Τζ. Στίγκλιτς: Η λιτότητα ωθεί την Ευρώπη στην αυτοκτονία
Η κατάσταση της Ευρώπης είναι «τρομερή», καθώς η έμφαση στη λιτότητα την ωθεί προς την «αυτοκτονία», δηλώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς. «Το πρόβλημα είναι ότι με το ευρώ έχουν διαχωρισθεί η κυβέρνηση από την κεντρική τράπεζα και τη διαδικασία εκτύπωσης χρήματος και έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο πρόβλημα», τονίζει.
Ο κ. Στίγκλιτζ βλέπει επίσης μία κεντρική Ευρωζώνη «μίας ή δύο χωρών», η οποία θα αποτελείται από τη Γερμανία και πιθανόν την Ολλανδία ή τη Φινλανδία ως «το πιθανό σενάριο, εάν η Ευρώπη διατηρήσει την προσέγγιση της λιτότητας. Η διαδικασία της λιτότητας θα οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα ανεργίας που δεν θα είναι πολιτικά αποδεκτά και θα επιδεινώσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα».
«Δεν υπήρξε ποτέ επιτυχημένο πρόγραμμα λιτότητας σε κάποια μεγάλη χώρα. Η προσέγγιση της Ευρώπης είναι σίγουρα ελάχιστα υποσχόμενη. Νομίζω ότι η Ευρώπη οδεύει προς την αυτοκτονία», τονίζει ο Στίγκλιτς, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg.
Αν η Ελλάδα ήταν το μόνο μέρος της Ευρώπης που είχε λιτότητα, οι αρχές θα μπορούσαν να την αγνοήσουν, «αλλά αν έχουν η Βρετανία και η Γαλλία, τότε όλες οι χώρες έχουν λιτότητα, είναι κάτι σαν μία από κοινού λιτότητα και οι οικονομικές επιπτώσεις θα είναι τρομερές».
Ενώ, οι ηγέτες της Ευρωζώνης «αντιλήφθηκαν ότι η λιτότητα δεν είναι αποτελεσματική από μόνη της και ότι χρειάζεται ανάπτυξη», αν και δεν υπήρξε στη συνέχεια δράση.
«Αυτά που συμφώνησαν να κάνουν τον περασμένο Δεκέμβριο είναι μία συνταγή θανάτου», σημειώνει, αναφερόμενος στο ευρώ.
Αναρτήσεις
Ο ευρωπαικός "μονόδρομος" έχει καταντήσει ένα ιδιώνυμο κατά των Ελλήνων, ξεφεύγοντας κατά πολύ από τις προ δεκαετιών προσδοκίες μας όταν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθορίζει αμυντικές, εξωτερικές, μεταναστευτικές κλπ ζωτικά κρισιμότατες υποχρεωτικές πολιτικές, που δεν εξασφαλίζουν σε τίποτε καμία ατομική ή κρατική στοιχειώδη ασφάλεια, πρόνοια και επιμελητεία.
Καταργεί συνταγματικές προστασίες, όπως την κατά δύναμιν ανάληψη φορολογικών βαρών, διά της ισοπέδωσης φορολογικών συντελεστών και χαρατσιών είτε διά πλουσίους είτε διά πτωχούς.
Αποστασιοποιεί την λαική ψήφο, από τον τελικό λήπτη αποφάσεων, όταν το ήδη μη "αντιπροσωπευτικό" ευρωπαικό κοινοβούλιο ουδεμία ισχύ έχει στην επιλογή του διευθυντηρίου της ΕΕ (που και αυτό άλλωστε εκτελεί αόρατες εντολές!).
Με την θεσμοποίηση των of shore ( ηθικό είναι το νόμιμο!) δημιουργεί επιχειρήσεις και οικονομικές δραστηριότητες δύο ταχυτήτων, ως προς τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, καθιστώντας αυτές πανίσχυρες και μονοπωλιακά βιώσιμες, μέσω της νέας τάξης νεοοικονομίας, ενώ τους απλούς επιχειρηματίες και επενδυτές καθιστά αδύναμους κρίκους του νέου συστήματος που τελικά θα εκλείψουν και θα γίνουν υπάλληλοι των πολυεθνικών.
Μέ την θεσμοποίηση των ISO-προδιαγραφών, που απαιτούνται για να πωλούνται νομίμως αγροτικά προιόντα και άλλα, απ' ευθείας στον καταναλωτή, κάνει αδύνατη την συμμετοχή των απλών πολλών μικροπαραγωγών στην "νόμιμη" αγορά άνευ πανάκριβων, κερδοφόρων γιά το σύστημα, επενδύσεων που μόνο μεγάλες εταιρείες μπορούν να κάνουν(με το πρόσχημα των ποιοτικών ελέγχων και προδιαγραφών...όταν οι "προδιαγεγραμμένες" μονσάντο, καργκίλ κλπ μας τροφοδοτούν με ένα σωρό μεταλλαγμένα και με Ε20 φορτωμένα διατροφικά σκουπίδια).
Παραχωρεί δικαιώματα σε ΜΚΟ να προβαίνουν σε προσλήψεις που αφορούν το δημόσιο λογιστικό (σφετεριστική κατάργηση κράτους).
Αλλοτριώνει την αναφαίρετη συνταγματικη υποχρέωση παροχής κρατικής ασφάλειας σε όλους τους πολίτες, επί ίσοις όροις, όταν τις ιδιωτικοποιεί (αντιποίηση αρχής) παραχωρώντας αυτές σε ιδιώτες (που έτσι αποκτούν το χέρι του νόμου).
Επιβάλλει, με το πρόσχημα των οικονομιών, αφαίρεση παροχών σε αναπηρους με μείωση των συντελεστών αναπηρίας τους όταν αναγνωρίζει αυτά σε σαδιστές, πυρομανείς, παιδόφιλους, επιδειξιομανείς. κλπ.
Εγκαθιδρύει αυτοκαταστρεπτικούς, αμυντικούς και διαλυτικούς νόμους γιά την ελληνική κοινωνία, αντί να την προστατεύει, όπως αυτοί του δικαιώματος αυτοπροσβολής, εχθροπάθειας κλπ.
Επιβάλλει νόμους ανοχής σε διαλυτικές διεργασίες κατά της οικογένειας, όπως η αναγνώριση των ομοφιλοφυλικών γάμων και πολλά άλλα.
Ανέχεται το εμπόριο ναρκωτικών θεωρώντας το μία επιχείρηση, όπως οι άλλες, αρκεί να πληρώνονται φόροι ή λουφέδες ( μείωση των ποινών φυλάκισης γιά ναρκέμπορους).
Γιά όλα αυτά και πολλά άλλα, που δεν συγχωρεί το ευσύνοπτον, επιτακτική ανάγκη είναι η άμεση αποχώρηση από όλους τους ευρωπαικούς, κοινωνικοικονομικά καταστροφικούς, θεσμούς και η καταγγελία τους ότι υπονομεύουν την δημοκρατία και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης γνώμης και επιλογών των πολιτών.