Η Ελλάδα ζει ένα πραξικόπημα γελοιότητας

Αν κανείς είναι ελάχιστα φιλοσοφημένος, είτε αριστερός είτε δεξιός, δεν θα μπορεί παρά να απορεί με την κατάσταση στην οποίαν έχει περιέλθει ο πλανήτης. Οι 26 πλουσιώτεροι άνθρωποι όπου Γης διαθέτουν περιουσία ίση με το εισόδημα 3,8 δισεκατομμυρίων φτωχών! Το εισόδημα των πλουσίων αυξήθηκε το 2018 κατά 12% ή κατά 2,5 δισ. δολάρια την ημέρα! Αντιθέτως το εισόδημα των φτωχών μειώθηκε κατά 11% ή κατά 500 εκατ. δολάρια την ημέρα.

Στοιχεία, όπως αυτά, δημοσιεύονται ανελλιπώς τα τελευταία τριάντα χρόνια. Κάθε χρονιά όλο και χειρότερα, με το χάσμα πλούτου-φτώχειας να μεγαλώνει όλο και περισσότερο έτος κατ’ έτος, χωρίς σταματημό. Το παράξενο είναι ότι το θέμα αυτό φαίνεται να απασχολεί εφημερίδες, περιοδικά και επιστήμονες, αλλά καθόλου τις κυβερνήσεις.

Ένας φιλοσοφημένος (κατ’ ελάχιστον) άνθρωπος θα ομιλούσε περί οικονομικής τρέλας και πολιτικής παράνοιας, αν θα ήθελε να εκφρασθεί κάπως ασαφώς, σχεδόν ποιητικώς. Διότι αν ήθελε να κυριολεκτήσει, θα άφηνε στην άκρη τα περί την άθλια φύση του ανθρώπου, την απληστία και τα υπόλοιπα θανάσιμα αμαρτήματα και θα αναγκαζόταν να κυριολεκτήσει: ο καπιταλισμός κατατρώει τον πλανήτη, τον άνθρωπο, τα ζώα, τα φυτά, τα νερά και τον αέρα με γεωμετρική πλέον πρόοδο.

Η προοπτική ενός γενικευμένου πολέμου αναδιανομής της ισχύος ανάμεσα σε ένα πολύπλοκο πλέγμα δυνάμεων είναι ηλίου φαεινότερη στο εγγύς ή σχετικώς εγγύς μέλλον. Το παράδοξο είναι ότι η ομοιοπαθητική των ενδημούντων και εξελισσόμενων πολέμων ωθεί το ενδεχόμενο της γενικευμένης σύγκρουσης εκτός παιδιάς από την καθημερινή μας ζωή, την πολιτική ακόμα και την τέχνη. Το όλον πράγμα φαίνεται να απασχολεί τα γεωπολιτικά επιτελεία σε υπηρεσιακό επίπεδο, αλλά φαίνεται σαν να μην αγγίζει παρά στιγμιαία (σε επίπεδο ενός ρεπορτάζ ή ενός βιβλίου) τις κοινωνίες, τα περισσότερα πολιτικά κόμματα κι όλες, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, τις εταιρείες.


Έρμαιο της τυχαιότητας

Αν όλα αυτά, σε γενικές γραμμές, έτσι έχουν στη δική μας «κοσμογονία», που λένε και οι Active Member, ουδείς μηχανισμός φαίνεται να υπάρχει ασχολούμενος. Η Ελλάδα είναι ένα έρμαιο της τυχαιότητας, που φέρεται και φαίνεται σαν να μην της περνά από το μυαλό ότι κάποτε θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται. Για την καταβαράθρωση των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων της χώρας και την καταρράκωση του πολιτεύματος δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα για να μην επαναλαμβάνουμε τον εαυτό μας.

Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι όλοι οι αναλυτές συγκλίνουν παρά τις ιδεολογικές τους διαφορές στα ίδια συμπεράσματα για την αδυναμία και την παρακμή της χώρας. Μια κατάσταση που εξελίσσεται κι αυτή (όπως η γενικότερη φθορά που προκαλεί ο καπιταλισμός στον πλανήτη) διαρκώς προς το χειρότερο, λαμβάνοντας εν τέλει χαρακτήρα εντροπίας.
Επ’ εσχάτοις πλέον η χώρα φαίνεται σαν να ζει μέσα σε ένα οιονεί πραξικόπημα γελοιότητος. Η τύχη της Μακεδονίας (και συνεπώς της Ελλάδας) κρίθηκε από την ψήφο της κυρίας Μεγαλοοικονόμου κι από το τσουλούφι ενός τρυποκάρυδου ή τσαλαπετεινού – θα σας γελάσω.

Ο «εκσυγχρονισμός» στην Ελλάδα κατέληξε σε ένα διαρκές τούρκικο παζάρι και στην εκ νέου βαλκανιοποίηση. Μπορεί ο Τσίπρας να χαίρεται σαν παιδάκι στην παιδική χαρά και να λέει ψέματα στον εαυτόν του, αλλά οι εναπομείνασες δομές της χώρας αποδομούνται ταχύτατα. Όπως, όταν μπαίναμε στα μνημόνια κάθε συζήτηση για plan B είχε τεθεί εκτός νόμου, έτσι και τώρα κάθε συζήτηση (και πιθανή συνεννόηση) για το τι μέλλει γενέσθαι θεωρείται θέμα ταμπού. Ή το πολύ αφορμή για εξάρσεις του καρκατσουλιού που μας πνίγει.

Είναι σαν η χώρα να απαγορεύει στον εαυτόν της να σκεφθεί. Ή σαν να της έχει απαγορευθεί. Και αυτό ίσως να είναι το μέγιστο των προβλημάτων μας. Στην ερειπωμένη μας αγορά μόνον τα αγάλματα της προπαγάνδας, της ιδεολογικής τρομοκρατίας, της δοκησισοφίας, των τρολ και της κατεργαριάς στέκουν ακόμα όρθια και απαιτούν θυσίες ανθρώπων.

ΣΤΑΘΗΣ (Σταυρόπουλος)
SLPress


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση