Η Ελλάδα σε ημιεμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία, ή θα αντιδράσει ή “θα χάσει”…

Θα ήταν τεράστιο λάθος να θεωρήσουμε τη σύλληψη και παραπομπή σε δίκη από την Τουρκία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο ως ένα απλό «καψώνι» έναντι της ελληνικής πλευράς ή έστω μια ενέργεια που αποσκοπεί στην εξασφάλιση ενός διαπραγματευτικού χαρτιού για την άσκηση πίεσης στην Αθήνα όσον αφορά την έκδοση στην Τουρκία κάποιων από τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς.

Είναι κάτι πολύ σοβαρότερο και ουσιαστικά αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα που θέτει τις δύο χώρες σε μια ημιεμπόλεμη κατάσταση και αποτελεί τον προθάλαμο μιας πλήρους κλίμακας πολεμική αναμέτρηση μεταξύ τους.

Και αυτό καθίσταται ξεκάθαρο αν θυμηθούμε ότι παρόμοια επεισόδια στο παρελθόν επιλύονταν γρήγορα σε τοπικό επίπεδο όχι μόνο στα ελληνοτουρκικά σύνορα αλλά σε πολλά «καυτά» σημεία στον πλανήτη, ακόμη και σε εποχές και σε καταστάσεις πολύ πιο ακραίες, χωρίς να προκύπτει αυτή η κλιμάκωση.

Παρόμοια συμβάντα ρυθμίζονταν γρήγορα και χωρίς προβλήματα και κλιμακώσεις ακόμη και μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας προ του 1985, όταν οι δύο χώρες τυπικά βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Να θυμίσουμε ότι θεωρητικά η Ελλάδα με την Τουρκία είναι σύμμαχοι μέσα στο ΝΑΤΟ…

Άρα, με αυτήν της την κίνηση η Άγκυρα στέλνει ένα μήνυμα στην Ελλάδα ότι έχει περάσει σε ένα νέο επίπεδο αντιπαράθεσης και έχει «βγάλει τα γάντια». Έτσι, καθίσταται πλέον ξεκάθαρο ότι η Τουρκία ασκεί αναβαθμισμένη ποιοτικά στρατιωτική πίεση στην Ελλάδα, η οποία έχει πλέον ξεφύγει από τα πλαίσια της «συνήθους έντασης».

Οι δύο χώρες, με επιλογή της Τουρκίας, έχουν εισέλθει σε ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ ειρήνης και πολέμου και μένει να δούμε αν η Ελλάδα θα κάνει κάτι για να σταματήσει την ολισθηρή πορεία προς τον πόλεμο. Χρειάζεται συνακόλουθα αποφασιστική ενίσχυση της αποτρεπτικής στρατηγικής της χώρας.

Πέραν της ανάγκη για την άμεση προώθηση προγραμμάτων ταχείας αναβάθμισης των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας, ένα βήμα που θα μπορούσε να γίνει άμεσα θα ήταν η αύξηση της στρατιωτικής θητείας από το «τουριστικό» εννεάμηνο στους δώδεκα ή και στους δεκαπέντε μήνες, με παράλληλη αποφασιστική αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

Για την κατάρρευση, βέβαια, της στρατιωτικής θητείας δεν ευθύνεται η σημερινή κυβέρνηση αλλά οι προηγούμενες, εκτός κι αν αληθεύει η φημολογία ότι επιδιώκουν να ψηφοθηρήσουν και αυτοί, έχοντας δώσει σχετικές εντολές για την προετοιμασία νέας μείωσης στους έξι μήνες.

Όμως η σημερινή κυβέρνηση είναι αυτή που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης της έντασης που μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών. Ο καθένας πλέον πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.

Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση