Ο μεγάλος μπελάς δεν είναι τα Σκόπια, αλλά ο επιθετικός αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός
Eίναι πολύ θετική η τετραμερής πρωτοβουλία κορυφής για τη στενότερη συνεργασία των λεγόμενων «κρατών των δυτικών Βαλκανίων». Ακριβώς επειδή εξοβελίζει και περιθωριοποιεί το κράτος-παρία της περιοχής: τη γειτονική Αλβανία, που λειτουργεί πλέον απροκάλυπτα ως βραχίονας της εξωτερικής πολιτικής των Τούρκων και ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας επικίνδυνου εθνικιστικού αλυτρωτισμού.
Το γεγονός ότι οι τέσσερις αποφάσισαν να «πετάξουν έξω» από τις συναντήσεις τους τη «χώρα των αετών», όπως άλλωστε και το κρατίδιο των Σκοπίων, δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε συμπτωματικό. Η Αλβανία υπό τη διακυβέρνηση του Εντι Ράμα εξελίσσεται σε έναν πραγματικό πονοκέφαλο για τα Βαλκάνια, αναπτύσσοντας διαρκώς διεκδικήσεις με αφορμή την υπαρκτή διασπορά αλβανικών πληθυσμών σε όμορες χώρες, αλλά και ανύπαρκτα ζητήματα που αγγίζουν τη σφαίρα σοβινιστικών φαντασιώσεων, όπως το παραμύθι με τους Τσάμηδες.
Τα Σκόπια αντιστοίχως, που παρενοχλούν συστηματικά την Ελλάδα, αλλά και τη Βουλγαρία, με το ψευδεπίγραφο αφήγημα του «Μακεδονισμού» αποκλείστηκαν από τις συναντήσεις έως ότου η νέα ηγεσία τους αποδείξει εμπράκτως ότι αποκηρύσσει τις πρακτικές του παρελθόντος και είναι έτοιμη να υιοθετήσει σοβαρότερη συμπεριφορά. Ασφαλώς, ο μεγάλος μπελάς δεν είναι τα Σκόπια αλλά ο επιθετικός αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός.
Κατόπιν τουρκικών παροτρύνσεων, η Αλβανία προχώρησε σε ένα είδος «συμβολικής ενοποίησης» με το εξίσου προβληματικό μόρφωμα του Κοσσυφοπεδίου, πυροδοτώντας συναγερμό στο Βελιγράδι και ανησυχία στις γύρω χώρες που φιλοξενούν πυρήνες αλβανικού πληθυσμού, ακόμη και το δυτικόφιλο Μαυροβούνιο. Μπορεί αυτό το εθνικιστικό ντελίριο να βοηθά τον Ράμα να σταθεί στην εξουσία, παραπέμπει όμως σε συνειρμούς βίαιης μετατόπισης συνόρων, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου μετά τον καταστροφικό διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αλβανική κυβέρνηση εξυπηρετεί τις τουρκικές επιδιώξεις στη γύρω περιοχή και αισθάνεται πολύ πιο κοντά στον ισλαμιστή Τούρκο πρόεδρο από ό,τι στην Ευρώπη. Ταυτοχρόνως η Αγκυρα καλλιεργεί το ίδιο μοντέλο εκμετάλλευσης μειονοτικών θεμάτων για την προβολή γεωστρατηγικής ισχύος έξω από τα σύνορά της, με αποδέκτες τόσο την Ελλαδα όσο και τη Βουλγαρία.
Η απάντηση ευτυχώς ήρθε με την αναβίωση μιας «χριστιανικής βαλκανικής συνεννόησης». Ο παραδοσιακός συμμαχικός πόλος Ελλάδας – Σερβίας ενισχύεται με την προσθήκη της επίσης ιστορικής συμμάχου και ομόδοξης Ρουμανίας, αλλά η συμμετοχή της Βουλγαρίας είναι το κλειδί για να περάσει το μήνυμα ότι επιθετικές βλέψεις… κλεφτοκοτάδων δεν θα γίνουν ανεκτές. Μπορεί η Αλβανία να αποτελέσει τουρκικό τσιφλίκι αλλά όχι ισότιμο εταίρο με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες των Βαλκανίων…
Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή: εφημερίδα “Δημοκρατία”
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...