ΜΙΤ vs EΥΠ - The enemy within...

Το επίπεδο της σοβαρότητας και η ισχύς ενός κράτους κρίνονται πάντα από το επίπεδο αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών πληροφοριών που διαθέτει.
Δεν υπήρξε ακόμα κράτος στην παγκόσμια ιστορία που να διαθέτει υπηρεσίες πληροφοριών των οποίων η δράση να θυμίζει περισσότερο χολιγουντιανές παρωδίες ταινιών κατασκοπείας, το οποίο να έχει μπορέσει να επιβιώσει απέναντι στις προκλήσεις ασφάλειας στην περιοχή του.

Τα πράγματα όμως στην πραγματική ζωή, όταν οι υπηρεσίες που είναι διατεταγμένες για την ασφάλεια της χώρας αρχίζουν να διαλύονται και να διεισδύουν στο εσωτερικό τους αντίπαλες υπηρεσίες, αποκτούν όχι κωμικό, αλλά τραγικό χαρακτήρα.
Και κατά κανόνα χύνεται αίμα. Και απομειώνονται οι δυνατότητες της χώρας, ειδικά όταν πρόκειται για μία χώρα σαν την Ελλάδα που αντιμετωπίζει υπαρκτή, καθημερινή απειλή και την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας σε ότι αφορά τα σύνορα, τις συνθήκες κλπ.

Οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, με προεξάρχουσα τον μεγαλύτερο οργανισμό μεταξύ αυτών, την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (και ουσιαστικά τον μόνο οργανισμό πληροφοριών της χώρας μέχρι την εμφάνιση της Διακλαδικής Διεύθυνσης Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ), υπέστησαν στα τέλη της περασμένης δεκαετίας και στις αρχές αυτής που διανύουμε-«συμπτωματικά» ταυτόχρονα με την έλευση στην εξουσία της κυβέρνησης Γ.Α.Παπανδρέου-μια σειρά κτυπημάτων που οδήγησαν στην εξάρθρωση δύο βασικών δικτύων στην Τουρκία και τα Σκόπια.

Μια εξάρθρωση που συνοδεύθηκε από την δολοφονία δύο ανθρώπων οι οποίοι εργάζονταν για τα ελληνικά συμφέροντα, ενώ καταστράφηκαν ύψιστης αξίας δίκτυα συλλογής πληροφοριών. Η ζημιά επεκτάθηκε ακόμα και στο εσωτερικό της χώρας: Καταστράφηκε το πιο σημαντικό πρόγραμμα της ΕΥΠ που προέβλεπε παρακολούθηση συνοριακών διαβάσεων το οποίο βέβαια, όπως θα δούμε δεν αφορούσε ακριβώς μόνο την διακίνηση στα σύνορα: Είχε την δυνατότητα παρακολούθησης μέχρι 100 χλμ. στο εσωτερικό της Τουρκίας του συνόλου των κινήσεων στην γείτονα χώρα και στις όμορες βαλκανικές.

Την ίδια περίοδο (τέλη 2009-2010) διέρρευσε ακόμα και η ύπαρξη «οικημάτων ασφαλείας» της Υπηρεσίας εντός της Αθήνας... Και αυτό, προφανώς, συμπτωματικό!

Μέσα σε ένα χρόνο (από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τα τέλη του 2010) διαλύθηκε ολόκληρος ο ιστός της ΕΥΠ που είχε στηθεί σε Τουρκία και Σκόπια από την υπηρεσία με την στήριξη των διοικητών της ειδικά του πρέσβη Ι. Κοραντή, αλλά και το νυν υπουργού αναπληρωτή αρμόδιου για θέματα διαφθοράς Δ. Παπαγγελόπουλου από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Και όλα αυτά ξεκίνησαν-επίσης κατά «σύμπτωση»-ακριβώς τρεις μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γ.Α.Παπανδρέου και την τοποθέτηση νέας ηγεσίας στην ΕΥΠ, υπό τον απόλυτο και στενό έλεγχο του τότε πρωθυπουργού.

Στις ζημιές να περιλάβουμε την στέρηση που υπέστησαν οι Ένοπλες Δυνάμεις από πολύτιμες πληροφορίες που επηρέασαν σαφώς το επίπεδο ετοιμότητά τους.

Σήμερα, μετά από εσωτερικές ανακρίσεις, αλλά και καταθέσεις είναι κάτι παραπάνω από σαφές και διακριβωμένο ότι η δραστηριότητα ήταν έργο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ).


Η σχετική κατάθεση της υπαλλήλου της ΕΥΠ Ευγενίας Λεβογιάννη στον 3ο Τακτικό Ανακριτή Δ.Φούκα στις 27 Δεκεμβρίου 2013 είναι άκρως αποκαλυπτική:

«Θεωρώ ότι η προηγούμενη πολιτική και φυσική ηγεσία της Υπηρεσίας (σ.σ.: Γ.Α.Παπανδρέου πρωθυπουργός και Κ.Μπίκας, διευθυντής) ανέλαβε, µε τον ερχομό της, να «εκτελέσει» ένα συγκεκριμένο «συμβόλαιο» διάλυσης του επιχειρησιακού ιστού της Υπηρεσίας. Ανέλαβε να φέρει εις πέρας µία συγκεκριμένη αποστολή, βάσει συγκεκριμένου σχεδίου. Την διάλυση, µε κάθε δυνατό τρόπο και µε κάθε θεμιτό και αθέμιτο µέσο, µε οποιοδήποτε κόστος και µε συνοπτικές διαδικασίες του επιχειρησιακού ιστού της Υπηρεσίας και τη διάλυση των δικτύων της εντός κι εκτός Ελλάδος. Το γιατί ρωτήστε τους εμπνευστές του σχεδίου αυτού. Την τότε δηλαδή Πολιτική και Φυσική Ηγεσία της Ε.Υ.Π».

Σε μία ευνομούμενη χώρα, μία τέτοια κατάθεση από κορυφαίο επιχειρησιακό στέλεχος της υπηρεσίας θα αρκούσε για να πάνε κάποιοι στην φυλακή ή τουλάχιστον να «ξηλωθούν» από τα πόστα τους, αλλά μάταια.

Η υπόθεση λόγω «υπερ-ευαίσθητων» και «υπερ-απόρρητων» πληροφοριών που άπτοντα τα εθνικά συμφέροντα» «θάφτηκε». Θάφτηκε μαζί με τους νεκρούς πράκτορες της ΕΥΠ.

Όλα ξεκίνησαν με την παράδοση της εξουσίας στην ΕΥΠ από τον Δ.Παπαγγελόπουλο στον Κ.Μπίκα το 2009: Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ένας Τούρκος, με καταγωγή από την Κω, στρατολογήθηκε από την ΕΥΠ για να παραδίδει πληροφορίες για την κίνηση των τουρκικών πολεμικών πλοίων που εισέρχονται στο λιμάνι του Μπόντρουμ (βασικά πλοία της Ακτοφυλακής), αλλά και στο Ακσάζ, κάπου 50 χλμ. νοτιότερα από το Μποντρούμ όπου βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους ναυστάθμους του τουρκικού Ναυτικού.

Οι υπηρεσίες που προσέφερε ο «Ιπποκράτης» (αυτό ήταν το κωδικό όνομα του Τούρκου πράκτορα λόγω καταγωγής και γειτνίασής του με την Κω) ήταν ανεκτίμητης αξίας, αφού σε πραγματικό χρόνο μετέδιδε πληροφορίες για την κίνηση ολόκληρου του τουρκικού Στόλου στο νότιο Αιγαίο και κυρίως για τις κινήσεις των τουρκικών υποβρυχίων. Αλλά ήταν ανεκτίμητος και για έναν άλλο λόγο: Είχε αφοσιωθεί τόσο πολύ σε αυτό που έκανε («Το όνομά μου είναι τούρκικο, εγώ αισθάνομαι Έλληνας» έλεγε στον Έλληνα χειριστή του) που στρατολόγησε στην επιχείρηση και τον ανιψιό του, κι ένα φίλο του ανιψιού του στην περιοχή της Σμύρνης, με αποτέλεσμα πλέον οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών να έχουν πλήρη εικόνα όχι μόνο του δεύτερου μεγάλου τουρκικού ναυστάθμου στο Αιγαίο, που βρίσκεται στην Σμύρνη, αλλά και τις κινήσεις των τουρκικών δυνάμεων πεζοναυτών που εδρεύουν στην περιοχή.
Ο Νουρί Χαφίζ, ο ανιψιός του Αχμέτ Χαφίζ και ο άνθρωπος της Σμύρνης, ο Ισμέτ Σεν, είναι τα κεντρικά πρόσωπα του δράματος.

Το ενδιαφέρον όμως είναι το πώς εξαρθρώθηκε το δίκτυο...

Ο Ισμέτ Σεν μετέδωσε τον Ιούλιο του 2009 ότι εντόπισε μια περίεργη κινητοποίηση στο στρατόπεδο της Φώκαιας που συνοδευόταν από άλλες εξελίξεις, οι οποίες συνολικά καταδείκνυαν ότι η Αγκυρα ετοίμαζε ενέργεια στο Αιγαίο.

Μετά από την ενημέρωση στην ΕΥΠ του Ισμέτ Σεν, έγιναν οι κατάλληλες κινήσεις και αποφεύχθηκαν εξαιρετικά δυσάρεστες καταστάσεις, πολύ χειρότερες από αυτές των Ιμίων.

Εκείνη η διαρροή κινητοποίησε την τουρκική ΜΙΤ στο να αναζητήσει την προέλευση των πληροφοριών.

Και κάπου εκεί αρχίζουν «τα περίεργα» μετά την κυβερνητική αλλαγή στην Αθήνα και την αλλαγή ηγεσίας στην ΕΥΠ.
Η ΕΥΠ, με εντολή της διοίκησης άλλαξε τον πράκτορα-σύνδεσμο µε το τουρκικό δίκτυο που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε δημιουργήσει ένα άψογο επικοινωνιακό δίκτυο µέσω του οποίου γινόταν µε προσωπική επαφή η ενημέρωση του Έλληνα πράκτορα και η πληρωμή του δικτύου με μεταφορά μετρητών χρημάτων «χέρι με χέρι».

Ο αντικαταστάτης του, όμως, κατ’ εντολήν της νέας τότε ηγεσίας αποφάσισε να πραγματοποιεί τις πληρωµές µε... έµβασµα (!) µέσω γνωστής διεθνούς εταιρείας μεταφοράς χρημάτων (Western Union)!

Καλύτερα να τον κατέδιδαν οι ίδιοι στους Τούρκους. Δεν θα υπήρχαν αποδείξεις...

Γιατί με την κίνηση αυτή δόθηκε «στο πιάτο» στις τουρκικές υπηρεσίες ολόκληρο το δίκτυο: Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες η ΜΙΤ εντόπισε την συναλλαγή και ακολούθησε η σύλληψη και η εξάρθρωση του πολύτιμου και παλαιότερου ελληνικού δικτύου πληροφοριών στη Τουρκία.

Πόσο πολύτιμου;
Διαβάστε και θα καταλάβετε:

Τον Νουρί Χαφίζ με τον κωδικό «Ιπποκράτης», τον προσέγγισαν για πρώτη φορά από την ΕΥΠ το 1986. Άρχισε να δίνει πληροφορίες με 300 δολάρια τον μήνα και συνέχισε με 700 ευρώ. Στη συνέχεια ενέπλεξε και τον ανιψιό του Αχμέτ. Ήταν γνωστός ως «Σωκράτης».

Συμφώνησε να μεταβεί στην Τουρκία για κατασκοπία υπέρ της Ελλάδας έναντι 1.500-2.000 ευρώ μηνιαίως.
Ο Nuri Η. γεννήθηκε το 1944 στην Κω ως τουρκικής καταγωγής Έλληνας πολίτης και ήταν ο δεύτερος από τα 4 αδέρφια του. Όταν έπρεπε να παρουσιαστεί για τη θητεία του το 1962, εστάλη από τον πατέρα του στην Τουρκία. Πήρε την τουρκική υπηκοότητα και έμεινε κοντά στους συγγενείς του στη Σμύρνη.
Το 1966 παντρεύτηκε στο Μίλας. Από την πρώτη σύζυγό του χώρισε μετά από 20 χρόνια και συζούσε με μία άλλη νεότερή του.

Στο κινητό τηλέφωνο του Nuri που κατασχέθηκε, μετά την εξέταση που έγινε, διαπιστώθηκε ότι αυτός που έχει καταγραφεί στο τηλέφωνο του με το όνομα «Οσμάν» ήταν ο Δ/ντης της ΕΥΠ στην Κω. Αυτός τον οποίο έχει καταγράψει στο τηλέφωνό του ο Nuri με το όνομα «Ομέρ» είναι γραφέας που ασκεί καθήκοντα στην ίδια υπηρεσία και λέγεται επίσης «Δημήτρης».

Αυτός που έχει καταγράψει στο τηλέφωνό του ως «Καλύμνιαλι» είναι ο πράκτορας της ΕΥΠ, «Γιώργος». Ο Nuri ομολόγησε πως εκτός από τους παραπάνω είχε επαφή με τους Έλληνες πράκτορες «Παύλο» και «Στέφανο». Ο Nuri έδωσε πληροφορίες κατά την κρίση των Ιμίων μεταξύ 1995-1996 και για την μετάβαση του Ερντογάν στο Τοργκούτρεις το 2003 για τα εγκαίνια της εκεί μαρίνας. Αποκαλύφθηκε πως ο Nuri είχε γνωστοποιήσει στους πράκτορες της ΕΥΠ ακόμα και τις διακοπές του Ερντογάν με τη σύζυγό του σε ξενοδοχείο της Αλικαρνασσού.

O Nuri για πρώτη φορά το 1986 ήρθε σε επαφή με την ΕΥΠ, μέσω της κόρης ενός φίλου. Στην κατάθεσή του στις τουρκικές αρχές, η οποία εν συνεχεία περιήλθε στα χέρια των ελληνικών υπηρεσιών παραδέχθηκε ότι:

«Μέχρι την ημερομηνία που με συλλάβανε, ανέφερα στην ΕΥΠ τα σημεία που κινούνταν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, την κινητικότητα τους, τις ασκήσεις που έκαναν, τις στρατιωτικές πληροφορίες και τα έγγραφα που είχαν σημασία για την ΕΥΠ.
Αυτά τα ανέφερα με τηλέφωνα που άλλαζα κατά καιρούς ή ο ίδιος προσωπικά. Στην δουλειά ξεκίνησα με 300 δολάρια και συνέχισα με 700 ευρώ. Τα χρήματα τα έπαιρνα τακτικά χέρι με χέρι. Το πρώτο καθήκον μου ανατέθηκε από τον υπηρετούντα στην ΚΥΠ, Γιώργο. Ήταν σε εξέλιξη η κρίση των Ιμίων το 1995-1996. Με ρώτησε για την κίνηση των αεροσκαφών και των πλοίων των ΤΕΔ και των πλοίων της ακτοφυλακής στα Ιμια, για το πότε έρχονται και πότε φεύγουν και από ποιες μονάδες προέρχονται. Εγώ εκτέλεσα το καθήκον που μου ανατέθηκε.
Μετέφερα στους πράκτορες της ΕΥΠ και τις πληροφορίες αναφορικά με τα δύο προγράμματα – περιοδείας του Ερντογάν στην Αλικαρνασσό και στα περίχωρα. Το πρόσωπο με το οποίο ήρθα σε επαφή για το θέμα αυτό ήταν ο Δ/ντης Δημήτρης. Ο Δημήτρης έμαθε για τη μετάβαση του Ερντογάν και της συζύγου του στο Τοργκούτρεις για την μαρίνα Ντογούς. Μου ζήτησε να επιβεβαιώσω την πληροφορία και εγώ την επιβεβαίωσα και του είπα ότι ο Ερντογάν ήρθε στην περιοχή. Επίσης άλλη φορά ο Ερντογάν και η σύζυγός του είχαν έρθει πάλι στο ξενοδοχείο R_xos της Αλικαρνασσού και τον ενημέρωσα.
Ένα άλλο στέλεχος της ΕΥΠ με το οποίο είχα επαφή σχετικά με τις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης των ΤΕΔ στο Ιμσικ της Αλικαρνασσού ήταν ο Στέφανος. Μου ζήτησε πληροφορίες για το κέντρο εκπαίδευσης. Έδωσα στον ανιψιό μου Ahmet μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή και εκείνος μου έφερε τις φωτογραφίες που τράβηξε περασμένες στη μνήμη. Τότε πήγα στην Κω και τις έδωσα στο Δημήτρη. Τις εμφάνισε στον υπολογιστή και υπολόγισε το μήκος της στρατιωτικής περιοχής. Επειδή γνώριζα την περιοχή από παλιά του έδωσα τις πληροφορίες.
Μετέφερα επίσης πληροφορίες και σχετικά με την άσκηση «Ντογκάνμπεϊ» στην περιοχή Αιγαίου».

Εύκολα γίνεται αντιληπτό το εύρος της ζημιάς που υπέστη η ελληνική πλευρά με την εξάρθρωση του συγκεκριμένου δικτύου πληροφοριών.
Ο Νουρί Χαφίζ, δολοφονήθηκε μέσα στις τουρκικές φυλακές. Ο ανιψιός του και ο τρίτος πράκτορας, αγνοούνται.

Το μεγαλύτερο ελληνικό δίκτυο συλλογής άκρως απόρρητων πληροφοριών με έναρξη δράσης από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, εξαρθρώθηκε με εξαιρετικά περίεργο τρόπο (η κατάθεση της Ευγενίας Λεβογιάννη στον ανακριτή δεν αφήνει περιθώρια για το πώς εξαρθρώθηκε) επί ημερών του υιού του, Γ.Παπανδρέου.
Πόσο «αθώα» μπορεί να είναι η αποστολή από μια μυστική υπηρεσία σε έναν πράκτορά της σε ξένη χώρα, της αμοιβής του μέσω Western Union; Και η αλλαγή του πράκτορα-χειριστή του, κάτι που γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις;

Πάμε στην δεύτερη περίπτωση, του δικτύου πληροφοριών στα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο, την Βουλγαρία, το οποίο είχε επεκταθεί όμως και στην Τουρκία. Μεταξύ 1999 και 2003 ήταν σαφές ότι στην περιοχή των Βαλκανίων όπου συντελούνταν κοσμογονικές αλλαγές που προορίζονταν να αλλάξουν τον χάρτη στα Βαλκάνια, απλά δεν υπήρχαν.

Οι πληροφορίες από το Κοσσυφοπέδιο, όπου είχαμε την σφοδρή πολεμική σύγκρουση και τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ, ήταν ελάχιστες, από τα Σκόπια εξίσου λίγες και γενικά υπήρχε πρόβλημα ενημέρωσης της τότε πολιτικής ηγεσίας ακόμα και για τα στοιχειώδη.

Το 2004 η νέα ηγεσία της ΕΥΠ αποφάσισε να ρίξει το βάρος της στο τομέα αυτόν, ειδικά μετά την αναγνώριση από τις ΗΠΑ του κράτους των Σκοπίων ως «Μακεδονία».

Ως ιδανική κάλυψη θεωρήθηκε μία αλυσίδα ελληνικής ιδιοκτησίας ιδιωτικών κολεγίων. Προσεγγίστηκε ο επιχειρηματίας, ένας 42χρονος Έλληνας, ο Σ.Κ. και του προτάθηκε να εργαστεί για λογαριασμό της πατρίδας του.
Αυτός δεν το σκέφθηκε ούτε λεπτό και αποδέχθηκε την πρόταση (το τέλος έφτασε να «επιδοτεί» και Έλληνες πράκτορες που είχαν ξεμείνει από χρήματα σε διάφορες περιοχές των Βαλκανίων, λόγω μη έγκαιρης καταβολής από την υπηρεσία των εξόδων τους)!

Τα κολέγια απλώθηκαν σε όλα τα Βαλκάνια, κλείνοντας συμβόλαια με τις κυβερνήσεις και οι διδάσκοντες (ακόμα και μέλη της ΕΥΠ!), προσέγγιζαν τους αξιωματούχους-στόχους, αποκομίζοντας πολύτιμες πληροφορίες, άκρως αξιοποιήσιμες από την υπηρεσία. Υπήρξε έδρα στο αλβανόφωνο Κουμάνοβο, βάση του UCK στις συγκρούσεις στα Σκόπια μέχρι το 2001.

Δημιουργήθηκαν οικήματα ασφαλείας σε διάφορες πόλεις των Βαλκανίων, ακόμα και μέσα στην Τουρκία, προκειμένου να καταφεύγουν οι πράκτορες που κινδύνευαν με σύλληψη.
Πράκτορες της ΕΥΠ, ως καθηγητές του εν λόγω κολεγίου, έκαναν μαθήματα (!) διαχείρισης κρίσεων στην τουρκική αστυνομία και αποκόμιζαν πολύτιμες πληροφορίες μέσω της ανάπτυξης φιλικών και κοινωνικών σχέσεων με τους Τούρκους αξιωματούχους.

Μία χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ο εντοπισμός ενός καινούριου σκοπιανού στρατοπέδου ειδικών δυνάμεων στην λίμνη Οχρίδα, όπου η παρακολούθηση κατέδειξε ότι εφάρμοζαν τεχνικές για διείσδυση στα ενεργειακά πεδία της Δ. Μακεδονίας, όπου πηγάζει το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας!

Βασικό στέλεχος στο συγκεκριμένο δίκτυο πέρα από τον Έλληνα «ιδρυτή» ήταν ο 40χρονος Σκοπιανός Γιάνεσε Γκρούεφσκι (απλή συνωνυμία με τον σκοπιανό πρωθυπουργό, ενώ υπάρχει πληροφορία πως ήταν μακρινός συγγενής του).

Σχεδόν τίποτα δεν συνέβαινε σε κυβερνητικό επίπεδο στα Σκόπια από το 2005 μέχρι το 2010 που να μην εντοπιζόταν από το ελληνικό δίκτυο, το οποίο είχε βάλει «στο κόλπο», ακόμα και ανώτατους αξιωματικούς της τουρκικής Αστυνομίας!

Οι άνθρωποι της ΕΥΠ που εμφανίζονταν ως υπάλληλοι του κολεγίου, κάνoυν μαθήματα crisis managment στην ειδική μονάδα της τουρκικής αστυνομίας το 2007!

Στις αρχές του 2010, προτείνεται στη νέα διοίκηση της ΕΥΠ να επιδοτηθούν laptop παγιδευμένα που θα μετέδιδαν σε πραγματικό χρόνο, ότι γραφόταν, η εικόνα και τα δακτυλικά αποτυπώματα των χρηστών του, προκειμένου να μοιραστούν από το δίκτυο των κολεγίων σε εκατοντάδες κυβερνητικούς αξιωματούχους στα Βαλκάνια και την Τουρκία! Κόστος λιγότερο από 50.000 ευρώ.

Το σχέδιο απορρίπτεται!

Και τότε, τον Μάϊο του 2010, μετά από περισσότερα από πέντε χρόνια ήρθε η καταστροφή: Διαρροή της ύπαρξης του δικτύου. Ακριβώς οκτώ μήνες μετά την αλλαγή στην κυβέρνηση και την έλευση του Γ.Α.Παπανδρέου στην εξουσία, μια μαζική διαρροή στον Τύπο, από άγνωστους πληροφοριοδότες, της ύπαρξής του.

Ο επιχειρηματίας Σ.Κ. ειδοποιήθηκε να απομακρυνθεί λίγες ώρες αφ’ ότου διαπιστώθηκε από τους χειριστές του δικτύου ότι υπήρχε διαρροή.
Το βράδυ της 28ης Μαΐου 2010 έλαβε εντολή να εξαφανιστεί μέσω ασφαλούς δρομολογίου!
Λεπτομέρεια: Την επόμενη ημέρα είχε ραντεβού με τον Χ.Θάτσι, ηγέτη των αλβανόφωνων του Κοσσόβου και πρακτικά επικεφαλής του «κράτους».

Τυχαίο;

Ο συνεργάτης του, ο Γιάνεσε Γκρούεφσκι δεν στάθηκε τόσο τυχερός. Δεν κατέστη δυνατόν να ειδοποιηθεί.
Συνελήφθη από την σκοπιανή μυστική υπηρεσία. Μερικές ημέρες αργότερα δολοφονήθηκε μέσα στο κτίριο του υπουργείου Εσωτερικών.
Δίπλα στο πτώμα του Γκρούεφσκι βρέθηκε ένα πιστόλι. Είχε πυροβοληθεί στην καρδιά.

Το δίκτυο διαλύθηκε. Ο Σ.Κ. καταστράφηκε επιχειρηματικά και έγινε ένα από τα πλέον καταζητούμενα πρόσωπα στην βαλκανική χερσόνησο εκτός Ελλάδος...

Η ζημιά για την εθνική ασφάλεια, τεράστια. Το δεύτερο μεγάλο δίκτυο που εξαρθρώθηκε με αιματηρό τρόπο μέσα σε οκτώ μήνες από την άνοδο στην εξουσία της κυβέρνησης ΓΑΠ.

Και οι ζημιές για την εθνική ασφάλεια δεν τελείωσαν εδώ.

Σπουδαστές στο κολέγιο των Σκοπίων. Η εξάρθρωση του ελληνικού δικτύου κόστισε την δολοφονία ενός συνεργάτη της ΕΥΠ στην βαλκανική χώρα.

Το τρίτο μεγάλο κτύπημα, εντός του 2010 και αυτό - όχι άμεσα αιματηρό, αλλά έμμεσα αφού πέθαναν άνθρωποι από την πίεση που τους ασκήθηκε-ήταν η προμήθεια Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας της ΕΥΠ το οποίο ήταν ρωσικής προέλευσης.

Το σύστημα βασικά το λογισμικό του έδινε την πολυπόληθητη «προενημέρωση 24 ωρών» στα Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων για κινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων από την Τουρκία και όχι μόνο: Κάλυπτε ρωσικούς δορυφόρους, εκτός από την Τουρκία, μέχρι 100 χλμ. στην ενδοχώρα Αλβανίας, Σκοπίων και Βουλγαρίας, οποιασδήποτε «περίεργης» κίνησης.

Κινήσεις στρατευμάτων, πρακτόρων, λαθροδιακινητών, λαθρεμπόρων κλπ. οι οποίοι κινούνται σε αχαρτογράφητα μονοπάτια και περιοχές. Σε real-time και με διακριτική ικανότητα περί τα 30 εκατοστά. Δηλαδή ακόμα και ένα απλό ΑΚ-47 να μετέφεραν στον ώμο, θα εντοπίζονταν.

Η υπόθεση ξεκίνησε το 2005. Μία ομάδα στελεχών της ΕΥΠ εντόπισε ένα πρόγραμμα της ΕΕ, με το οποίο θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί «αθόρυβα», αφού απαγορεύεται από την ΕΕ η χρηματοδότηση προγραμμάτων εθνικής άμυνας και ασφάλειας, για την υλοποίηση ενός δορυφορικού συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης.

Προκηρύσσεται ο διαγωνισμός, ο πρώτος βγαίνει άγονος, στο δεύτερο ανακηρύσσεται μειοδότρια η κοινοπραξία Πλανητική Α.Ε - Pansystems AE. Προϋπολογισμός προγράμματος κάπου 1,6 εκατ. ευρώ περίπου από τα οποία το 1 εκατ. ευρώ θα προερχόταν από κοινοτικά κονδύλια.

Το λογισμικό ρωσικής εταιρείας, οι δορυφόροι ρωσικοί, αλλά και κάποιοι εμπορικοί δυτικοί δορυφόροι. Όλα αυτά στα τέλη του 2007 και στις αρχές του 2008.

Αμέσως ξεκινά η εφαρμογή του έργου, επί διοίκησης του Ιωάννη Κοραντή.

Το έργο υλοποιείται κατά βάση από την Α’ Διεύθυνση, τον επικεφαλής της Διεύθυνσης Κατασκοπείας Κωνσταντίνο Αγγελάκη.
Κατά περίεργο τρόπο, ενημερώνεται και η τουρκική ΜΙΤ, όπως αναφέρει πληροφοριακό δελτίο της υπηρεσίας που πέφτει στα χέρια της ΕΥΠ μετά από λίγους μήνες.

Και το πιο τραγικό, όπως αποδείχθηκε. Ενημερώνεται και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου για την ύπαρξή του.
Λίγο καιρό αργότερα, παρουσιάζονται εκπρόσωποι ξένης υπηρεσίας σε άνθρωπο του πολύ στενού πολιτικού περιβάλλοντος του Γ.Παπανδρέου και τον καλούν να μην προχωρήσει στην προμήθεια του συστήματος.

Μέσα σε λίγες ημέρες μπλοκάρεται η ενεργοποίηση του. Και... διώκονται τα στελέχη της ΕΥΠ που είχαν αναλάβει την υλοποίησή του! Δεκατέσσερα κορυφαία στελεχών της ΕΥΠ και 6 στελεχη της Κοινωνίας της Πληροφορίας, απομακρύνονται από τις θέσεις τους!

Η χώρα ακόμα μέχρι σήμερα, δεν έχει αποκτήσει κάτι ανάλογο...

Μετά την αποχώρηση του Γ. Παπανδρέου από την εξουσία, το Νοέμβριο του 2011, γίνεται τεράστια προσπάθεια να ανακάμψει η ΕΥΠ από τα απανωτά κτυπήματα που είχε δεχθεί μέσα σε δύο χρόνια. Άλλωστε ο Γ.Α.Παπανδρέου μόλις είχε γίνει πρωθυπουργός αμέσως ταξίδεψε με έναν κλάδο ελαίας στις αποσκευές του στην Τουρκία. Και είχε στην τουρκική κυβέρνηση: «Κάθε συνεργασία».

Ακόμα, έξι χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα, η ζημιά παραμένει και δεν έχει αποκατασταθεί ούτε στο ελάχιστο, δεδομένης και της οικονομικής καταστροφής που οδήγησε σε υποχρηματοδότηση ακόμα και ειδικών επιχειρήσεων της ΕΥΠ.

Μια «τυφλή» χώρα σε μια γεωστρατηγική ζούγκλα.

Και το ερώτημα, αμείλικτο, είναι: Ο εχθρός που βρισκόταν; Μέσα ή έξω; Γιατί όλα δείχνουν ότι ο εχθρός είχε περάσει «μέσα». Βαθιά στο εσωτερικό της υπηρεσίας...

Περιοδικό ProNews Νοέμβριος 2016

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση