Σύγχυση επικρατεί στις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις

Του Κώστα Ράπτη

Το Αφρίν είναι απλώς η αρχή - επόμενος στόχος των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων είναι το Μάνμπιτζ, διακηρύσσει ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan από την πρώτη στιγμή της επιχείρησης "Κλάδος Ελαίας” εναντίον των Κούρδων της βόρειας Συρίας. Το υπονοούμενο είναι σαφές: η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται μόνο ή κυρίως για τον απομονωμένο θύλακα του Αφρίν στα βορειοδυτικά, αλλά πολύ περισσότερο για το μεγάλο εδαφικό συνεχές των κουρδοκρατούμενων περιοχών στα βορειοανατολικά - και δεν θα διστάσει να συγκρουστεί ακόμη και με τις αμερικανικές δυνάμεις οι οποίες είναι εγκατεστημένες εν μέσω των μαχητών του ΥPG.

Μάλιστα ο Τούρκος πρόεδρος συνοδεύει τις απειλές του το τελευταίο δεκαήμερο, με παραπομπές σε στατιστικά στοιχεία (δικής του κοπής) σχετικά με τη δημογραφική σύνθεση του Αφρίν, καθώς και με επανειλημμένες αναφορές στα 3,5 εκατομμύρια των Σύρων προσφύγων που φιλοξενεί η χώρα του και "δεν μπορούν να μένουν άλλο σε αντίσκηνα”. Προφανώς, όταν ο Tayyip Erdoğan αναφέρεται σε απόκρουση της "τρομοκρατικής απειλής” έχει κατά νου μιαν ευρύτερη αναμόρφωση της περιοχής και της δημογραφίας της και όχι μόνο την άμεση στρατιωτική επικράτηση.

Ούτως ή άλλως και επιχειρησιακά οι φιλοδοξίες του προσκρούουν σε πολλά εμπόδια: οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προωθούνται με χαρακτηριστικά αργό ρυθμό, συναντώντας αξιόλογες αντιστάσεις. Όπως είχε συμβεί και με την Επιχείρηση "Ασπίδα του Ευφράτη” ο τουρκικός στρατός πληρώνει το τίμημα των πολιτικών περιορισμών που αποτρέπουν την ευρεία χρήση δυνάμεων πεζικού, δηλ. κληρωτών. Αντιθέτως, τον ρόλο αυτό αναλαμβάνουν οι παροιμιωδώς αναξιόπιστοι αντάρτες σύμμαχοι της Τουρκίας στην περιοχή, ενώ τα τεθωρακισμένα, τα οποία αποτελούν τον κορμό των δυνάμεων που επιχειρούν, βρέθηκαν στο στόχαστρο των αντιαρματικών όπλων που κάποιος (προφανώς οι ΗΠΑ) έκρινε σκόπιμο να χορηγήσει στους υπερασπιστές του Αφρίν.

Είναι αυτό το ζήτημα το οποίο κατεξοχήν δηλητηριάζει το κλίμα στις τουρκο-αμερικανικές συνομιλίες, σε όποιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένου και του κορυφαίου, αυτές διεξήχθησαν τις προηγούμενες ημέρες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Donald Trump φέρεται να διαβεβαίωσε τον Erdoğan ότι η παροχή αμερικανικού οπλισμού στο YPG έχει τερματισθεί, ενώ ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Rex Tillerson δεν διέψευσε την πληροφορία (που απασχολούσε όλα τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης το Σαββατοκύριακο) ότι πρότεινε στην Άγκυρα καθησυχαστικά την δημιουργία μίας "ασφαλούς ζώνης” καθ' όλο το μήκος των βόρειων συνόρων της Συρίας.

Η δήλωση του Τούρκου προέδρου, σε ομιλία του την Κυριακή στην Αμάσεια, "Θα καθαρίσουμε εμείς τα σύνορα σε όλο το μήκος τους” είναι ενδεικτική της αδυναμίας συνεννόησης με τις ΗΠΑ. Η Άγκυρα επιθυμεί να μην έχει τα επόμενα χρόνια στα πλευρά της ένα αυτονομημένο κουρδικό μόρφωμα, με χιλιάδες εξοπλισμένους μαχητές: η πρόταση της "ασφαλούς ζώνης” δεν κατευνάζει αυτόν τον φόβο.Άλλωστε, δεν έχει αποκηρυχθεί από το Πεντάγωνο η αρχική ανακοίνωση που κινητοποίησε την Τουρκία, περί δημιουργίας μιας, εν πολλοίς κουρδικής, συνοριακής δύναμης 30.000 ανδρών στη βορειοανατολική Συρία.

Απαντώντας μάλιστα στις τουρκικές απειλές, ο στρατηγός Vottel, επικεφαλής της CentCom (της διακλαδικής Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, που περιλαμβάνει τη Μέση Ανατολή) δήλωσε την Κυριακή στο CNN ότι "δεν περιλαμβάνεται στα σχέδιά" του η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Μάνμπιτζ.

"Αντιμετωπίζουμε περισσότερες της μιας Ηνωμένες Πολιτείες: άλλα λέει το Πεντάγωνο και άλλα το State Department, με αποτέλεσμα να μας δημιουργούν σύγχυση" ήταν το σχόλιο του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης Bekir Bozdağ.

Capital



  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση