Προς βαρόνους επιστολή !!!!
Η δύσκολη λύση είναι η καλύτερη...
Πολύ πριν την άνοδο στην εξουσία ένα νέο ρεύμα ενέπνεε την νέα δημοκρατία, το κεντροδεξιό κόμμα είχε ήδη έναν αρχηγό με τρομερή δυναμική, τον Κώστα Καραμανλή. Το σάπιο ΠΑΣΟΚ, που σήμερα είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις τότε κατρακυλούσε με πρωταγωνιστή τον αρχιερέα της διαφθοράς Κώστα Σημίτη, των πρωθυπουργό των ελλειμμάτων των άλυτων εθνικών ζητημάτων, των πλείστων ανομιών.
Η πολιτική πρόταση της κεντροδεξιάς είχε τότε ιδιαίτερη δυναμική κι προσηλωνόταν στην έννοια του κοινωνικού κέντρου και της κοινωνικής συναίνεσης. Ο πυρήνας αυτής της πολιτικής πρότασης εκκινούσε από την ιδέα ότι όλοι οι Έλληνες θα καταφέρουμε να προοδεύουμε μαζί και ενωμένοι. Αυτό είναι μια κλασική θεώρηση των πραγμάτων από την δεξιά κυρίως σκέψη που διαδηλώνει την αίσθηση ότι το έθνος πρέπει να προοδεύσει σύσσωμο.
Ως γνωστόν η μετουσίωση της θεωρία σε πράξη είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία στην πολιτική κονίστρα. Η πολιτική εξάλλου είναι η τέχνη του εφικτού, είναι η τέχνη πραγμάτωσης θεωρητικού σχεδίου αδύνατου υπό άλλες προϋποθέσεις να συμβεί. Η πολιτική πρόταση του κοινωνικού κέντρου θεωρήθηκε από πολλούς ως τεκμήριο της στροφής της Νέας δημοκρατίας προς το κέντρο, τον φημισμένο μεσαίο χώρο. Ήταν κατά τους πολιτικούς αναλυτές μια κίνηση ματ της κεντροδεξιάς με σκοπό να εδραιώσει την κυριαρχία της στον μεσαίο χώρο.
Αυτός ο μεσαίος χώρος αποτελεί το 5-10% του εκλογικού χάρτη και τα δύο μεγάλα κόμματα θεωρούν απαραίτητη την εξασφαλίσει του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού ψηφοφόρων για να θεωρούν σίγουρη μια εκλογική νίκη.
Στην περίπτωση της Νέας δημοκρατίας ο μεσαίος χώρος, όπως έχουν συνηθίσει όλοι να ονομάζουν, έλειπε το 1996 οπότε και η ΝΔ συγκέντρωσε το 38 των ψήφων. Το 2000 η κεντροδεξιά στην Ελλάδα έφτασε στο 41 %, συν 3 δηλαδή από το 38% ενώ το 2004 ο Καραμανλής συνέτριψε κυριολεκτικά το ΠΑΣΟΚ λαμβάνοντας ποσοστό 45%. Βέβαια αυτή η νίκη ήταν τόσο ευρεία λογω της γενικευμένης δυσαρέσκειας εναντίον του Πασοκ ,όπως σημειώθηκε και προηγουμένως.
Πέρα όμως από αυτό το σημαντικό είναι ότι σε λιγότερο αυτό 10 χρόνια η κεντροδεξιά από το 38% έφτασε το 38+ 7= 45%!!! Ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι του εκλογικού χάρτη.
Το 2004 όμως δεξιότερα της Νέας δημοκρατίας δημιουργήθηκε ένα δυναμικό σχήμα το ΛΑΟΣ. Τα ποσοστά του κινήθηκαν στις πρώτες εκλογές γύρω στο 2,5%. Ένα ποσοστό αξιόλογο για ένα νέο κόμμα. Ο αδιαμόρφωτος πυρήνας των οπαδών του ΛΑΟΣ έκανε την ηγεσία και τους βαρόνους της Νέας Δημοκρατίας να πιστεύουν πως παρά τις κραυγές του Καρατσαφέρη οι δεξιοί ψηφοφόροι της ΝΔ δεν θα διέρρεαν στο νεοσύστατο κόμμα. Και πράγματι είχαν δίκιο κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον λαλίστατο και λαϊκιστή δεξιό πολιτικό. Όλοι οι νεοδημοκράτες των θεωρούσαν ένα ακόμα καμένο χαρτί αφού έξαλλου η προσπάθεια της Πολιτικής Άνοιξης ήταν απόρροια της προσωπικότητας του Αντώνη Σαμαρά.
Ο Καρατζαφέρης στερούνταν προσωπικότητας και τόνωσης του ηγετικού του προφίλ. Προσπαθούσε την μια προσπαθώντας και την άλλη βρίζοντας να επηρεάσει τους όποιους ευκολόπιστους οπαδούς της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης στην χώρα. Οι εκκλήσεις του, οι υπαινιγμοί του ήταν αβάσιμοι. Δεν μπορούσε να στοιχειοθετεί όλα καταμαρτυρούσε ενάντια στην παράταξη που υπηρέτησε για 30 περίπου χρόνια.
Και τότε ως δια μαγείας ένα βιβλίο έγινε ο παράδεισος του, το μάνα εξ’ ουρανού. Οι βαρόνοι της Νέας Δημοκρατίας βολεμένοι στην Υπουργικές τους καρέκλες, και άλλοι στις πολυθρόνες του Μάξιμου και τις Ρηγίλλης δεν εννοούσαν να καταλάβουν πως ένα βιβλίο θα έκανε τόσο κακό στην παράταξη.
Εδώ πρέπει να επισημανθεί πως δεν μιλάμε για ένα μόνο βιβλίο αλλά για μια σειρά νέων βιβλίων που προπαγανδίζουν υπέρ των εβραίων, του οθωμανικού κεκτημένου!!!! και της πολιτισμικότητας αλλά εναντίον του ελληνικού εθνικού παρελθόντος. Είναι τα γνωστά βιβλία που ετοιμάστηκαν για να διαπλαστεί μια νέα πολιτική νοημοσύνη στους κατοίκους των Βαλκανίων κυρίως στους νέους για να εξαλειφθούν οι όποιες εθνικιστικές υστερίες και πάθη.
2007 τα ποσοστά της Νέας δημοκρατίας λίαν απογοητευτικά και αυτό γιατί δεν της δίνουν μια σαφή πλειοψηφία στην βουλή. 152 βουλευτές για την νέα δημοκρατία και 10 για τον λαϊκό ορθόδοξο συναγερμό. 10 υπερπολύτιμες βουλευτικές έδρες. Όλοι εκτόξευαν βολές και υπαινιγμούς για τον εκλογικό νόμο με τον όποιο διεξήχθησαν οι εκλογές.
Πράγματι με τον παλιό εκλογικό νόμο η ΝΔ θα συγκέντρωνε 158 έδρες!! Ωστόσο, από την στιγμή που η εκλογική μάχη διεξαγόταν με την νέο νόμο και η Νέα Δημοκρατία δεν ζήτησε την αλλαγή του τότε το παιχνίδι ήταν «δίκαιο». Αυτό που δεν κατάλαβαν και δεν θελαν να καταλάβουν οι βαρόνοι είναι ότι ο νόμος δεν ήταν το πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν η είσοδος του Λάος και οι 10 έδρες που αυτό κατέλαβε. Με 152 + 10 έδρες η νέα δημοκρατία θα είχε 162 έδρες και το ΠΑΣΟΚ θα ήταν φοβισμένο αν όχι στα πρόθυρα διάλυσης. Οι βαρόνοι δηλαδή ήρθαν στην θέση του ηλίθιου που του έδειχναν το δάσος και αυτός κοίταξε με πανικό το δάκτυλο.
Αλήθεια είναι τόσο ηλίθιοι οι βαρόνοι; Αυτοί που για χρόνια και μετά από ήττες κατόρθωναν να οργανώνουν το κόμμα και να ρυθμίζουν πρόσωπα και αποφάσεις όπως αυτοί νόμιζαν πρέπον; Η αλήθεια είναι ότι οι βαρόνοι αδυνατούν αν καταλάβουν πως τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Η λύση δεν είναι η αδιαμαρτύρητη αποδοχή του ευρωπαϊκού μας μέλλοντος και συνακόλουθη σωτηρία μας. Η νεοφιλελεύθερη λογική που καταλογίζουν κάποιοι στην Νέα Δημοκρατία δεν είναι βάσιμη. Κατηγορούν τον Αλογοσκούφη ως νεοφιλελεύθερο, που πράγματι είναι, αλλά παραγνωρίζουν ότι ο κρατισμός δε κτυπήθηκε επί ΝΔ αντίθετα εντάθηκε!!!! Οι κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν δεν μειωθήκαν όπως υποκριτικά λέει η αριστερά. Οι συντάξεις του ΟΓΑ τα ταμεία των αγροτών όλα αυτά είναι κρατικές δαπάνες και εκροές, αναγκαίες για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού.
Το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι πολλά στελέχη της υιοθέτησαν την λογική του πολιτισμικού φιλελευθερισμού. Μια αποκρουστική ιδεολογία που εξυψώνει την σημασία των μειονοτήτων εθνικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών σε βάρος του κυριάρχου πολιτισμικού προτύπου των κυριάρχων εθνικών ομάδων(Έλληνες). Η λύσεις που δίνονται στο δημογραφικό είναι αμελητέες η εσωτερική ασφάλεια είναι λίγο εκτός ελέγχου ενώ οι λαθρομετανάστες είναι η νέα μάστιγα της Ελλάδας.
Το ερώτημα για τους βαρόνους είναι αν θα χρειαστεί να ηττηθεί η κεντροδεξιά για καταλάβουν ότι η αποεθνικοποιηση του κράτους και το ξεσάλωμα της αριστεράς και των ξένων μυστικών υπηρεσιών στην χώρα έχει εκνευρίσει τους δεξιούς και όχι μόνο ψηφοφόρους της ΝΔ αλλά και όλους τους έλληνες (εννοείτε πως οι της Κουμουνδούρου εντάσσονται για ασφάλεια στην εθνική μειονότητα των ανθ-ελλήνων).
Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να φάνει αντάξια όχι μόνο της συντηρητικής της κληρονομιάς (εθνική συνέχεια, ορθοδοξία, οικογένεια και ελληνικός υπέρτερος πολιτισμικός χαρακτήρας) αλλά και της πολυδιαφημισμένης φιλελεύθερης κληρονομίας της (οικονομική πρόοδος βάσει ενός ασφαλούς χωρικά συστήματος ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών).
Το ερώτημα λοιπόν είναι θα περιμένουνε να ηττηθούμε και μετά να αλλάξουμε;
Αν είναι δυνατόν αυτό να ονομάζεται πολιτική αντίληψη και σκέψη ή θα ήταν καλύτερο να αρχίζουμε να προτιμούμε κάπου-κάπου και την λύση των δεξιών στροφών όταν τα εμπόδια είναι άκρως αριστερά και άλλοτε άκρως δεξιά.
Ι.Καν.
Πολύ πριν την άνοδο στην εξουσία ένα νέο ρεύμα ενέπνεε την νέα δημοκρατία, το κεντροδεξιό κόμμα είχε ήδη έναν αρχηγό με τρομερή δυναμική, τον Κώστα Καραμανλή. Το σάπιο ΠΑΣΟΚ, που σήμερα είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις τότε κατρακυλούσε με πρωταγωνιστή τον αρχιερέα της διαφθοράς Κώστα Σημίτη, των πρωθυπουργό των ελλειμμάτων των άλυτων εθνικών ζητημάτων, των πλείστων ανομιών.Η πολιτική πρόταση της κεντροδεξιάς είχε τότε ιδιαίτερη δυναμική κι προσηλωνόταν στην έννοια του κοινωνικού κέντρου και της κοινωνικής συναίνεσης. Ο πυρήνας αυτής της πολιτικής πρότασης εκκινούσε από την ιδέα ότι όλοι οι Έλληνες θα καταφέρουμε να προοδεύουμε μαζί και ενωμένοι. Αυτό είναι μια κλασική θεώρηση των πραγμάτων από την δεξιά κυρίως σκέψη που διαδηλώνει την αίσθηση ότι το έθνος πρέπει να προοδεύσει σύσσωμο.
Ως γνωστόν η μετουσίωση της θεωρία σε πράξη είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία στην πολιτική κονίστρα. Η πολιτική εξάλλου είναι η τέχνη του εφικτού, είναι η τέχνη πραγμάτωσης θεωρητικού σχεδίου αδύνατου υπό άλλες προϋποθέσεις να συμβεί. Η πολιτική πρόταση του κοινωνικού κέντρου θεωρήθηκε από πολλούς ως τεκμήριο της στροφής της Νέας δημοκρατίας προς το κέντρο, τον φημισμένο μεσαίο χώρο. Ήταν κατά τους πολιτικούς αναλυτές μια κίνηση ματ της κεντροδεξιάς με σκοπό να εδραιώσει την κυριαρχία της στον μεσαίο χώρο.
Αυτός ο μεσαίος χώρος αποτελεί το 5-10% του εκλογικού χάρτη και τα δύο μεγάλα κόμματα θεωρούν απαραίτητη την εξασφαλίσει του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού ψηφοφόρων για να θεωρούν σίγουρη μια εκλογική νίκη.
Στην περίπτωση της Νέας δημοκρατίας ο μεσαίος χώρος, όπως έχουν συνηθίσει όλοι να ονομάζουν, έλειπε το 1996 οπότε και η ΝΔ συγκέντρωσε το 38 των ψήφων. Το 2000 η κεντροδεξιά στην Ελλάδα έφτασε στο 41 %, συν 3 δηλαδή από το 38% ενώ το 2004 ο Καραμανλής συνέτριψε κυριολεκτικά το ΠΑΣΟΚ λαμβάνοντας ποσοστό 45%. Βέβαια αυτή η νίκη ήταν τόσο ευρεία λογω της γενικευμένης δυσαρέσκειας εναντίον του Πασοκ ,όπως σημειώθηκε και προηγουμένως.
Πέρα όμως από αυτό το σημαντικό είναι ότι σε λιγότερο αυτό 10 χρόνια η κεντροδεξιά από το 38% έφτασε το 38+ 7= 45%!!! Ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι του εκλογικού χάρτη.
Το 2004 όμως δεξιότερα της Νέας δημοκρατίας δημιουργήθηκε ένα δυναμικό σχήμα το ΛΑΟΣ. Τα ποσοστά του κινήθηκαν στις πρώτες εκλογές γύρω στο 2,5%. Ένα ποσοστό αξιόλογο για ένα νέο κόμμα. Ο αδιαμόρφωτος πυρήνας των οπαδών του ΛΑΟΣ έκανε την ηγεσία και τους βαρόνους της Νέας Δημοκρατίας να πιστεύουν πως παρά τις κραυγές του Καρατσαφέρη οι δεξιοί ψηφοφόροι της ΝΔ δεν θα διέρρεαν στο νεοσύστατο κόμμα. Και πράγματι είχαν δίκιο κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον λαλίστατο και λαϊκιστή δεξιό πολιτικό. Όλοι οι νεοδημοκράτες των θεωρούσαν ένα ακόμα καμένο χαρτί αφού έξαλλου η προσπάθεια της Πολιτικής Άνοιξης ήταν απόρροια της προσωπικότητας του Αντώνη Σαμαρά.
Ο Καρατζαφέρης στερούνταν προσωπικότητας και τόνωσης του ηγετικού του προφίλ. Προσπαθούσε την μια προσπαθώντας και την άλλη βρίζοντας να επηρεάσει τους όποιους ευκολόπιστους οπαδούς της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης στην χώρα. Οι εκκλήσεις του, οι υπαινιγμοί του ήταν αβάσιμοι. Δεν μπορούσε να στοιχειοθετεί όλα καταμαρτυρούσε ενάντια στην παράταξη που υπηρέτησε για 30 περίπου χρόνια.
Και τότε ως δια μαγείας ένα βιβλίο έγινε ο παράδεισος του, το μάνα εξ’ ουρανού. Οι βαρόνοι της Νέας Δημοκρατίας βολεμένοι στην Υπουργικές τους καρέκλες, και άλλοι στις πολυθρόνες του Μάξιμου και τις Ρηγίλλης δεν εννοούσαν να καταλάβουν πως ένα βιβλίο θα έκανε τόσο κακό στην παράταξη.
Εδώ πρέπει να επισημανθεί πως δεν μιλάμε για ένα μόνο βιβλίο αλλά για μια σειρά νέων βιβλίων που προπαγανδίζουν υπέρ των εβραίων, του οθωμανικού κεκτημένου!!!! και της πολιτισμικότητας αλλά εναντίον του ελληνικού εθνικού παρελθόντος. Είναι τα γνωστά βιβλία που ετοιμάστηκαν για να διαπλαστεί μια νέα πολιτική νοημοσύνη στους κατοίκους των Βαλκανίων κυρίως στους νέους για να εξαλειφθούν οι όποιες εθνικιστικές υστερίες και πάθη.
2007 τα ποσοστά της Νέας δημοκρατίας λίαν απογοητευτικά και αυτό γιατί δεν της δίνουν μια σαφή πλειοψηφία στην βουλή. 152 βουλευτές για την νέα δημοκρατία και 10 για τον λαϊκό ορθόδοξο συναγερμό. 10 υπερπολύτιμες βουλευτικές έδρες. Όλοι εκτόξευαν βολές και υπαινιγμούς για τον εκλογικό νόμο με τον όποιο διεξήχθησαν οι εκλογές.
Πράγματι με τον παλιό εκλογικό νόμο η ΝΔ θα συγκέντρωνε 158 έδρες!! Ωστόσο, από την στιγμή που η εκλογική μάχη διεξαγόταν με την νέο νόμο και η Νέα Δημοκρατία δεν ζήτησε την αλλαγή του τότε το παιχνίδι ήταν «δίκαιο». Αυτό που δεν κατάλαβαν και δεν θελαν να καταλάβουν οι βαρόνοι είναι ότι ο νόμος δεν ήταν το πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν η είσοδος του Λάος και οι 10 έδρες που αυτό κατέλαβε. Με 152 + 10 έδρες η νέα δημοκρατία θα είχε 162 έδρες και το ΠΑΣΟΚ θα ήταν φοβισμένο αν όχι στα πρόθυρα διάλυσης. Οι βαρόνοι δηλαδή ήρθαν στην θέση του ηλίθιου που του έδειχναν το δάσος και αυτός κοίταξε με πανικό το δάκτυλο.
Αλήθεια είναι τόσο ηλίθιοι οι βαρόνοι; Αυτοί που για χρόνια και μετά από ήττες κατόρθωναν να οργανώνουν το κόμμα και να ρυθμίζουν πρόσωπα και αποφάσεις όπως αυτοί νόμιζαν πρέπον; Η αλήθεια είναι ότι οι βαρόνοι αδυνατούν αν καταλάβουν πως τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Η λύση δεν είναι η αδιαμαρτύρητη αποδοχή του ευρωπαϊκού μας μέλλοντος και συνακόλουθη σωτηρία μας. Η νεοφιλελεύθερη λογική που καταλογίζουν κάποιοι στην Νέα Δημοκρατία δεν είναι βάσιμη. Κατηγορούν τον Αλογοσκούφη ως νεοφιλελεύθερο, που πράγματι είναι, αλλά παραγνωρίζουν ότι ο κρατισμός δε κτυπήθηκε επί ΝΔ αντίθετα εντάθηκε!!!! Οι κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν δεν μειωθήκαν όπως υποκριτικά λέει η αριστερά. Οι συντάξεις του ΟΓΑ τα ταμεία των αγροτών όλα αυτά είναι κρατικές δαπάνες και εκροές, αναγκαίες για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού.
Το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι πολλά στελέχη της υιοθέτησαν την λογική του πολιτισμικού φιλελευθερισμού. Μια αποκρουστική ιδεολογία που εξυψώνει την σημασία των μειονοτήτων εθνικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών σε βάρος του κυριάρχου πολιτισμικού προτύπου των κυριάρχων εθνικών ομάδων(Έλληνες). Η λύσεις που δίνονται στο δημογραφικό είναι αμελητέες η εσωτερική ασφάλεια είναι λίγο εκτός ελέγχου ενώ οι λαθρομετανάστες είναι η νέα μάστιγα της Ελλάδας.
Το ερώτημα για τους βαρόνους είναι αν θα χρειαστεί να ηττηθεί η κεντροδεξιά για καταλάβουν ότι η αποεθνικοποιηση του κράτους και το ξεσάλωμα της αριστεράς και των ξένων μυστικών υπηρεσιών στην χώρα έχει εκνευρίσει τους δεξιούς και όχι μόνο ψηφοφόρους της ΝΔ αλλά και όλους τους έλληνες (εννοείτε πως οι της Κουμουνδούρου εντάσσονται για ασφάλεια στην εθνική μειονότητα των ανθ-ελλήνων).
Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να φάνει αντάξια όχι μόνο της συντηρητικής της κληρονομιάς (εθνική συνέχεια, ορθοδοξία, οικογένεια και ελληνικός υπέρτερος πολιτισμικός χαρακτήρας) αλλά και της πολυδιαφημισμένης φιλελεύθερης κληρονομίας της (οικονομική πρόοδος βάσει ενός ασφαλούς χωρικά συστήματος ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών).
Το ερώτημα λοιπόν είναι θα περιμένουνε να ηττηθούμε και μετά να αλλάξουμε;
Αν είναι δυνατόν αυτό να ονομάζεται πολιτική αντίληψη και σκέψη ή θα ήταν καλύτερο να αρχίζουμε να προτιμούμε κάπου-κάπου και την λύση των δεξιών στροφών όταν τα εμπόδια είναι άκρως αριστερά και άλλοτε άκρως δεξιά.
Ι.Καν.
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...