν δύο ειδών αποδείξεις:
1. Αυτές που αφορούν μηνιαίες πληρωμές και καταστρέφονται εντός μηνός.
2. Εκείνες που αφορούν εξαμηνιαίες πληρωμές και καταστρέφονται εντός κάποιων μηνών.

Και κάτι ακόμα: Θα δώσει ο κ. Μπίκας μια πειστική απάντηση για τη «σύμπτωση» των ανορθογραφιών του στη μηνυτήρια αναφορά του και στην απόδειξη πληρωμής προς τον κ. Χήτο ή θα το αποδώσει και αυτό στο «δαίμονα της δακτυλογράφου» ή στο «δαίμονα του αγράμματου χωροφύλακα»; Να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται στη μηνυτήρια αναφορά του επικεφαλής της ΕΥΠ, ο ίδιος έγραψε ανορθόγραφα το «ως ελέχθει» (το σωστό είναι «ως ελέχθη»), όπως ακριβώς δηλαδή έχει γραφτεί και το «ΘΕΩΡΗΘΕΙ» (κανονικά είναι «θεωρήθη» ή, ακριβέστερα, «εθεωρήθη») στη σφραγίδα που υπήρχε στην απόδειξη πληρωμής του κ. Χήτου.

Προκλητικοί

Χθες επίσης, στο χορό κατά του Ελεύθερου Τύπου, αλλά και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, προσετέθη και η Ομοσπονδία εργαζομένων της ΕΥΠ (ΟΜΕ-ΕΥΠ). Οι συνδικαλιστές, μάλιστα, δεν περιορίστηκαν μόνον στο να κάνουν λόγο για «προβοκάτσια», αλλά προχώρησαν και σε μαθήματα δημοκρατίας τόσο προς την εφημερίδα μας όσο και προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αναμφισβήτητα, η ΕΥΠ έχει μεγάλη εμπειρία σε προβοκάτσιες και, άρα, κάτι ξέρει που μιλάει γι’ αυτές. Ποιος, άλλωστε, μπορεί να ξεχάσει ότι στη δεκαετία του 1980 έμπαιναν βόμβες στην Αθήνα, προκειμένου να τα ρίξουν μετά σε τρομοκρατικές οργανώσεις; Κι όλα αυτά, όπως αποκαλύφθηκε τότε, προκειμένου -άκουσον, άκουσον- να διεισδύσουν οι «πράκτορές» της στην τρομοκρατία. Ποιος ξεχνά, επίσης, την εντονότατη φημολογία, με αφορμή το προ ετών μείζον σκάνδαλο των υποκλοπών, περί εμπλοκής μελών της; ‘Η, για παράδειγμα, την επίσης προ ετών εξαφάνιση ολόκληρου του φοριαμού με το φάκελο της «υπόθεσης Βαβύλη» μέσα από το κτίριό της;

Οι συνδικαλιστές, λοιπόν, στην ανακοίνωσή τους, γράφουν ότι «λίγες μέρες πριν τις εκλογές γινόμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης προβοκάτσιας». Εξαπολύουν, επίσης, ευθεία επίθεση κατά του Γ. Μιχελάκη, εκπροσώπου ενός μεγάλου κοινοβουλευτικού κόμματος, της Ν.Δ., ούτε λίγο ούτε πολύ λέγοντας ότι ο ίδιος προσπάθησε να εμπλέξει την ΕΥΠ στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου. Και βέβαια, αφού χαρακτηρίζουν ως «απίστευτη» τη δήλωσή του ότι «είναι μια πολύ σοβαρή καταγγελία» η αποκάλυψη του Ελεύθερου Τύπου και λένε ότι «το δημοσίευμα είναι πέρα από κάθε αμφιβολία γελοίο», παίρνουν το ύφος του από καθ’ έδρας ινστρούχτορα για να μας πουν ότι «ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τη Δημοκρατία». Και δεν σταματούν εκεί. Τα «χώνουν», εμμέσως πλην σαφώς, σε όλους τους πολιτικούς χώρους «που ανέχτηκαν όλα τα παραπάνω και είναι αδιανόητο να υιοθετούν μέσα από μία εφημερίδα συκοφαντίες που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές και πρακτικές». Εν τέλει, δεν θα μπορούσαν να μην απευθύνουν νουθεσίες προς τα «πολιτικά κόμματα να καταγγείλουν πρακτικές που προσβάλλουν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και το νόημα του προεκλογικού αγώνα».

«Σκοτεινές εποχές»

Οπως και να ‘χει, θα πρέπει κάποιοι να μάθουν ότι «η γυναίκα του Καίσαρος πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να δείχνει τίμια» για να έχει το θράσος να παραδίδει μαθήματα Δημοκρατίας. Και Υπηρεσίες που -για αντικειμενικούς ή όχι λόγους- δεν χαρακτηρίζονται και τόσο για τη διαφάνεια στη λειτουργία τους προτιμότερο είναι να σιωπούν. Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί». Κοντολογίς, στην ΕΥΠ μάλλον δεν έχουν δικαίωμα διά να ομιλούν περί «σκοτεινών εποχών και πρακτικών», διότι μόνον γέλωτα προκαλούν τέτοιου είδους διατυπώσεις.

Στο κείμενο των «ανεξάρτητων» συνδικαλιστών της ΕΥΠ συνεχής είναι η εμμονή να επιτίθενται κατά της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ, λοιπόν, κατά τους ίδιους για ό,τι κακό υπάρχει σε αυτό το ευαγές Ιδρυμα φταίει η περίοδος της κυβέρνησης Καραμανλή. Ιδού τι γράφουν: «Σε αυτή την Υπηρεσία έχει δοθεί τεράστιος αγώνας προκειμένου να αποκατασταθεί η εύρυθμη και θεσμική της λειτουργία, η οποία είχε επικίνδυνα διασαλευτεί από το 2000 έως το 2009 και ιδιαίτερα την περίοδο 2004 έως 2009». Και στη συνέχεια παραθέτουν μια σειρά υποθέσεων «εσωτερικής κάθαρσης», τις οποίες η ΕΥΠ διαφήμισε δεόντως μέσω των ΜΜΕ το προηγούμενο διάστημα.

Ουδεμία εντύπωση προκαλούν οι τοποθετήσεις τους. Μόνον που θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ρητά και κατηγορηματικά ο Ελεύθερος Τύπος ζητάει να χυθεί άπλετο φως σε όλα τα «σκοτεινά» σημεία της ΕΥΠ, και σε όλες τις χρονικές περιόδους της. Μάλιστα, η εφημερίδα θα είχε ιδιαίτερη χαρά εάν οι συνδικαλιστές πίεζαν για την κάθαρση σε όλα τα επίπεδα και για να βγουν όλα τα άπλυτα στη φόρα. Οποιον κι αν «αγγίζουν».

To κείμενο δημοσιεύεται στον Ε.Τ της 27ης Απριλίου 2012

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση