Η σύγκρουση του Ερντογάν με τους Κεμαλικούς συνεχίζεται
Δικαστική διαμάχη με απρόβλεπτες συνέπειες
Η διαμάχη μεταξύ Κεμαλικών και Ισλαμιστών στη γειτονική Τουρκία καλά κρατεί. Η απόφαση προ μερικών ημερών του δικαστηρίου της Άγκυρας, η οποία παραπέμπει σε δίκη τον νυν πρόεδρο της Τουρκίας, κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης δημόσιου χρήματος, για μια υπόθεση που χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας ‘90, έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στο κυβερνών ισλαμικό κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΠ) και συντηρεί τα σενάρια εκ’ νέου ανατροπής της πολιτικής κατάστασης στη Τουρκία.
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, οι δικαστές της Άγκυρας, οι οποίοι και αποτελούν απόλυτα ελεγχόμενο μέρος του στρατιωτικού και του Κεμαλικού κατεστημένου φαίνονται διατεθειμένοι, μη έχοντας άλλη επιλογή – αφού μέσω των εκλογών η πιθανότητα να αναλάβουν την εξουσία είναι μηδαμινή - να προσπαθήσουν να ανατρέψουν εκ’ νέου την πολιτική κατάσταση της χώρας μέσω ενός δικαστικού αυτή τη φορά «πραξικοπήματος», που θα φέρει στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον ίδιο τον πρόεδρο της Τουρκίας κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Τζεμίλ Τσιτσέκ, υπεραμύνθηκε τον κ. Γκιουλ τονίζοντας στα μέσα ενημέρωσης της χώρας του ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Τουρκίας μόνο στην περίπτωση που ο πρόεδρος κατηγορείτο για εσχάτη προδοσία θα ήταν δυνατόν να παραπεμθεί σε δίκη. Σε συνέχεια των δηλώσεων υπεράσπισης του κ. Γκιούλ, ο κ. Τσιτσέκ υπογράμμισε το γεγονός ότι ο πρόεδρος θα έπρεπε να προστατεύεται όπως ακριβώς προστατεύονται οι Τούρκοι βουλευτές, δηλαδή με ασυλία.
Ο κ. Γκιούλ, ως αντιπρόεδρος του κόμματος της «Ευημερίας» (Refah) τότε, κατηγορείται τώρα από την Τουρκική δικαιοσύνη για παρακράτηση τεράστιων ποσών από κρατικές επιχορηγήσεις προς το κόμμα, τα οποία θα έπρεπε να είχαν επιστραφεί στα δημόσια ταμεία της Τουρκίας μετά την δικαστική απόφαση που έκρινε εκτός νόμου το εν λόγω κόμμα το 1998. Για την ίδια κατηγορία, δηλαδή για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, είχε καταδικαστεί το 2004 και ο αρχηγός του τότε κόμματος της «Ευημερίας» και πρωθυπουργός της Τουρκίας - έως και το «Βελούδινο πραξικόπημα» του 1997- κ. Ερμπακάν, στον οποίον και απονεμήθηκε χάρη το 2008 από τον νύν πρόεδρο της Τουρκίας κ. Γκιουλ.
Θα πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι το νυν κυβερνών κόμμα ΑΚΠ, ιδρύθηκε από πρώην μέλη του ισλαμικού κόμματος Refah. Ιδρυτές του νέου κόμματος ήταν ο κ. Ερντογάν, νυν πρωθυπουργός της Τουρκίας, ο κ. Τσιτσέκ, νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος και φυσικά από τον κ. Γκιουλ, νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Από τις πρώτες ενέργειες που πραγματοποίησε ως ο νέος πρόεδρος της Τουρκίας ο κ. Γκιούλ, μετά τη σαρωτική νίκη του ΑΚΠ στις βουλευτικές εκλογές του 2007, ήταν η απονομή χάρης με προεδρικό διάταγμα του 2008 στον κ. Ερμπακάν, λόγω της ηλικίας αλλά και της κατάστασης της υγείας του.
Η δικαστική αυτή διαμάχη έρχεται να προστεθεί σε μια λίστα τεραστίων εσωτερικών προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την υπόθεση Εργκενεκόν.
Η διαμάχη μεταξύ Κεμαλικών και Ισλαμιστών στη γειτονική Τουρκία καλά κρατεί. Η απόφαση προ μερικών ημερών του δικαστηρίου της Άγκυρας, η οποία παραπέμπει σε δίκη τον νυν πρόεδρο της Τουρκίας, κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης δημόσιου χρήματος, για μια υπόθεση που χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας ‘90, έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στο κυβερνών ισλαμικό κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΠ) και συντηρεί τα σενάρια εκ’ νέου ανατροπής της πολιτικής κατάστασης στη Τουρκία.
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, οι δικαστές της Άγκυρας, οι οποίοι και αποτελούν απόλυτα ελεγχόμενο μέρος του στρατιωτικού και του Κεμαλικού κατεστημένου φαίνονται διατεθειμένοι, μη έχοντας άλλη επιλογή – αφού μέσω των εκλογών η πιθανότητα να αναλάβουν την εξουσία είναι μηδαμινή - να προσπαθήσουν να ανατρέψουν εκ’ νέου την πολιτική κατάσταση της χώρας μέσω ενός δικαστικού αυτή τη φορά «πραξικοπήματος», που θα φέρει στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον ίδιο τον πρόεδρο της Τουρκίας κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Τζεμίλ Τσιτσέκ, υπεραμύνθηκε τον κ. Γκιουλ τονίζοντας στα μέσα ενημέρωσης της χώρας του ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα της Τουρκίας μόνο στην περίπτωση που ο πρόεδρος κατηγορείτο για εσχάτη προδοσία θα ήταν δυνατόν να παραπεμθεί σε δίκη. Σε συνέχεια των δηλώσεων υπεράσπισης του κ. Γκιούλ, ο κ. Τσιτσέκ υπογράμμισε το γεγονός ότι ο πρόεδρος θα έπρεπε να προστατεύεται όπως ακριβώς προστατεύονται οι Τούρκοι βουλευτές, δηλαδή με ασυλία.
Ο κ. Γκιούλ, ως αντιπρόεδρος του κόμματος της «Ευημερίας» (Refah) τότε, κατηγορείται τώρα από την Τουρκική δικαιοσύνη για παρακράτηση τεράστιων ποσών από κρατικές επιχορηγήσεις προς το κόμμα, τα οποία θα έπρεπε να είχαν επιστραφεί στα δημόσια ταμεία της Τουρκίας μετά την δικαστική απόφαση που έκρινε εκτός νόμου το εν λόγω κόμμα το 1998. Για την ίδια κατηγορία, δηλαδή για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, είχε καταδικαστεί το 2004 και ο αρχηγός του τότε κόμματος της «Ευημερίας» και πρωθυπουργός της Τουρκίας - έως και το «Βελούδινο πραξικόπημα» του 1997- κ. Ερμπακάν, στον οποίον και απονεμήθηκε χάρη το 2008 από τον νύν πρόεδρο της Τουρκίας κ. Γκιουλ.
Θα πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι το νυν κυβερνών κόμμα ΑΚΠ, ιδρύθηκε από πρώην μέλη του ισλαμικού κόμματος Refah. Ιδρυτές του νέου κόμματος ήταν ο κ. Ερντογάν, νυν πρωθυπουργός της Τουρκίας, ο κ. Τσιτσέκ, νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος και φυσικά από τον κ. Γκιουλ, νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Από τις πρώτες ενέργειες που πραγματοποίησε ως ο νέος πρόεδρος της Τουρκίας ο κ. Γκιούλ, μετά τη σαρωτική νίκη του ΑΚΠ στις βουλευτικές εκλογές του 2007, ήταν η απονομή χάρης με προεδρικό διάταγμα του 2008 στον κ. Ερμπακάν, λόγω της ηλικίας αλλά και της κατάστασης της υγείας του.
Η δικαστική αυτή διαμάχη έρχεται να προστεθεί σε μια λίστα τεραστίων εσωτερικών προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την υπόθεση Εργκενεκόν.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...