Η "διαπραγμάτευση" θα φέρει αναγνώριση "τούρκων" στην Ελλάδα;

Η «Διαπραγμάτευση» με τους Τούρκους φέρνει και την αναγνώριση των «Τουρκικών Ενώσεων» της Δυτικής Θράκης;

Ήταν το όχι και τόσο μακρυνό 2017 και συγκεκριμένα η 5η Σεπτεμβρίου, όταν με (άσχετη) τροπολογία – προσθήκη σε σχέδιο νόμου για συμμόρφωση σε ευρωπαϊκή οδηγία (2014/42/ΕΕ) για εντολή έρευνας σε ποινικές υποθέσεις, του τότε υπουργού δικαιοσύνης κ. Κοντονή και συγκεκριμένα διά των άρθρων 40 και 41, το άρθρο 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας υπό τίτλο «Ανάκληση ή Μεταρρύθμιση Απόφασης» ετροποποιείτο.

Εν αρχή φαινόταν μία αδιάφορη ρύθμιση, αλλά ο «διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Με το άρθρο 41 της τροπολογίας η ρύθμιση έφερε αναδρομική ισχύ σε καταδικαστικές οριστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εναντίον της Ελλάδος προ της ψηφίσεως του τότε νόμου.

Με αυτόν τον τρόπο μπορούσαν με σχετική αίτηση εντός ενός έτους από την ψήφιση του Νόμου να ανακληθούν ή μεταρρυθμισθούν οι σχετικές αμετάκλητες αποφάσεις του Αρείου Πάγου που επεκύρωναν την διάλυση του «τουρκικού σωματείου» και ιδιαίτατα η κρισιμότατη υπ’ αριθμόν 313/2012 του Δ Τμήματος με την κ. Θάνου μάλιστα στην σύνθεση.

Το τμήμα αυτό του ΑΠ είχε επικυρώσει ως νόμιμη την σχετική απόφαση του Εφετείου Θράκης για διάλυση του Σωματείου με τον προσδιορισμό «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» και δεν «εφήρμοσε στο εσωτερικό δίκαιο» την από 27-3-2008 απόφαση της ΕΔΔΑ με την οποία καταδικαζόταν η χώρα μας για παράβαση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (Ελευθερία του Συνέρχεσθαι και Συνεταιρίζεσθαι» αναφορικά με το «τουρκικό» αυτό σωματείο.


Έχει μάλλον σημασία ένα σύντομο ιστορικό.

Η «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» λοιπόν είχε προσφύγει με την υπ’ αριθμόν 26698/2005 προσφυγή του στο ΕΔΔΑ κατόπιν της απορριπτικής αποφάσεως της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, η οποία επικύρωσε την απόφαση υπ` αριθμόν 31/2002 του Εφετείου Θράκης δυνάμει της οποίας διελύετο το ανωτέρω Σωματείο, σε μία περίπτωση που είχε απασχολήσει τις δικαστικές αρχές ήδη από το 1984.

Έχει ιδιαίτερο εθνικό ενδιαφέρον η κρίση της τότε Ολομελείας:

«Ο σκοπός σωματείου με τον οποίο επιχειρείται απροκάλυπτα να εμφανισθεί η ύπαρξη στην Ελλάδα εθνικής τουρκικής μειονότητας, ενώ με τη Σύμβαση περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών και τη Συνθήκη Ειρήνης που υπογράφηκαν στη Λωζάνη, μόνο η ύπαρξη θρησκευτικής μουσουλμανικής μειονότητας αναγνωρίζεται στην εν λόγω περιοχή, προσκρούει στη δημόσια τάξη και η διάλυση του σωματείου είναι εναρμονισμένη προς το επιβαλλόμενο αναγκαίο μέτρο περιορισμού της σωματειακής ελευθερίας και τελεί σε σχέση αναλογίας μεταξύ των παραβιάσεων του σωματείου και του σκοπού, στον οποίον η διάλυσή του αποβλέπει, τη διαφύλαξη δηλονότι της κοινωνικής ισορροπίας και της γαλήνης μεταξύ των δύο Ελληνικών Κοινοτήτων Θράκης, Μουσουλμανικής και Χριστιανικής, και κατ’ επέκταση της γαλήνης της χώρας. Είναι δε το μέτρο της διαλύσεως αναγκαίο, λαμβανομένου κυρίως υπόψη ότι ο αιτών τη διάλυση Νομάρχης, ως εποπτεύουσα Αρχή, δεν δικαιούται, σύμφωνα με τα κρατούντα στη δημοκρατική και ευνομούμενη Ελληνική Πολιτεία, να έχει άλλο τρόπο επέμβασης στη λειτουργία του αναιρεσείοντος σωματείου από το να επιδιώξει τη διάλυσή του.»

Το ΕΔΔΑ, κάπου στην Κεντρική Ευρώπη ως – αντικειμενικά – είναι, έκρινε διά της ανωτέρω από 27-3-2008 οριστικής του αποφάσεως, όπως προειπώθηκε, ότι το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι προσβάλλεται και δεν ήτο αναγκαία η διάλυση του εν λόγω σωματείου . Οι τουρκόψυχοι συμπολίτες μας ως «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» προβαίνουν σε αίτηση ανάκλησης / μεταρρύθμισης της αποφάσεως της Ολομελείας του ΑΠ. Κατόπιν απορριπτικής αποφάσεως του Εφετείου Θράκης (477/2009) ο ΑΠ με το Δ΄ Τμήμα έκλεισε αμετάκλητα την υπόθεση δυνάμει της ανωτέρω υπ’ αριθμόν 313/2012 αποφάσεώς του επί της οποίας οποία, απορρίπτοντας την αίτηση του ανωτέρω Σωματείου σχολίαζε και αιτιολογούσε ως εξής:

«Καθεαυτή η απόφαση του ΕυρΔΔΑ δεν έχει ως συνέπεια την αυτόματη ανάκληση ή μεταρρύθμιση της ενδοπολιτειακής πράξης για την οποία παραπονείται το προσφεύγον, αλλά απλώς βεβαιώνει την παραβίαση της Σύμβασης και ενδεχομένως επιδικάζει χρηματική αποζημίωση ως “δίκαιη ικανοποίηση”.
Δηλαδή δεν διεισδύει στην εσωτερική έννομη τάξη και δεν αίρει, καθεαυτή, την παραβίαση. Η παραπάνω αναγνωριστική απόφαση του ΕυρΔΔΑ με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι τα Ελληνικά Δικαστήρια υπερέβησαν το περιθώριο εκτίμησης που διέθεταν και ότι η διάλυση του πρώτου προσφεύγοντος δεν ήταν αναγκαία σε μία δημοκρατική κοινωνία και έτσι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 11 της Σύμβασης δεν ανακαλεί ούτε ακυρώνει την άνω υπ’ αριθμ 4/2005 αμετάκλητη απόφαση τη ολομέλειας του Αρείου Πάγου, που έκρινε διαφορετικά. Επίσης το γεγονός ότι κρίθηκε από το ΕΔΔΑ ότι υπήρξε παραβίαση της Συμβάσεως, δεν σημαίνει ότι το σχετικό ζήτημα μπορεί να κριθεί εξ υπαρχής από τα εθνικά δικαστήρια .»

Τελικώς στην ελληνική πολιτική (και δικαστική) ζωή τίποτε δεν είναι Αμετάκλητο.

Το σωτήριον έτος 2017 είχε φθάσει η ώρα για την ως άνω τροπολογία του κ. Κοντονή. Η Δημοκρατική Ευθύνη με τις ταπεινές της δυνάμεις τότε είχε πρωτοεπισημάνει αυτό το εθνικό ατόπημα. Το θέμα πήρε διαστάσεις και ακολούθησαν στελέχη των ΑΝΕΛ και της ΝΔ και κατόπιν η τροπολογία απεσύρθη διακριτικώς όσον αφορούσε την αναδρομικότητα των αποτελεσμάτων της προσθήκης, ώστε ίσχυαν οι αμετάκλητες αποφάσεις του ΑΠ κατά κεραία και έτσι απέτρεπαν τους τουρκόψυχους, τουρκογενείς και μη, συμπολίτες μας από οποιαδήποτε αναψηλάφηση της υποθέσεώς τους.

Σωματείο λοιπόν με τον χαρακτηρισμό «Τούρκος ή Τουρκικός» δεν μπορεί να ιδρυθεί και δη στην Θράκη. Δεν μπορεί, ή δεν μπορούσε;

Σήμερα, λίγες ημέρες μετά την έναρξη διαδικασίας «διαπραγματεύσεων» με την γείτονα, εμφανίζεται αίφνης, προ των πυλών της θερινής ραστώνης, η από 20η Ιουλίου 2020 Πρόταση Νόμου με τίτλο «Εναρμόνιση εθνικών διατάξεων με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Δ.Δ.Α.) και θέσπιση ειδικού ένδικου μέσου για τις συνθήκες κράτησης στα σωφρονιστικά καταστήματα»

Στο 2ο άρθρο της επιχειρείται επί της ουσίας το ίδιο ακριβώς πράγμα, όπως και επί Κοντονή με παρέμβαση όμως σε άλλο άρθρο του (χιλιομπαλωμένου κατά το δοκούν εκάστοτε εξουσίας ) Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και με άλλη διαδικασία (αίτηση αναψηλάφησης αντί για αίτηση ανακλήσεως ή μεταρρυθμίσεως). Εξαιρετικά νέα για την επανασύσταση των «τουρκικών ενώσεων Θράκης» .

Συγκεκριμένα επί το άρθρο 544 «Λόγοι Αναψηλαφήσεως», εμπλουτίζεται.

Ας διαβάσουμε το άρθρο της προτάσεως Νόμου:

Άρθρο 2

Συμπλήρωση διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας 1. Στο τέλος του άρθρου 544 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 11, ως εξής: «11) αν μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης εκδόθηκε οριστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την οποία κρίθηκε ότι η προσβαλλόμενη εκδόθηκε κατά παράβαση δικαιώματος που αφορά στον δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που τηρήθηκε ή διάταξης ουσιαστικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου». 2. Στο τέλος του άρθρου 545 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 7, ως εξής: «7. Στην περίπτωση της παρ. 11 του άρθρου 544, η προθεσμία αναψηλάφησης είναι ενενήντα (90) ημέρες και αρχίζει από την ημερομηνία που καθίσταται οριστική η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.» 3. Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου καταλαμβάνει και τις υποθέσεις για τις οποίες έχει εκδοθεί οριστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου πριν από τη δημοσίευση του παρόντος. Στην περίπτωση αυτή η προθεσμία άσκησης της αίτησης αναψηλάφησης είναι έξι (6) μήνες από τη δημοσίευση του παρόντος.

Στην Αιτιολογική Έκθεση της Προτάσεως Νόμου αναφέρεται ότι:

Με το άρθρο 2 προτείνεται η συμπλήρωση των διατάξεων των άρθρων 544 και 545 ΚΠολΔ για την αναψηλάφηση, ούτως ώστε να προβλέπεται η δυνατότητα υποβολής αίτησης επανάληψης της διαδικασίας, κατά το πρότυπο της αίτησης ανάκλησης ή μεταρρύθμισης απόφασης, που προβλέπεται στις υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 758 του ΚΠολΔ). Η προτεινόμενη διαδικασία, η οποία επιτρέπει την επανεξέταση των υποθέσεων στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες με αποφάσεις του Ε.Δ.Δ.Α. κρίθηκε ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων εκδόθηκαν κατά παράβαση δικαιώματος που αφορά στον δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που τηρήθηκε ή διάταξης ουσιαστικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ενδεικτικά Βοντάς κατά Ελλάδας, αρ.προσφ. 43588/06, Ζαφρανάς κατά Ελλάδας, αρ.προσφ. 4056/08, Κοσμάς κατά Ελλάδας, αρ.προσφ. 20086/13) οδηγεί, σε επίπεδο ατομικών μέτρων, στη συμμόρφωση της Χώρας μας στις αποφάσεις του 3 Δικαστηρίου που έχουν διαπιστώσει συναφείς παραβιάσεις.

Φυσικά καλές οι αναφορές στις χαρακτηριστικές περιπτώσεις του κ. Βοντά, του Κοσμά και του κ. Ζαφρανά, αλλά ουδείς λόγος γίνεται για τους «ευγενείς αγώνες των Τούρκων της Θράκης» που αυτομάτως «βαίνουν προς δικαίωση» και μάλιστα χωρίς «άγχος κατάθεσης δικογράφων και νομικής παρασκευής » για όσους φυσικά είναι «ενήμεροι», αφού έχουν στην διάθεσή τους 6 μήνες από την ψήφιση του Νόμου, ενώ η αίτηση αναψηλαφήσεως επί αποφάσεως Αρείου Πάγου δικαιοπολιτικά και φυσικά δικονομικά φέρει ισχυρότερα ερείσματα από μία αίτηση ανακλήσεως / μεταρρυθμίσεως, την οποία μάλιστα η αναψηλάφηση, κατά τον υπό πρόταση μέλλοντα Νόμο αυτό, υποκαθιστά επί της ουσίας για τα ανωτέρω ζητήματα. Τόσο καλά και τόσο συνταγματικά ή «συνταγματικά».

Οι υπογραφές μεταξύ άλλων είναι της κ. Ντόρας Μπακογιάννη αδελφής του κ. Πρωθυπουργού, του ανήσυχου για τα εθνικά θέματα και μάλιστα Θρακιώτη Ευρυπίδη Στυλιανίδη, της κ. Φωτεινής Πιπιλή, του κ. Θεόδωρου Ρουσόπουλου, του καθηγητού κ. Καιρίδη αλλά και πρωτοκλασάτων στελεχών του Σύριζα όπως του πρώην ΥΠΕΞ κ. Κατρούγκαλου, του κ. Σωκράτη Φάμελλου, της κ. Νίνας Κασιμάτη, μηδέ εξαιρουμένου του κ. Γεωργίου Παπανδρέου στις υπογραφές. Συνεπώς φαίνεται ότι υπάρχει ένα consensus μεταξύ των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

Όπως consensus διαφαίνεται ότι υπάρχει για την μη – μέχρι σήμερα τουλάχιστον – αγορά των τόσο κρίσιμων για την εθνική μας ασφάλεια γαλλικών φρεγατών.

Οφείλουν απαντήσεις και δημόσιες τοποθετήσεις. Όλοι. Και ας μην αφορά τον κορωναϊό.

Βασίλης Φασούλας
HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση