Η «Ελληνική Εθελοντική Φρουρά» της Βοσνίας - Σρεμπρένιτσα το χρονικό ενός μύθου

Οι εθελοντές που κατηγορήθηκαν

από τους τιμητές των επιτιθέμενων

Έχουν γραφεί πάρα πολλά εδώ και τόσα χρόνια για τους Έλληνες εθελοντές που βρέθηκαν κατά την διάρκεια του πολέμου στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Από την αρχή της κρίσης στην Γιουγκοσλαβία, τα Ελληνικά ΜΜΕ στάθηκαν στο πλευρό των Σέρβων, και όπως είναι γνωστό, σύσσωμος ο Ελληνικός λαός.
Αλλάζοντας στάση στο θέμα η Ελληνική κυβέρνηση, λίγο πριν το τέλος του πολέμου, άλλαξαν στάση και τα Ελληνικά ΜΜΕ.
Με την πρόσφατη σύλληψη του Σερβοβόσνιου ηγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς, κάναμε όλοι μας λίγο πολύ μια αναδρομή στο παρελθόν. Όλοι μας θυμηθήκαμε τις συνεχείς και αδιάλειπτες καθημερινές αναφορές των Ελληνικών ΜΜΕ υπέρ των Σέρβου ηγέτη. Θυμηθήκαμε τους ΄Έλληνες πολιτικούς και τις κάθε «είδους» προσωπικότητες της χώρας που συνωστίζονταν εναγωνίως για το ποιος θα πρωτοφωτογραφηθεί με τον Κάρατζιτς, τον Μλάντιτς και οποιονδήποτε Σερβοβόσνιο.
Μάλιστα δεν ήταν λίγοι οι πολιτικοί που προεκλογικά συμπεριέλαβαν την «δράση» τους για την Βοσνία-Ερζεγοβίνη ως ένα δεδομένο για ψηφοθηρία. Αντίθετα πρόσφατα είδαμε το σύνολο των Ελληνικών ΜΜΕ να παρουσιάζει τον Ρ. Κάρατζιτς, ως αιμοσταγή εγκληματία…Οι ίδιοι άνθρωποι που τον εξυμνούσαν πριν μια δεκαετία. Την ίδια οδό ακολούθησαν και οι πολιτικό και οι κάθε «είδους» προσωπικότητες. Έσπευσαν όπως-όπως να διαγράψουν από τις ιστοσελίδες τους τις φωτογραφίες τους και τις όποιες αναφορές για την Σερβία και την Βοσνία-Ερζεγοβίνη! Δυστυχώς η θλιβερή αυτή εικόνα είναι πραγματικότητα…
Οι Έλληνες πολίτες που βρέθηκαν εκείνη την περίοδο στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη ήταν 67.
Πολλοί από αυτούς, έμειναν για λίγες εβδομάδες ή και μέρες ακόμα, και πήραν τον δρόμο της επιστροφής. Υπήρχαν αυτοί που παρέμεναν κάποιους μήνες επέστρεφαν στην Ελλάδα και κατόπιν επανέρχονταν πίσω. Σε μόνιμη βάση, με συνεχή παραμονή στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, δεν ήταν πάνω από 15 Έλληνες. Κανένας δεν υπερέβη τα 2 χρόνια παραμονής του, εκτός από μια συγκεκριμένη περίπτωση, η οποία συνολικά είναι διάφορη από το σύνολο της παρουσίας των Ελλήνων εθελοντών.
Στην αρχή η παραμονή τους στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ήταν ανοργάνωτη και μεμονωμένη. Το 1994, συγκροτήθηκε μια ομάδα με τους Έλληνες εθελοντές, η οποία είχε έδρα την Κωμόπολη της Βλασένιτσα. Τοποθετήθηκε ένας Σερβοβόσνιος επικεφαλής των Ελλήνων εθελοντών. Η ομάδα πήρε την ονομασία «Ελληνική Εθελοντική Φρουρά» και υπήρχε μια υποτυπώδης ιεραρχία μεταξύ των εθελοντών, την οποία συγκρότησαν μεταξύ τους. Ο αριθμός των μελών της ΕΕΦ ποτέ δεν ξεπέρασε τα 20 άτομα, στην καλύτερη περίπτωση. Η έδρα της ΕΕΦ δεν ήταν στο μέτωπο του πολέμου, αλλά στα μετόπισθεν. Η ΕΕΦ χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για λόγους προπαγάνδας από την πλευρά των απομονωμένων τότε Σερβοβόσνιων, προς το εσωτερικό της Σερβίας.
Την ίδια οδό ακολούθησαν και πολλά Ελληνικά ΜΜΕ στον αγώνα τους για «αποκλειστικά πλάνα» από το μέτωπο του πολέμου, πλάι με τους « Έλληνες μαχητές»!
Άλλωστε είναι γνωστό πως με λίγα μάρκα Γερμανίας, μπορούσες να στήσεις με μεγάλη ευκολία ολόκληρη μάχη (φυσικά εικονική)! Ειδικά όταν πρόκειται για Ελληνικά ΜΜΕ, δεν χρειάζονταν ούτε τα Γερμανικά μάρκα, καθώς ήταν ένα μέσο προβολής υπέρ των Σερβοβόσνιων. Πολλοί Έλληνες ανταποκριτές τότε βρέθηκαν σε τέτοια «εικονικά μέτωπα» του πολέμου!
Οι Έλληνες της ΕΕΦ συνεργάζονταν με τα Ελληνικά ΜΜΕ σε κάθε επίπεδο.
Απασχολούνταν κυρίως σε δευτερεύοντα καθήκοντα και βοηθούσαν στην διανομή της συνεχούς και τεράστιας ανθρωπιστικής βοήθειας. Ελάχιστοι έλαβαν μέρος σε μάχες και αυτοί συνήθως δεν ήταν μέλη της ΕΕΦ.
Οι Σερβοβόσνιοι σε καμία περίπτωση δεν είχαν την ανάγκη 20-30 στρατιωτών με τους οποίους είχαν τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας. Άλλωστε σε καμία περίπτωση δεν θέλανε θύματα των μαχών τους Έλληνες, ενδεχόμενο που σίγουρα θα είχε μεγάλο αντίκτυπο στις σχέσεις τους με την Ελλάδα. Το μέγιστο πρόβλημα των Σέρβων δεν ήταν ούτε οι στρατιώτες, ούτε τα πολεμικά μέσα. Ήταν η διεθνής απομόνωση και η εσωτερική δυσαρέσκεια της κοινωνίας τους για τον παρατεταμένο πόλεμο. Η ύπαρξη και προβολή ξένων εθελοντών, ήταν ότι καλύτερο για αυτά τα προβλήματα των Σερβοβόσνιων. Είναι αυτονόητο πως δεν επιθυμούσαν την εμπλοκή Ελλήνων στις μάχες. Υπήρξαν και ελάχιστοι όπως προαναφέραμε που έλαβαν μέρος σε μάχες, αλλά οι περιπτώσεις αυτές κρατήθηκαν μυστικές από τους ίδιους και τους Σερβοβόσνιους. Οι Έλληνες δεν ξεπέρασαν τους 5-6 που έλαβαν μέρος σε μάχες. Υπήρξε και ένας αγνοούμενος.
Κάποια από τα μέλη της ΕΕΦ, κυρίως μικρής ηλικίας, οι οποίοι από υπερβολικό ενθουσιασμό και αφέλεια, παρασυρόμενοι και από τους «πολεμικούς μας ανταποκριτές» προέβησαν κατά καιρούς σε απαράδεκτες δηλώσεις, που αποτέλεσαν την αιτία να κατηγορηθεί η Ελλάδα για συμμετοχή πολιτών της στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα.
Μια περιήγηση στο διαδύκτιο θα φέρει στην επιφάνεια μυθιστορηματικές αφηγήσεις κάποιων εντελώς «άκαπνων» πολεμιστών, οι οποίοι ωθούμενοι από τάσεις επίδειξης και μόνον, γέμισαν με μυθεύματα τις σελίδες των εφημερίδων. Ένας τέτοιος «πολεμιστής» βρέθηκε και μίλησε στα Ολλανδικά ΜΜΕ και έδωσε και στοιχεία από τις πλήθος αναφορές των Ελληνικών ΜΜΕ ταυτόχρονα και στήθηκε το κατηγορητήριο εναντίων της Ελλάδας και των εθελοντών.
Τα μέλη της ΕΕΦ που πιθανόν να διαβάζουν το άρθρο αυτό, σαφέστατα ξέρουν την πραγματικότητα και το αληθές των αναγραφομένων.
Από την ΕΕΦ πέρασαν εξαίρετα παιδία αλλά και κάποια άκρως προβληματικά…
Πέρασαν παιδιά που τίμησαν την Ελλάδα και παιδιά που την εκθέσανε αρκετά…
Πέρασαν αληθινοί μαχητές αν και ελάχιστοι και μαχητές των ΜΜΕ, που δεν έριξαν ούτε μια σφαίρα…Τις έριξαν μέσω των εφημερίδων για την αυτοπροβολή τους και την σπίλωση της χώρας με την αμετροέπεια τους.
Σρεμπρένιτσα
Στις μάχες της Σρεμπρένιτσα, δεν έλαβε μέρος η ΕΕΦ. Τα μέλη της βρίσκονταν στην έδρα τους στην Βλασένιτσα.
Ουδείς μπορούσε να προσεγγίσει την Σρεμπρένιτσα μέχρι της 13 Ιουνίου του 1995. Βρίσκονταν αποκλεισμένη από τον Σερβοβοσνιακό στρατό.
Φυσικό ήταν το άγχος και το άλγος των ΄Ελλήνων «πολεμικών ανταποκριτών» οι οποίοι ήταν απόντες από μια τόσο σημαντική εξέλιξη, όπως αυτή της πτώσης της Σρεμπρένιτσα.
Κάποιοι από αυτούς απευθύνθηκαν σε μέλη της ΕΕΦ μήπως και βρουν πρόσβαση στην Σρεμπρένιτσα. Τελικά κάποιοι από ένα τοπικό κανάλι της Θεσσαλονίκης, κατάφεραν με κάποια μέλη της ΕΕΦ να λάβουν άδεια εισόδου στην Σρεμπρένιτσα.
Πήγαν στην πόλη η οποία εν τω μεταξύ είχε καταληφθεί από τον Ρ. Μλάντιτς, με την συνοδεία Σερβοβόσνιων στρατιωτών για την ασφάλειά τους, καθώς μόλις είχε ολοκληρωθεί η κατάληψη της πόλης.
Οδηγήθηκαν προς το Δημαρχείο της πόλης, καθώς εκεί είχε εγκατασταθεί η ηγεσία των Σερβοβόσνιων, όπως συνήθως γίνεται σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Όποιος γνωρίζει την περιοχή του Δημαρχείου της Σρεμπρένιτσα ξέρει πως πλησίον βρίσκεται και μια Ορθόδοξη Εκκλησία και παραπλεύρως ένα Τζαμί.
Δρατόμενοι της ευκαιρίας οι Έλληνες εθελοντές, στήσανε τις σημαίες για να φωτογραφηθούν και με την συνεργία και επικρότηση των παρόντων δημοσιογράφων έφτιαξαν ένα σενάριο ηρωικού και πολεμικού τύπου. Οι μεν για την αυτοπροβολή τους και οι δε για την αποκλειστικότητα των ειδήσεων. Τις σκηνές έδειξε μετά από 2 εβδομάδες το τοπικό τηλεοπτικό κανάλι της Θεσσαλονίκης και κατόπιν το εξαφάνισε…
Η εφημερίδα το «ΕΘΝΟΣ» έδωσε το έναυσμα και τους τόνους της είδησης και του ηρωισμού των Ελλήνων εθελοντών.
Ο Νίκος Καθάριος, ένας από τους Έλληνες εθελοντές, απαντά στο δημοσίευμα του Έθνους":
«Πολλοί, κυρίως άτομα συνδεδεμένα με «νεοφιλελεύθερους» κι εκσυγχρονιστικούς κύκλους, κάνουν λόγο για «εγκλήματα πολέμου» εκ μέρους των Ελλήνων εθελοντών στη Βοσνία, ενώ προσπαθούν να σας εμπλέξουν και στα όσα συνέβησαν στη Σρεμπρένιτσα. Τι τους απαντάτε;
* Κατ’ αρχάς, είμαι κάθετος σε κάτι: Δεν υπάρχουν νεοφιλελεύθεροι κι εκσυγχρονιστικοί κύκλοι. Υπάρχουν μόνον κύκλοι της παγκοσμιοποίησης που δρουν στη χώρα. Κι αν, βέβαια, κάποια από τα άτομα αυτά είναι ιδεολόγοι, πιστεύουν, ας πούμε, σε μία παγκόσμια τάξη πραγμάτων, κάποιοι δεν είναι ιδεολόγοι, είναι καθοδηγούμενοι. Το ποιος είναι ποιος δεν φαίνεται, γιατί όλοι χρησιμοποιούν την ίδια φρασεολογία.
Δεν μιλούν γενικά για εγκλήματα πολέμου, αλλά συγκεκριμένα για τα γεγονότα στη Σρεμπρένιτσα, το καλοκαίρι του 1995. Δεν ήμουν εκεί, για να έχω άμεση οπτική επαφή με τα γεγονότα, έχω όμως να αναφέρω κάποιες λεπτομέρειες.
Την πληροφορία για τη συμμετοχή των Ελλήνων εθελοντών στην κατάληψη της Σρεμπρένιτσα και την ύψωση των σημαιών (Ελληνική, Σερβική και μία σημαία με έναν δικέφαλο αετό), την έδωσα εγώ στον Τύπο, στην εφημερίδα «Έθνος», μετά από συνεννόηση με τον διοικητή των Ελλήνων εθελοντών εκεί, τον Ιούλιο του 1995. Όλοι όσοι λένε ότι πήραν από αλλού την πληροφορία αυτή, ψεύδονται ασύστολα. Δηλαδή, οι ίδιοι οι Έλληνες εθελοντές έδωσαν την πληροφορία της συμμετοχής τους. Έδωσαν, μάλιστα, και τα ονόματα τα οποία δημοσιεύθηκαν τότε στο «Έθνος». Νομίζω κανένας εγκληματίας δεν δημοσιεύει το όνομά του συνειδητά στον Τύπο.
Επίσης, οι Ανδριανόπουλος, Σωμερίτης, Μίχας και Βασιλάκης, που κατέθεσαν στον εισαγγελέα ως βασικοί μάρτυρες κατηγορίας κατά των Ελλήνων εθελοντών, κατά τις διαδικασίες της έρευνας του Ελληνικού κράτους, μετά από εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Παπαληγούρα για τυχόν εγκλήματα πολέμου των Ελλήνων εθελοντών τότε, δεν αναφέρουν κανένα στοιχείο που να στοιχειοθετεί κατηγορία. Λένε ότι διάβασαν δημοσιεύματα στον Τύπο κατά των Ελλήνων κι απ’ αυτό ορμώμενοι, κινήθηκαν κατά των εθελοντών. Είναι απίστευτο, δηλαδή».
Διότι κάποιες "ανθρωπιστικές" οργανώσεις και κάτι τύποι σαν τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο προσπαθούν να ποινικοποιήσουν την δράση των Ελλήνων συμμαχητών στην Βοσνία. Τι έχετε να τους απαντήσετε;
Πρέπει να σου πω ότι όλοι αυτοί ψεύδονται ασύστολα. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εις βάρος των Ελλήνων. Για δήθεν εγκληματική δράση των Ελλήνων δεν έχει πει το παραμικρό ούτε καν η ίδια η Μουσουλμανική Κυβέρνηση. Αυτοί που αναφέρατε έχουν δημιουργήσει αυτή την ιστορία από μόνοι τους, για δικούς τους λόγους. Πρέπει, λοιπόν, να δούμε τα δικά τους κίνητρα ποια είναι…
Σύμφωνοι. Ποια είναι η δική σας γνώμη για την "Σφαγή στην Σρεμπρένιτσα";
Όπως παρουσιάζεται στον Τύπο, η "Σφαγή της Σρεμπρένιτσα", είναι ένα ψεύδος. Θα σας πω το εξής απλό: Την ιστορία για την ύψωση των Ελληνικών Σημαιών στην Σρεμπρένιτσα την έδωσα εγώ ο ίδιος στον Τύπο, το καλοκαίρι του 1995.
Για ποιόν λόγο την δώσατε;
Με πήραν τηλέφωνο από πάνω τα παιδιά, μου το είπανε και κανονίσαμε να το δώσουμε στον Τύπο, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Και μάλιστα, αυτοί που δημοσιοποίησαν αυτό το γεγονός ήταν τόσο εγκληματίες που δώσανε και τα ονόματα τους. Ειρωνικά το λέω, έτσι; Εγώ έδωσα τα ονόματα στο "Έθνος", στην εφημερίδα. Κατάλαβες τι γίνεται;; Γι' αυτό σου λέω: Ψεύδονται ασύστολα όλοι αυτοί που μας κατηγορούν: Κι ο Ανδριανόπουλος, κι ο Μίχας, κι ο Σωμερίτης κι ο Βασιλάκης που ξεκίνησαν εναντίον μας όλη αυτή την διαδικασία.
Έτσι λοιπόν φτιάχτηκε το κατηγορητήριο της Ελληνικής συμμετοχής στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα...
Ο νεανικός περορμητισμός και η αφέλεια ορισμένων Ελλήνων εθελοντών, έγινε εργαλείο κατασκευής κατηγορητηρίου για τους ίδιους και την Ελλάδα...
Αντί επιλόγου
Συνελήφθησαν ή παραδόθηκαν πολλοί Σέρβοι και Σερβοβόσνιοι για τα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα και άλλων περιοχών. Οδηγήθηκαν στην Χάγη και πολλοί δικάστηκαν και αναμένονται ακόμα δεκάδες δίκες. Ουδείς ανέφερε το παραμικρό ποτέ για την συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών σε εγκλήματα πολέμου.
Άλλωστε θα ήταν εντελώς παράδοξο οι Σερβοβόσνιοι να χρησιμοποιούσαν ξένους εθελοντές σε εγκληματικές πράξεις, με τον κίνδυνο να εκτεθούν μελλοντικά από τις μαρτυρίες τους.
Παραθέτουμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, email του Ole Hainke αντιπροσώπου του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στο Σεράγεβο (ICTY) στο οποίο αναφέρονται τα ονόματα και η όλη υπόθεση της δήθεν συμμετοχής των Ελλήνων εθελοντών στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα!
Κάντε μια αντιπαραβολή του περιεχομένου του δημοσιεύματος του «ΕΘΝΟΥΣ» στο τέλος άρθρου. Τα συμπεράσματα δικά σας… Είναι εμφανές το τι συνέβη…
Είναι να απορεί κανείς πως με τόση ελαφρότητα κατασκευάστηκε από τους αντιπροσώπους του ICTY κατηγορητήριο για τους Έλληνες και την Ελλάδα κατ΄επέκταση…
Είναι όντως παράδοξο το φαινόμενο Έλληνες πολιτικοί να μην προέβησαν σε μια έστω στοιχειώδη έρευνα και αντιπαραβολή, των στοιχείων του κατηγορητηρίου του ICTY με τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, και με περισσή ευχέρεια να προβαίνουν σε παραστάσεις στην Βουλή των Ελλήνων…
Είναι όντως παράδοξο Έλληνας Διπλωμάτης καριέρας, να προβαίνει σε τόσο ολέθριο λάθος, χωρίς να γνωρίζει τίποτα για την υπόθεση, και να παραδέχεται δημοσίως Ελληνική συμμετοχή στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα…
Έλληνες πολίτες, εθελοντικά και αυτόβουλα βρέθηκαν στο πολεμικό περιβάλλον της μεγάλης Γιουγκοσλαβικής κρίσης. Άλλοι πολέμησαν άλλοι όχι. Η παρουσία τους ήταν πολύ σημαντική για τους δοκιμαζόμενους Σέρβους, αλλά και για τον Ελληνικό λαό, ο οποίος στο πρόσωπό τους, βρήκε τον Έλληνα «χαμένο ήρωα». Και να μην υπήρχε θα τον κατασκεύαζε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Τον είχε ανάγκη η ψυχή του που αφυπνίστηκε από τον θόρυβο της μάχης και την κλαγγή των όπλων, κοντά στα σύνορά μας.
Αυτήν την «αφύπνιση» δεν θέλει με κανέναν τρόπο η «Νέα Τάξη» πραγμάτων, που αιματοκύλησε για δεκαετία τα Βαλκάνια…Συνειδητά ή ασυνείδητα όργανά τους και άλλοι παρασυρόμενοι παράγοντες, θέλησαν να γκρεμίσουν από το βάθρο της ψυχής τους Έλληνες εθελοντές. Η πράξη τους να προσφερθούν να πολεμήσουν, ήταν εκ προοιμίου ηρωική, άσχετα εάν πολέμησαν ή όχι. Κάποιοι από αυτούς παραφέρθηκαν και με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ κάνανε κακό στους εαυτούς τους και την Ελλάδα.
Οι απλοί πολίτες γράφουν κι αυτοί την ιστορία τους…Κάποιοι προσπαθούν να την παραποιήσουν και να την παρουσιάσουν ως εγκληματική στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Πιστεύουμε πως το άρθρο μας συμβάλει στην αποκατάσταση της αλήθειας με γνώμονα την αντικειμενική παρουσίαση των πραγμάτων.
Το δημοσίευμα Μίχα
Στις 08.05.2007 η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» φιλοξενεί άρθρο του Τάκη Μίχα, στο οποίο γίνεται λόγος για αναγνώριση εκ μέρους ΄Ελληνα Διπλωμάτη, της συμμετοχής Ελλήνων εθελοντών στα εγκλήματα εναντίων αμάχων στην Σρεμπρένιτσα.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται:
Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
«Αξιωματούχος του υπ. Εξωτερικών αναγνωρίζει για πρώτη φορά δημόσια ότι Ελληνες πολίτες έλαβαν μέρος σε εγκλήματα εναντίον αμάχων Βοσνίων κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Πρόκειται για περίπου 100 άτομα τα οποία πολεμούσαν στη Βοσνία υπό τις διαταγές του φυγόδικου στρατηγού Μλάντιτς. Πολλοί από αυτούς έλαβαν μέρος στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995. Το γεγονός αυτό χαρακτηρίστηκε από την αγγλική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ως «το πιο καλοκρυμμένο μυστικό της Ελλάδας».
Η αναγνώριση της συνενοχής Ελλήνων πολιτών έγινε από το διπλωμάτη Δημήτρη Κούρκουλα, ο οποίος ηγείται αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ο Έλληνας διπλωμάτης επισκέφθηκε πρόσφατα τη Σρεμπρένιτσα και κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των δολοφονηθέντων αμάχων Βοσνίων. Μετά την επίσκεψή του έκανε δηλώσεις στον τοπικό Τύπο με τις οποίες εξέφραζε τον αποτροπιασμό του για τη συμμετοχή συμπατριωτών του στο έγκλημα.
«Ντρέπομαι για τους Ελληνες εθελοντές στη Σρεμπρένιτσα», δήλωσε στην ημερήσια «Ντέβνι Αβάζ». Απαντώντας σε ερώτηση του Βόσνιου δημοσιογράφου, πώς σχολιάζει ως Έλληνας την ανύψωση της ελληνικής σημαίας στη μαρτυρική πόλη και τη συμμετοχή των συμπατριωτών του στη σφαγή, ο κ. Κούρκουλας επιβεβαίωσε ότι πράγματι αυτό συνέβη. «Πρόσφατα διάβασα μια έκθεση για το συμβάν» είπε. «Νομίζω ότι εκφράζω όχι μόνο την προσωπική μου άποψη αλλά και την άποψη και της πλειοψηφίας των συμπατριωτών μου, λέγοντας ότι ντρεπόμαστε για το γεγονός. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει έθνος στον κόσμο το οποίο δεν έχει εγκληματίες».
Οι δηλώσεις του Ελληνα διπλωμάτη αποτελούν μια τομή με τη μέχρι σήμερα πρακτική του ΥΠΕΞ, το οποίο δήλωνε πάντοτε άγνοια του γεγονότος. Πριν από δύο έτη, έπειτα από ερώτηση του τ. βουλευτή Α. Ανδριανόπουλου στη Βουλή, οι ελληνικές δικαστικές αρχές ξεκίνησαν μια έρευνα σχετικά με τη συμμετοχή Ελλήνων πολιτών σε εγκλήματα εναντίον αμάχων Βοσνίων. Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες μας, η υπόθεση πολύ γρήγορα τέθηκε στο αρχείο... Πάντως το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό ύστερα από δημοσιεύματα γερμανικών, βρετανικών και βοσνιακών εφημερίδων. Επίσης, σε πρόσφατη συνάντησή του με την πρέσβη της Ελλάδας στο Σαράγιεβο κ. Μαυροσκελίδου, ο θρησκευτικός ηγέτης της ισλαμικής κοινότητας της Βοσνίας Μουσταφά Τσέριτς έθεσε το θέμα της συμμετοχής Ελλήνων πολιτών στο έγκλημα της Σρεμπρένιτσα και ζήτησε από τις ελληνικές αρχές την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.»
Η όψιμη αυτή κατ΄ευφημισμόν «αναγνώριση» της συμμετοχής Ελλήνων πολιτών στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα και μάλιστα από τα χείλη και τις δημόσιες δηλώσεις υψηλόβαθμου ΄Ελληνα Διπλωμάτη, χωρίς στοιχεία και αποδείξεις, ήταν ένα ολέθριο σφάλμα.
Τα όσα αναφέρονται στο δημοσίευμα της εφημερίδας, σχετικά με την επερώτηση στην Βουλή των Ελλήνων του κ. Ανδριανόπουλου (24.06.2005) και τις δηλώσεις του ΄Ελληνα Διπλωμάτη, βασίστηκαν στις αναφορές δημοσιευμάτων και μόνον.
Σαφέστατα για χρόνια και ειδικά κατά την διάρκεια του πολέμου στην Βοσνία, υπήρξαν πολλές αναφορές στα Ελληνικά ΜΜΕ και τον έντυπο τύπο, σχετικά με την παρουσία ΄Ελλήνων πολιτών ως εθελοντών στις περιοχές της Βοσνίας.
Ουδείς όμως ασχολήθηκε με τα δημοσιεύματα αυτά. Μόλις έγινε αναφορά από ξένα έντυπα (The Independent, 29.06.2005 και άλλες) αμέσως έσπευσαν οι κάθε λογής «γνωστοί-άγνωστοι» και από άλλες περιπτώσεις, συμπατριώτες μας να υιοθετήσουν με μεγάλη ευκολία τις απόψεις των εντύπων αυτών.
Στην επερώτηση του κ. Ανδριανόπουλου, απάντησε ο αρμόδιος Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαληγούρας, λέγοντας «έχει ήδη επιληφθεί η δικαιοσύνη».
Την υπόθεση ανέλαβε να διερευνήσει ο Εισαγγελέας κ. Παπαγγελόπουλος.
Η υπόθεση μετά από επισταμένες έρευνες τέθηκε στο αρχείο, καθώς δεν προέκυψαν στοιχεία εμπλοκής Ελλήνων πολιτών στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα.
Ο κ. Ανδριανόπουλος παρουσίασε «στοιχεία» από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Τα στοιχεία αυτά φυσικά περιορίζονταν σε κάποιες αναφορές χωρίς κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο. Τα στοιχεία αυτά, βασίστηκαν κυρίως στα δημοσιεύματα των Ελληνικών εντύπων και τίποτε περισσότερο.
Η προϊστορία
Υπήρξαν φυσικά αναφορές και στο παρελθόν για την ενδεχόμενη συμμετοχή Ελλήνων πολιτών στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα.
Στις 24 Ιουλίου 1995, ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Τεχεράνη, Γιάννης Θωμόγλου, ρωτήθηκε από την εφημερίδα «Reslat» και απάντησε πως « Δεν έχω ακούσει ότι ΄Ελληνες εθελοντές μπήκαν στη Σρεμπρένιτσα και ύψωσαν την Ελληνική σημαία».
Πώς γίνεται όμως οι Ιρανοί, να «ανακάλυψαν» από τόσο μακριά την συμμετοχή Ελλήνων στις μάχες της Σρεμπρένιτσα και μάλιστα να ξέρουν πως αναρτήθηκε και η Ελληνική Σημαία;
Το κακό έγινε από ένα δημοσίευμα της εφημερίδας το «ΕΘΝΟΣ» στις 13 Ιουλίου 1995, αμέσως μετά την κατάληψη της πόλης από τους Σερβοβόσνιους.
«Ύψωσαν την ελληνική σημαία στην Σρεμπρένιτσα
Τέσσερις σημαίες υψώθηκαν προχθές το βράδυ στα ερείπια της ορθόδοξης εκκλησίας στη Σρεμπρένιτσα. η σερβική, η ελληνική, η σημαία της Βεργίνας και του Βυζαντίου.
Κυματίζουν μαζί, δίπλα δίπλα και είναι η απόδειξη της αγάπης και της αλληλεγγύης των δύο λαών, της ευγνωμοσύνης των Σέρβων στρατιωτών για τη βοήθεια των Ελλήνων εθελοντών που πολεμούν κοντά τους.
Στο πλευρό των Σέρβων στο μέτωπο της Σρεμπρένιτσα βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή δέκα από τους Ελληνες που πολεμούν στη Σερβία: Ο Αντώνης Μίτκος, ο Τρ. Βασιλειάδης, ο Σπ. Τζανόπουλος, ο Γ. Λυμπερίδης, ο Κ. Κυριακίδης, ο Χ. Δημουλάς, ο Β. Σχίζας, ο Κ. Καλτσούνης και ο Ελληνορουμάνος Αννα Φλορίν.
Προχθές τη νύχτα πανηγύρισαν μαζί με τους Σέρβους φαντάρους την υποχώρηση των κυανόκρανων από την Σρεμπρένιτσα, που σήμανε τον πλήρη έλεγχο της πόλης από τους Σέρβους, ενώ αμέσως μετά τη νίκη, ύψωσαν τις σημαίες και τραγούδησαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους εθνικούς ύμνους και των δύο χωρών.
Είναι όλοι καλά
Ο κίνδυνος από τους συνεχείς βομβαρδισμούς ήταν μεγάλος, αλλά οι Ελληνες, όπως δήλωσε στο «Έθνος» ο εθελοντής Γιώργος Μουρατίδης, είναι όλοι καλά.
Από την αρχή του πολέμου περισσότεροι από 100 Ελληνες έχουν βρεθεί στα μέτωπα της Βοσνίας. Για οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με τους εθελοντές που πολεμούν στη Σερβία, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν στον Κυριάκο Καθάριο, στο τηλέφωνο 031-337171 και στον Γιώργο Μουρατίδη στο τηλέφωνο 5618650».
Το ίδιο δημοσίευμα, έγινε η αφορμή, όπως θα αποδείξουμε με στοιχεία, για να στηθεί ένα σαθρό κατηγορητήριο σε βάρος των Ελλήνων Εθελοντών, το οποίο έσπευσαν να υιοθετήσουν «διάφοροι» στην Ελλάδα, πιθανόν καθοδηγούμενοι, ως συνήθως, από «άλλα κίνητρα».
Το 1996 ο γνωστός Δημοσιογράφος Τάκης Μίχας, έθεσε ερώτημα στον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Ε. Βενιζέλο, για να λάβει την απάντηση εγγράφως, πως δεν υπάρχουν στοιχεία για την εμπλοκή Ελλήνων πολιτών σε εγκλήματα πολέμου στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ο δημοσιογράφος επανήλθε και πάλι προς τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλο, τον Ιανουάριο του 2000, για να λάβει την απάντηση, πως το θέμα δεν απασχολεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Οι γνωστοί υπερασπιστές του χώρου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα, βασιζόμενοι στο άρθρο του Independent και σε μια αναφορά της Guardian, η οποία αναφερόμενοι στις «πληροφορίες» έκανε λόγο για «το ποιο καλοκρυμμένο μυστικό της Ελλάδας», κινητοποιήθηκαν τάχιστα.
Το «Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι» και ως γνωστόν πλέον χρηματοδοτούμενο από τον μεγιστάνα του χρηματιστηρίου Τζόρτζ Σόρο , στις 10 Ιουλίου 2005, συνέταξε «κείμενο- έκκληση 163 προσωπικοτήτων της Ελλάδας για ένα Ελληνικό συγνώμη για τη Σρεμπρένιτσα».
Οι αιτιάσεις-κατηγορίες εις βάρος των Ελλήνων εθελοντών, στηρίχθηκαν κατά κύριο λόγο στα δημοσιεύματα των ΜΜΕ και έγινε προσπάθεια εντέχνως να πιστοποιηθούν αυτά ως αληθή, κάνοντας συνειρμούς και αντιπαραβολές με γενικολογίες φυσικά, στην εμπεριστατωμένη έκθεση του Ολλανδικού Ινστιτούτου Πολεμικής Τεκμηρίωσης (NIOD).
Η έκθεση αυτή έγινε το 2002 και περιλαμβάνει περίπου 7.500 σελίδες με πληροφορίες για τον πόλεμο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, και υπάρχει ενότητα και για την Σρεμπρένιτσα, όπου γίνεται αναφορά αόριστη στην «παρουσία» Ελλήνων εθελοντών σε περιοχές γύρω από την Σρεμπρένιτσα. Η έκθεση επίσης αναφέρει ότι «ένα τμήμα Ελλήνων εθελοντών παρείχε υποστήριξη στον Στρατηγό Μλάντιτς και ήταν μέρος του Σώματος Drina», το οποίο και θεωρείται υπεύθυνο για τα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα. Αναφέρεται μάλιστα πως ο ίδιος ο Μλάντιτς, είχε ζητήσει «να αναρτηθεί η Ελληνική Σημαία για τους ΄Ελληνες που πολέμησαν μαζί μας». Τα παραπάνω δεν τεκμηριώνονται από καμία άλλη πηγή. Στην ογκωδέστατη έκθεση γίνεται λόγος και για συνδρομή των Ελληνικών Υπηρεσιών προς τους Σερβοβόσνιους, με παροχή σημαντικών πληροφοριών για τα σχέδια του ΝΑΤΟ εναντίων τους και την μυστική αποστολή ολόκληρου πετρελαιοφόρου πλοίου με καύσιμα!!!
Γίνεται λόγος για «σπάσιμο» του εμπάργκο από την Ελλάδα και την αποστολή 12.500 τόνων καυσίμων στο λιμάνι του Μπάρ στο Μαυροβούνιο, για λογαριασμό του Σερβοβοσνιακού Στρατού, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την κατάληψη με μηχανοκίνητες μονάδες της Σρεμπρένιτσα, του Γκόραζντε, και της Ζέπα.
Η Ελλάδα αναφέρεται στην έκθεση πως συνέδραμε με πολλούς τρόπους τους Σερβοβόσνιους, αλλά πουθενά δεν γίνεται λόγος για συμμετοχή των Ελλήνων εθελοντών στα εγκλήματα της Σρεμπρένιτσα ή άλλων γεγονότων.
Θυμίζουμε πως η Ολλανδία κατηγορήθηκε για πλημμελή εκτέλεση καθηκόντων, σε ότι αφορά την αποστολή που είχε με ειρηνευτικές της δυνάμεις για την ασφάλεια της Σρεμπρένιτσα. Τον Απρίλιο του 2002, η υπόθεση αυτή πήρε τεράστιες διαστάσεις με αποτέλεσμα να αναγκαστεί σε παραίτηση η Ολλανδική κυβέρνηση του Βίκ Κούκ.
Όταν έγινε γνωστή στην Ελλάδα η απόρρητη έκθεση των Ολλανδών, ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2003, μυστική έρευνα για τους ΄Ελληνες εθελοντές, χωρίς όμως να βρεθούν τελικά στοιχεία για συμμετοχή Ελλήνων πολιτών σε εγκλήματα στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Είναι όντως απορίας άξιον, πως χωρίς κανένα στοιχείο ουσιαστικής σημασίας, παρά μόνο βασιζόμενοι σε αντικρουόμενες μεταξύ τους πληροφορίες βρέθηκαν κάποιοι να προδικάσουν κάποιους συμπολίτες μας ως εγκληματίες πολέμου…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση