Ηγέτες του 21ου αιώνα: Ο Πούτιν είναι φίλος με τον Ταγίπ Έρντογαν επειδή τον κρατάει στο χέρι!
Του Σενέρ Λεβέντ
Λίγο έλειψε να μην αναγνώριζα τον παλιό μου πριν χρόνια συμφοιτητή που περπατούσε προς την Κόκκινη Πλατεία στην Μόσχα με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα μπροστά. Ήταν φλογερός κομουνιστής, αλλά και από τους πρώτους που άλλαξαν μαζί με την περεστρόικα.
«Τι κάνεις;» του είπα. «Πάω σε μαθήματα», είπε. «Τι μαθήματα;» «Οι ηγέτες του 21ου αιώνα». «Έχασαν την αξία τους οι παλιοί ηγέτες; Έπεσε σε δυσμένεια ο Λένιν;» είπα. «Άλλαξαν οι καιροί», είπε. Τώρα σκέφτομαι. Τι άλλαξε; Τι ισχυρούς ηγέτες είδε αυτός ο κόσμος. Ειδικά κατά την δεκαετία του 30 του 20ου αιώνα. Τι τρομερά χρόνια ήταν εκείνα. Στην Σοβιετική Ένωση ο Στάλιν. Στην Γερμανία ο Χίτλερ. Στην Αγγλία ο Τσόρτσιλ. Στην Ιταλία ο Μουσολίνι. Στην Ισπανία ο Φράνκο. Στην Αμερική ο Ρούσβελτ. Στην Τουρκία ο Ατατούρκ.
Γίγαντες της ίδιας περιόδου. Ο κάθε ένας από αυτούς ένας Θεός! Κοιτάξτε και τους τωρινούς ηγέτες απομίμηση. Στην Αμερική ο Τραμπ. Στην Γερμανία η Μέρκελ. Στην Γαλλία ο Μακρόν. Στην Τουρκία ο Έρντογαν. Ο Πούτιν δεν μπορεί να αποκαλεστεί ηγέτης απομίμηση. Είναι ισχυρός ηγέτης. Δικτάτορας. Αλλά πολύ ικανός. Οδηγεί αεροπλάνο. Οδηγεί πυροσβεστικό ελικόπτερο. Οδηγεί μοτοσικλέτα ανάμεσα σε πόλεις. Είναι μάστορας στο καράτε και το kick boxing. Ταΐζει τίγρεις. Ανεβαίνει σε άλογα. Κολυμπά τέσσερις ώρες κάτω από την θάλασσα. Παίζει πιάνο. Τραγουδά ακόμα και αγγλικά τραγούδια. Τόσο ικανός είναι.
Είναι πολύ δύσκολο να διορθώσει με δημοκρατία τα χαλάσματα που παρέλαβε από τον Γιέλτσιν. Η Ρωσία είναι ακόμα κοίτη εγκλημάτων. Και απέναντί του υπάρχουν νέοι Γιέλτσιν έτοιμοι να δώσουν ανεξαρτησία στις 21 αυτόνομες δημοκρατίες της χώρας. Ίσως αυτός είναι και ένας λόγος για την δικτατορία του. Κλιμακώνει τον ρωσικό εθνικισμό μπροστά στην Δύση.
Δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου! Πολλοί δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν και πολλοί ρίχτηκαν στην φυλακή! Έγινε η δύναμη που σταμάτησε την Αμερική και τους συμμάχους της στην Μέση Ανατολή. Είναι φίλος με τον Έρντογαν στην Τουρκία, αλλά είναι φίλος επειδή τον κρατάει στο χέρι! Επανένταξε ξανά στην Ρωσία την Κριμαία, η οποία είχε ενταχθεί στην Ουκρανία κατά την περίοδο του Κρούτσιεφ.
Στην δε Ουκρανία δεν δίνει καθόλου ευκαιρία. Μπορούν να έρθουν ξανά οι κομμουνιστές στην εξουσία στην Ρωσία; Δεν μπορούν! Αλλά ο Πούτιν, ο οποίος άλλαξε μόνο τα λόγια του παλιού εθνικού ύμνου της Σοβιετικής Ένωσης και δεν άγγιξε την μελωδία του, μπορεί να συγκεντρώσει ξανά κάτω από μια ομοσπονδιακή στέγη τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Έστω και αν ο Πούτιν γράψει το όνομά του στην ιστορία, οι άλλοι σημερινοί παγκόσμιοι ηγέτες δεν θα μπορέσουν να το κάνουν αυτό. Ειδικά ο Τραμπ. Το όνομά του δεν θα το θυμάται κανείς ακόμα και όσο τον Βασιλιά Γεώργιο τον 3ο. Η Μέρκελ δεν θα αφήσει το αποτύπωμά της όπως ο Βίλι Μπραντ. Ο Μακρόν θα ξεχαστεί όπως έχει ξεχαστεί το όνομα του Σαρκοζί από τώρα. Κανένας δεν θα θυμάται και την Μέι στην Αγγλία.
Οι ηγέτες αποκτούν φήμη είτε με τις επαναστάσεις είτε με τις τρέλες είτε με την τυραννία τους. Οι Λένιν, Μάο και Κάστρο θα ζήσουν πιο πολύ απ’ όλους. Όπως οι Μαρξ και Έγκελς. Δεν θα πεθάνουν ποτέ οι Τσε, Γκάντι και Μαντέλα. Όσο ζουν οι γίγαντες της λογοτεχνίας Tolstoy, Dostoyevski, Kafka, Sartre και Camus, θα ζήσουν και οι ηγέτες των επαναστάσεων. Όσο είναι αιώνας των επαναστατών ο 20ος αιώνας, άλλο τόσο ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας του ενδοτισμού. Όπως είπε ο Julian Assange, οποίος ακόμα ζει φυλακισμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, η σημερινή είναι η τελευταία ελεύθερη γενιά. Στο μέλλον κανείς δεν θα μπορεί να είναι ελεύθερος. Όλοι παρακολουθούνται.
Η τεχνολογία ή μήπως οι νονοί του χρήματος έχουν αποτελειώσει την ηγεσία στον κόσμο; Μήπως εκείνους τους οποίους αποκαλούμε ηγέτες τους αποτέλειωσε η εξάρτησή τους από το χρήμα; Εμείς στην Κύπρο φωνάζουμε ότι δεν έχουμε πολιτική βούληση, ότι είμαστε υπό κατοχή, αλλά ποιος έχει πολιτική βούληση; Αν εμείς εξαρτόμαστε από την Τουρκία, η Τουρκία εξαρτάται από την Αμερική. Ο Τραμπ από ποιον εξαρτάται; Από το Πεντάγωνο. Το Πεντάγωνο από ποιον εξαρτάται; Από τους νονούς του χρήματος! Με την δολοφονία του Κέννετυ το 1963 έδειξαν τι κάνουν στον Πρόεδρο που δεν τους ακούει. Η τύχη του Κέννετυ που αντιτασσόταν στον πόλεμο, δεν ήταν διαφορετική από εκείνη του Λίνκολν ο οποίος υποστήριζε την φυλετική ισότητα μαύρων και λευκών.
Τι θα γίνει ο Έρντογαν στην Τουρκία; Θα τον θυμάται κανείς; Φυσικά θα τον θυμάται. Μήπως θα ξεχαστεί άμα γκρέμισε μιαν σύγχρονη δημοκρατία και ίδρυσε στην θέση της μιαν άλλη οπισθοδρομική δημοκρατία; Η δημοκρατία των φανατικών ισλαμιστών! Κάποιες επαναστάσεις οδηγούν την χώρα στο μέλλον, ενώ κάποιες αντεπαναστάσεις τις παίρνουν στα σκοτάδια του παρελθόντος. Ο Έρντογαν μετέφερε την Τουρκία στον Μεσαίωνα.
Θα τον θυμούνται για την τυραννία του, την δημαγωγία του και την ψευτιά του. Παρ’ όλα αυτά, μπορώ να πω ότι ο καλύτερος ηγέτης στην Ευρώπη αυτή την στιγμή είναι ο Τσίπρας. Παρέλαβε ένα καθήκον που ήταν πολύ δύσκολο να το φέρει σε πέρας. Δεν νομίζω ότι αυτά που δεν μπόρεσε να κάνει οφείλονται σε κακή πρόθεση. Αποτελεί όνειρο ακόμα το να υπάρξει ένας Τσίπρας στην Τουρκία. Η τελευταία ελπίδα είναι ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος στην Αγγλία Jeremy Corbyn. Αν ανέλθει στην εξουσία, μπορεί να αποκτήσει ξανά νόημα η έννοια του ηγέτη στον κόσμο.
Hellas Journal
Το συγκεκριμένο άρθρο είναι η επιτομή του απόλυτου αχταρμά στο ζήτημα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήέννοιας ηγέτης.
Βάζει στο ίδιο καζάνι τον Λένιν με τον Χίτλερ!
Τον Τράπ με τον Λινγκον !!!
Τον Κάστρο με τον Πινοσέτ!!!!!!
Η επιδίωξη είναι προφανής.
Όλοι οι μεγάλοι είναι μεγάλοι ακόμη και οι μικρότεροι γιατί είναι μεγαλύτεροι από τους άλλους που κατά την κρίση του ίδιου είναι μικρότεροι!!!!!!!!
Καμία κουβέντα δεν μπορεί να γίνει,και κανένα συμπέρασμα δεν μπορεί να υπάρξει με το εκφραζόμενο σκεπτικό του αρθρογράφου.
Οι μπούρδες γίνονται επικίνδυνες όταν ο Χίτλερ χαρακτηρίζεται (ηγέτης).-
Π.Τ.