Το άλλο «ύφος και ήθος της εξουσίας»

Το διαρκές αίτημα των πολιτών – προερχόμενο κυρίως από τη δημοκρατική/μεταρρυθμιστική πλευρά του πολιτικού φάσματος για ένα άλλο, διαφορετικό «ύφος και ήθος της εξουσίας» έχει αποκτήσει ένα ζωτικό χώρο με βαθιές ρίζες – με άλλα λόγια, διεκδικεί την εκπροσώπηση μιας παράδοσης στα ελληνικά πολιτικά πράγματα που ήρθε εξ αρχής σε κόντρα με κάθε είδους λαϊκισμό…
Το αίτημα για ένα άλλο «ύφος και ήθος της εξουσίας» ήρθε στην επιφάνεια της πολιτικής ζωής τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑplus και έπαιξε ένα καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης. Σχεδόν ένα χρόνο τώρα …

Η αρχή έγινε με την επικοινωνιακή διαχείριση της μεγάλης τραγωδίας στο Μάτι. Εκεί, φάνηκε ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αλλά και ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ (από την Ρένα Δούρου μέχρι και τα στελέχη της Κουμουνδούρου) έχουν κόψει δια παντός το νήμα που τους συνδέει όχι μόνο με τις καλύτερες στιγμές της δημοκρατικής/ανανεωτικής αριστεράς της Μεταπολίτευσης αλλά και με τις εμβληματικές ευαισθησίες ενός ευρέως δημοκρατικού ακροατηρίου…

Οι παλαιότεροι – οι άνω των 50- θυμούνται ότι ο χώρος της δημοκρατικής/αναενωτικής αριστεράς αλλά και σημαντικά τμήματα από την Νέα Δημοκρατία υπό τον Κων/νο Μητσοτάκη είχαν αναδείξει το αίτημα του διαφορετικού «ύφους και ήθους της εξουσίας» την εποχή των «χρωματιστών» ψηφοδελτίων που ακολούθησαν την επιλογή του Ανδρέα Παπανδρέου να μην διατηρηθεί η «συγκατοίκηση» με την προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο σοφός ακαδημαϊκός δάσκαλος, ο κορυφαίος των συνταγματολόγων Αριστόβουλος Μάνεσης είχε γράψει σχετικά με την περιφρόνηση της κυβέρνησης Παπανδρέου στα δημοκρατικά αισθήματα και ευαισθησίες στη φιλόξενη τότε εφημερίδα της Αριστεράς – την εφημερίδα «Η Αυγή»- στις αρχές του Ιουνίου του 1985. Και από το καυτό καλοκαίρι του ΄85 φθάσαμε στο καλοκαίρι του ΄89…

Στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου χρειάστηκαν 4 περίπου χρόνια για να δουλέψει και να παράγει αποτελέσματα το αίτημα για ένα διαφορετικό «ύφος και ήθος της εξουσίας» - στη περίπτωση της κυβέρνησης Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑplus οι 10 μήνες ήταν υπεραρκετός χρόνος!

Το Μάτι, η υπόθεση Πετσίτη, οι καταγγελίες Μαρινάκη για τη διαπλοκή κυβέρνησης – υποψηφίων «άφραγκων» καναλαρχών, το φιάσκο της ΕΡΤ-ικής προπαγάνδας, ο ενδοκυβερνητικός καυγάς Καμμένου- Κοτζιά, το πάρε-δώσε με τους βουλευτές για το φτιάξιμο με leasing μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, οι πλειοδοτικοί διαγωνισμοί για υπουργικούς θώκους, οι προεκλογικές παροχές, οι προσλήψεις των κολλητών, ο …Πολάκης, οι ψεύτικες δημοσκοπήσεις, τα fake news των υπογείων του Μαξίμου.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑplus στάθηκαν εξ αρχής απέναντι στο αίτημα για ένα διαφορετικό «ύφος και ήθος της εξουσίας» - και όχι μόνο στάθηκαν απέναντι αλλά και το λοιδόρησαν μαζί και όλους όσοι είχαν τη τόλμη να υπερασπιστούν αυτό το αίτημα. Αλλά, το αίτημα δούλεψε ανάποδα και είχε τη συμβολή του στην ήττα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑplus.

Κώστας Τσαούσης
Πρώτο Θέμα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση