Δεν είναι απλή η υπόθεση ασύλου των οκτώ τούρκων

Η αίτηση ακύρωσης της απόφασης της Επιτροπής για παραχώρηση ασύλου δεν επεξηγήθηκε τι ακριβώς σήμαινε. Δεν εκδίδονται, αλλά και δεν τους δίνεται άσυλο

Προβαίνοντας σε σχόλια και αναλύσεις επί των πεπραγμένων, έχω πάντα στο νου τη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται».

Απέφυγα κατά το προηγούμενο τριήμερο να δημοσιοποιήσω σκέψεις στα πρωτοφανή που συνέβησαν με την παροχή ασύλου σε έναν αξιωματικό και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις έσπευσε η κυβέρνηση να προδικάσει μελλοντική αντίθετη απόφαση της Δικαιοσύνης, στην οποία προσέφυγε, προς μεγάλη έκπληξη αλλά και δυσαρέσκεια του λαού, που εξέλαβε την πράξη ως αήθη υποχωρητικότητα σε εντολές του Ερντογάν.

Δεν μπόρεσα να αποκτήσω επί πλέον πληροφορίες, αλλά βγαίνουν και συμπεράσματα από τα δημοσιοποιηθέντα, και πρώτο είναι το γεγονός ότι η αίτηση ακύρωσης της απόφασης της Επιτροπής για παραχώρηση ασύλου δεν επεξηγήθηκε τι ακριβώς σήμαινε, η δε αντιπολίτευση θεώρησε ότι πρόκειται για επιχείρηση έκδοσης των 8 Τούρκων στην Τουρκία.

Μετά τον δημιουργηθέντα θόρυβο έγραψε ο Τζανακόπουλος στο Facebook, ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου περί μη έκδοσης ισχύει, και οι 8 δεν θα εκδοθούν ανεξάρτητα από την έκβαση των αιτήσεων ασύλου τους. Αυτό σημαίνει δεν θα υπαχθούν σε καθεστώς προσφυγικής προστασίας. Ταυτοχρόνως, δήλωσε ότι η πολιτική θέση της ελληνικής κυβέρνησης είναι σαφής, άρα δεν είναι ευπρόσδεκτοι όσοι υπάρχει υπόνοια ότι εμπλέκονται με το πραξικόπημα στην Τουρκία.

Επομένως, δεν εκδίδονται μεν, αλλά και δεν τους δίνει άσυλο η κυβέρνηση - αν η Δικαιοσύνη υποκύψει στο κυβερνητικό αίτημα και δεν αποδεχθεί την απόφαση της Επιτροπής. Και τι θα συμβεί, τότε; Μάλλον, θα τους δοθεί κάποια προθεσμία, ώστε να βρουν χώρα η οποία θα τους παράσχει άσυλο. Αν δεν βρουν, τότε εξ ανάγκης θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν στην Τουρκία.

Βεβαίως, το αφήγημα ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι, με την απλή υπόνοια, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ότι εμπλέκονται στο αποτυχόν πραξικόπημα, δεν τιμά καθόλου την κυβέρνηση, γνωστού όντος ότι η αμφιβολία είναι υπέρ του κατηγορουμένου.

Για την κυβερνητική ενέργεια πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι αφενός κατά το ταξίδι του Α. Τσίπρα στην Ουάσιγκτον δόθηκαν συγκεκριμένες κατευθύνσεις τις οποίες υλοποιεί η κυβέρνηση, επιπροσθέτως δε, το γεγονός ότι η κυβερνητική απόφαση ελήφθη μια ώρα μόλις μετά την οργισμένη αντίδραση της Αγκύρας δημιουργεί την υπόνοια ότι ο Α. Τσίπρας διαβεβαίωσε τον Ερντογάν ότι οι 8 θα εκδοθούν στην Τουρκία.

Σημειώνω, ότι η έκδοσή τους αποτελεί μεγίστη εκδούλευση στο Ερντογάν, αφενός επειδή αυτούς κυρίως θέλει από τους εκατοντάδες φυγάδες, ώστε η τιμωρία τους να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν, αφετέρου πρόκειται για επίδειξη δύναμης του ισχυρού Ερντογάν έναντι του μονίμως υποχωρούντος στις πιέσεις Α. Τσίπρα, όπως άλλωστε το εξέλαβε και ο τουρκικός Τύπος, κάνοντας λόγο για άτακτη φυγή των Ελλήνων εμπρός στην αποφασιστικότητα των Τούρκων, οι οποίοι δεν δίστασαν να μας απειλήσουν και με καταστροφή της χώρας μας.

Όλα τα ανωτέρω έχουν βάση για να υποστηριχθούν. Γιατί όμως εγώ εξακολουθώ να είμαι επιφυλακτικός και να μη υιοθετώ πλήρως αυτές τις εκδοχές; Αφενός, επειδή δεν θέλω με κανένα τρόπο να πιστέψω ότι φτάσαμε σε τέτοιο σημείο ξεπεσμού, σε μια αναξιοπρεπή άσκηση εξωτερικής πολιτικής, αφενός εκτελώντας πειθήνια εντολές της Ουάσιγκτον [είτε της κυβέρνησης είτε κάποιου από πολλά παράκεντρα εξουσίας], αφετέρου ότι καταντήσαμε κάτι χειρότερο και από ραγιάδες.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Το οποίο είχα σημειώσει από την πρώτη στιγμή που κατέφθασαν στην Αλεξανδρούπολη οι 8 Τούρκοι, απομακρύνοντας τον συναισθηματισμό από την κρίση. Αν η Ελλάδα δώσει άσυλο στους 8 οφείλει να δώσει άσυλο και στους άλλους 88 ή 888 που θα έρθουν. Πώς θα το αρνηθεί, υπάρχοντος μάλιστα και δεδικασμένο. Το δίλλημα είναι μεγάλο. Από την μια, πώς μπορείς να στείλεις 8 ανθρώπους -έστω και χθεσινούς εχθρούς από αυτούς που παραβιάζουν καθημερινώς τον εναέριο χώρο μας- σε μία χώρα που περιφρονεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, με δικαστές αχυρανθρώπους και με την βεβαιότητα ότι θα υποφέρουν αφάνταστα;

Από την άλλη, πώς μπορείς να ανοίξεις πόρτα ασύλου σε εκατοντάδες διωκόμενους [και δεν θέλω ούτε καν να διανοηθώ ότι ισχύουν οι φήμες πως έχουν έλθει πολλοί, αθορύβως όμως, και τους στέλνουμε πίσω αμέσως - τόση ξεφτίλα πια;].

Γι’ αυτούς τους λόγους κρατώ επιφυλάξεις, επειδή δεν γνωρίζω ποιο ακριβώς είναι το κίνητρο της κυβερνητικής απόφασης. Στην ειδησεογραφία έχουμε έναν κανόνα: Ψάξε την είδηση, πίσω από την είδηση.

Πάντως, σε ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα, δεν θα έπρεπε μόνη της η κυβέρνηση να το λύσει. Σε σοβαρές χώρες υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων σε ευαίσθητα ζητήματα, κι ας αλληλοκατηγορούνται δημοσίως.

Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση