Τα μέτωπα που θα αντιμετωπίσει ο πλανήτης το 2020

Ένας είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την φιλελεύθερη διεθνή τάξη που δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: Ο Ντόναλντ Τραμπ. Δείχνει σαν να έχει βάλει στόχο να ξηλώσει την παγκόσμια τάξη, δεν του αρέσει η παγκοσμιοποίηση, οι θεσμοί, ο διεθνισμός.

Προτιμά να κλείνει διμερή ντιλ και μάλιστα με «ισχυρούς»: τον Κιμ Γιονκ Ουν, τον Ταγίπ Ερντογάν, τον Βλάντιμιρ Πούτιν. Αλλώστε όλοι αυτοί έχουν προσπαθήσει να υπονομεύσουν τους διεθνείς θεσμούς που δεν αρέσουν ούτε στον πλανητάρχη.

Αν ο Ντόναλντ Τραμπ καταφέρει να επανεκλεγεί μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η παγκόσμια φιλελεύθερη τάξη είναι σε πραγματικό κίνδυνο. Τυχόν επικράτηση του Δημοκρατικού υποψηφίου θα σημάνει, πιθανότατα, στροφή προς αυτό που ήταν τα τελευταία 80 χρόνια η αμερικανική εξωτερική πολιτική.

Τις εκτιμήσεις αυτές διατυπώνει ο Peter Spiegel στο παραπάνω βίντεο στο οποίο απεσταλμένοι των Financial Times σε διάφορες περιοχές του κόσμου καταθέτουν τις προβλέψεις τους για την χρονιά που ξεκίνησε.

Λίγες μεγάλες αλλαγές αναμένονται στη Ρωσία, καθώς το καθεστώς του Βλάντιμιρ Πούτιν δείχνει ισχυρό. Η πίεση στην οικονομία ωστόσο από τις διεθνείς κυρώσεις δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε περισσότερες διαδηλώσεις.

Στη χώρα θα διεξαχθούν κρίσιμες κοινοβουλευτικές εκλογές το 2021 και το Κρεμλίνο ξέρει ότι απαιτούνται βαθιές τομές στο κυβερνών κόμμα, «Ενωμένη Ρωσία», για να αποφύγει οδυνηρά αποτελέσματα.

Η Μόσχα ξέρει ότι σε μια προεκλογική χρονιά στις ΗΠΑ, η ρητορική εναντίον της θα συνεχιστεί. Ετσι, κανείς δεν περιμένει ανακούφιση από τις κυρώσεις τις οποίες υφίσταται. Πόσο μάλλον, που αρκετοί εκτιμούν ότι θα υπάρξουν και άλλες απαγορεύσεις που θα στοχεύουν επιχειρηματίες, εταιρείες και την ίδια την οικονομία.


Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα θα συνεχίσει να μεταφέρει εμπορικές πληρωμές και στοιχεία ενεργητικού του κρατικού fund εκτός δολαρίου, αλλά και να στρέφεται προς Ασία, Μέση Ανατολή και Αφρική για να βρει νέους εταίρους που θα αντικαταστήσουν τη Δύση.

Ενα από τα μέτωπα για τη Ρωσία είναι και αυτό της Συρίας. Παρότι υποστηρίζει ότι η αποστολή «εξετελέσθη», φαίνεται να έχει εγκλωβιστεί, ενώ ο Πούτιν εμπλέκεται σε λεπτές διαπραγματεύσεις με τις εμπλεκόμενες δυνάμεις της περιοχής. Το 2020 μπορεί η τύχη της Μόσχας να τελειώσει και να κληθεί να επιλέξει μεταξύ του προέδρου Ασαντ και της ειρήνης.

Τη χρονιά που υποτίθεται ότι έρχονταν ένα νέο ξεκίνημα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με την Ούρσουλα βον ντερ Λάιεν στο τιμόνι της Κομισιόν, αναμένεται να κυριαρχήσει το γκρι, η αβεβαιότητα και η έλλειψη ηγεσίας.

Η ΕΕ θέλει «να γίνει το Brexit», όπως ο Μπόρις Τζόνσον, αλλά καλείται να διεξάγει σκληρές διαπραγματεύσεις σε πολύ σφιχτό χρονοδιάγραμμα. Η πραγματικότητα είναι ότι το Brexit θα καταναλώσει πολύ ενέργεια, τόσο πολιτική, όσο και συναισθηματική.

Ενας από τους βασικούς λόγους που αναμένονται πολιτικές απογοητεύσεις στη Γηραιά Ηπειρο είναι η εικόνα στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Στο Βερολίνο, η εποχή Μέρκελ ολοκληρώνεται και το πολιτικό σύστημα ασχολείται με εσωτερικές διαμάχες για την ιδεολογία και τη νέα ηγεσία. Ετσι, δεν μπορεί να ηγηθεί της Ευρώπης.

Στο Παρίσι ο Εμμανουέλ Μακρόν παλεύει εδώ και δυο χρόνια να προσφέρει μια νέα κατεύθυνση για την Ευρώπη. Οι άλλοι ηγέτες, όμως, δεν ανταποκρίνονται όσο θα ήθελε, ενώ και ο ίδιος αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό στην προσπάθειά του να περάσει κρίσιμες μεταρρυθμίσεις εν μέσω τεράστιων διαδηλώσεων.

Σε Ιταλία και Ισπανία τα πράγματα δεν δείχνουν επίσης ρόδινα. Η νέα κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει να αντιμετωπίσει το αποσχιστικό κίνημα της Καταλονίας, ενώ μετά από τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις δεν υπάρχει ακόμα ένα ισχυρό κυβερνητικό σχήμα. Στην Ρώμη θα μπορούσαμε να δούμε φέτος άλλη μια κατάρρευση κυβέρνησης και επιστροφή του Ματέο Σαλβίνι.

Όλα τα παραπάνω είναι η συνταγή για άλλη μια χρονιά στασιμότητας στην Ευρώπη.

Στην Κίνα η οικονομία αναπτύχθηκε με τον χαμηλότερο ρυθμό εδώ και τρεις δεκαετίες, ο πληθωρισμός αυξάνει, ενώ οι πτωχεύσεις εταιρειών φτάνουν σε επίπεδα ρεκόρ και τεράστια χρέη συσσωρεύονται. Το επικίνδυνο μείγμα αναμένεται να συνεχιστεί και φέτος, ενώ την ίδια στιγμή στο Χονγκ Κονγκ το Πεκίνο αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη «επανάσταση» εντός κινεζικού εδάφους των τελευταίων τριάντα χρόνων.

Κίνα και ΗΠΑ έχουν κηρύξει ανακωχή στον μεταξύ τους εμπορικό πόλεμο, αλλά ακόμα και αυτή η «πρώτη φάση» συμφωνίας που έκλεισαν μπορεί να διαλυθεί εντός της χρονιάς. Το να φτάσουμε στην «δεύτερη» και την «τρίτη» φάση αναμένεται να είναι απίστευτα δύσκολο.

Financial Times
Euro2day


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση