Αντίσταση στο άδικο σε ιστορία και πίστη

Ο λαός, όπως πλημμύρισε τους δρόμους για τα Σκόπια, θα γεμίσει τους ναούς για το δράμα του Θεανθρώπου

Από τον Γιάννη Κουριαννίδη

Εχουμε την τάση να θαυμάζουμε τους «προοδευμένους» λαούς της Δύσης, μένοντας προσηλωμένοι στα τεχνολογικά επιτεύγματά τους και ξεχνώντας ότι η ανάπτυξη και η πρόοδος μιας κοινωνίας επέρχονται ως αποτέλεσμα του πνευματικού της πλούτου. Αυτός αποτελεί το βάθρο πάνω στο οποίο θα στηριχτεί το όποιο υλικό οικοδόμημα.

Ας μη θαυμάζουμε, λοιπόν, την υλική ανάπτυξη, διότι αυτή από μόνη της οδηγεί στη σταδιακή απαξίωση της ανθρώπινης παρουσίας στη Γη και αποκόπτει τον άνθρωπο από τη φύση του, αριθμοποιώντας τον ως καταναλωτική μονάδα.
Κάποτε μετρούσαμε τον πληθυσμό μιας κοινωνίας σε ψυχές. Σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από μία συγκέντρωση μονάδων, χωρίς την αναγκαιότητα καν της μέθεξης σε συνδετικά στοιχεία που να την ομογενοποιούν πολιτισμικά, θρησκευτικά, εθνικά.

Καμία αναγκαιότητα υπεράσπισης αξιών, μας λένε. Δεν υπάρχει λόγος. «Αν μπούνε νύχτα στο σπίτι σου κλέφτες, κάνε πως κοιμάσαι»! Κοινώς, κάνε τον ψόφιο. Δεν χρειάζεται, δα, και μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό... Ετσι σε θέλουμε, έτσι είσαι πιο χρήσιμος (και αξιοποιήσιμος!).

Και όμως, υπάρχουν ακόμη αντιστάσεις στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι που κάνει τους θιασώτες του μηδενισμού να φρίττουν - ειδικά αυτές τις ημέρες. Με την κορύφωση του Θείου Πάθους, ο Ελληνισμός εξακολουθεί να βιώνει έντονα το δικό του πάθος στον αγώνα του για επιβίωση αλλά και μεταλαμπάδευση της πνευματικής του κληρονομιάς στον κόσμο. Στην Ευρώπη, όπου οι ναοί γίνονται μπιραρίες και κέντρα «πολιτισμού» (πρόσφατα στο Αμστερνταμ διοργανώθηκε happening μέσα σε πρώην χριστιανικό ναό, που έγινε τέτοιος χώρος με γενικό τίτλο «Βρίστε ελεύθερα μέσα στην εκκλησία»!), οι λαοί της έχουν αποσυνδεθεί ολοκληρωτικά από το παρελθόν τους.

Το επιβληθέν καθεστώς του πολυπολιτισμού που εφαρμόστηκε είχε αποτέλεσμα τα ζωτικότερα και δυναμικότερα πολιτισμικά στοιχεία να επιβληθούν στα υπόλοιπα. Ετσι, τη θέση των χριστιανικών ναών παίρνουν τα τζαμιά και της οικογένειας παίρνει η «συμβίωση», ενώ η υποκατάσταση της φυσιολογικότητας από την ανωμαλία και το παρά φύσιν ζην είναι πλέον έκδηλα παντού.

Η προσπάθεια επιβολής αυτού του μοντέλου και στη χώρα μας, μέσα από δήθεν «προοδευτικά» πρότυπα που ευαγγελίζονται μια κοινωνία ειρήνης, δεν είναι σίγουρα χωρίς φθοροποιά αποτελέσματα. Και αυτό γιατί δεν είναι λίγοι εκείνοι που χάνονται από την εθνική κοινωνία παρασυρμένοι από λόγια κενά περιεχομένου, που ακούγονται όμως ωραία. Ο θρίαμβος των αριθμών, είτε αυτοί είναι «αναπτυξιακοί» στους πίνακες των χρηματιστηρίων είτε αυξάνουν τις τάξεις των ταγμάτων εφόδου των δήθεν «αντιεξουσιαστών».

Θρίαμβος, όμως περιορισμένος. Οι πλατιές ομάδες της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι δεκτικές σε τέτοια μηνύματα. Φάνηκε πρόσφατα αυτό, με τις προκλήσεις της πολιτικής ηγεσίας στο Σκοπιανό, αλλά και τη δειλία των λοιπών ηγεσιών επί τούτου. Ο ελληνικός λαός, όπως σύσσωμος πλημμύρισε οδούς και πλατείες για το δίκαιο της Ιστορίας, έτσι θα πλημμυρίσει και φέτος τους ιερούς ναούς της πατρίδας μας για το δίκαιο της πίστης του.

Διότι το δίκαιο δεν είναι αυθύπαρκτο. Προκύπτει ως αντίδραση στην αδικία. Και ο ελληνικός λαός ποτέ δεν ανέχτηκε την αδικία. Είτε αυτή προέρχεται από τον σφετερισμό της ταυτότητάς του είτε αντανακλά στο μαρτύριο του αναμάρτητου Θεανθρώπου.

Αυτή την προσήλωσή του στο δίκαιο θα ομολογήσει άλλη μία φορά, με την κοινωνία του στα άχραντα μυστήρια της Ιστορίας και της πίστης του, δίνοντας τη δέουσα απάντηση σε εθνομηδενιστές και άθεους και αποτυπώνοντας τη βούλησή του για αντίσταση και αγώνα - μέχρι τη δικαίωση!
Καλή Ανάσταση, Συνέλληνες!

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση