Ποιο μάθημα ξεχάστηκε στις τηλεδιδασκαλίες; Μα τα Θρησκευτικά!

Έχω ενώπιόν μου το πρόγραμμα της εκπαιδευτικής τηλεόρασης, το επονομαζόμενο «μαθαίνουμε σπίτι», για την Μεγάλη Εβδομάδα. Προβάλλεται από την ΕΤ2 ως την Μεγάλη Πέμπτη. Καλή και αξιέπαινη η προσπάθεια, όμως ένα μάθημα λείπει από το πρόγραμμα, το οποίο αγνοήθηκε εντελώς από την κρατική τηλεόραση. Μάθημα που κατ’ εξοχήν θα έπρεπε να «διδαχτεί» αυτή την περίοδο. Ποιο είναι αυτό; Μα το μάθημα των Θρησκευτικών. Υποτίθεται ότι τα τηλεοπτικά μαθήματα αντικαθιστούν το σχολικό πρόγραμμα, το παρουσιάζουν δάσκαλοι με εμπειρία τάξης. Στα σχολεία, τα προηγούμενα χρόνια, πριν κλείσουμε για τις διακοπές, όλοι οι δάσκαλοι αφιερώναμε ώρες και ώρες σε επίκαιρα για το Πάσχα μαθήματα. Στο μάθημα των Θρησκευτικών διαβάζαμε τα Ευαγγέλια των Παθών του Κυρίου ή άλλα λογοτεχνικά καλούδια με τα οποία μας έχει προικίσει η εξαίσια Παράδοσή μας. Εκείνο το γάργαρο ποίημα του Σολωμού «Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε/της αυγής τα δροσάτο αστέρι… φιληθείτε γλυκά/πέστε Χριστός Ανέστη/εχθροί και φίλοι». Ο Παπαδιαμάντης με τις λαμπριάτικες ζωγραφιές του, ο Παλαμάς με τις «Γιορτές» της «Ασάλευτης Ζωής», ο Κόντογλου, ο Ξενόπουλος και άλλοι μάστορες και αριστοτέχνες του λόγου.

Το ερώτημα όμως παραμένει: γιατί δεν συμπεριέλαβε το Υπουργείο στο τηλεκπαιδευτικό του πρόγραμμα και το μάθημα των Θρησκευτικών; Δεν είναι κατά το «Αναλυτικό Πρόγραμμα» - νόμος του κράτους - μάθημα ισότιμο και ισόκυρο με τα υπόλοιπα; Την Μεγάλη Πέμπτη «διδάχτηκαν» τηλεθεώμενα η Θεατρική Αγωγή, η Μουσική, τα Εικαστικά. Τέτοια τρανή, «χρονιάρα» μέρα δεν είχαν θέση και τα Θρησκευτικά; Γιατί αυτή η περιφρόνηση; Μάλιστα, όλο αυτό το διάστημα του οικοδίαιτου περιορισμού μας, ουδέποτε αφιερώθηκε μια ώρα για το μάθημα των Θρησκευτικών, ώστε «να κρατηθούν τα παιδιά και γι’ αυτό πεδίο σε … μαθησιακή εγρήγορση», όπως αυτάρεσκα σημειώνουν οι εμπνευστές του. (Mε τα μαθήματα μέσω του διαδικτύου μούχλιασαν τα παιδιά μπροστά στα οθόνες. Από το ιό δεν κινδυνεύουν έτσι και αλλιώς, αλλά είναι σίγουρο ότι θα ασθενήσουν από τον πολύ επικίνδυνο «ιό» που ονομάζεται ψηφιακή αποβλάκωση και εξάρτηση. Προσωπικώς ούτε χρησιμοποίησα ούτε πρόκειται να βάλω στην τάξη μου νέες τεχνολογίες. Δάσκαλος και μαθητής είναι κατάκτηση που την προσέχω ως κόρη οφθαλμού. Τίποτε μα τίποτε ανάμεσά μας. Αν υπήρχε όμως ένα τηλεοπτικό κανάλι της Εκκλησίας πολλά και χρήσιμα θα μπορούσαν πουν δάσκαλοι άλλης κοπής… ).


Τι να υποθέσουμε; Ότι εντάχθηκαν τα Θρησκευτικά στην ίδια δέσμη μέτρων που προβλέπουν απαγόρευση της καμπάνας –«απ’ όλα τα λαλούμενα κάλλιο λαλεί η καμπάνα/κι απ΄ όλα τα μυρωδικά κάλλιο μυρίζει η μάνα», για να θυμηθούμε και τις γερόντισσες μάνες μας, που θα γιορτάσουν την Λαμπρή χωρίς παιδιά και εγγόνια στα χωριά μας- των μεγαφώνων - της επίσκεψης στα κοιμητήρια; Και πολύ φοβάμαι ότι κάποια από τα προσωρινά μέτρα κατά της Εκκλησίας θα μείνουν μόνιμα. Ήδη και προ της γρίπης οι καμπάνες και τα μεγάφωνα ήταν περίπου απαγορευμένα, γιατί ενοχλούνταν οι περίοικες ασημαντότητες της προοδοπληξίας. (Σε κάθε γειτονιά ή χωριό θα βρεθεί ο πάντα αριστερός Ισκαριώτης, που θα καλέσει την αστυνομία, γιατί του χαλούν τον ύπνο το πρωί της Κυριακής. Και στα σχολεία με τον Εθνικό Ύμνο το ίδιο συνέβη. Καταργήθηκε από τους προηγούμενους εθνομηδενιστές η έπαρση της σημαίας και η απαγγελία του Ύμνου και οι νυν «κρυφοδαγκανιάρηδες» το άφησαν όπως το βρήκαν). Σήμερα βεβαίως συγκατοικούμε και με τους χιλιάδες μωαμεθανούς παράνομους εποικιστές, οι οποίοι διακρίνονται για την …ανεκτικότητά τους. (Στο Κιλκίς υπήρξε διαμαρτυρία για τις καμπάνες).

Οι καμπάνες, οι παρελάσεις, ο εκκλησιασμός του σχολείου, η πρωινή προσευχή, οι εικόνες στις αίθουσες, τα Θρησκευτικά έχουν μπει από καιρό στην λίστα προγραφής. Τώρα με αυτά που συμβαίνουν βρήκαν ευκαιρία όλα τα θηρία, νοητά ή φανερά, της αβύσσου, «οι ανθρωποκάμπιες που έχουν πιάσει όλα τα πόστα» που θα έλεγε ο Κόντογλου, οι εχθροί της Πίστεως και της Πατρίδος, να προσβάλλουν αλύπητα το πνευματικό ολόδροσο δέντρο της φυλής μας.

Τι έλεγε ο Πατροκοσμάς στην γνωστή προφητεία του; «Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που νους σας δεν φαντάζεται». Την διαβάζαμε πριν από μερικές δεκαετίες και υποθέταμε ότι αναφέρεται σ’ όλα τα θαυμαστά και σπουδαία που κερδίζεις με την αληθινή, εθνική και ορθόδοξη αγωγή και Παιδεία. Τώρα αντιλαμβανόμαστε ότι με το ρήμα «θα βγουν» ο άγιος κυριολεκτούσε. Εκπαραθυρώθηκαν από τα σχολεία ο Χριστός και η Παράδοση του Γένους. Ξεμυρώθηκαν και θα ξεβαπτίστηκαν τα παιδιά μας. Και πάντα γα το καλό μας. Τώρα υποψιάζομαι ότι θα προστεθεί στην μεγαθυμία και στο συγκινητικότατο ενδιαφέρον τους για την υγεία μας και ο «συγχρωτισμός». Οπότε πρωινές συνάξεις για προσευχή, παρελάσεις και σχολικές γιορτές για εθνικές επετείους και Χριστούγεννα κάποια χρόνια θα απαγορευτούν, μέχρι να το ξεχάσουμε και να προσαρμοστούμε. (Τα γήπεδα, οι συναυλίες αφιονισμένων, τα κέντρα διασκεδάσεως και οι… εκλογές δεν θα θιγούν, θα παραμείνουν για να ξεθυμαίνει ο λαός και να νομίζει ότι ζούμε σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική χώρα).

Και θα χρησιμοποιήσω εφεξής γλώσσα Κόντογλου. «Στ’ όνομα της αλήθειας, ας μου συγχωρεθεί η σημερινή οργή, οργή ιερή και χίλιες φορές δίκαιη. Χρόνια τώρα κάνω υπομονή, για να αποθρασύνονται ολοένα αυτά τα φουσκωμένα χαρτοφάναρα… Δεν έχει κανένα δικαίωμα απάνω στην Ελλάδα ο κάθε γυμνοσάλιαγκας».

«Γυμνοσάλιαγκας» είναι αυτός που μας κουνάει το δάχτυλο κάθε απόγευμα και απαγορεύει την επίσκεψη στα κοιμητήρια την Μεγάλη Παρασκευή. «Χαρτοφάναρο» είναι αυτός που μας απειλεί με ψηφιακό αρμαγεδώνα, βγαίνοντας κάθε εβδομάδα με διαγγέλματα προς τον λαό.

«Φυλλοξήρα», και πάλι κατά τον Κόντογλου, είναι «και οι παπόφιλοι, ρασοφόροι και πανταλονοφόροι» που έβαλαν πλάτες στην κυβέρνηση και «βγαίνει βόλτα ο Επιτάφιος», όπως γράφουν στα πανέρια με τις οχιές, τα τάχα και σχολικά τους βιβλία, σε άδειους ναούς. Θα γεμίσουν τα μεγαλομάγαζα τροφίμων το Μέγα Σάββατο, αλλά διασπορά του ιού υπάρχει μόνο στους ναούς. Καταλάβαμε όλοι ποιον πολεμούν, τον Υιό του ζώντος Θεού, και ποιον στηρίζουν, τον «υιό της απωλείας».

«Ανθρωποκάμπιες» είναι όσοι περιφρονώντας την λαχτάρα του λαού, των γερόντων γονέων μας για την Θεία Κοινωνία, «καρφώνουν», στα δωσίλογα κανάλια, τους ιερείς που τιμούν το πετραχήλι τους.

«Πνευματική πανούκλα» είναι για την Ελλάδα οι αριστερόμυαλοι προδότες της Μακεδονίας μας, που λούφαξαν τούτες τις ημέρες. Τι απέγιναν αλήθεια οι τζιτζιφιόγκοι «Ρουβίκωνες» που τους έραναν ροδοπέταλα οι νυν και πρώην κυβερνητικοί; Τώρα δεν βλέπουν καμμιά καταπάτηση δικαιωμάτων; Ξέρουμε όλοι μας τι φρούτα είναι….

Να κλείσω με αυτό που γράφει ο κυρ Φώτης στα «Μυστικά Άνθη» του, στο κείμενο για την «Ορθοδοξία και τους θησαυρούς της»: «Εμείς οι Έλληνες αν και έχουμε αυτόν τον θησαυρό της Ορθοδοξίας, θέλουμε να τραφούμε θρησκευτικά με λογής- λογής άχερα. Ο πατήρ Νίκων σε κάποιον δικό μας που πήγε στο Άγιον Όρος, είπε: Πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου μακάριο που είσαι ορθόδοξος. Γιατί πολυτιμότερο πράγμα από την Ορθοδοξία δεν υπάρχει στον κόσμο».

Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση