Με γρήγορα βήματα προχωρά η Τουρκία ενώ η Ελλάδα...
Ψάρεμα σε θολά νερά...
Τα πρόσφατα, πολλαπλά, επικίνδυνα γεγονότα στο Αιγαίο που δημιουργεί η Τουρκία, έχουν φέρει στο προσκήνιο τις μεγάλες αδυναμίες που έχει η ακολουθούμενη ελληνική πολιτική «ψυχραιμίας και νηφαλιότητας» έναντι της Αγκυρας .
Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ως γνωστόν, στηρίζει πολιτικά όλες τις παράνομες στρατιωτικές ενέργειές της στο Αιγαίο και επενδύει επάνω τους διπλωματικώς, χωρίς να υπάρχει καμιά ουσιαστική αντίδραση της Αθήνας. Δεν είναι μόνον ο εφαρμοσμένος ήδη τουρκικός νόμος που δίνει το μισό Αιγαίο στην Τουρκία για θαλάσσια έρευνα και διάσωση. Δεν είναι μόνον το ετήσιο «μπλοκάρισμα» ολόκληρων περιοχών στον εναέριο χώρο του Αιγαίου (διεθνούς και εθνικού) για τις μόνιμες «εκπαιδευτικές ασκήσεις της».
Σ' ΑΥΤΟΥΣ προστίθεται και ο σχετικός τουρκικός νόμος, που θέλει η ζώνη αλιείας της Τουρκίας να φτάνει τα 12 ν.μ. από τις δυτικές ακτές της. Ο νόμος αυτός είναι πολύ παλιός (νόμος 476 Μάιος 1964!!!) και καθορίζει ως ζώνη αλιείας της Τουρκίας στα 12 ν.μ. Μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει καμιά ελληνική αντίδραση, με αποτέλεσμα ο τουρκικός αυτός νόμος, μετά από 44 χρόνια, να έχει πάρει πλέον τη μορφή εθιμικού δικαίου.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ, το 1992, η Τουρκία φρόντισε να κατοχυρώσει στον ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας τα 12 ν.μ. ως ζώνη αλιείας της, ανεξαρτήτως του αν δεν υπογράφει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Αθήνα όχι μόνον δεν έχει αντικρούσει την παράνομη τουρκική ενέργεια σε βάρος των ελληνικών οικονομικών συμφερόντων, αλλά ούτε εξέδωσε αντίστοιχο νόμο καθορίζοντας τη δική της ζώνη αλιείας στο Αιγαίο, ούτε καν κατέγραψε στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ έστω και ελληνική πρόθεση για προσδιορισμό ζώνης αλιείας.
ΕΤΣΙ, λοιπόν, τα ελληνικά αλιευτικά σκάφη στην πράξη δεν έχουν δικαίωμα αλιείας στις σχετικές περιοχές χωρίς έγκριση της Τουρκίας, πέραν των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές των νήσων π.χ. Σαμοθράκης, Λήμνου, Λέσβου κ.λπ., με αποτέλεσμα τα «ψιλά» στις εφημερίδες για σύλληψη Ελλήνων αλιέων από τουρκικές αρχές...
ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ αυτά συμβάντα ουδόλως ανησυχούν τους παροικούντες την Αθήνα, αφού αφορούν «τους άλλους πολίτες».
Η «ΙΣΤΟΡΙΑ» αυτή είναι ένα ακόμα μικρό δείγμα του πόσο «καθυστερημένη» είναι η Αθήνα στα ανακλαστικά της στην αντιμετώπιση του συνολικού προβλήματος που δημιουργεί η Αγκυρα. Και για να δανειστούμε μια αποστροφή συναδέλφου σε εκπομπή σε ραδιοφωνικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης, είναι σαν η Τουρκία να τρέχει με Πόρσε και η Ελλάδα με Ντεσεβό...
Πηγή
Τα πρόσφατα, πολλαπλά, επικίνδυνα γεγονότα στο Αιγαίο που δημιουργεί η Τουρκία, έχουν φέρει στο προσκήνιο τις μεγάλες αδυναμίες που έχει η ακολουθούμενη ελληνική πολιτική «ψυχραιμίας και νηφαλιότητας» έναντι της Αγκυρας .Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ως γνωστόν, στηρίζει πολιτικά όλες τις παράνομες στρατιωτικές ενέργειές της στο Αιγαίο και επενδύει επάνω τους διπλωματικώς, χωρίς να υπάρχει καμιά ουσιαστική αντίδραση της Αθήνας. Δεν είναι μόνον ο εφαρμοσμένος ήδη τουρκικός νόμος που δίνει το μισό Αιγαίο στην Τουρκία για θαλάσσια έρευνα και διάσωση. Δεν είναι μόνον το ετήσιο «μπλοκάρισμα» ολόκληρων περιοχών στον εναέριο χώρο του Αιγαίου (διεθνούς και εθνικού) για τις μόνιμες «εκπαιδευτικές ασκήσεις της».
Σ' ΑΥΤΟΥΣ προστίθεται και ο σχετικός τουρκικός νόμος, που θέλει η ζώνη αλιείας της Τουρκίας να φτάνει τα 12 ν.μ. από τις δυτικές ακτές της. Ο νόμος αυτός είναι πολύ παλιός (νόμος 476 Μάιος 1964!!!) και καθορίζει ως ζώνη αλιείας της Τουρκίας στα 12 ν.μ. Μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει καμιά ελληνική αντίδραση, με αποτέλεσμα ο τουρκικός αυτός νόμος, μετά από 44 χρόνια, να έχει πάρει πλέον τη μορφή εθιμικού δικαίου.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ, το 1992, η Τουρκία φρόντισε να κατοχυρώσει στον ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας τα 12 ν.μ. ως ζώνη αλιείας της, ανεξαρτήτως του αν δεν υπογράφει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Αθήνα όχι μόνον δεν έχει αντικρούσει την παράνομη τουρκική ενέργεια σε βάρος των ελληνικών οικονομικών συμφερόντων, αλλά ούτε εξέδωσε αντίστοιχο νόμο καθορίζοντας τη δική της ζώνη αλιείας στο Αιγαίο, ούτε καν κατέγραψε στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ έστω και ελληνική πρόθεση για προσδιορισμό ζώνης αλιείας.
ΕΤΣΙ, λοιπόν, τα ελληνικά αλιευτικά σκάφη στην πράξη δεν έχουν δικαίωμα αλιείας στις σχετικές περιοχές χωρίς έγκριση της Τουρκίας, πέραν των 6 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές των νήσων π.χ. Σαμοθράκης, Λήμνου, Λέσβου κ.λπ., με αποτέλεσμα τα «ψιλά» στις εφημερίδες για σύλληψη Ελλήνων αλιέων από τουρκικές αρχές...
ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ αυτά συμβάντα ουδόλως ανησυχούν τους παροικούντες την Αθήνα, αφού αφορούν «τους άλλους πολίτες».
Η «ΙΣΤΟΡΙΑ» αυτή είναι ένα ακόμα μικρό δείγμα του πόσο «καθυστερημένη» είναι η Αθήνα στα ανακλαστικά της στην αντιμετώπιση του συνολικού προβλήματος που δημιουργεί η Αγκυρα. Και για να δανειστούμε μια αποστροφή συναδέλφου σε εκπομπή σε ραδιοφωνικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης, είναι σαν η Τουρκία να τρέχει με Πόρσε και η Ελλάδα με Ντεσεβό...
Πηγή
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...