Μια λύση για την ΕΕ - Τσακίστε τον Ερντογάν εκεί που πονάει, τα αεροπλάνα του!
Γράφει ο Michael Rubin
Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974 και δεν κοίταξε πίσω. Ενώ οι Τούρκοι δήλωναν ότι το έπραξαν για να προστατεύσουν την τουρκική μειονότητα της Κύπρου, στην Ελλάδα μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας αναθεώρησαν τα σχέδιά τους για ένωση του νησιού με την Ελλάδα. Η επακόλουθη δεύτερη εισβολή της Τουρκίας τον Αύγουστο του 1974 δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια αρπαγή της γης ακολουθούμενη από μεθοδική εθνοκάθαρση. Σήμερα, υπάρχουν πλέον περισσότεροι εκτοπισμένοι Κύπριοι απ’ ότι Παλαιστίνιοι. Η Κύπρος, δεν είναι φυσικά η μοναδική περίπτωση αρπαγής εδάφους από την Τουρκία καθώς η τελευταία διεξήγαγε εθνοκάθαρση τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ.
Η κρίση στην Κύπρο είναι από καιρό ξεχασμένη και σε μεγάλο βαθμό μια σύγκρουση που έχει «παγώσει». Οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ και άλλοι διπλωμάτες περιστασιακά διεξήγαγαν σχετικές συνομιλίες, αλλά η απροθυμία της μιας ή της άλλης πλευράς να αλλάξουν το status quo τελικά καταδίκαζε τις συνομιλίες σε κάθε γύρο. Το 1983, η βόρεια Κύπρου, με τις πλάτες της Τουρκίας, κήρυξε την ανεξαρτησία της, μια κίνηση που δεν αναγνώρισε καμία χώρα διεθνώς εκτός της Τουρκίας.
Εν ολίγοις, αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά και οι στενότεροι σύμμαχοι της Τουρκίας όπως η Σομαλία, το Αζερμπαϊτζάν και η Μαλαισία, καθώς και κάθε άλλο μέλος του ΟΗΕ, απορρίπτει τους ισχυρισμούς της Τουρκίας για δικαιώματα σε χωρικά ύδατα γύρω από την Κύπρο και κατ 'επέκταση αναγνωρίζει ότι ολόκληρη η ΑΟΖ της Κύπρου ανήκει στην αναγνωρισμένη κυπριακή κυβέρνηση στη Λευκωσία και όχι στη λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».
Αποστέλλοντας πλοία σε κυπριακά ύδατα για να βάλει χέρι στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο, η Τουρκία απλά επιδιώκει να κλέψει τους κυπριακούς πόρους για δική της χρήση. Ενώ ο πρόεδρος Ερντογάν είχε επιδοθεί σε μια αντι-αποικιακή ρητορική, τώρα αποτελεί το πιο απροκάλυπτο παράδειγμα ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης του 21ου αιώνα.
Τι κάνουν οι Ευρωπαίοι;
Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι, τι θα κάνει η Ευρώπη γι 'αυτό; Κανείς δεν θέλει πόλεμο με την Τουρκία και γι΄αυτό ο Ερντογάν ενθαρρύνεται όλο περισσότερο να εκμεταλλευτεί περισσότερους πόρους. Όμως, με κάθε μέρα, εβδομάδα και μήνας που περνούν η Τουρκία έρχεται πιο κοντά στην ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και θα αρχίσει να τα εκμεταλλεύεται κλέβοντας τα από την Κύπρο. Ίσως είναι καιρός οι ευρωπαϊκές χώρες και όσε άλλες επιδιώκουν να ενισχύσουν το κράτος δικαίου να βάλουν στο στόχαστρο τα τραπεζικά υπόλοιπα της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν έχει καταστήσει τον κρατικό τουρκικό αερομεταφορέα (Turkish Airlines) αιχμή των φιλοδοξιών του. Τα κρατικά ΜΜΕ χαίρονται για την αυξανόμενη εμβέλεια της αεροπορικής εταιρείας και ο Ερντογάν εγκαινίασε πρόσφατα ένα σημαντικό νέο αεροδρόμιο έξω από την Κωνσταντινούπολη για να φιλοξενήσει μεγαλύτερη εναέρια κυκλοφορία. Η αεροπορική εταιρεία προφανώς υποστηρίζει επίσης τις μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ερντογάν, όπως η παράνομη μεταφορά τουρκικών όπλων. Φυσικά, η αεροπορική εταιρεία υποστηρίζει επίσης τη σημαντική τουριστική βιομηχανία της Τουρκίας.
Ίσως, λοιπόν, η ΕΕ και οι ΗΠΑ να μπορέσουν να απαντήσουν στις τουρκικές προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο αρνούμενοι στα αεροπλάνα των τουρκικών αερογραμμών να προσγειώνονται στα αεροδρόμιά τους. Αν θέλει η τουρκική αεροπορική εταιρεία μπορεί να πετάει στη Σομαλία, στο Σουδάν, στο Αζερμπαϊτζάν και στο Πακιστάν, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να στηρίξουν την οικονομία της Τουρκίας σε μια εποχή που ο Ερντογάν επιδιώκει να την ενισχύσει κλέβοντας άλλα κράτη.
Η διπλωματία δεν έχει καταφέρει να επιλύσει το Κυπριακό εδώ και 45 χρόνια και δεν υπάρχει λόγος να υποψιαζόμαστε ότι θα γίνει αυτό τώρα. Ήρθε η ώρα η ΕΕ, αλλά και όσοι δεσμεύτηκαν για τη φιλελεύθερη τάξη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, να κάνει κάτι περισσότερο ώστε να δείξει στον Ερντογάν ότι ο κόσμος αρκετά ανέχτηκε τις λεηλασίες της Τουρκίας. Εάν το νέο αεροδρόμιο της Τουρκίας χάσει την κυκλοφορία και αν τα παραθαλάσσια θέρετρα στην Τουρκία και την κατεχόμενη από την Τουρκία Κύπρο αδειάσουν; Ε, ας αδειάσουν. Η λύση είναι απλή: Αποσύρετε τα πλοία της Τουρκίας και τερματίστε την παράνομη κατοχή της Τουρκίας.
Μετάφραση Βαγγέλης Γεωργίου
SLPress
Αναρτήσεις
"Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974 και δεν κοίταξε πίσω. Ενώ οι Τούρκοι δήλωναν ότι το έπραξαν για να προστατεύσουν την τουρκική μειονότητα της Κύπρου, στην Ελλάδα μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας αναθεώρησαν τα σχέδιά τους για ένωση του νησιού με την Ελλάδα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χέφνερ,πρώην αξιωματούχος της CIA, αποκάλυψε λίγο μετά το πραξικόπημα,ότι η CIA ξόδεψε 20 εκατ. δολλάρια στη Κύπρο το 1973 και 40 εκατ. το 1974.Μία έκθεση της αμερικανικής αποστολής μελέτης στις 22/2 /1974 καταδίκασε σαφώς την πολιτική των ΗΠΑ στην Ελλάδα σαν λανθασμένη, κακομελετημένη, μυωπική και απελπιστικά επηρεασμένη απο στρατιωτικούς παράγοντες.»Μία παρόμοια έκθεση συμπέρανε το Σεπτέμβριο του 1974 ότι «φαίνεται ότι η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Κύπρο ήταν μία σειρά από βιαστικούς αυτοσχεδιασμούς, που απέτυχαν οικτρά.» Ο γερουσιαστής Έντουαρντ Κένεντυ επέκρινε συνεχώς τις «παραλείψεις» της αμερικανικής διπλωματίας σχετικά με την Κύπρο και τόνιζε ότι «η τουρκική εισβολή κατέστρεψε το νησί.»
Όμως οι Αμερικανοί εμπράκτως υποστήριξαν σε στρατιωτικό επίπεδο τους Τούρκους εις βάρος των Ελλήνων:
-Μεταξύ 15 και 20 Ιουλίου 1974 εκτελούνται αμερικανοτουρκικές αποβατικές ασκήσεις στη νότια Τουρκία με την κωδική ονομασία «Double Effect».Ήταν η γενική δοκιμή της ενέργειας κατά της Κύπρου.
-Στις 20 Ιουλίου ο στρατιωτικός ακόλουθος των ΗΠΑ στη Σόφια πληροφορεί τον Έλληνα ομόλογο του ότι ισχυρές σοβιετικές δυνάμεις κατευθύνονται νότια!Χωρίς να διασταυρώσει την πληροφορία τη διαβιβάζει στην Αθήνα.Οι άνθρωποι του Ιωαννίδη διατάσσουν την ναρκοθέτηση της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου την ώρα που οι Τούρκοι αποβιβάζονται στην Κερύνεια.
-Στις Βρυξέλλες ο Αμερικανός αντιπρόσωπος στη Στρατιωτική Επιτροπή ζητά τη σύγκληση του Οργάνου για την εξέταση της κατάστασης από τις κινήσεις των Σοβιετικών.Αποδεικνύεται ότι η πληροφορία ήταν κατασκευασμένη.
-Κατά τον χρόνο της απόβασης το ελληνικό σύστημα αεράμυνας αποκαλύπτει μεγάλο αριθμό ιχνών που σχημάτιζαν ένα είδος φράγματος με διαφαινόμενο σκοπό να αναχαιτίσουν ελληνικά αεροσκάφη που θα επιχειρούσαν να υποστηρίξουν τις κυπριακές δυνάμεις.Αποδείχτηκε αργότερα ότι επρόκειτο για αεροσκάφη του 6ου Αμερικανικού Στόλου και βρετανικά από τη βάση του Ακρωτηρίου.
-Ο Χένρι Κίσσινγκερ αποστέλλει τον Τζόζεφ Σίσκο στην περιοχή της κρίσης με αποστολή να αποτρέψει τη σύρραξη Ελλάδας-Τουρκίας.Οι Τούρκοι τον αγνόησαν.Στην Αθήνα δεν έβρισκε συνομιλητή.
-Ο διαβόητος Γ.Γ του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς παραθερίζει στον Μέλανα Δρυμό και δεν διακόπτει την ανάπαυση του για να σπεύσει στην έδρα του στις Βρυξέλλες και να περισώσει ό,τι μπορεί από την επερχόμενη σύγκρουση δύο κρατών μελών της Συμμαχίας.
Άλλη τρανή απόδειξη του ρόλου των Αμερικανών στην τουρκική εισβολή είναι η προέλαση των Τούρκων την 22η Ιουλίου,παρά την κατάπαυση πυρός,βάσει συμφωνίας, προς κατάληψη του αεροδρομίου Λευκωσίας το οποίο υπερασπίζονται η ΕΛΔΥΚ και δύναμη Καναδών κυανόκρανων. Οι τελευταίοι καταγγέλουν ότι ο Αμερικανός στρατιωτικός ακόλουθος στην Λευκωσία ταγματάρχης Γκόλσαπ κατευθύνει διά ανταλλαγής σημάτων τις τουρκικές δυνάμεις!!
1) «Ιστορία της Κύπρου »
συγγραφέας: Στ.Παντελής
2) Πηγή :«Επίτομη Ιστορία της Κύπρου »
συγγραφέας: Στ.Καρκαλέτσης
3) Πηγή : «Αιγαίο-Η μακροχρόνια διαμάχη και ο ρόλος των Αμερικανών
συγγραφέας:Ν.Κουρής
ΑπάντησηΔιαγραφή(συνεχεια)
Η υποχωρητικότητα της ελληνικής διπλωματίας αποδεικνύεται με τρεις δηλώσεις του τότε υφυπουργού Εξωτερικών των Αθηνών ,Χρήστου Ξανθόπουλου,
-στις 18/12/1970 όταν ο Σπύρος Κυπριανού επισκέφθηκε την Αθήνα ο Ξανθόπουλος δήλωσε:
«Στη Άγκυρα υπάρχει αίσθημα πικρίας,διότι οι συνομιλίες δεν απέδωσαν...Η Κύπρος ευρίσκεται πλησίον της Τουρκίας και η Τουρκία είναι σήμερα ενισχυμένη.Η Ελλάδα είναι μικρότερη χώρα της Τουρκίας.
Πρέπει να αποφύγουμε την δυναμική αναμέτρηση ,διότι δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία δυναμικά.Πολιτική μας είναι η συνέχιση των ενδοκυπριακών συνομιλιών και εν ανάγκη η πραγματοποίηση περαιτέρω υποχωρήσεων»!!
-Τον Ιούνιο του 1971:
«Εάν δεν επέλθει συμφωνία,πιθανόν να βομβαρδιστεί η Κύπρος από την τουρκική αεροπορία.Εμείς δεν μπορούμε να καλύψουμε αεροπορικώς την Κύπρο...Δεν μπορούμε να ριψοκινδυνεύσουμε έναν πόλεμο»!!
-Στις 20 Ιουλίου
«Για όλα τα θέματα ,η Λευκωσία έχει χρέος να συνεννοείται με την Αθήνα.Η Αθήνα ως εθνικό κέντρο συνθέτει και διαγράφει την ακολουθητέα πορεία πολιτικής και τακτικής»!!
Και ο Μακάριος απαντά:
«Δεν αποδέχομαι αυτή την άποψη εφόσον άλλωστε η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να αναλάβει την στρατιωτική υπεράσπιση της Κύπρου.Ο Κυπριακός Ελληνισμός πρέπει να διατηρήσει την τελευταία λέξη σ’ότι αφορά την επιβίωση του και το εθνικό του μέλλον».
Ο Μακάριος δεν ήθελε διχοτόμηση αλλά ούτε και ένωση παρά μόνο ανεξαρτησία,ενώ η Χούντα σκεφτόταν μόνο τη διχοτόμηση.
Ένωση ήθελε τελικά μόνο ο Γρίβας που στην πραγματικότητα ήταν και κατά του Μακαρίου αλλά και κατά της χούντας!!Αναφέρουμε το κείμενο-ντοκουμέντο από τον στρατηγό Γρίβα που γράφτηκε την 1/12/1967:
«....θα τους φύγει ένας μεγάλος πονοκέφαλος(των συνταγματαρχών):το Κυπριακό.Τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν θα τα διαθέσουν για την κοιλιά τους.Διότι δεν υπάρχουν γι’αυτούς εθνικά ιδεώδη.Διότι θα έχουν πλέον στρατό να τους στηρίζει στην Αθήνα.Διότι φοβούνται την ανατροπή τους.Η κυπριακή κυβέρνηση εξυπηρετείται διότι εξασφαλίζει πλέον την ανεξαρτησία,το όνειρο του Μακαρίου.Η τουρκική κυβέρνηση διότι πλέον δεν έχει να φοβηθεί τίποτε από τον στρατό τον οποίο οργανώσαμε,με την συνδρομή των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Στεφανόπουλου»!
Ένας από τους συνεργάτες του Γρίβα, ο στρατηγός Γ.Καρούσος,που τον διαδέχθηκε για λίγο στη ηγεσία της ΕΟΚΑ Β’ μετά το θάνατο του και, επιχειρώντας να πολιτικοποιήσει τον αγώνα και να γεφυρώσει το χάσμα,διώχθηκε από το δικτατορικό καθεστώς.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Ανδρόνικος Μαρκάκης στο έργο του «ο Ασυμβίβαστος»:
«Καθώς τον Ιανουάριο του 1974 πεθαίνει ο Γρίβας,το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών αισθάνεται ανακούφιση,γιατί χωρίς τον Γρίβα και τους ανασταλτικούς του προβληματισμούς,θα μπορούσε να δράσει ελεύθερα κατά του Μακαρίου»!!
Επιπλέον ο Παπαδόπουλος αντικαταστάθηκε από το ταξίαρχο Ιωαννίδη στις 25 Νοεμβρίου του 1973, ο οποίος δούλευε ευσυνείδητα για τη διχοτόμηση της Κύπρου,ενώ ο Γεώργιος Καρούσος ανέλαβε την αρχηγία της ΕΟΚΑ Β’ μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου του 1974.
Ο αρθρογραφος δεν αναφέρεται στα τότε συνταγματικά προβλήματα που προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι Άγγλοι ώστε να αποφύγουν το ενδεχόμενο Ένωσης με την Ελλάδα όπως και την σκόπιμη απάθεια τους για την οικονομία της Κύπρου και την ελευθερία του τύπου.
Οι Άγγλοι ενδιαφέρονταν για τις βάσεις τους σε σημείο που μετά την αποχώρηση τους από το Σουέζ ο Ήντεν την 1/1/1956 επανέλαβε:
«Χωρίς την Κύπρο,δεν θα έχουμε σίγουρες εγκαταστάσεις για να προστατέψουμε τον εφοδιασμό μας σε πετρέλαιο.Αν δεν έχουμε πετρέλαιο,θα υπάρχει ανεργία και πείνα στη Βρετανία.Το ζήτημα είναι πολύ απλό».
Ο Λόρδος Κάραντον –τελευταίος κυβερνήτης της Κύπρου- έγραψε στους Τάιμς στις 17/4/1975 ότι «...δεν είναι δυνατόν να αποκαλυφθεί ή να ανακαλυφθεί καμία βρετανική επιρροή ή πρωτοβουλία,εκτός από το ότι έπρεπε να ακολουθήσουμε τον Δρ Κίσσινγκερ.Τον ακολουθήσαμε με καταστρεπτικά και επαίσχυντα αποτελέσματα και δεν τιμήσαμε την υποχρέωση της Βρετανίας σαν εγγυήτριας του Κυπριακού λαού.»
1) «Ιστορία της Κύπρου »
συγγραφέας: Στ.Παντελής
2) Πηγή :«Επίτομη Ιστορία της Κύπρου »
συγγραφέας: Στ.Καρκαλέτσης