Ο Τραμπ, ο Πούτιν και ο συνδετικός κρίκος

Η αμερικανική προεδρία έχει «λερωθεί», ίσως ανεπανόρθωτα, στη διάρκεια των προηγούμενων τριών ετών. Ο κ. Τραμπ παραβίασε τους αμερικανικούς νόμους σε πολλές περιπτώσεις, με πιο κραυγαλέα αυτήν της Τουρκίας

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι μια πολύ προβληματική περίπτωση ηγέτη. Δεν κομίζω γλαύκαν εις Αθήνας, οι πάντες γνωρίζουν αυτό το γεγονός. Φαίνεται ότι η έλξη του για τους αυταρχικούς ηγέτες δεν είναι αυτό που φαίνεται... Είναι κάτι πολύ «βαθύ» και πιο επικίνδυνο, που αφορά τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο.

Βεβαίως δεν συμμερίζομαι τους ισχυρισμούς των Δημοκρατικών ότι είναι εργαλείο του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, επειδή δεν έχουν παρουσιαστεί στοιχεία ικανά να στηρίξουν την κατηγορία. Ομως μπορεί να παρουσιαστούν μέχρι την πραγματοποίηση των προεδρικών εκλογών, τον ερχόμενο Νοέμβριο. Στη βάση των υποθέσεων που γίνονται, υποστηρίχθηκε ότι ο κ. Τραμπ μέσω συνεργατών του διατηρεί κανάλι επικοινωνίας με τον κ. Πούτιν. Αυτός είναι ο πρώτος ισχυρισμός. Διότι υπάρχουν και άλλοι που σε ιδιωτικές συζητήσεις προσφέρουν μια πολύ πιο πειστική υπόθεση: ότι η όποια συνεργασία υπάρχει, αυτή γίνεται μέσω του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Είναι πιο λογικός αυτός ο ισχυρισμός διότι ο Αμερικανός πρόεδρος συνομιλεί συχνά με τον Τούρκο ηγέτη, ενώ σχέση διατηρούν και οι γαμπροί τους, ο άχρωμος και «άγευστος» Τζάρεντ Κούσνερ με τον Μπεράτ Αλμπαϊράκ, τον πολυπράγμονα υπουργό Οικονομικών της Τουρκίας, που είναι αναμεμειγμένος σε πολλά οικονομικά σκάνδαλα.


Ο Αλμπαϊράκ έχει ανάμειξη και σε δύο υποθέσεις, με τις οποίες έπρεπε να ασχοληθεί η αμερικανική Δικαιοσύνη, αλλά φαίνεται ότι η παρέμβαση του κ. Τραμπ την απέτρεψε: Η μία είναι η απόπειρα απαγωγής του ιμάμη Γκιουλέν, έναντι χρηματισμού «αμοιβής» 15 εκατομμυρίων δολαρίων, από τον Μάικλ Φλιν, πρώην σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου και συνεργάτη του Αμερικανού προέδρου. Και η δεύτερη είναι η παραβίαση του αμερικανικού εμπάργκο εναντίον του Ιράν, στο οποίο συμμετείχε και η τράπεζα HalkBank. Ο γαμπρός του Ερντογάν ήταν ο εγκέφαλος της παραβίασης του εμπάργκο. Αντί, λοιπόν, να έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον του, είναι συνομιλητής του γαμπρού του κ. Τραμπ. Ανεπίτρεπτα πράγματα.

Εάν, λοιπόν, ο «μεταξύ» του κ. Τραμπ και του κ. Πούτιν είναι ο Ταγίπ Ερντογάν εξηγούνται πάρα πολλά πράγματα. Και βασικά λύνεται και το σταυρόλεξο των προσωπικών, και όχι μόνο, σχέσεων των προέδρων της Αμερικής και της Τουρκίας. Οποιος έχει άλλη θεωρία ας την καταθέσει. Αλλωστε εάν ισχύει η κατηγορία, ότι δηλαδή ο κ. Τραμπ είναι εργαλείο του Ρώσου προέδρου, η συνεννόηση μέσω του Ερντογάν είναι ο πιο ασφαλής τρόπος. Η αμερικανική προεδρία έχει «λερωθεί», ίσως ανεπανόρθωτα, στη διάρκεια των προηγούμενων τριών ετών. Ο κ. Τραμπ παραβίασε τους αμερικανικούς νόμους σε πολλές περιπτώσεις, με πιο κραυγαλέα αυτήν της Τουρκίας.

Ο Αμερικανός πρόεδρος έκανε παρεμβάσεις, που δεν επιτρέπουν οι νόμοι, στα υπουργεία Δικαιοσύνης και Εξωτερικών για να διασώσει την Τουρκία, για να διασώσει βασικά τα στελέχη της HalkBank, που αναμείχθηκαν στην παραβίαση του εμπάργκο στο Ιράν, και για να σταματήσει η δίωξη των φρουρών του Ερντογάν που είχαν ξυλοκοπήσει Κούρδους και Αρμένιους διαδηλωτές. Είναι απαράδεκτη, χωρίς αμφιβολία, η στάση του και ίσως να δίνει μια απάντηση στους ισχυρισμούς ότι οι όποιες διευθετήσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Μόσχας γίνονται μέσω του Τούρκου προέδρου...

Μιχάλης Ιγνατίου
Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση