Ο Συριζαίος μετά τον εφιάλτη του συλλαλητηρίου!

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον, να προσπαθήσει κανείς να αναλύσει τα συναισθήματα του Συριζαίου οπαδού, που ξαφνικά συνειδητοποιεί πως είναι μόνος του και απέναντι του βρίσκεται, ένας ολόκληρος λαός, αρκετά εκνευρισμένος και ανυπόμονος, μιάς και αναγκάστηκε, λόγω της διαμορφωθείσας κατάστασης, να συνειδητοποιήσει πως δεν του είχε μείνει τίποτε άλλο, από το να ξεσηκωθεί, να πει ξεκάθαρα, δυναμικά και προειδοποιητικά, την άποψή του και να δείξει την αντίθεσή του στα σχέδια εκείνων, απ' όπου και αν προέρχονται, που επιβουλεύονται, όχι μόνο τη Μακεδονία, αλλά και την ίδια τη χώρα...

Πως όμως μπορεί κανείς να μελετήσει τα συναισθήματα κάποιου, αν προηγουμένως, δεν αποκρυπτογραφήσει τον χαρακτήρα αυτού του παράξενου Homo sapiens, που εμφανίστηκε στο νοτιοανατολικό κομμάτι των Βαλκανίων, ξαφνικά και απροειδοποίητα, σαν σμήνος από ακρίδες...

Κάποιοι υποστηρίζουν πως είναι προϊόν μετάλλαξης κάποιων άλλων "όντων", χρώματος πράσινου, που ευδοκίμησαν πριν κάποια χρόνια και που ακόμα αρκετά απ' αυτά εξακολουθούν να τριγυρνούν γύρω μας συνεχίζοντας να ενοχλούν, ντυμένοι με άλλα χρώματα. -και μάλιστα να ξανακυβερνούν...

Το θέμα του "Συριζαϊσμού" μετά την επικράτηση του αντίστοιχου κόμματος στην Ελλάδα, το 2014, ερευνήθηκε από στατιστικής πλευράς, από πολλούς ερευνητές της ψυχής, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, εντοπίζοντας όμως, το ίδιο ακριβώς ποσοστό "Συριζαίων" ανάμεσα στους ανθρώπους, ασχέτως μορφωτικού ή κοινωνικού επιπέδου...

Δηλαδή η συγκεκριμένη μετάλλαξη επηρέασε και εκτροχίασε από την ανθρώπινη φύση, πολίτες από όλες τις κοινωνικές τάξεις.

Από πού όμως προέρχεται, αυτός ο περίεργος "Συριζαισμός", φίλες και φίλοι;

Πριν από 3 περίπου χρόνια και αρκετά προπαρασκευαστικά ακόμα πιό πίσω, μάλλον κάποια περίεργη μεταφυσική έκρηξη στον εγκέφαλο του υπό κατασκευή "Συριζαίου"... κάτι σαν εγκεφαλικό και συνειδησιακό "Big Bang", του άνοιξε τρύπα, εκεί ακριβώς που βρίσκεται το κέντρο της αντίληψης και της ενσυναίσθησης.

Ακριβώς εκεί... ή μάλλον από κάπου εκεί ξεκίνησαν όλα τα προβλήματα της νέας αυτής συνομοταξίας, και ημών των δυστυχών, μιάς και τα μέλη της αυτά με τα σακίδια στην πλάτη, τα ποδήλατα, και το αστείρευτο θράσος, ζουν ανάμεσά μας...

Των ανθρώπων λοιπόν αυτών, κυριολεκτικά τους έχει "γυρίσει" ο νους... Το μέγεθος και οι μορφολογικές ιδιότητες του εγκεφάλου, χωρίζουνε τους ανθρώπους σε τρεις κατηγορίες... σε έξυπνους, σε κανονικούς και... σε "Συριζαίους", με τους τελευταίους να χαρακτηρίζονται από ένα βαραθρώδες νοητικό, και συναισθηματικό χάσμα ανταπόκρισης...

Ο Συριζαίος οπαδός, αυτό το εσωτερικό του χάσμα, το υποψιάζεται, κι αν είναι και υποτυπωδώς μορφωμένος ή/και καλλιεργημένος, το γνωρίζει καλά, αλλά, φοβάται και τρομοκρατείται να δεχθεί τη γύμνια του, από πλευράς συναισθηματικής νοημοσύνης!

Έτσι το απωθεί, στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο δίπλα και γύρω του, με κακεντρέχεια και απέραντη ζήλια, για όλα εκείνα που θέλει, αλλά δεν μπορεί να αποκτήσει, ή μάλλον, ούτε καν να πλησιάσει, έστω και με τη φαντασία του, παρ' όλο που το βλέπει παντού γύρω του...

Είναι γνωστό όμως, πως οι άνθρωποι που έχουν ως υπέρτατο σκοπό της ζωής τους τα κατώτερα ένστικτα ... είναι νοητικά, μέτριοι και κοινωνικά... δεν θα μπορούσαν να είναι τίποτε άλλο... παρά Συριζαίοι!

Όσο πιο Συριζαίος είναι λοιπόν κάποιος, τόσο πιο πολύ θέλει να πείσει τον εαυτό του, κατ' αρχάς, πως έχει δίκιο αλλά και κατά δεύτερον, πως ο σκοπός του είναι δίκαιος, ορθολογικός και έχει την κοινωνική αποδοχή, που κατά βάθος όμως, απεχθάνεται σφόδρα -τη συμβατική κοινωνία, εννοώ.

Παρ' όλ' αυτά, λόγω της αδυναμίας του για λογικούς συνειρμούς, τις φαντασιώσεις του, καθώς και τις ιδεοληψίες του, προσπαθεί, ακόμα και διά της βίας, να τις επιβάλει στους υπόλοιπους γύρω του... παθαίνοντας εμμονή. Όμως και εδώ έχει πρόβλημα, διότι εκ φύσεως είναι δειλός και μόνο με τη δημιουργία κοπαδιών ομοϊδεατών του, μπορεί να ανταποκριθεί στις επιταγές αυτών του των ενστίκτων...

Το πρόβλημά του, όμως, εξακολουθεί να είναι ο "φόβος" Ο άνθρωπος αυτός -ο Συριζαίος οπαδός μας, είναι φοβισμένος, δειλός και ανασφαλής και επιλέγει να ασχολείται με πράγματα που του δίνουν την ψευδαίσθηση της υπεροχής έναντι των υπολοίπων. Καταφέρνει όμως, συνήθως με λίγη δόση μπαμπεσιάς, να οικειοποιείται δουλειές άλλων, γιατί η σχέση με την απατεωνιά, χρήζει κάποιων χαρισμάτων, όπως αυτό της οργάνωσης... αλλά σίγουρα δεν διαθέτει διόλου την αίσθηση της ευγνωμοσύνης, της εμπιστοσύνης, της αναγνώρισης, και της διαφοροποίησης από τους άλλους γύρω του.

Για τον Συριζαίο οπαδό, όλα είναι ίδια και ο ίδιος, είναι πάντα απόλυτος σε οτιδήποτε πρεσβεύει, μη πιστεύοντας πως είναι ο ίδιος... αυτό που είναι, ή μάλλον, αυτό στο οποίο τον οδήγησε η ίδια του η φύση. Για τον Συριζαίο οπαδό, όλοι οι άλλοι είναι προβληματικοί. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, θανάσιμα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός, εκεί που τον παίρνει… και συνήθως πείθει άλλους ευκολόπιστους γιατί δείχνει ειλικρινής, ανιδιοτελής και... αθώος. Στην πραγματικότητα όμως, είναι ένα άθλιο κουτοπόνηρο ον, βγαλμένο... σαν από τη Βίβλο!

Ό,τι και να του λέει κάποιος του Συριζαίου οπαδού, εκείνος το μεταφράζει πάντοτε όπως το εισπράττει ο ίδιος, όπως έχει πειστεί ότι είναι σωστό και δυστυχώς, δεν θέλει και πολύ για να πειστεί. -αρκεί να του τάξεις.... και ας είναι μόνο χάντρες και καθρεφτάκια...

Δεν αντιλαμβάνεται λεπτομέρειες, γιατί σκέφτεται σαν ντουβάρι... δεν μπορεί να κάνει λογικούς συνειρμούς και να οδηγηθεί σε λογικά συμπεράσματα. Μπορεί όμως να πιθηκίζει, σαν να κατάπιε το μαγνητόφωνο με τις οδηγίες χρήσης...

Ο Συριζαίος οπαδός έχει και άλλο ένα μειονέκτημα: δεν κρατά μυστικά, όλα στεγνά τα δίνει, ενώ δεν έχει καμία ουσιαστική αναστολή στο να κακολογήσει οποιονδήποτε, ανά πάσα στιγμή... σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει τους γύρω του, και να τους προσγειώσει στο δικό του το επίπεδο, ώστε να μη νιώθει τόσο δακτυλοδεικτούμενος.

Το κλίμα που καλλιεργείται τις μέρες μετά το συλλαλητήριο της Αθήνας, από την κυβέρνηση και την προπαγάνδα, με φρασεολογία του χειρότερου καταγωγίου, κυρίως από προβεβλημένα στελέχη της, τύπου Καρανίκα, καθώς και από το παρακράτος της, είναι θέμα που δεν πρέπει να μη ληφθεί σοβαρά στα υπόψη, διότι, σε τελευταία ανάλυση, αυτό είναι το επικίνδυνο...

Γιατί η κυβέρνηση δίνει στον Συριζαίο οπαδό, τον τόνο και το πρότυπο για το πώς να συμπεριφέρονται... χωρίς όρια.

Αυτή είναι η δημοκρατική κουλτούρα τους, αυτό κάνουν. Και το κάνουν, γιατί έτσι τους έχουν γαλουχήσει η καθεστωτική κυβέρνηση, με τη δική της βαθιά αντιδημοκρατική κουλτούρα, επειδή βρήκε σύμμαχο, συνοδοιπόρο και "πάτημα", αυτόν τον οπαδό -τον Συριζαίο οπαδό μας...

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, πως τα τελευταία χρόνια, η έννοια της μπέσας, διέρχεται μία γενικευμένη κρίση. Ειδικά όμως στις μέρες εκείνες, μετά την έλευση των Συριζαίων οπαδών, υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα...

Αυτόν έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα αλλά και κάθε επόμενο αύριο ή μεθαύριο -τον Συριζαίο οπαδό και τους πολιτικούς προαγωγούς/καθοδηγητές από ψηλά...

Κουβαλώντας τώρα παραμάσχαλα, όλα αυτά που εισέπραξε από το γιγαντιαίο συλλαλητήριο, το δίλημμα είναι μεγάλο: να συνεχίσουν τη ζωή τους στο όνειρο τους, απέναντι στην κατακραυγή ενός ολόκληρου λαού, ελπίζοντας πως θα συμβεί το θαύμα... ή να λουφάξουν περιμένοντας να ξεχαστεί η ολέθρια σχέση τους, χωρίς καν όφελος, με κάτι που γκρεμίζεται, εντυπωσιακά και με θόρυβο, μπροστά στα μάτια τους;

Φίλες και φίλοι, ίσως αναρωτιέστε, πως τελικά θα αντιδράσει ο Συριζαίος οπαδός μας!

Όμως, λόγω του ότι, το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι, όταν αναρωτιέται κανείς σχετικά με τις αντιδράσεις ανθρώπων απροσδιόριστου έλλειψης σε φαιά ουσία, είναι σχετικά αδύνατον να μπορέσει να κάνει ασφαλείς προβλέψεις... ακόμα και κατα προσέγγιση...

Οπότε θα πρέπει μάλλον να περιμένουμε να μας εκπλήξουν...

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση