Χρειάζεται απόδειξη ότι υπάρχουν παιδιά που πεινάνε;

Διέψευσαν την είδηση πως λιποθυμάνε παιδιά από τη πείνα . Αισχρή προπαγάνδα είπαν κι αυτοί και οι διάφοροι παπαγάλοι και σφουγγοκωλάριοί τους. Λες και χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία για να καταλάβει κανείς πως κάτι τέτοιο σίγουρα συμβαίνει. Πόσο βλάκας πρέπει να είσαι για να αμφισβητείς κάτι που οι περισσότεροι από εμάς βλέπουμε δίπλα μας. Στη γειτονιά μας. Στους φίλους μας. Στο δρόμο όπως περνάμε.

Για πείτε μου όλοι εσείς που τόσο εύκολα ρίχνετε φαρμάκι σε μια είδηση τόσο τραγική, πως νομίζετε πως είναι ένα παιδί που οι γονείς του είναι άνεργοι, ή με ελάχιστο εισόδημα, και δεν έχουν κανένα οικονομικό βοήθημα ή έχουν κάτι ψίχουλα για να ζήσουν. Σε ποιες συνθήκες νομίζετε πως ζουν οι άνθρωποι που λέμε πως είναι κάτω από το όριο της φτώχειας? Μήπως στον έξω από την πραγματικότητα εγκέφαλό σας, υπάρχει η εικόνα πως φτώχεια σημαίνει έχω ένα κινητό κι όχι τρία, αγοράζω πέντε ζευγάρια παπούτσια αντί για δέκα, πηγαίνω λιγότερο στα μπουζούκια κι αναγκάζομαι να περιορίσω το γυμναστήριο, το μανικιούρ και τις ανταύγειες?

Τα παραπάνω και άλλα μπιχλιμπιδάκια των μέχρι πριν λίγο καιρό καλοζωισμένων μικροαστών που τα χάνουν σιγά σιγά, δεν είναι φτώχεια (ακόμα) είναι σε πρώτη φάση ξεβόλεμα και στη συνέχεια πρωτόγνωρο στριμοκώλιασμα. Στις αληθινά φτωχές οικογένειες οι άνθρωποι στερούνται ακόμα και το φαί τους, μένουν χωρίς ηλεκτρικό, ζουν σε σπίτια παλιά γεμάτα υγρασία, σε υπόγεια, σε υποβαθμισμένες συνοικίες, αν αρρωστήσουν μπορεί να μην έχουν καν τη δυνατότητα να πάνε σε ένα γιατρό ή να πάρουν φάρμακα και μπορεί να πεθάνουν αβοήθητοι, μπορεί να βιώνουν καταστάσεις βίας, εγκληματικότητας, φόβου, και ναι κύριε μαλάκα , τα παιδιά τους είναι αυτονόητο ΚΑΙ να πεινάνε.

Δεν είναι καινούργια πράγματα είναι παλιά. Απλά τώρα σ΄αυτή τη κόλαση των «συνήθων» δυστυχισμένων, μπαίνουν και πληθυσμοί νέοι, φρέσκοι. Πρώτα από όλα μπαίνουν οι άνθρωποι που λίγο καιρό πρίν κουτσοζούσαν, τα έφερναν βόλτα έστω και με δυσκολίες, άνθρωποι στα όρια που τώρα τα ξεπέρασαν. Αυτοί είναι τα πρώτα θύματα. Η επόμενη φουρνιά θα είναι οι νεοδυστυχείς εκείνοι που τώρα τη βγάζουν καθαρή ίσα ίσα αλλά τα κρατήματα και τα αποθέματα εξαντλούνται και κάθε μέρα πλησιάζουν όλο και περισσότερο στον εφιάλτη. Κι αυτοί όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι πάρα πολλοί.. Και θα είναι πιο φοβισμένοι από τους συνήθεις φτωχούς γιατί ένα μέρος από αυτούς είναι εντελώς άβγαλτοι στη «πιάτσα» κι ένα άλλο μέρος μόλις μερικά χρόνια πριν είχε καταφέρει να γλυτώσει κι είχε διαγράψει τις εικόνες από τα μάτια του και τώρα πέφτει πιο άγρια από τότε και χωρίς προοπτική για να βγει ξανά το κεφάλι ξανά έξω.

Ισως ζείτε σε άλλο πλανήτη δεν ξέρω. Ισως κυκλοφορείτε αλλά κοιτάτε μόνο τα πόδια σας. Ισως τελικά σας αρέσει να λέτε κουταμάρες από μια σαδιστική διάθεση να ακούτε μπινελίκια. Ισως μερικοί στο μυαλό τους θεωρούν μέγιστη εξυπνάδα το να ξορκίζουν ότι λέει ή κάνει το πλήθος (ακόμα κι αν έχει δίκιο ) επειδή απλά την έχουν ψωνίσει!

Προσωπικά, θέλω να πω μέσα από τη καρδιά μου ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που βλέπω να κάνουν ένα ξεχωριστό, όμορφο αγώνα αυτές τις πραγματικά δύσκολες μέρες. Ανώνυμους που κανείς δεν ξέρει τι προσφέρουν και τι θυσίες κάνουν γι΄αυτό, και είναι οι άγγελοι στο βασίλειο της κόλασης. Οπως εκείνοι οι δάσκαλοι που από το υστέρημα τους κάθε πρωί πριν πάνε στο σχολείο περνάνε από το φούρνο και φορτώνονται με ψωμί και γάλα για να φροντίσουν τα παιδιά που λιποθυμάνε. Οπως ομάδες ανθρώπων που φροντίζουν γιαγιάδες και παπούδες εγκατελειμένους, αρρώστους και οικογένειες που δυστυχούν, με όποιο τρόπο μπορούν και με θυσία της δικής τους ζωής, από το υστέρημά τους.

Υπάρχουν πολλοί αόρατοι ανάμεσά μας που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις διαψεύσεις σας, τη λάσπη, το ξεφτύλισμα που έχετε κάνει σε όλα, και πράττουν με ψυχικό κάλλος, με ξεχωριστή ανθρωπιά ανάμεσα στην απανθρωπιά που έχει σκεπάσει τη ζωή μας.

Πηγή

Σχόλιο ιστολογίου: Ίσως τα κοράκια της προπαγάνδας να θέλουν να δούνε αίμα, για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο... Ίσως να θέλουν φωτογραφίες παιδιών που λιποθυμάνε στα χέρια συμμαθητών τους... Ίσως να θέλουν η αρένα της εξαθλίωσης να γεμίσει με τα θύματα των αφεντικών τους... Ίσως... Το μόνο βέβαιο σήμερα είναι πως τα κυβερνητικά εντελόμενα παπαγαολειδή που έχουν καταφέρει να μπούνε στα ΜΜΕ ή στο διαδίκτυο (είτε ως ιστολόγοι είτε ως αρθρογράφοι), έχουν αλλάξει τακτική. Από την απόκρυψη της αλήθειας έχουν περάσει στο επόμενο επίπεδο, στην διαστρέβλωση της αλήθειας. Χλευάζουν την πραγματικότητα, ευελπιστώντας πως θα κατορθώσουν να αποστρέψουν το ενδιαφέρον των πολιτών από την σκληρή πραγματικότητα και το ακόμη σκληρότερο αύριο που τους ετοιμάστηκε από τους "άρχοντες"...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση