Η χώρα και η δημοκρατία στον «γύψο»
Η χώρα και ο λαός της παραδίδονται επίσημα από τον πρωθυπουργό, την κυβέρνησή του και τα συμφέροντα που τον υποστηρίζουν σε ξένη κατοχή. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ «ΓΥΨΟ» ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. Παραδίδεται στους δανειστές-δυνάστες μας με όρους που αναφέρονται στην Ιστορία μόνο σε ήττες ύστερα από πολεμικές αναμετρήσεις...
Η εθελόδουλη κυβέρνηση, η κυβέρνηση των πολιτικών ανδρεικέλων παραδίδει τη χώρα και τον λαό της χωρίς τύψεις, χωρίς αιδώ.
Ένα ήταν το εθνικό χρέος του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του από την επομένη των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου του 2009. Να πει την αλήθεια στον λαό και να πάρει τα όποια σκληρά μέτρα απαιτούντο ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ.
Όμως αυτός έπραξε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ το ακριβώς αντίθετο: Απέρριψε κάθε επιλογή που θα απέτρεπε την οικονομική και πολιτική υποδούλωση της χώρας. Ενώ, αντίθετα, ενεργοποίησε και προώθησε τις επιλογές εκείνες που μας οδηγούσαν απ' απευθείας στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ και των κερδοσκόπων. Είχε άλλωστε δεσμευτεί γι' αυτό πολλούς μήνες πριν από τις εκλογές του 2009... ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ.
Τώρα βρισκόμαστε και υπερχρεωμένοι και ταπεινωμένοι και υποταγμένοι.
Όσα ψέματα, όσες δικαιολογίες κι αν προβάλλει, σε όσες ωραιοποιήσεις της τραγωδίας που ζούμε κι αν προβαίνει ο πρωθυπουργός, η αλήθεια είναι πικρή:
Το περίφημο «κούρεμα» του χρέους, δηλαδή η επίσημη (και ευσχήμως «ελεγχόμενη») χρεοκοπία της χώρας, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ.
Η χώρα χρωστάει σήμερα περίπου 360 δισ. ευρώ. Όμως η μείωση κατά 50% δεν αφορά φυσικά το σύνολο του χρέους.
Και αυτό γιατί ένα μεγάλο τμήμα του χρέους εξαιρείται από το περίφημο «κούρεμα».
Πρώτα απ' όλα εξαιρούνται τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους 60 δισ. ευρώ, που βρίσκονται στην κατοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Εξαιρούνται επίσης τα δάνεια που έχουμε λάβει από τις δόσεις του Μνημονίου, συνολικού ύψους 65 δισ. ευρώ.
Από το εναπομείναν ποσόν των 360 - 125 = 235 δισ. ευρώ θα πρέπει να αφαιρέσουμε τα ομόλογα που λήγουν μετά το 2020 (βασική ρήτρα της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου του 2011) που υπολογίζονται σε 45 δισ. ευρώ. Εξαιρούνται επίσης τα βραχυπρόθεσμα έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου ύψους 15 δισ. ευρώ, όπως και διάφορα άλλα δάνεια που έχει συνάψει το ελληνικό Δημόσιο και ανέρχονται σε 20 δισ. ευρώ.
Τι απομένει λοιπόν από όλες αυτές τις αυτονόητες εξαιρέσεις, που τις κρύβουν επιμελώς ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών; Προκύπτει λοιπόν ότι απομένουν 160 δισ. ευρώ που εντάσσονται στη διαδικασία του «κουρέματος»...
Όμως η απάτη δεν σταματά εδώ. Γιατί στην πραγματικότητα από τα 160 δισ. ευρώ ένα ποσόν της τάξεως των 100 δισ. ευρώ αντιστοιχεί σε ομόλογα που κατέχουν ελληνικές τράπεζες, ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και εταιρείες.
Επομένως σε ξένες τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία ανήκουν μόνο τα 60 δισ. ευρώ που θα υποστούν στην πραγματικότητα το «κούρεμα», κι αν μάλιστα δεχθούν να συναινέσουν...
Δηλαδή τελικώς η καθαρή ωφέλεια για τη μείωση του χρέους θα κυμανθεί στα 25 - 30 δισ. ευρώ...
Όσο για το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, τη «χασούρα» των 50 δισ. ευρώ θα κληθεί να την αναπληρώσει το ελληνικό Δημόσιο, με νέο δανεισμό, ίσως από τον μηχανισμό στήριξης... Με νέα επιτόκια, με νέα τοκοχρεολύσια... Φαύλος κύκλος...
Εάν η μια απεχθής πλευρά των εξελίξεων είναι η οικονομική υποδούλωση, η άλλη πλευρά, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ, είναι ακόμα απεχθέστερη και πλέον ταπεινωτική.
Υπουργοί της κυβέρνησης υποδέχονται με δουλοπρέπεια τον σύγχρονο «αντιβασιλέα» Χ. Ράιχενμπαχ, ευτελίζοντας το αξίωμα που κατέχουν και ακυρώνοντας την ψήφο και τη βούληση του ελληνικού λαού.
Η σύγχρονη κοινοβουλευτική δικτατορία η οποία λειτουργεί στη χώρα διαμορφώνει τώρα το τελικό της σχήμα.
Την πραγματική εξουσία, που αφορά τη λήψη των σημαντικών αποφάσεων που αφορούν τα δημοσιονομικά, την εκποίηση της εθνικής περιουσίας και του εθνικού πλούτου, την αναλαμβάνει η κυβέρνηση της «»τρόικας» του εξωτερικού», αποφασισμένη να οδηγήσει στην εξαθλίωση τον ελληνικό λαό προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών μας. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου –όσος χρόνος τής απομένει– θα παίζει τον ρόλο της κυβέρνησης της «“τρόικας” του εσωτερικού», ως πειθήνιος εντολοδόχος των δυνάμεων της ξένης κατοχής.
Δυστυχώς το καθεστώς της κατοχής υπάρχει κίνδυνος να παραταθεί για πολλά χρόνια, να διαλύσει το πολιτικό σύστημα, να απαξιώσει και να ευτελίσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Η κυβέρνηση των εθελόδουλων θα πρέπει να αποχωρήσει και να προκηρύξει εκλογές. Δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να οδηγηθεί ως σφάγιο, χειροπόδαρα δεμένος, στην καταστροφή.
Στα απομνημονεύματά του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπογράμμιζε: «Δεν φοβήθηκα τον Δράμαλη και τους 30.000 στρατιώτες του. Φοβήθηκα όμως τους προσκυνημένους... Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Ο σημερινός Βενιζέλος, ο οποίος σήμερα "φορτώνει" με "χαράτσια" τον φτωχό λαό, φρόντισε να τους "θωρακίσει" όλους αυτούς και βεβαίως και τον εαυτό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ διαβόητος "συνταγματολόγος" φρόντισε να κάνει το Σύνταγμα ένα κουρελόχαρτο, που να μην τους απειλεί …
Να μην απειλεί τον Σημίτη, ο οποίος μάς κοροϊδεύει από το Κολωνάκι …Να μην απειλεί τον Χριστοφοράκο, ο οποίος μάς κοροϊδεύει από τις μπυραρίες του Μονάχου …
Να μην απειλεί τον Ζαγοριανό, ο οποίος εξακολουθεί —ακόμα και ως υπόδικος— να μας "δικάζει" από την "έδρα" του.
Είναι τόσο καλός ο σχεδιασμός τους, που θεωρητικά, ακόμα κι αν κάποιο άλλο κόμμα πάρει την εξουσία, δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να τους καταδιώξει επιτυχώς.
Αν δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει, θα την "πατήσει".
Αν, δηλαδή, για παράδειγμα, ένα άσχετο κόμμα κέρδιζε ως δια μαγείας τις επόμενες εκλογές και προσπαθούσε να τους τιμωρήσει, θα την "πατούσε", αν δεν γνώριζε τι έπρεπε να κάνει …
Αν δεν γνώριζε πώς έπρεπε να χειριστεί τα πράγματα …
Αν δεν γνώριζε τον μηχανισμό της άμυνάς τους.
Ακόμα δηλαδή κι αν είχε τόσο τη θέληση όσο και την εξουσία να τους καταδιώξει, αυτά δεν θα ήταν αρκετά για να τους τιμωρήσει.
Γιατί;
Γιατί ο σχεδιασμός τους είναι πολύ καλός.
Ο σχεδιασμός τους είναι να μετατρέπουν την οποιαδήποτε κίνηση εναντίον τους σε πολιτική πράξη.
Μπορούν, δηλαδή, μέσω των νόμων, τους οποίους οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, να δημιουργούν σύγχυση μεταξύ της έννοιας του "κοινού ποινικού εγκλήματος" και της "εσφαλμένης πολιτικής πράξης".
Αυτό είναι το όλο κόλπο.
Γιατί;
Γιατί το αντικειμενικό του οικονομικού εγκλήματος μετατρέπεται σε υποκειμενικό του πολιτικού σφάλματος και εκεί χάνεται το παιχνίδι.
Τους καταδιώκεις για εγκλήματα κι αυτοί μιλούν για πολιτικές διώξεις.
Γι' αυτόν τον λόγο ακόμα και η πιο "φρέσκια" πολιτική δύναμη να πάρει την εξουσία, θα την "πατήσει" αν στραφεί εναντίον τους, χωρίς να έχει τις απαιτούμενες γνώσεις.
Θα την κατηγορούν ότι προσπαθεί την εκλογική της νίκη να τη μετατρέψει σε "διωγμό", ώστε να μονιμοποιηθεί στην εξουσία.
Θα την κατηγορούν γι' αυτά που έκαναν αυτοί σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Θα πολωθούν οι καταστάσεις, θα διχαστούν οι πολίτες και ξαφνικά εγκληματίες και αφελείς οπαδοί θα γίνουν ένα.
=====================================================
Απλές λύσεις για άμεση έξοδο από την κρίση (Α’ μέρος)
Μέσα σε λίγες ημέρες μπορεί να σωθεί η Ελλάδα.
Αρκεί να ξυπνήσουν οι Έλληνες και να δουν τι συμβαίνει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
διαβάστε ολόκληρα τα κείμενα και διαδώστε τα.-