Και οι δέκα (ήρωες της Ζήμενς) ήσαν υπέροχοι

• Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Συγγνώμη αν ενοχλώ – και μάλιστα την κρίσιμη ώρα μιας ακόμη διάσωσης της χώρας – αλλά κατάλαβε κανείς τι ακριβώς συνέβη προχθές με την υπόθεση της Ζήμενς;

Στα μουλωχτά και εν μέσω απανωτών συσκέψεων, διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων (λέμε τώρα) για τη νέα δανειακή σύμβαση, συνεδρίασε και η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου ομόφωνα (εξαιρουμένου του ΚΚΕ) αποφασίστηκε να προχωρήσει η σύμβαση με την γερμανική εταιρία, ώστε να ολοκληρωθούν τα έργα επέκτασης του Μετρό και να λειτουργήσουν σε ένα χρόνο οι επτά νέοι σταθμοί – έργο που είχε μπλοκαριστεί λόγω της γνωστής υπόθεσης από τον Ιούνιο του 2009.

Ο αρμόδιος υπουργός κ. Βορίδης είπε πως η σύμβαση δεν παρουσιάζει κανένα νομικό πρόβλημα, εξέθεσε τα προβλήματα απώλειας κοινοτικών πόρων και εσόδων για το δημόσιο και το πράσινο φως άναψε.

Όπως έχει από καιρό γίνει γνωστό, αν τα έργα των επεκτάσεων προς Ελληνικό και Ανθούπολη δεν καταστούν λειτουργικά μέχρι 30.06.2012 και 31.03.2013 αντίστοιχα, υφίσταται κίνδυνος για ανάκτηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της κοινοτικής συνδρομής.

Σύμφωνοι, αλλά τι θα γίνει με την γνωστή «εκκρεμότητα»; Ο κ. Βορίδης είπε ότι το θέμα της αποζημίωσης «κινείται παράλληλα, χωρίς να κωλύει την εξέλιξη της παρούσας σύμβασης», ότι δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη Ζήμενς διότι έχει εγκαταστήσει τα υλικά και χρειαζόμαστε τα ανταλλακτικά της και πως εντέλει το θέμα βρίσκεται στα χέρια του κ. Βενιζέλου (προφανώς μαζί με τη διάσωση της χώρας).

Είπε επίσης πως ο κ. Βενιζέλος βρίσκεται σε εντατική (άκουσον, άκουσον!) συνεννόηση με τη Ζήμενς στην κατεύθυνση της αποκατάστασης της βλάβης που υπέστη το Δημόσιο και για τα ποσά που σχετίζονται με αυτή.

Δηλαδή θέλει ο κ. Βορίδης να μας πείσει ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο «Ηρακλής» κ. Βενιζέλος, που κόβει το ένα μετά το άλλο τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, όπως ο ίδιος αποκάλεσε τις απαιτήσεις της τρόικας, βρίσκεται συγχρόνως και σε… εντατικές συνεννοήσεις με τη Ζήμενς!

Συγγνώμη, αλλά σε ποιους τα λέτε αυτά; Πού θα πάει αυτή η υπόθεση με το πολιτικό ψεύδος; Λίγη ντροπή δεν έχετε, επιτέλους; Αρπάξατε την υπουργική καρέκλα και νομίζετε ότι απευθύνεστε σε ηλίθιους; Και μας λέτε πως ο κ. Βενιζέλος εκτός από τις εντατικές συνομιλίες του με την τρόικα έχει και εντατικές συνομιλίες με τη Ζήμενς;

Μα και ο Ηρακλής έναν – έναν έφερε σε πέρας τους άθλους του!

Γιατί δεν ομολογείτε πως εφαρμόζετε την εντολή που ο κ. Ρέσλερ έδωσε κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ζήτησε να κλείσει η υπόθεση, εκβιάζοντας ως προς την έλευση νέων γερμανικών επενδύσεων στη χώρα, κάνοντας λόγο για την ανάγκη να υπάρχει… νομική ασφάλεια – δηλαδή ατιμωρησία;

Θα πείτε, να μην τελειώσει το Μετρό; Να τελειώσει, καμιά αντίρρηση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να τελειώσει και η υπόθεση της Ζήμενς, που μάλιστα - για όποιον θα ήθελε (λέμε τώρα) να διαπραγματευτεί με την Γερμανία – αποτελεί γερό διαπραγματευτικό χαρτί.

Δεν είχε προλάβει να φύγει ο κ. Ρέσλερ από την Αθήνα, και ο κ. Βενιζέλος έσπευσε, στις 15 Οκτωβρίου 2011, στη Βουλή (απαντώντας σε ερώτηση του κ. Παπαδημούλη), να κατεβάσει τον πήχη των απαιτήσεων, λέγοντας πως «πρέπει να έχουμε αίσθηση των διεθνών οικονομικών μεγεθών. Θα ζητήσουμε και θα λάβουμε ένα ποσό που αναλογεί στα μεγέθη των συμβάσεων που έχουν συναφθεί».

Εξήγησε μάλιστα ότι τα ποσά αυτά αφορούν στις απαιτήσεις της χώρας μόνο για ηθική βλάβη, γνωστοποιώντας παράλληλα ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν πρόκειται να καταθέσει αγωγές διότι αποτελούν «επισφαλή οδό και για μας και για τους Γερμανούς».

Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 10 Οκτωβρίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου μας είχε διαβεβαιώσει στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, πως «πολύ σύντομα θα έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση, βρισκόμαστε πολύ κοντά το κλείσιμο της υπόθεσης, τουλάχιστον ως προς το σκέλος των απαιτήσεων του ελληνικού δημοσίου κατά της Ζήμενς».

Δηλαδή, πόσο κοντά βρισκόμασταν; Προφανώς πολύ κοντά στην επίσκεψη Ρέσλερ στην Αθήνα (στις 7 Οκτωβρίου).

Οπότε, φαντάζομαι ότι παρέλκει να ρωτήσουμε πού πήγαν όλα τα ηρωικά που ακούμε εδώ και έναν ακριβώς χρόνο σχετικά με την επιβολή προστίμου στη Ζήμενς.

Διότι από ήρωες σ’ αυτή τη χώρα, άλλο τίποτε:

Ήρωας υπ’ αριθμόν 1: Χάρης Παμπούκης (που χάθηκε αυτή η ψυχή;). Πανίσχυρος υπουργός Επικρατείας, έστησε το παραμύθι του Fast Track και ανέλαβε την… κάθαρση!

Στις 24 Ιανουαρίου 2011, ο κ Παμπούκης, με την ιδιότητα του καθηγητή της Νομικής, έστειλε επιστολή στη Ζήμενς ΑΕ, ενημερώνοντας πως η Ελλάδα «θα αναζητήσει με κάθε πρόσφορο μέσο την ανόρθωση της δικής της άμεσης ζημίας από τις φαύλες πρακτικές που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν από τη Ζήμενς», υποσχόμενος μια «δίκαιη τιμωρία» και δηλώνοντας πως στην υπόθεση δεν μπορούν να μπουν τίτλοι τέλους «χωρίς την εξάντληση κάθε περιθωρίου απόδοσης συγκεκριμένων και τεκμηριωμένων ευθυνών σε πρόσωπα που αναμίχθηκαν αποδεδειγμένα στην συγκεκριμένη υπόθεση», διότι… «δημιουργούμε με κόπο μία νέα Ελλάδα που θέλει να αποκαθάρει τις παράνομες αυτές πρακτικές και να δημιουργήσει ένα καθαρό φιλοεπενδυτικό περιβάλλον, σεβόμενο το νόμο και τους κανόνες της διαφάνειας και του ανταγωνισμού».

Διαβεβαίωνε επίσης ότι «η Ελληνική Δημοκρατία οφείλει στους Έλληνες πολίτες την αποκάλυψη της αλήθειας» και πως «εμείς θα πράξουμε το καθήκον μας»!

Προανήγγειλε επίσης αγωγές αποζημίωσης και από τις εταιρίες στις οποίες το κράτος έχει μετοχές, λέγοντας πως ο πρωθυπουργός (ο Παπανδρέου, για να μην ξεχνιόμαστε) θα τις πίεζε «να το κάνουν αυτό, και να το κάνουν σωστά, όχι μόνο να το κάνουν, να το κάνουν όσο γίνεται πιο σωστά».

Την επομένη, 25 Ιανουαρίου, ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου πως η Ελλάδα θα εκινείτο κατά της Ζήμενς και κάλεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης να κινήσει τις διαδικασίες επιβολής προστίμων για θέματα παραβίασης των αρχών διαφάνειας.

Ζήτησε επίσης από τον υπουργός Ανάπτυξης να βάλει την Επιτροπή Ανταγωνισμού να ερευνήσει αν παραβιάστηκε ο… υγιής ανταγωνισμός!

Κάλεσε επίσης τον υπουργό Οικονομικών να διερευνήσει την δυνατότητα, μέσω του… Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, για αγωγές αποζημιώσεως για ηθική βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου.

Και, βέβαια, κάλεσε και την Δικαιοσύνη να κινηθεί ταχύτερα!

Την 1η Φεβρουαρίου, διεξήχθη σύσκεψη υπό τον κ. Παμπούκη για το θέμα του συμβιβασμού με τη Ζήμενς, στην οποία συμμετείχαν επίσης οι κ.κ. Καστανίδης, Χρυσοχοΐδης και Παπακωνσταντίνου.

Αντικείμενο εκείνης της σύσκεψης ήταν, όπως ανακοινώθηκε, η διεκδίκηση αποζημιώσεων εκ μέρους του ελληνικού Δημοσίου για τη ζημία που υπέστη από τις πρακτικές της εταιρίας τα προηγούμενα χρόνια.

Στις 11 Φεβρουαρίου, απαντώντας ο κ. Παμπούκης σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Χρήστου Μαρκογιαννάκη, χαρακτήρισε το ενδεχόμενο εξωδικαστικού συμβιβασμού «ευχής έργον», προσθέτοντας πως για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί μια σοβαρή αποτίμηση της ζημιάς.

Είπε μάλιστα πως αυτό που έγινε από την εξεταστική ήταν μια πρώτη αποτίμηση «που έγινε με το μάτι» και… δεν μπορεί να αποτελέσει νομική διεκδικητική βάση. Όσο για το ενδεχόμενο να δοθούν ονόματα δωροδοκηθέντων από τη νέα διοίκηση της γερμανικής εταιρίας, το χαρακτήρισε… λογικώς αδύνατο.

Στις 5 Μαΐου 2011 ο κ. Παμπούκης μας ανακοίνωσε πως ανέθεσε την υπόθεση της Ζήμενς στο (ειδικευμένο σε θέματα δωροδοκιών) νομικό γραφείο Hogan Lowells LLP. Κάνει να ρωτήσουμε αν το συγκεκριμένο γραφείο ανέλαβε ποτέ δράση, αν έχει προβεί σε κάποιες ενέργειες, αν έχει λάβει κανένα ποσό ως αμοιβή;

Ήρωας υπ’ αριθμόν 2: Ηλίας Μόσιαλος. Ως κυβερνητικός εκπρόσωπος απέκλεισε το ενδεχόμενο εξωδικαστικού συμβιβασμού (που μετά ο κ. Παμπούκης αποκάλεσε «ευχής έργον»).

«Αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια σειρά από ενέργειες που ήδη γίνονται και κάποιες άλλες ήδη έχουν αποφασιστεί, ώστε να αντιμετωπιστεί η ζημία του ελληνικού δημοσίου από το σκάνδαλο της Ζήμενς», ήταν η δήλωση του «ήρωα» Μόσιαλου, στις 21 Ιουλίου 2011.

Είπε επίσης ότι υπάρχουν τα πρόστιμα που επιβάλλονται λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού, υπάρχουν οι αγωγές που ήδη έχουν ξεκινήσει από οργανισμούς που έχουν μέτοχο του ελληνικό δημόσιο και έχουν υποστεί βλάβη από αυτές τις συμβάσεις και υπάρχει ένα θέμα της αποκατάστασης της ηθικής βλάβης του δημοσίου, το οποίο χαρακτήρισε «πολύ σύνθετο νομικό ζήτημα».

Προφανώς, όλα αυτά υπήρχαν μόνο στη φαντασία του…

Είχε προηγηθεί, στις 19 Ιουλίου, η άρνηση της Ζήμενς για υποχρέωση καταβολής στο Ελληνικό Δημόσιο. Αντιπροσωπεία της είχε τότε συναντηθεί με τον κ. Παμπούκη (είχε στο μεταξύ υποβαθμιστεί σε αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης) και του γνωστοποίησε την πρόθεση της για άμεση επίδοση αγωγής κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, με την οποία ζητά από το Πρωτοδικείο του Μονάχου να αναγνωρίσει ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποζημίωσης έναντι του Ελληνικού Δημοσίου.

Ο κ. Παμπούκης, είχε επισημάνει ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και επανέλαβε τη δεδηλωμένη πρόθεση της Ελληνικής Δημοκρατίας να επιβάλει όλες τις κυρώσεις που προβλέπονται από το Ελληνικό και διεθνές δίκαιο.

Ήρωας υπ’ αριθμόν 3: Μιλτιάδης Παπαϊωάννου. Την 1η Ιουλίου (2011), ο υπουργός Δικαιοσύνης ανακοίνωσε πομπωδώς πως η Βουλή δεν θα έκλεινε τις εργασίες της αν δεν διευθετείτο η υπόθεση της Ζήμενς, προσθέτοντας πως το θέμα «θα αντιμετωπιστεί ταχύτατα», καθώς «πρέπει να αμβλυνθεί το αίσθημα του κόσμου πως υπάρχει ατιμωρησία, ειδικά για τους δημόσιους λειτουργούς».

Διαβεβαίωσε ακόμη ότι η πρόβλεψη του νομοσχεδίου για ταχύτητα του ελέγχου δεν θα απεμπολεί την ουσία και γνωστοποίησε ακόμη ότι έχει γίνει ήδη προεργασία με τους ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς.

Ήρωας υπ’ αριθμόν 4: Την Κυριακή, 6 Φεβρουαρίου, ο κ. Γιάννης Ραγκούσης (υπουργός Εσωτερικών και «αντ’ αυτού» τότε, που αργότερα μετακινήθηκε στο υπουργείο Μεταφορών, έκανε άνω –κάτω την Αθήνα εν μέσω τουριστικής σεζόν λόγω της ιστορίας με τα ταξί και τώρα αρκείται σε στρατιωτικούς χαιρετισμούς ως αναπληρωτής υπουργός Άμυνας), δήλωνε στην εφημερίδα Real News, πως για το σκάνδαλο της Ζήμενς θα διερευνηθούν τα πάντα, «ακόμα και η πιθανή ροή μαύρου χρήματος σε κομματικά ταμεία», καθώς «ουδείς είναι υπεράνω ελέγχου, ούτε οι πρώην πρωθυπουργοί».

Ήρωας υπ’ αριθμόν 5: Χάρης Καστανίδης. Ο κ. Καστανίδης, που επί Σημίτη πραγματοποίησε ηρωική έξοδο λόγω ακριβώς των συμβάσεων της Ζήμενς, ανακοίνωσε στις 3 Φεβρουαρίου (του 2011) τον έλεγχο όλων των συμβάσεων του Δημοσίου με ιδιωτικές εταιρείες, που δεν έχουν εκτελεστεί μέχρι σήμερα, από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Διευκρίνισε πως όλες οι συμβάσεις της Siemens και άλλων εταιρειών, οι οποίες δεν είχαν υπογραφεί μέχρι τότε, θα επανελέγχονταν από ειδικό τμήμα μείζονος σύνθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου. (Να υποθέσουμε, κ. Βορίδη, πως το κράτος έχει συνέχεια και αυτό έχει ήδη συμβεί ή να στηριχθούμε μόνο στις δικές σας νομικές γνώσεις; Δεν έχουμε πρόβλημα, αλλά να το ξέρουμε).

Όπως προκύπτει από το μικρό «ηρωικό χρονικό» στους ήρωες πρέπει να προσθέσουμε και τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου, τον κ. Βενιζέλο που βρίσκεται σε «εντατικές συνεννοήσεις με τη Ζήμενς», τους κ.κ. Χρυσοχοΐδη και Παπακωνσταντίνου που έλαβαν μέρος στην περίφημη υπό τον κ. Παμπούκη σύσκεψη και, τέλος, τον κ. Βορίδη, που έκλεισε (αναίμακτα για τη Ζήμενς) την υπόθεση.

Υ.Γ. Τελικά, το μόνο που θα απομείνει από την υπόθεση (μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης) είναι οι αγωγές Τσουκάτου – Καμμένου και το ξεροστάλιασμα στα δικαστήρια…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση