Το μεταναστευτικό ως πρόβλημα τώρα φτάνει στην κοινωνία

Του Γιάννη Σιδέρη

Όταν κατέρρευσε ο ειδυλλιακός παράδεισος του «υπαρκτού», χωριά έμειναν έρημα από νέους, οικογένειες χώρισαν, άνθρωποι ξεσπιτώθηκαν, πέρασαν κακουχίες ψάχνοντας ένα κομμάτι ψωμί στη Δύση. Έφτασαν, δούλεψαν, στήριξαν με τη δουλειά τους (και δυστυχώς το φτηνό εργατικό κόστος τους) τις εθνικές οικονομίες (όπως αναμφίβολα τη δική μας). Κάποιοι παρέμειναν και στέριωσαν, άλλοι γύρισαν στις πατρίδες τους και με τα λεφτά που μάζεψαν έφτιαξαν τη ζωή τους.

Κανείς δεν τους καλωσόρισε, κανείς δεν τους συμπαραστάθηκε, πουθενά δεν είδαμε αφίσες «welcome refugees», πουθενά δεν στήθηκε κανά «στέκι μεταναστών» ή κάποια εθελοντική συγκέντρωση τροφίμων για Ανατολικοευρωπαίους, ούτε είδαμε την ευαίσθητη Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ να δημιουργεί και να διαφημίζει προπληρωμένες κάρτες (κανονικούς κράχτες δηλαδή) για πάρτη τους.

Τώρα σε δύο μήνες μόνο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, ήρθαν στη χώρα μας από την Τουρκία, αλλά με προέλευση από Ασία και Αφρική, 20 χιλιάδες άτομα, όσο μια επαρχιακή πρωτεύουσα νομού, ενώ όλο τον χρόνο μας προτίμησαν 45.000 χιλιάδες από τις 75.000 που έφτασαν σε όλη την Ευρώπη. Το εντυπωσιακό είναι ότι σύμφωνα σε στοιχεία της Frontex, οι 2 στους 5 ήταν από το Αφγανιστάν! Και όλοι σχεδόν νέοι άντρες μόνοι. Προφανώς οι οικογένειές τους δεν κινδυνεύουν από τον «πόλεμο» όπως κινδύνευαν οι Σύριοι που έφταναν με όλη τους την οικογένεια.


Η κυβέρνηση θα τους διασπείρει σε άδεια στρατόπεδα σε όλη την Ελλάδα. Τώρα οι τοπικές κοινωνίες θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα που έβλεπαν ως απεχθές και συμπονετικό τηλεοπτικό θέαμα στη Μόρια και την Ειδομένη.

Η περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα είναι διχασμένη. Η μεγάλη πλειοψηφία δυστροπεί. Ειδικά οι ψηφοφόροι της κυβέρνησης, αλλά και μεγάλο τμήμα ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ - όχι οι λίγοι παραδοσιακοί αλλά οι ψηφοφόροι των τελευταίων ετών. Οι υπέρ της εγκατάστασης επιστρατεύουν τα πολυφορεμένα επιχειρήματα για τις ευθύνες της Δύσης, (που είναι δεδομένες αλλά δεν είναι καθολικές. Στο Πακιστάν ας πούμε δεν έγινε καμία δυτική επίθεση), τη φτώχεια και την παγκόσμια ανισοκατανομή εισοδήματος (υπάρχει όχι στον βαθμό προ 20ετίας καθώς ο τρίτος κόσμος λόγω παγκοσμιοποίησης αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα), τις εμφύλιες συγκρούσεις (που πάντα υπήρχαν αλλά δεν δημιούργησαν τσουνάμι προσφυγικών ροών σαν το σημερινό) ή την κλιματική αλλαγή.

Η τελευταία είναι ουσιαστικό επιχείρημα, αλλά είναι πρόβλημα του μέλλοντος. Υπολογίζεται ότι 200 εκατομμύρια άνθρωποι θα μεταναστεύσουν στο μέλλον εξαιτίας της, και η Δύση θα υποχρεωθεί να το αντιμετωπίσει. Αλλά αυτό δεν συνδέεται με το προφίλ των μεταναστευτικών ροών του παρόντος (δεν έρχονται λόγω κλιματικής αλλαγής από τη χώρες του Μαγκρέμπ .

Ο πρωθυπουργός θα συζητήσει το θέμα στην Σύνοδο Κορυφής στις 17 και 18 του μήνα. Αναμένεται επαναβεβαίωση της συμφωνίας με την Τουρκία και εκταμίευση περισσότερων χρημάτων για τη γείτονα (ήδη ο Ερντογάν, πολύ σωστά, ζητά τη μερίδας του λέοντος να την πάρει το τουρκικό κράτος και όχι οι ανεξέλεγκτες ΜΚΟ). Ωστόσο θα εκπλαγούμε αν υπάρξει απόφαση που θα βελτιώνει το θέμα των κατανομών. Πλέον βρέθηκε η χώρα - η χώρα μας - που θα γίνει αποθήκη ανθρώπων και την οποία θα χτυπούν στην πλάτη και θα την ενισχύουν οικονομικά. Γιατί να κάνουν δικό τους το πρόβλημά μας;

Παράλληλα ο κ. Μητσοτάκης θα θέσει και στους πολιτικούς αρχηγούς το μεταναστευτικό. Θα ήταν αποκαλυπτικότερη μια συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, όχι για το τι έγινε και ποιος έχει ευθύνες, αλλά να κληθούν να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει. Για να αξιολογηθεί από το λαό, όχι μόνο η απλόχερη ευαισθησία στα λόγια, αλλά η πρακτικότητα και εφαρμοσιμότητα των προτάσεων εκάστου ενός.

Έμενε άναυδος όποιος παρακολούθησε την Παρασκευή την «Ώρα του Πρωθυπουργού» με τον Βαρουφάκη, πλήρη σπαράσσοντος ανθρωπισμού, να ζητεί να καταργηθούν τα σύνορα και να τους δεχόμαστε όλους όσους καταφθάνουν ( δεν δήλωσε πάντως ότι θα διαθέσει τη βίλα του για hot spot).

Υποστήριξε ψευδώς ότι και η Ελλάδα έχει απόδημους που έφυγαν ως παράτυποι μετανάστες ( κάποιοι μπορεί να ξέφυγαν από τις αρχές στις χώρες υποδοχής, αλλά ο κανόνας είναι ότι πήγαν νομιμότατοι). Παράλληλα εκθείασε για τον ανθρωπισμός τους τις χώρες που τους δέχτηκαν, μη αναφέροντας ότι τους δέχτηκαν όχι από ανθρωπισμό αλλά επειδή χρειάζονταν εργατικά χέρια.

Για να τεκμηριώσει τη θέση του ότι πρέπει να τους δεχτούμε όλους, υπενθύμισε μεταξύ άλλων, και την επικολυρική γραφή στο Άγαλμα της Ελευθερίας: «Δώστε μου τους κουρασμένους σας, τους φτωχούς σας, τις άμορφες μάζες σας που λαχταράνε να αναπνέουν ελεύθερα, τα άθλια απορρίμματα που βρίθουν στις ακτές σας. Στείλτε μου τους άστεγους, τους θαλασσοδαρμένους. Σηκώνω τον πυρσό μου δίπλα στη χρυσή πύλη».

Φυσικά η μισή αλήθεια είναι ολοκληρωμένο ψέμα. Ξέχασε να πει ότι πριν το Άγαλμα της Ελευθερίας υπάρχει το νησί Ellis, που από το 1892 που άνοιξε πύλες του έως το 1954 πέρασαν πάνω από 12 εκατομμύρια μετανάστες. Εκεί εξετάζονταν (έχοντας τα χαρτιά τους και το ποινικό τους μητρώο) και όσοι δεν έπαιρναν άδεια επέστρεφαν δωρεάν στην πατρίδα τους με το πλοίο που είχαν φτάσει ως εκεί.

Όσοι στο παρελθόν προειδοποιούσαν για το μέγεθος του προβλήματος χαρακτηρίζονταν ΧΑτες, ή στην καλύτερη περίπτωση ως λανθάνοντες ρατσιστές. Επειδή το πρόβλημα τώρα αρχίζει να ξεφεύγει από τις τηλεοπτικές οθόνες και να γίνεται πρόβλημα της ελληνική κοινωνίας (με τον διασκορπισμό ανά την επικράτεια), και επειδή η κυβέρνηση μάλλον θα κληθεί μόνη της να το αντιμετωπίσει, ας μάθει ο λαός τις προτάσεις κάθε κόμματος ώστε να καταβάλει και το αντίτιμο. Ο τσάμπα ανθρωπισμός είναι πολιτική ανηθικότητα.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση